مبارزان کمونیست
اسماعیل ویسی: فاجعه شهر حلبچه، جنایت علیه بشریت بود
صد سال ازآغاز جنگ جهانی اول می گذرد. این جنگ، جنایتی علیه بشریت بود، که تا آن زمان جامعه جهانی چنین فاجعه ضد بشری ای را در این ابعاد بخود ندیده بود. جنگ کشورهای امپریالیستی، برای حفظ منافع طبقاتی استثمارگرانه شان، دستیابی به سود و ثروت هر چه بیشتر بازارهای جدید برای فروش تولیدات شان و منابع معدنی و طبیعی و تقسیم بازار بین کشورهای امپریالیستی صورت گرفت. میلیونها انسان بی دفاع و غیر نظامی را با پیشرفته ترین سلاح های کشتار جمعی تا آن زمان، قتل عام، زخمی و معلول کردند. خانه و کاشانه و زندگی دهها میلیونها انسان از هم پاشیده شد. فقر، فلاکت و گرسنگی را به بشریت تحمیل نمودند. همچنین جنگ دوم جهانی که بخاطر تقسیم مجدد دنیا مابین قدرتهای امپریالیستی به جامعه بشریت تحمیل گردید، بر اساس آمار و اسناد تاکنونی علاوه بر اینکه” 65 میلیون نفر انسان ” کشتار شدند، دهها میلیون نفر دیگر زخمی، معلول و گرسنه و آواره و صدها شهر و روستا با خاک یکسان و یا ویران شدند. تا آنجائی که ممکن شد، جامعه انسانی را به قهقرا راندند!
متعاقب دو جنگ اول و دوم جهانی، مردم محروم در اقصی نفاط دنیا شاهد تحمیل جنگهای خونین دیگری از جمله ” جنگهای شبه جزیره کره، هند و چین، ویتنام و … بودند که در این جنگهای خانمانسوز صدها میلیون انسان را کشتار و زندگی شان را تباه کردند. گرسنگی و فلاکت را به بشریت تحمیل نمودند. آمران و عاملان این کشتارهای جمعی ” جنایت علیه بشریت ” را بعنوان قهرمانان و اسطوره های ملی قابل افتخار و ارج گذاشتن به مردم ناآگاه حقنه کردند. و … نمونه های تیپیک در دهه های اخیر، لشگر کشی و با براه انداختن ماشین کشتار جمعی در جنگ خلیج، راه انداختن و تحمیل جنگ ارتجاعی ایران و عراق می باشند. که در نتیجه آنها، میلیونها نفراز مردم کارگر و زحمتکش در جامعه ایران وعراق کشتار، زخمی و زندگی شان تباه و زیر ساختهای اقتصادی شان، ویران گردید. در گرما گرم جنگ ارتجاعی ایران و عراق فاجعه بمباران شیمیائی شهر حلبچه آفریده شد. فاجعه جنایت کارانه و ضد بشری ای که، در بعد جنایت آمیز بودنش برعلیه بشریت، در نوع خود تنها میتوان با ” هولوکاست، بمباران اتمی ناکازاکی و هیروشیما و کشتارهای جمعی در هندوچین و … ” مقایسه کرد، که جنایت علیه بشریت بوده اند و هیچگاه فراموش نخواهند، شد!
جنایتی هولناک که در روز” 16 مارس1987، 28 اسفند ماه 66 13 ” آفریده شد و شهر حلبچه توسط نیروی هوائی دولت فاشیستی بعث عراق با برنامه ریزی بمباران شیمیائی شد. که در آن ” 5000 نفر از مردم بیدفاع و غیر نظامی این شهردر همان لحظات اول کشتار شدند و قربانی جنگ ارتجاعی دولتهای ایران، عراق و همچنین سیاستها و زد و بند های احزاب سیاسی جنبش بورژوا ناسیونالیست کرد ” شدند. از آن تاریخ تا کنون 26 سال می گذرد. هزاران نفر دیگرهمچنان ازعوارض و صدمات جسمی، روحی و روانی آن جنایت هنوز دارند رنج میبرند . زخم عمیق این فاجعه جنایت علیه بشریت، بر پیکر آن جامعه هنوز سنگینی می کند. و …
در بطن چنین عمل ضد بشری ای در آن روز ” گردان شوان، گردانی مسلح از انقلابیون کمونیست نیروهای مسلح صفوف حزب کمونیست ایران و کومله، که در این منطقه مستقر بودند. در حین عقب نشینی، مورد یورش نیروهای حکومت اسلامی قرار گرفتند. در جنگی نابرابر با نیروهای جنایتکاراسلامی و بعد از بمباران حلبچه، در حین جنگ، متاسفانه اکثریت شان در راه آرمانهای کمونیستی و انقلابی شان، جانباختند. 12 نفر ار آنان توسط نیروهای حکومت اسلامی در حین نبرد دستگیر شدند. این رفقا بعد از مدتها شکنجه و اذیت و آزار و مقاومتشان در برابر سرکوبگران اسلامی ، آنها را در زندان سنندج اعدام نمودند و همچون سایر رفقای گردان شوان در راه آزادی و سوسیالیسم جانباختند!
یاد و خاطره جانباختگان گردن شوان و قربانیان شهر حلبچه برای همیشه زنده و گرامی است!
اسماعیل ویسی
29 اسفند ماه 1392/ 20 ماه مارس 2014
esmail.waisi@gmail.com
***
