مبارزان کمونیست
مصاحبه اکتبر با عبداله دارابی: نگاهِ اجمالی به 8 مارس 2014 در کردستان ایران
1- در یک نگاه برگزاری مراسمات گرامیداشت 8 مارس امسال در شهرهای کردستان چگونه بود؟
عبداله دارابی: اگر 8 مارس امسال بر مبنای ناامنی سیاسی و اقتصادی کنونی حاکم بر جامعه ایران مد نظر قرار بگیرد بی تردید برگزاری مراسمات گرامیداشت 8 مارس روز جهانی زن، مثبت و امیدوار کننده بود. بررسی 8 مارس امسال در شهر های کردستان ایران را باید در پرتو اوضاع و احوال کنونی حاکم بر ایران و کردستان مورد بحث و بررسی قرار داد و به آن پرداخت.
زنان و مردان آزادیخواه و برابری طلب در جامعه کردستان در شرایطی به استقبال برگزاری مراسمات گرامیداشت 8 مارس امسال رفتند که، حربه اختناق و فشار اقتصادی رژیم جمهوری اسلامی، از خطِ قرمز زندگی نرمال و عادی جامعه عبور کرده و تأثیرات ناشی از آن بیش از پیش بر تمام شئونات زندگی طبقه کارگر و مردم زحمتکش از جمله زنان، کودکان و کارگران سایه افکنده است. ولی با وجود آن، ندای حق طلبانه زنان و مردان آزادیخواه و برابری طلب در کردستان در قامت رسا و بلند به دفاع از حق و حقوق سیاسی و اجتماعی زنان بر خاسته و به شیوه های مختلف خود را نشان دادند. خلاقیت و ابتکار و کاردانی در برابر فضای رعب و وحشت حاکم بر جامعه، راهنمای عمل فعالین و دست اندرکاران این جنبش گردید و با اتکا به آن به نحو قابل توجهی از این روز تاریخی و جهانی زن در شهر های کردستان ایران منجمله شهر سنندج استقبال گردید و آنرا گرامی داشتند. زنان و مردان آزادیخواه سنندج در روز روشن در چند خیابان بزرگ شهر حاکمیت و آماده باش کامل نیرو های رژیم را نقض کردند و با تظاهرات علنی خود مراسم کرامیداشت روز جهانی زن را برگزار کردند. در شرایط حاضر باید این نوع تلاش مبتکرانه، راهنما و هدایت کننده مبارزات و فعالیت های بعدی کارگران و مردم قرار بگیرد و با حمایت بیدریغ همه آزادیخواهان و برابری طلبان آنرا از هر نظر تقویت نمود. با توجه به شرایط حاکم بر ایران و کردستان، ارزیابی من از 8 مارس امسال مثبت و حائز اهمیت است و تلاش تمام فعالین و دست اندرکاران آن در شهر های سنندج، مریوان، کامیاران، سقز و بانه و منجمله تهران قابل تقدیر و قدردانی است.
2- ارزیابی شما به مثابه کسی که سالهاست در تلاش برای یک دنیای بهتر برای زنان، کودکان، کارگران و همه انسانهای محروم هستید از این حرکت چیست؟
عبداله دارابی: طی چهار دهه اخیر دور و نزدیک شاهد دوران متفاوتی از مبارزات کارگران و مردم آزادیخواه علیه نظام سرمایه داری حاکم بر ایران هستم و به همه افت و خیز های گوناگون آنهم آشنایی دارم و بهمین خاطر، شرایط سخت و دشوار کنونی را هم بعنوان یکی از پیامد های ناشی از آن دوران برسمیت می شناسم. اما در عین حال، شاهد این هم هستم که تحمل کردن و پشت سر نهادن آن دوران سخت و دشوار و دست و پنجه نرم کردن با شرایط کنونی توسط کارگران و مردم آزادیخواه، تنها و تنها در گرو بیزاری مردم از این نظام و امید بستن به کنار زدن آن و رژیم بانی و حامی اش می بینم نه هیچی دیگر. چون دستیابی به دنیای بهتر برای زنان و کودکان و کارگران و کل جامعه ، بدون تأمین چنین خواستی به هیچ جایی نمی رسد و در این میان سودی عاید طبقه کارگر و مردم آزادیخواه جامعه نخواهد شد. در نتیجه، تلاشهای بزرگ و کوچک جنبش کارگری، جنبش آزادی زن و کودک و…… را بعنوان رشته های بهم پیوسته در خدمت رسیدن به هدف فوق الذکر میدانم و وقوع آنرا در هر ابعادی که باشد مورد تأیید و پشتیبانی خود میدانم، از جمله استقبال از 8 مارس امسال در شهر های کردستان و تهران.
