مبارزان کمونیست
يورش به زندانيان سياسي بيانگر استيصال نيروهاي سرکوبگر است
در هفته‌ي گذشته نيروهاي امنيتي و پليس زندان قدرقدرتي و نيرومندي خود را در ضرب وشتم عده اي زنداني نشان دادند که دست بسته در کنج زندان‌ها دوران اسارت خود را مي‌گذرانند. کتک زدن و اهانت کردن به اسيران در بند و درغل و زنجير‌شدگان، امري است که همواره در جوامع بشري به عنوان عملي زشت و به دور از معيارهاي انساني تلقي شده است. زورمداراني که در برابر قدرت ها در نظام سرمايه‌داري جهاني هر روز به کرنشي جديد دست مي زنند و از حل مسايل ساده ي اقتصادي و اجتماعي کشور عاجز مانده‌اند، زور و قدرت خود را بر سر مشتي زنداني اسير در بند نشان مي‌دهند و وحشيانه به آنان حمله مي‌کنند تا ضعف و زبوني خود را در برخورد با قدرت‌هاي داري لاپوشاني کنند.
زندانيان در بند آنان که دوران محکوميت ناعادلانه‌ي خود را مي‌گذرانند چه خطري براي قدرت و حکومت مسلط مي‌توانند داشته باشند که بايد اين چنين مورد ضرب و شتم در فضاي زندان قرار گيرند. آيا بيم فرار اين زندانيان محبوس در بند 350 وجود داشته است؟ زنداني که بيشترين مقررات امنيتي و حفاظتي را دارد و پيشرفته‌ترين تکنولوژي‌ها براي به بند کشيدن زندانيان در آن به کار مي‌رود. اين زندانيان چه خطري براي امنيت قدرتمداران و زورمداران دارند ؟
دولت اعتدال و اميد که نويد حل مشکلات و بن‌بست‌هاي اقتصادي و اجتماعي را مي‌داد، هنوز يک سال از عمرش نگذشته که ناتواني‌اش را در حل معضلات به جاي مانده از قبل نشان داده و به رغم نرمش‌هاي منعطفانه در برابر زياده‌خواهي‌هاي نظام سرمايه‌داري جهاني نتوانسته است هيچ يک از گرفتاري‌هاي مردم را حل کند، اکنون دست به ضرب وشتم و بگير و ببند عده اي اسير در زنجير دارد.
ما ضمن محکوم کردن اين يورش غير انساني به زندانيان سياسي در بند، خواهان محکمه مسببين اين امر هستيم. به اعتقاد ما کليه‌ي زندانيان سياسي بايد بلافاصله آزاد شوند زيرا که آنان نه تنها هيچ گونه خطري براي امنيت ملي ندارند، بلکه اين به بند‌کنندگان آنان هستند که با ندانم‌کاري‌ها، اجحاف‌ها و ستمگري‌ها و حرص قدرت و ثروت امنيت جامعه را به خطر انداخته‌اند.
کانون مدافعان حقوق کارگر
اول ارديبهشت 1393
