مبارزان کمونیست
میزگرد اکتبر: به پیشواز اول ماه مه روز جهانی کارگر- شجاع ابراهیمی
اکتبر: شجاع ابراهیمی: اول ماه مه روز جهانی کارگر در راه است، سالهای متمادی از دست اندرکاران و فعالین اصلی برگزاری مراسمهای اول ماه مه در شهر سنندج بوده‌اید. که بطور حتم دارای تجارب خاص با نتایج عملی در تدارک و برگزاری مراسم ها هستید. کدام سنت و کدام رویکرد اجتماعی برای برگزاری هر چه باشکوه تر مراسم های اول ماه مه، می‌تواند کارسازتر باشد؟ فعالین و سازماندهندگان، چکار باید بکنند؟
شجاع ابراهیمی: با درود خدمت همه مخاطبین نشریه و همچنین دست اندر کاران آن . در ابتدا و قبل از هرچیز در نظر دارم شرایط کنونی را کمی شرح دهم تا کارگران و فعالین کارگری و کمونیست شرایط خطیر امروز را و اهمیت اتحاد و همبستگی طبقاتی را هر چه بیشتر درک کنند ، رفقا همچنان که میدانید و مستحضر هستید حامیان سرمایه و دولت تدبیرو امید کارفرمایان و سرمایه داران حمله شدیدی به سفره خالی کارگران کرده و تازه خواهان خشکانیدن همان مقدار اندک یارانه هاست. تورم و گرانی افسار گسیخته که دیگر لازم به ذکر نیست. اگر حتی یک نگاهی به آمار های حکومتی بیندازیم خواهیم دید که در هیچ دوره ای از چندین دهه اخیر تا به این حد شرایط جامعه و طبقه کارگر و اقشار تهی دست وخیم نبوده است.
در همین شرایط است که رژیم با اعدام های گسترده و در بند کردن فعالین کارگری و دیگر فعالین میخواهد هر طوری شده است، صدای هر اعتراضی را خفه کند . میدیا و رسانه جیرخوار پرو غرب هم کمافی سابق و بسیار بیشتر سعی در لاپوشانی حرکت های اعتراضی و بخصوص کمرنگ جلوه دادن مبارزه طبقه کارگر دارند. باید در این شرایط صف آزادیخواهی و برابری طلبی طبقه کارگر از هر زمانی مستحکم تر باشد و به طور کلی همه طیف ها و گرایشات حول برگزاری هر چه باشکوه تر مراسمهای اول ماه مه در همه شهر ها باید متحد شوند . امروز و در این شرایط هیچگونه صف مستقلی و هیچ صف جدای از طبقه کارگر چیزی نیست جز تکرار گذشته ها. هر کسی که دلش برای جنبش میسوزد و منافع جنبش را به منافع شخصی و گروهی و فرقه ای ترجیح میدهد باید دستش را در دست سایر هم طبقه ای هایش بگذارد و یک صدا و همه با هم در یک صف مستحکم در مقابل یورش سرمایه داری به سفره کارگران بایستیم و یک جواب کوبنده و دندان شکن را در روز جهانی کارگر به عوامل سرمایه بدهیم .
امروز و در این شرایط حساس نباید چند صدایی میان کارگران و کمونیست ها حاکم شود طبیعی است که در جنبش کارگری گرایشات متفاوتی موجود هستند ولی روز جهانی کارگر مال این گرایش و ان گرایش نیست روز وزن کشی آن دسته و آن گروه خاص نیست روز وزن کشی طبقاتی است و هر کس که خود را عضوی از این طبقه میداند باید دستش را در میان دستان سایر رفقای کارگر بگذارد. طبیعی است ذهنی گرایان همواره به دنبال بهانه هستند و یا فرقه گرایان در صدد بهره برداری خاص خود هستند. قطعا ما کمونیستها و حکمتیستها فقط به دنبال منفعت کارگران و در دفاع از همین دستاورد های جنبش حاضر هستیم تا با هر کسی که در این راه قدم بر داشته حول برگزاری مراسم اول ماه مه اتحاد عمل داشته باشیم . خطاب من به همه رفقای سابق خودم در داخل همین هست منافع جنبش را نباید فدا نمود باید هر طور شده یک اتحاد عمل سراسری و کوبنده را شکل داد تا مراسم ماه مه امسال هر چه باشکوهتر برگزار شود و سرمایه داران و حکومتشان به لرزه در آیند .
