مصاحبه اکتبر با امید امیدوار فعال کارگری- به پیشواز اول ماه مه روز جهانی کارگر
اکتبر، فعال کارگری: اول ماه مه روز جهانی کارگر در راه است. سالهاست از سازماندهندگان و فعالین اصلی برگزاری مراسم های اول ماه مه با تجارب خاصی در کردستان می باشید. اهمیت و جایگاه همبستگی طبقاتی- اجتماعی، طبقه کارگر در این روز ملموس است. شرایط و ارضاع و احوال سیاسی- اجتماعی را چگونه می بینید؟ برای باشکوه برگزار کردن مراسم گرامیداشت اول ماه مه امسال چکار باید کرد؟
امید امیدوارفعال کارگری: صف طویل کارگران بیکار، شرایط نامناسب اقتصادی فقرو گرانی تورم اخراج و بیکار سازی های روزمره کارگران و از همه مهم تر حذف یارانه ها و بالا رفتن قیمت ها، فضای جامعه را ملتهب کرده است. اما علیرغم این وضعیت تحمیل شده، مردم برای برگذاری اول ماه مه آماده هستند ودر چندین دسته وگروه مشغول آماده سازی برای برگزاری مراسم روز جهانی کارگر هستند.
آمادگی فعالین و تشکل های کارگری برای انجام مراسم بسیار بالاست. اما فضای شهر کاملا پلیسی است. تعدادی ازفعالین احضارو تهدید و بازداشت شده اند و این باعث ایجاد جو رعب و وحشت درخانواده ها ی کارگری و در کل فضای شهر شده است. از فعالین کارگری تعهد گرفته اند که حق شرکت درهیچگونه مراسمی را ندارند اما حتی با وجود این تهدید و ارعاب ها هرساله مراسم اول مه برگزار شده است. همچنانکه اشاره کرده ام، امسال هم مراسم برگزار خواهد، شد.
ما هر روزه شاهد اعتراضات کارگری درکارخانه ها در نقاط مختلف کشور هستیم. این اعتراضات باعت آشنایی رهبران کارگری با مشکلات جنبش کارگری شده و بلعکس آشنایی کارگران با تشکلهای کارگری و نحوه تشکل یابی مستقل کارگری. نمونه بارز آن کارگران فولاد زاگرس قروه است، به نظر من آشنایی آنها با تشکل کارگری مانند اتحادیه آزاد کارگران ایران باعث گرایش کارگران به تشکل یابی است.
البته ضعفهایی هم وجود دارند از جمله با توجه به فضای پلیسی واحضارو ایجاد مزاحمت برای فعالین کارگری توسط نیروهای امنیتی تابحال کارگران نتوانسته اند تشکل واقعی خود را پیدا کنند. تعطیلی کارخانه ها در کردستان باعث پراکندگی کارگران شده است نمونه این وضعیت تعطیلی کارخانه های نساجی شاهو و بافندگی پردیس است. و …
اکتبر، ارزیابی شما از برگزاری مراسمهای اول مه در سالهای اخیر در ایران و به طور مشخص در کردستان چیست؟ نقاط قوت و ضعف یا درسهای آموزنده تاکنونی برای کارگران کمونیست، رهبران عملی و سایر دست اندرکاران برگزاری مراسم اول مه کدامند؟
امید امید وار فعال کارگری: باید تکید کنم که در کنار تمامی مشکلاتی که رژیم اسلامی به زندگی کارگران از هر لحاظ و بویژه عدم تشکل های توده ای کارگری در محیط کار و زیست برای پیشبرد مبارزات و دستیابی به مطالباتشان، تحمیل کرده است. تفرقه، پراکندگی و فرقه گرائی و عدم اتحاد و همبستگی در صفوف کارگران از مشکلات اساسی است و باید تلاش نمود بر آن فائق آمد. این اساسی ترین درس و تجربه ای است که باید گرفته شود آنرا عملا به کنار نهاد. باید این تشکل ها و فعالین کارگری دست اند کار، باهم و بصورت یکجا و متمرکز اقدام به برنامه ریزی و هرچه باشکوهتر برگزاری مراسم های اول ماه نمایند. سنگ بنائی بشود برای اتحاد و همبستگی طبقاتی کارگران و زمینه سازی هر چه بیشترسازمانیابی کارگران برای ایجاد تشکل های توده ای کارگری در محیط کار و زیست. و …
اکتبر: مطالبات اساسی در این مراسم ها چه باید باشند و فعالین و سازماندهندگان، چکار باید بکنند؟
امید امید وار فعال کارگری: برای طبقه کارگر، اول ماه مه روز جهانی کارگر، روز جشن گرفتن نیست، این روز برای کارگران روز اعتراض به نظم سرمایه و روز همبستگی طبقاتی کارگران است.
با توجه به اینکه اکثر کارگران در کردستان، کارگران فصلی وساختمانی میباشند و باتوجه به کاهش بودجه عمرانی و ساخت و ساز . بیکاری وسیعی در این بخش به چشم میخورد. نمونه ها یی از این قبیل باعث شده اند که اتحاد طبقاتی کارگران ضربه بخورد. و مشکلات خاصی را از لحاظ اجتماعی. کاری و زیستی و مبارزاتی بر زندگی کارگران تحمیل کند. بر همین اساس از نظر من، مهمترین مطالبات اساسی برای طرح در اول ماه مه اینها هستند:
1.افزایش دستمزد/ 2. حق آ زادی تشکل، اعتصاب و اعتراض / 3.ایجاد کار برای بیکاران ویا بیمه مکفی بیکاری/ 4.لغو قرارداد های سفید امضا / 5.آ زادی تمامی فعالین کارگری و سیاسی در بند
با سپاس از شما! / 27 فروردین ماه 1393