جوشش در جان جهان و جنبش کمونیسم کارگری
نادر بکتاش
03/12/2012
یکی شدن دو حزب اتحاد کمونیسم کارگری و حزب حکمتیست، حسین زاده ـ شیخ، بیشک بسیار مثبت و قدمی مهم به جلو برای آمادگی در مقابل آن غیرمترقبه ها و اجتناب ناپذیرهایی است که در ایران پیش خواهد آمد.
من قبلأ نظرم را در مورد یک شیوه و راه درست برای نزدیکی عمیق سه بدنه اصلی جنبش منصور حکمت نوشته ام. http://www.rowzane.com/index.php/articles-archiev/172-1391-02-25-20-08-06/11595-b.html
بر آن پافشاری میکنم : «دوره نامزدی». نامزدی اتحاد و حکمتیست به ازدواج انجامید: مبارک است و من قویأ و از قلب از آن حمایت می کنم.
امروز از حزبم حزب کمونیست کارگری ایران، و نیز حزب حکمتیست، میخواهم که «در مورد گذشته تعمق کنند و فراموش». دنبال ریاست نباشند.
متأسفم که کورش مدرسی به این جایی رسید که رسید. و همراه با خودش عدهای را به شدت دارد به ته پوچی می کشد. سحرزده ایدههایی شده است و آنها را هویت خودش کرده است که ریشه در یک روانشناسی و روانکاوی کاملأ بدوی و شناخته شده برای عموم دارد: همیشه بغل دست منصور حکمت بود، میخواهد منصور حکمت دوم بشود:
نخواهی توانست. عدهای را با خودت به ته مغاک کشیده ای و رجوییسم ِ منحط ِ «این که فقط من می دانم» را پرچم حرفهای صدمن یک غازت کرده ای.
http://www.hekmatist.com/2012/k170-soraya4.html
http://www.hekmatist.com/2012/k170-soraya4.html