نگاه هفته هفته سیزدهم(2014)

نگاه هفته
ایسکرا(720)
نسان نودینیان
هفته سیزدهم(2014)
گزارشی در مورد وضعیت کارگران سد بنیدر منطقه ی مریوان
کارگران سد بنیدر واقع در شهرستان مریوان به دلیل سیاستهای سرمایه محور کارفرمایانشان در شرایط سختی به سر می برند. مجموع کارگران مشغول به کار در قسمتهای مختلف پروژه این سد به 480 نفر می رسد که دارای قراردادهای 1 تا 5 ساله هستند.کارگران مدت 4 ماه است که حقوق وعیدی دریافت نکرده اند وجدای از این حقوق معوقه،مدت 7 سال است که حق سنوات نیز به آنان پرداخت نشده است. کارفرمایان سد جدای از عدم پرداخت ماه ها حقوق و سال ها حق سنوات ،به این ها نیز  کفایت نکرده واقدام به اخراج موقت تعداد 360 نفر ازکارگران در ماه های بهمن واسفند 92 با نام توجیهی “مرخصی با پرداخت نصف حقوق ” کردند که قرار بوده تا اوایل سال جدید یعنی سال 93 طول بکشد وکارگران بعداز تعطیلات عید به سرکارشان برگردند اما در طول این دو ماه مرخصی اجباری هیچگونه حقوق وعیدی به کارگران پرداخت نشده است.  کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری 3 فروردین 1393

مریوان: از جانب سازمان غيردولتى اتريشى سودويند براى اداى احترام و ستودن مبارزات پروين ذبيحى، که سهمى در ارتقاء و حفاظت از حقوق بشر در ايران داشته، جایزه ای در نظر گرفته شده است. مراسم رسمى اهداى جوايز به برگزيدگان، در جريان بیست و پنجمین اجلاس شوراى حقوق بشر در ژنو، برگزار شد. پروين ذبيحى متولد بانه – کردستان، ساکن مريوان و دانش‌آموخته‌مقطع فوق ديپلم رشته‌علوم انسانى است.او عضو هيئت مديره انجمن زنان آذرمهر، عضو کانون کودکان، اتحاديه کارگران بي‌کار و اخراجى، است و در انجمن ادبى مريوان نيز فعاليت دارد. او در دوره اصلاحات فعاليتهاى خود را در زمينه حقوق مدنى و فرهنگى از سر مى گيرد. تحقيق و پژوهش، نوشتن مقاله و تهيه گزارش، ساختن فيلم در رابطه با خودسوزى زنان و همچنين برگزارى كارگاه‌ها و مراسم‌هاى مختلف در رابطه با زنان و كودكان و نيز حضور در تجمعاتى مثل ٢٢ خرداد در تهران و سنندج، از جمله فعاليتهاى پروين ذبيحى در راستاى تلاش وى براى ساختن دنيايى بهتر است.
او براى دنيايى که زنان و کودکان به مثابه قربانيان اصلى خشونت، حرمت و کرامت انساني‌شان را به دست آورند، تلاش مى کند. همکارى با جامعه حمايت از زنان کردستان، انجمن زنان آذرمهر، کمپين يک ميليون امضا، تشکيل کانون دفاع از کودکان مريوان، مبارزه با قتل هاى ناموسى، ختنه دختران، خودسوزى زنان، سنگسار و خون بس، اعدام بس، عمده فعاليت هاى وى در اين دوران بوده و کمپين هاى زيادى توسط وى راه اندازى و مديريت شده است. پروين ذبيحى کتاب “ختنه دختران” اثر “روناک فرج” را از کردى به فارسى ترجمه کرده و کتاب “فريادهاى آتش” را که تحقيقى در زمينه خودسوزى زنان در مناطق کردنشين است، در دست انتشار دارد. پروين ذبيحى همچنين از اعضاى “کميته عليه خشونت هاى ناموسى” است. اين کميته درسالگرد سنگسار دعا خليل اسود، دختر عراقى، تشکيل شد. از عمده فعاليتهاى پروين ذبيحى در اين کميته، تحقيق و کار فرهنگى براى بسترسازى عليه خشونت‌هاى ناموسى در کردستان، کرمانشاه، لرستان، ايلام و حاشيه‌هاى اين مناطق بوده است.
پیام تشکر پروین زبیحی: ضمن تشکر از اعضای هیئت محترم هیئت ژوری وفعالین خستگی نا پذیر حقوق بشری به خاطر نگاه مهرآمیز و انسانیشان به اینجانب وافتخاری که نصیبم نمودند ، آرزومند موفیت وپویایشان درراستای اهداف انساندوستانه این بزرگواران میباشم.بیگمان در دنیایی که جنگ ،فقر ،ونابرابری ،زندگی .آرامش ورفاه جامعه بشری را تهدید میکند وظیفه هر کدام از ما انسانهاست که علیه خشونت ونابرار ی بستیزیم وبدون شک بودن در کنار انسانهای بزرگ واز خودگذشته انگیزه بزرگی است که گامهایم را علیه ستم واستثمار استوارتر کند . افتخار اهدا جایزه سودیو یند را مدیون همقکران وهمراهان تلاشگر م میدانم واز بودن در کنارشان به خود میبالم وخوشحالم که تلاشهایمان گرچه نا کافی اما توانسته گوشه ای از خشونت و معضلات جامعه انسانی را به معرض قضاوت عموم بگذارد . وبسیار ممنون وسپاسگزار خانوا ده ام ،دوستان ، وتمام انسانهای آزاده ای که در گذشته و این مدت با پیامهای تبریکشان مشوقی برای ادامه کارها یم بوده وهستند،میباشم و دستشان را به گرمی میفشارم . آرزو داشتم در این لحظات ارزشمند زندگیم پدر ومادرم زنده بودند وبا بوسه بر دستان توانا وپر مهرشان میگفتم پدر ومادر بزرگوار وخوبم استقامت وسخت کوشی ، انسانیت و مهرورزی را شما به من آموختید . یادشان گرامی باد . در خاتمه به امید تحقق آرمانهای والای انسانی در دنیایی به دور از آپارتاید وخشونت نابرابر ی وآرزوی زندگی سرشار از صلح ودوستی برای جامعه بشری

