مبارزان کمونیست
باب کرو قهرمان طبقه کارگر درگذشت
جمال کمانگر
روز سه شنبه 11 مارس 2014 باب کرو رهبر و سازمانده اتحادیه کارگران راه آهن ، کشتیرانی و حمل و نفل انگلستان بر اثر سکته قلبی چشم از جهان نابرابر فروبست. طبقه کارگر در انگلستان یکی از رهبران جسورش را از دست داد. باب کرو نامی آشنا و محبوب در میان طبقه کارگر بریتانیا بود. وی از سن 16 سالگی دوره شاگردی را در راه آهن لندن شروع کرد. در سن 20 سالگی به فعالیت اتحادیه ای پیوست. باب کرو عضو حزب کمونیست بریتانیا بود. بعدها با آرتور اسکارگیل رهبر معدنیچیان، حزب سوسیالیست کارگری را تشکیل دادند. باب کرو با صراحت اعلام میکرد که کمونیست- سوسیالیست است و تنها راه نجات طبقه کارگر در پیاده کردن دکترین کمونیسم است.
باب کرو در سال 2002 به رهبری اتحادیه “راه آهن ، کشتیرانی و حمل و نقل” (آر ام تی) انتخاب شد. تا زمان مرگ رهبر این اتحادیه تاثیر گذار بود. در حالی که اکثر اتحادیه های کارگری سیر نزولی در عضو گیری دارند در دوره رهبری باب کرو 30 هزار کارگر دیگر به این اتحادیه پیوسته اند. در سال 2004 آر ام تی رابطه اش را با حزب کارگر انگلیس قطع کرد. باب کرو منتقد سر سخت تونی بلر و علیه جنگ عراق بود.
در آخرین اعتصابی که کارگران حمل نقل در لندن برگزار کردند میدیای دست راستی سازمان یافته باب کرو را مورد هجمه شدید قرار دادند. اما باب کرو ثابت کرد اگر کارگران سازمان یافته و حساب شده علیه سرمایه داران به میدان بیایند پیروز خواهند شد. البته نقش رهبری در مبارزات کارگران حیاتی است. اعضای اتحادیه آر ام تی بالاترین دستمزد را در میان کارگران انگلستان دارند. بسیاری از کارگران با شرکت در برنامه های رادیویی در لندن آرزو داشتند که باب کرو رئیس اتحادیه آنها باشد!
باب کرو نشان داد میتوان در راس یک اتحادیه رادیکال و میلیتانت بود اما آنرا صنفی نکرد و انترناسیونالیسم کارگری سرلوحه کارش باشد. علیه جنگ، همبستگی با کارگران در سطح محلی و جهان، رابطه نزدیک با اتحادیه های کارگری و کمونیستهای آمریکای لاتین ، حمایت و حضور در پیکت اعتراضی در دفاع از کارگران ایران در لندن و اعلام همبستگی با کارگران ایران ، چهره ای محبوب از این رهبر کارگری ساخته بود.
در دوره اعتصاب ماه ژانویه میدیای دست راستی وی را “دایناسور” خطاب میکردند وقتی در برنامه “نیوز نایت” در مقابل سئوال مجری که” آیا شما دایناسور هستید؟ و دوره اتحادیه ها به سر آمده است ” این طور جواب داد:” اگر دوره اتحادیه ها به سر آمده است چه کسی شرایط کار، دستمزد، بازنشستگی و صلح جهانی را در دستور خود میگذارد؟ این جواب تیز به تمام کسانی بود که وی را متعلق به قرن بیستم میدانستند.
همین میدیا با شنیدن خبر مرگ باب کرو اعلام کردند “مرگ آخرین موهیکان” ( اشاره به قبیله ای سر خ پوست در آمریکا) شادی خود را از این واقعه پنهان نکرده اند. این جشن سرمایه داران کوتاه مدت خواهد. مبارزه طبقاتی با مرگ رهبران صادق کارگری پایان پذیر نیست. ممکن است سرمایه داران در انگلستان برای مدتی جشن بگیرند. اما جنبشی که باب کرو به آن تعلق داشت صدها و هزاران رهبر بالقوه کارگری دارد که با قدرت پرچمی که باب کرو به اهتزاز در آورده بود در دست خواهند گرفت.
یادش گرامی باد.
منبع: نشریه کمونیست هفتگی شماره ٢٢٣