اما برگردم به طور مشخص به جواب سوال شما، بله من به عنوان کارگر و فعال کارگری چندین سال متوالی افتخار این را داشته ام که در خدمت جنبش و بخصوص در برگزاری مراسم های اول ماه مه سهم هرچند ناچیزی داشته باشم . سابق بر این یعنی آن سالهایی که هنوز تشکلات کارگری موجود نبودند در شهر سنندج کمیته اول ماه مه در سال 1384 و 1385، توانست صف بسیار وسیعی از کارگران پیشرو و آگاه با گرایشات مختلف درون جنبش کارگری حول یک خواسته یعنی برگزاری مراسم در سطح شهر را متحد کند، البته سالها گروه های کوهنوردی و تشکلات دیگر زحمات زیادی کشیده بودند اما تا آن موقع و در آن مقیاس بسیار نادر بود. افرادی را که بسیار دیدگاههای متفاوتی نسبت به هم دارند را حول یک خواسته زیر یک چتر جمع کرد به طوری که این سنت از آن سالها تا اکنون پا برجاست و اکنون هم کمیته هماهنگی ،اتحادیه آزاد کارگران ،سندیکای شرکت واحد ، نیشکر هفت تپه وکمیته پیگیری و بسیار از تشکلات و جمع های دیگر هم طبق همین سنت هر ساله با اتحاد عمل حول مطالبات کارگران به استقبال اول ماه مه میروند که جای خوشحالی دارد و باید به تک تک این رفقا خسته نباشید گفت .
هر ساله در شهر های تهران و سنندج و سقز و چند شهر دیگر ما شاهد مراسم هایی بوده ایم برای اول ماه مه باید بگویم که ساعتها تلاش شبانه روزی فعالین کارگری و اعضای تشکلات جلسات پیاپی و بسیار از مشقات که همگی شاهدش هستیم مانند تهدید تعقیب و بلاخره زندان ثمره اش میشود روز جهانی کارگری که همگی شاهدش بوده ایم . باید دست تک تک فعالین را بوسید از فعالین گمنامی که شبها تا دیر وقت ساعتها زیر فشار امنیتی تراکت فراخوان در کوچه ها و محلات پخش میکردند تا فعالین کارگری که منافع جنبش را به منافع شخصی و گروهی ترجیح میدادند و برای اتحاد عمل با سایر جمعها و تشکلات دیگر پیشقدم میشدند و بلاخره یک تشکر جانانه باید به خانواده های فعالین و خانواده های کارگری فرستاد چون اگر این خانواده ها نبودند و پشتیبانی شان چه مادی و چه عاطفی قطعا نمیتوانستیم کاری از پیش ببریم . البته چه آن موقع و چه در حال حاضر، بودند افراد و جریاناتی که همیشه با بد بینی و تفکر غیر اجتماعی و غیر کارگری انرژِی سایر فعالین را بگیرند و یا گروههای متعددی بودند که خواهان به کوه و بیابان رفتن برای برگزاری مراسم بودند. اما اراده راستین کارگران پیشرو و فعالین دلسوز همگی سختی ها و مشکلات را یکی پس از دیگری پس میزد . اینجا جا دارد به سهم خودم از کارگران نساجی و شرکت ریسندگی شاهو سنندج و همچنین کارگران پردیس سنندج نام ببرم که همواره در آن سالها متحد درجه اول تشکلات و فعالین کارگری در برگزاری اول ماه مه بودند . در کنار اینها خانواده جانباختگان را نمیتوان نادیده گرفت که همه ساله در تمامی مراسمات سهم ویژه ای در برگزاری مراسم اول ماه مه داشته اند همه کسانی که در این سالها زحمت کشیده اند حال چه با من همفکر باشند یا نظر دیگری داشته باشند فرقی ندارد همه آنها سهم بزرگی در این تاریخ دارند. موافق و مخالف باید سعی کنیم همه نیرو و توان خودمان را بسیج کنیم تا امسال یک جلوه دیگری از مبارزه طبقه کارگر را به تصویر بکشیم و سال 93 نیز به تاریخ پر افتخار مبارزات کارگری ضمیمه شود قطعا هیچ جریان و گروهی که خود را با طبقه کارگر تداعی میکند نباید بهانه تراشی کند و اختلافات نظری چندین ساله را عنوان نماید قطعا در فردای طبقه کارگر همه ما نسبت به اعمالمان مسئول خواهیم بود و هیچگونه کار شکنی در امر اتحاد طبقه کارگر بخشودنی نیست . زنده باد اول ماه مه روز همبستگی جهانی طبقه کارگر!
با سپاس از شما!
14 فروردین ماه 1393/ 2 آوریل 2014
***
