اسماعیل ویسی: 8 مارس روز جهانی زن در کردستان گرامی داشته شد

اسماعیل ویسی: 8 مارس روز جهانی زن در کردستان گرامی داشته شد
حکومت اسلامی سرمایه داری در طول حاکمیت ضد انسانی و اسثتمارگرانه اش در دفاع از نظام تولیدی اجتماعی سرمایه داری و تضمین کار ارزان و کارگر خاموش برای سودآوری هرجه بیشتر سرمایه داران و حفظ بقای خود، راستای اعمال جنایتکارانه، سرکوبگرانه و ایجاد فضای رعب و وحشت، و دامن زدن به خرافه و فرهنگ و سنن عقب مانده اجتماعی ما قبل تاریخ بشری بر اساس سود و منافع سرمایه داران و طبقات دارا، در قانونیت بخشیدن و نهادینه کردن تبعیض و نابرابری، برای فرودستی بخشیدن به جایگاه انسانی- اجتماعی طبقه کارگر بویژه زنان و مبدل کردنش به سنت و فرهنگ و افکار و شعور اجتماعی با توسل به تمامی امکانات میدیائی و … از هیچگونه تلاشی دریغ نکرده است.
اما خوشبختانه، جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی درجامعه ایران و کردستان جنبشی زنده، بالقوه و تا حدی هم بالفعل و به نسبت فعال می باشد. و حکومت اسلامی نتوانسته قوانین ارتجاعی خود را به آنان بقبولاند. بخصوص نگاه تحقیر آمیز جامعه را به زن نهادینه کند. کشمکشی اساسی در جریان است، و این چالشی بسیار جدی در ابعاد اجتماعی در تقابل رژیم اسلامی می باشد. به همین خاطرتوسط فعالین این جنبش در گرامیداشت روز 8 مارس همیشه مراسمات و تجمعاتی بزرگ در ابعاد سراسری بویژه شهرهای ” تهران و سنندج ” برگزارشده است. ویژگی برگزاری مراسمات 8 مارس روز جهانی زن و اول ماه مه روز جهانی کارگر در نشانه گرفتن مستقیم کل ارکان حکومت اسلامی می باشد که از هر دو طرف بدان حساسیت خاصی نشان داده می شود!
برگزاری مراسمات و تجمعات در گرامیداشت 8 مارس، اول ماه روز جهانی کارگر و فستیوال های چهار شنبه سوری، نوروز و آدم برفی ها، در جامعه کردستان به سنتی اجتماعی مبدل شده است. فعالین این عرصه انسانها و شخصیتهای حقیقی وحقوقی هستند، به همین دلیل حکومت اسلامی در کردستان نسبت به برگزاری آنها حساسیت خاصی بخرج داده و میدهد. هر ساله در آستانه 8 مارس در جامعه کردستان با تمامی توان برای برقراری جو و فضای امنیتی و احضار و تحت فشار و تهدید قرار دادن و زندانی کردن فعالین کارگری، آزادیخواه، برابری طلب و مدنی- اجتماعی برای ممانعت بعل آوردن از برگزاری مراسمات گرامیداشت از هیچگونه ترفند و تلاشی دریغ نکرده است.
حکومت اسلامی راه بجائی نخواهد برد
این کشمکش جدالی طبقاتی- اجتماعی، جدی و ملموس در جامعه ایران و کردستان می باشد. حکومت اسلامی علیرغم هر تهدید و شدت عمل سرکوبگرانه و دامن زدن به ایجاد فضای امنیتی و رعب و وحشت در طول حاکمیت سیاسی اش تاکنون راه بجائی نبرده و نخواهد برد. این تهدیدی جدی است برای بقای حاکمیتش!