3- آیا حرکت امسال و شرکت و دخالت زنان و مردان آزادیخواه تفاوت ماهوی با سالهای قبل داشت ؟ این تفاوت را در کجا و چگونه میبیند؟
عبداله دارابی: حرکت امسال و شرکت و دخالت زنان و مردمان آزادیخواه در 8 مارس ، تفاوت های خاصی را در خود نهفته داشت. این تفاوتها، بدوا خود را در تلاش های مستمر رژیم برای ادامه بقاء نشان داد و کار را بجایی رساند تا برای رهایی از این بحران، خود را بهر خس و خاشاکی آویزان کند. برای نمونه، رژیم جمهوری اسلامی، اسم حسن روحانی را بعنوان حلال مشکلات جامعه بحران زده ایران از صندوق”انتخابات رئیس جمهوری” بیرون کشید تا با ترفند خاص خود حربه فریب و تحمیق و حدادی کردن ماشین کشتار رژیم را شدت بخشد و به کمک آنها هر معترض انقلابی را خفه و زمین گیر نماید. ماحصل تلاش این دولت جنایت پیشه، چیزی غیر از اعدامهای بیشتر، گسترش فضای رعب و وحشت، افزایش بیکاری و بالا بردن قیمت مایحتاج روزمره مردم و….. نبوده است. با توجه به آن، همزمان با دو حربه اختناق و فقر مالی بمقابله علیه رهبران و فعالین کارگری و زنان و کودکان و…. برخواست تا از اینطریق راه پیشروی مبارزات انقلابی آنها را سد کند و در پرتو آن با “کارت برقراری امنیت ملی ” رو میز مذاکره با 5+1 حاضر شود و بدینوسیله بار دیگر رو پتانسیل توحش و بربریت خود علیه طبقه کارگر و مردم آزادیخواه ایران حساب باز کند و به معامله و داد و ستد با آمریکا و دول عرب بپردازد و از این طریق چند صباحی دیگر بر عمر ننگین کثیف نظام جمهوری اسلامی بیفزایند.. گسترش اختناق و فقر اقتصادی بر زندگی کارگر و مردم آزادیخواه ایران، بوضوح خود را در برخورد علیه اضافه دستمزد کارگر و بیکاری وسیع و گسترده آنها و ایجاد ممانعت بیشتر بر سر راه سازماندادن مردم برای دفاع کردن از برابری زن و مرد شرکتشان در مراسمات 8 مارس امسال نشان داد و یکماه قبل از 8 مارس بخش وسیعی از فعالین و رهبران جنبش زنان را در اغلب شهر های کردستان به اطلاعات فراخواند، آنها را تهدید نمود و به آنها هشدار دادند اگر در سازماندادن 8 مارس امسال شرکت کنند بعناوین مختلف مجازات خواهند شد و…… این نوع برخورد ها اگر چه در سالهای قبل هم به نحوی از انحا صورت میگرفت اما در حدی که امسال رخ داد نبود. در مقابل نیز مقاومت علیه رژیم نیز جدی تر از سالهای گذشته بود و حتی اکثر احضارشدگان به اطلاعات نیز، تهدیدات رژیم را جدی نگرفتند و در عمل به آن وقع نگذاشتند.
4- در شرایط دشوار امنیتی و در موقعیتی که دولت روحانی تمام تلاش خودش را برای نشان دادن توان و برقراری امنیت با زهر چشم گرفتن از مردم توسط (اعدامهای ماههای قبل، دستگیری فعالین اجتماعی و کارگری) این حرکت اعتراضی مردان و زنان آزادیخواه در شهرهای کردستان را چگونه توضیح میدهید؟
عبداله دارابی: تظاهرات زنان و مردان آزادیخواه سنندج و دیگر شهر های کردستان در 8 مارس امسال، از شرایط امنیتی حاکم بر شهر ها عبور کرد و آشکارا نقض حاکمیت سیاسی، آن بنمایش گذاشته، شد. صلابت و کاردانی سازماندهندگان 8 مارس امسال شهر های کردستان بوضوح نشان داد میتوان شرایط سخت امنیتی را با اتخاذ تاکتیک و روشهای جدید و متنوع دور زد. میتوان رژیم را غافل گیر کرد و با حضور در خیابان و محلات شهر ها ظاهر شد و با حضور جمعی خود امید و آرزوی بخش وسیع مردم انقلابی را به نمایش گذاشت و به کمک خودِ آنها برنامه کاری و مد نظر خویش را با موفقیت به انجام رساند. این تلاشی بود که امسال در تظاهرات علنی زنان و مردان آزادیخواه سنندج، پخش تراکت و نوشتار روز جهانی زن در خیابانهای اصلی شهر های مریوان و کامیاران و سقز و بانه و…… صورت گرفت و بدینوسیله این روز تاریخی گرامیداشته شد. این اتفاقات اگر چه در ابعاد بزرگی صورت نگرفت، اما مضمون و کیفیت و صلابت و کاردانی بکار گرفته در هر یک از آنها جای امید و پیشروی آینده را از خود بجا گذاشت. که باید با تمام توان آنرا تقویت کرد و در عرصه دیگر مبارزات آنرا گسترش داد.