پارازیت جان نوزاد 4 ماهه را گرفت: دوم فروردین‌ماه در بیمارستان امام حسین شهر کرمانشاه، نوزاد چهار ماهه‌ ‌یک خانواده‌جوانرودی جان سپرد. این نوازد به دلیل “پیامدهای ناشی از پارازیت” دچار بیماری شده و تحت مراقبت‌های پزشکی قرار گرفته بود. گزارش‌ها حاکی از مطالبه‌ ٤٠ میلیون تومان و کارت شناسایی از این خانواده توسط بیمارستان کرمانشاه جهت مخارج درمان می‌باشد. همچنین این خانواده قبل از بستری کردن نوزادشان، مبلغ ١٤ میلیون تومان به حساب بیمارستان واریز کرده بودند. علی‌رغم فقر معیشتی و سکونت خانواده‌جوانرودی در منزل استیجاری، مسئولان بیمارستان امام حسین کرمانشاه اعلام کردند که تا پرداخت کامل پول، کارت شناسایی پدر نوزاد در گرو خواهند بود. پیشتر و در اوایل اردیبهشت‌ماه سال گذشته، یک زن حامله به نام “نیاز عزیزی” در بیمارستان محمدرسول الله جوانرود، دوقلوهای خود را به دلیل تأثیرات امواج پارازیت، مرده به دنیا آورده بود. تحقیقات صورت گرفته نشان می‌دهد؛ قرار گرفتن در معرض اشعه و پارازیت، تا ٣٠برابر خطر تولد نوزاد معلول و عقب مانده ذهنی را افزایش می دهد. منشأ این پارازیت‌ها، شورای امنیت ملی است که برای عدم دسترسی شهروندان به شبکه‌های ماهواره‌ای، از طریق سپاه اقدام به ساخت دکل و ارسال پارازیت می‌کند.(منبع کردپا)

قتل ناموسی: بیست و چهارم اسفندماه: چیمن پیری از سوی همسر سابقش کشته شد. چیمن ٣٥ سال داشت و به بهانه‌ی آشتی‌کنان، توسط همسرش به بیرون از منزل برده می‌شود و سپس بوسیله‌تالیور وی را به قتل می‌رساند.هویت این مرد، علی حسینی از اهالی روستای “احمد مرده” است.

انفجار مرگبار گاز: بر اثر انفجار گاز در روستای “گرديگلان”، جوانی ٢٥ ساله به نام مصطفی ينگجه جان خود را از دست داد. در اين حادثه همچنين ٦ نفر ديگر كه همگی اعضای يک خانواده بودند بشدت مجروح كه ٤ نفر از آنان به علت شدت جراحت و سوختگی برای مداوا به اروميه انتقال یافتند. مصدومان این حادثه دچار سوختگی ٥٠ تا ٦٠ درصد گشته و حال عمومی آنان “وخیم” گزارش می‌شود.