سالیان سال است که در کردستان تلاش می کنند از گرامیداشت چنین مراسماتی به هر شیوه ممکن جلوگیری کند، اما موفق نشده اند! برای نمونه در آستانه 8 مارس در” سال 1391، علی آزادی، خالد حسینی، وفا قادری، بهزاد فرج اللهی و حامد محمودنژاد و … را بازداشت کردند و بعد از ماهها اسیر بودن آزاد نمودند و امسال هم بروال همیشگی به همان تاکتیک پوسیده متوسل شدند و فعالین کارگری و مدنی- اجتماعی ” شیث امانی، مضفر صالح نیا، خالد و غالب حسینی، خلیل کریمی، سوسن رازانی، سیمین چایچی و … را دستگاه قضایی شهر سنندج  احضارو تحت بازجوئی قراردادند. نیرو های اداره اطلاعات به درب منزل وفا قادری فعال کارگری که اخیرا از زندان آزده شده است، رفته واورا تهدید به عدم شرکت در مراسم هشت مارس نمودند. فتاح سلیمانی و رحمان تنها ” در شهر اشنویه نیز توسط نیرو های اداره اطلاعات احضار و به مدت دو ساعت مورد باز جویی قرار داده شدند، تا بلکه بتوانند از برگزاری مراسم گرامیداشت 8 مارس جلوگیری کنند.
اما، علیرغم برقراری جو و فضای امنیتی توسط سرکوبگران حکومت اسلامی در شهرهای کردستان در آستانه 8 مارس و احضار و تحت فشار و تهدید قرار دادن فعالین کارگری و آزادیخواه و برابری طلب، جدا از برگزار ی مراسمات گرامیداشت بشیوه گلگشت هائی در خارج شهرها ، سال هاست و بویژه سال گذشته مراسمات در مراکز اصلی شهر سنندج در محل های پر رفت و آمد و در روز روشن برگزار شدند و امسال هم گرامیداشت 8 مارس روز جهانی زن در روز 17 اسفند ماه، توسط فعالین کارگری و برابری طلب و آزادیخواهان، با برنامه وسازماندهی دقیق و از قبل در کمربندی 17 شهریور و با راهپیمائی در مسیر خیابان کارگر، برگزار گردید. و… که حاوی تجارب بسیاری است.
تجاربی که باید گرفت
موفقیت آمیز بودن برگزاری این مراسمات ریشه در واقعیت عینی- اجتماعی در دفاع از مطالبات پایه ای حق و حقوق انسانی – اجتماعی و برابری طلبانه آحاد مردم بویژه طبقه کارگر و زنان در جامعه دارد. بر این اساس جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی درجامعه ایران و کردستان جنبشی زنده، بالقوه و تا حدی هم به نسبت، بالفعل می باشد. تلاش ارتجاع سیاسی حاکم برای زیر پا نهاده شدن و ممانعت بعمل آوردن از ابراز وجود آن غیر ممکن است.
اساسی ترین تجارب این تحرکات انجام گرفته شده در شهر سنندج ، لازم است فعالین، سازماندهندگان اصلی قبل ازهر چیزی از هرگونه تنگ نظری، فرقه گرائی و بهانه تراشیهائی که مانع سازماندهی در ابعاد سراسری است، دوری جویند. و بعنوان امری بسیار اساسی و روزهای جهانی بدان نگریسته شوند. و برای وسعت و گسترش بخشیدن و سازماندهی بدان در دیگر شهرها در ابعاد جامعه کردستان برای دستیابی به این امر ضرورت دارد برنامه ریزی دقیق نمود. زیرا در تمامی شهرها محافل وسیعی از فعالین آزادیخواه و برابری طلب بطور پراکنده وجود دارند. لازم است این محافل بشیوه شبکه ای وسیع بهم بافته شوند. تا مطالبات یکدستی طرح و در دستور قرار داده شود. و …
که در نتیجه باعث شود، مراسمات هر چه بیشتری بعدی اجتماعی و پایدار پیدا کند. با شرکت کردن هر چه مردم بیشترمراسمات و تجمعات باشکوهتری را در مراکز اصلی محل تردد در شهرهای کردستان برگزار شوند زیرا برگزاری مراسمات و تجمعات در روز 8 مارس و اول ماه مه مستقیما حکومت اسلامی و سنت و فرهنگ ارتجاعی را نشانه می گیرند و به چالش می کشند. باید به تمامی قوانین ضد انسانی و فرهنگ و سنت عقب مانده اجتماعی ” نه ” گفت و عملا و رسما خواهان الغاء تمامی آن قوانین گردید. و بر حق و حقوق انسانی- اجتماعی خود در تمامی شئونات زندگی از لحاظ ” سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ” عملا پا فشاری نمود.راه دستیابی به این مطالبات را هموارتر کرد.
اسماعیل ویسی
esmail.waisi@gmail.com
18 اسفند ماه 1392/ 9 ماه مارس 2014
http://www.october-online.com/
منتشر شده در نشریه اکتبر شماره 135
***