5- دستاوردها و تجارب این حرکت برای جنبش آزادی زنان و دیگر جنبشهای اجتماعی چسیت؟ آیا میشود این اعتراضات را در جامعه در مناسبتهای دیگر گسترده تر کرد؟
عبداله دارابی: همچنانکه فوقا اشاره کردم، کشمکش و جدال طبقاتی سال 92 شمسی میان فعالین و طرفداران جنبش آزادی زن از یکسو و رژیم سرمایه داری ایران از سوی دیگر بر سر مبارزه علیه نابرابری و ستم اجتماعی بر زنان و همچنین برگزاری مراسمات 8 مارس روز جهانی زن بمراتب شدید تر و جدی تر از سالهای قبل بود. محل کار و زندگی مردم در مراکز شهر ها نقطه تأکید برگزاری 8 مارس امسال گردید. بهمین خاطر برگزاری 8 مارس در خارج از شهر ها به مشغله فعالین و رهبران جنبش آزادی زن تبدیل نگشت. صلابت و کاردانی و استواری بعنوان نوعی راه کار در محلات و مراکز اصلی شهر ها بکار گرفته شد. از جوانان و مردم محلات شهر ها برای پخش تراکت و ادبیات 8 مارس و محل تجمع و اخبار رسانی سریع و بموقع و تحرک و اقدامات زود فرجام و با کیفیت و … استفاده شد. تاکتیک و روشهای جدید باب روز در مقابل ترفند های نخ نمای رژیم بکار گرفته شد. با توجه به همه اینها، در 8 مارس امسال نوع جدیدی از تلاش برای مقابله جدی تر در برابر سرکوبگری های رژیم، نکته تأکید فعالین و دست اندرکاران جنبش آزادی زن بود. در یک کلام، سازماندهی مردم محلات شهر ها از جمله زنان و جوانان و دوری از هر نوع ماجراجویی یکی دیگر از دستاورد امسال 8 مارس بود. بی تردید از روشهای کار ساز و ابتکارات بکار گرفته شده توسط خود مردم در تحرکات بعدی جنبش آزادی زن، جنشهای کارگری و کودک و دیگر جنبشهای اجتماعی، به بوضوح استفاده خواهد شد و به بکار گیری همه این تجاربها به نقطه شروع بر گزاری اول ماه با شکوهی در شهر های ایران و کردستان تبدیل خواهد گشت.
6- پیام شما و حزب حکمتیست برای مردم آزادیخواه که علیه نابرابری و ستم اجتماعی مبارزه میکنند چیست؟
عبداله دارابی: متحقق شدن برابری کامل و بدون قید و شرط زن و مرد در کلیه شئون زندگی یکی از عرصه های مهم مبارزاتی حزب کمونیست کارگری-حکمتیست است. اگر چه نظام سرمایه داری خالق و اختراع کننده ستمکشی و فرو دستی بر زنان نیست. اما بخاطر انباشت و سود و سودآوری هر چه بیشتر سرمایه، زنان در نظام سرمایه داری به وحشیانه ترین شیوه مورد ستم و فرودستی قرار میگیرند. بنا بر این، حتی اگر به تنهایی از زاویه ستم کشی و فرو دستی بیش از حد زنان در جامعه ایران به نظام سرمایه داری و مذهب زده جمهوری اسلامی نگاه کنیم بی تردید سرنگونی فوری کل موجودیت این نظام و همه نهاد های دولتی دستساز آن باید در دستور کار فوری و اولویت مبارزاتی مردم آزادیخواه ایران منجمله زنان قرار بگیرد و از اینطریق کل جامعه را به سمت آزادی و برابری کامل و بدون قید و شرط سوق داد. این، سر راست ترین و ملموس ترین پیامی و توقعی است که حزب حکمتیست در برابر طبقه کارگر و مردم آزادیخواه ایران منجمله زنان آزادیخواه و انقلابی قرار میدهد. چون آزادی و رهایی کل جامعه ایران تنها از این کانا ل میگذرد که حزب حکمتیست درجهت هموار کردن راه پیشروی برای متحقق شدن این امر مهم از هیچ تلاش و کوششی فرو گذار نخواهد بود.
عبداله دارابی 23 مارس 2014