خودکشی: سنندج: جمعه یکم فروردین‌ماه دو خواهر ١٨ و ٢١ ساله به دلیل “اختلافات خانوادگی” اقدام به خودکشی کرده و در نتیجه یکی از آنها جان خود را از دست داد. این دو خواهر با خوردن قرص برنج (فسفید آلومینیم) اقدام به خودکشی کردند و یکی از آن به نام “عسل.م” ١٨ ساله، قبل از رسیدن به بیمارستان توحید شهر سنندج جان خود را از دست داده است. یک دختر دیگر به نام “اسرا.م” ٢١ ساله با خوردن قرص برنج از ناحیه جگر آسیب جدی دیده و هم‌اکنون در بخش “آی.سی.یو” بیمارستان تحت مراقبت پزشکی می‌باشد. گفته می‌شود، پدر و مادر “اسرا و عسل.م” از هم جدا شده و در حالی که این دو خواهر خواستند به دیدار خاله‌‌بروند، پدرشان به آنها اجازه نداده و به این دلیل با خوردن قرص برنج اقدام به خودکشی کردند.

خودکشی: سنندج: یکم فروردین: یک جوان به نام “شاهو” ٢٠ ساله و ساکن شهر سنندج به دلیل اختلافات خانوادگی به زندگی خود پایان داده است. این جوان با خوردن قرص برنج اقدام به خودکشی کرده و در نتیجه قبل از رسیدن به بیمارستان توحید شهر سنندج جان خود را از دست داد.

قتل ناموسی: یکم فروردین‌ماه مسعود سیدی در شهر سرپل‌ذهاب، اقدام به بریدن سر خواهر خود کرد. زن به فتل رسیده در منزل پدریش زندگی می‌کرده که از سوی برادرش کشته می‌شود. دلیل این اقدام از سوی برادر مقتول “خفظ ناموس” عنوان شده است.

کامیران: خودسوری: چهارشنبه بیست و هفتم اسفندماه یک زن ٢٣ ساله‌ی به نام نسرین مهری ساکن روستای “طا” از توابع شهرستان کامیاران اقدام به خودسوزی کرده و در نتیجه جان خود را از دست داده است. این زن جوان دارای یک فرزند می‌باشد که به گفته افراد مطلع، فقر معیشتی عامل اصلی خودکُشی وی بوده. نسرین مهری روز نوزدهم اسفندماه اقدام به خودسوزی کرده بود و پس از چند روز بستری در بیمارستان به دلیل شدت جراحات ناشی از سوختگی، روز گذشته جان خود را از دست داد.

سلماس: خودسوزی: جوانی ٢٢ ساله به نام محمد عبداللهی مندولکانی فرزند مصطفی، روز گذشته در محله‌”اسلام‌آباد” اقدام به خودکشی کرد. این جوان در منزل پدریش به دلیل “مشکلات اجتماعی و خانوادگی” از راه حلق‌آویزنمودن با طناب‌دار اقدام به خودکشی کرده است.

محکومیت اعدام:
علی خلیل‌پور ٣٩ ساله فرزند محمد و ساکن روستای “کوزه‌رش” شهر سلماس که در دادگاه انقلاب شهر سلماس به اعدام محکوم شده بود، این حکم از سوی دیوان عالی نیز تایید گردید. علی خلیل پور تیرماه سال گذشته از سوی نیروهای امنیتی بازداشت و به اتهام “خرید و فروش مواد مخدر” از سوی دادگاه این شهر به اعدام محکوم شده بود.

اقدام ابتکار مردم شهر بوکان: جمعه یکم فروردین‌ماه ١٣٩٣، کلیه‌ی میادین، خیابان‌ها و کوچه‌های شهر بوکان در یک اقدام خودجوش و دسته‌جمعی از وجود زباله پاکسازی گردید. جمع‌آوری و پاکسازی شهر بوکان در آستانه‌ی نوروز و سال نو صورت گرفت. جاده‌ی “کوسه” نزدیک روستای “قازلیان” و همچنین “کوه رش” و اطراف آن، از سوی جوانان و دوستداران محیط‌زیست از وجود زباله پاکسازی شدند. این حرکت به صورت خودجوش و بدون همکاری نهادهای حکومتی و شهرداری انجام شده است.