محمد شکوهی نکته اصلی

نکته اصلی
محمد شکوهی

سازمان تامین اجتماعی در یک نگاه.
از “خدمات بیمه ای” تا بزرگترن کنسرن مالی!

وضعیت قوانین تامین اجتماعی بویژه بیمه های درمانی برای میلیونها نفر که بیمه شده این سازمان هستند، امر برخورداری از امکانات دوا و درمان را سختر کرده است. میلیونها نفر بیمه شده این سازمان با مشکلات و مصائب بزرگی برای دسترسی به چندرغاز خدمات ارائه شده توسط تامین اجتماعی روبرو بوده و جان و زندگی و سلامتی شان در معرض تهدید قرار دارد. گرانی ها، سیاست های خصوصی سازی بهداشت و درمان، سیاست های ناظر بر بیمارستانهای دولتی و وابسته به تامین اجتماعی و دانشگاههای علوم پزشکی و … خبر از بدتر شدن اوضاع بیمه های تامین اجتماعی، بویژه بیمه درمانی وبهداشت برای میلیونها کارگر و مردم عضو تامین اجتماعی می دهد. در این میان سازمان تامین اجتمایی که بزرگترین شرکت بیمه گر کارگران و کارکنان می باشد، در ماههای اخیرمجموعه ای از اصلاحات جدید را در دستور خود گذاشته است. از خصوصی سازی بیمارستانهای وابسته به این سازمان گرفته، تا زدن بخش خدمات درمانی، تامین دوا و دارو تا امکانات پیشگیری از مریضی کارگران و بیمه شدگان، تا طرح اصلاح قوانین تامین اجتماعی، افزایش سن بازنشستگی و… از مهمترین موضوعات مرتبط با قانون تامین اجتماعی و سیاستهای جدید این سازمان می باشد. جهت عمومی واهداف اصلی این سیاستها در اصل تعرض به چندرغاز تامین اجتماعی، بویژه بیمه های درمانی وخدمات بیمه ای برای کارگران و میلیونها نفر از مردم می باشد. دولت، حکومت، سازمان تامین اجتماعی و باندهای درگیر و سهیم در کل این ماجرا، بشدت مشغول طراحی و تحمیل سیاستهای ضد کارگری برای «سودآورکردن» این سازمان می باشند. در اینجا سعی میشود به برخی از ادعاهای حکومت، مرتضوی و باندهای گردآمده اش در این سازمان، سیاست های بیمه و درمان و بهداشت، قوانین موجود، نحوه تامین منابع مالی آن، خدمات ادعایی ارائه شد توسط این سازمان، بطور خلاصه پرداخته شود. درا دامه به سیاستهای ضد کارگری حاکم برآن در زدن از امکانات تامین درمانی، سود استفاده و دزدیهای کلان در این سازمان، لفت و لیس های میلیاردی دولتی ها و باندهای حکومتی اشاره میشود. در پرتو این بررسی کوتاه به ادعاهای “کمبود بودجه” این سازمان، دزدیهای هزاران میلیاردی آن، ثروت و داراریی هایش، و بالاخره به موضوع چرخش سرمایه دهها هزار میلیاردی آن پرداخته خواهد شد. برای وارد شدن به این موضوع ابتدا به آمار و ارقامی که سازمان تامین اجتماعی داده، اشاره میشود.
این سازمان ادعا می کند: “سازمان تامین اجتماعی یک سازمان بیمه گر اجتماعی است که ماموریت اصلی آن پوشش کارگران مزد و حقوق بگیر (اجباری) و صاحبان حرف و مشاغل آزادی (اختیاری) است. جمعیت تحت پوشش سازمان، ١١/٥٠ میلیون نفر بیمه شده اصلی و بیش از ٢/٢ میلیون نفر مستمری بگیر است.٢٨ میلیون بیمه شده فرعی دارد و تقریبانزدیک به ٢ میلیون مستمری‌بگیر كه در مجموع، یك سوم جمعیت كشور و ٦٣ درصد جمعیت فعال شهری را تشكیل می‌دهند.”!
به عبارتی، سازمان نزدیک به ٣٠ میلیون نفر از کارگران و اقشار کارکن جامعه را با خانواده هایشان باید تحث پوشش خدمات بیمه ای خود قرار بدهد. منابع مالی این سازمان بر طبق قوانین موجود به ترتیب زیر تامین میشود. کارگران و کارکنان ٧ درصد حقوق یا دستمزد خود را به عنوان حق بیمه به این سازمان پرداخت می کنند. كارفرمایان ٢٠ درصد و دولت ٣ درصد آن را پرداخت می‌كنند.
اما این خدمات بیمه ای، بویژه امر درمان و بهداشت که در قوانین تامین اجتماعی بویژه در بخش مربوط به بیمه های درمانی و سلامت آمده است، چه می باشند؟ در این مورد به بخشی ازقوانین در این زمینه برگرفته از سایت تامین اجتماعی اشاره میشود. در بخش قوانین بیمه های درمانی آمده است:

به موجب بندهای الف و ب از ماده ٣ قانون فعلی تامین اجتماعی: ارائه خدمات در زمان بروز حوادث، بیماری‌ها و بارداری از جمله حمایت‌های این قانون است و بر همین اساس به موجب ماده ٢ از آیین نامه اجرایی این بخش از ماده یاد شده قانون تامین اجتماعی (قانون الزام)، سازمان تامین اجتماعی متعهد به ارائه خدمات ذیل است:
– انجام کلیه خدمات کلینیکی، پاراکلینیکی، بیمارستانی اعم از پزشکی و دندانپزشکی برای بیماران مشمول قانون تأمین اجتماعی.
– انجام کمک‌ها و معاینات طبی و معاملات قبل، حین و بعد از زایمان با پرداخت وجه نقد به جای کمک‌های مذکور بنا به درخواست بیمه شده طبق ضوابط مقرر.
– توانبخشی و تجدید فعالیت بیمه شدگان آسیب دیده که قدرت کار خود را از دست داده‌اند و اقدام بر اشتغال به کارهای مناسب آنان.
– تحویل وسایل کمک پزشکی (پروتز و اروتز) که به منظور اعاده سلامت یا برای جبران نقص جسمانی و یا تقویت یکی از حواس به کار می‌روند.
– سایر تعهدات مندرج در قانون تأمین اجتماعی با تغییرات و اصلاحات بعدی آن و مصوبات شورای عالی تأمین اجتماعی در رابطه با درمان.
بر طبق قوانین موجود، این سازمان موظف است خدمات بیمه ای و درمانی را رایگان به بیمه شدگانش، ارائه بدهد. اما وضعیت اجرایی شدن این قوانین چگونه است؟ و این سازمان تا چه حد به وظایف خودش عمل کرده است؟ وبالاخره وضعیت بیمه های درمانی مورد ادعای که این سازمان به بیمه شدگان ارائه میدهد، چگونه است؟
بدوا به برخی توجیهات حکومت و مقامات این سازمان پیرامون دررفتن از زیر قوانین موجود، پیرامون ارائه خدمات بیمه های درمانی اشاره میشود. در این باره وزرات بهداشت، دانشگاههای علوم پزشکی، وزارت رفاه و کار به همراه رئیس و روسای استانی تامین اجتماعی، به همراه رئیس این سازمان سعید مرتضوی بارها خبر از «کمبود نقدینگی»، بحران مالی، ضرردهی بیمارستانهای وابسته به تامین اجتماعی و خدماتی که ارائه میدهند، بدهی های هزاران میلیاردی دولت به این سازمان خبر داده و ادعا می کنند که هزینه های خدمات بیمه های درمانی ارائه شده به بیمه شدگان این سازمان بالاست، سازمان و خدماتی که ارائه میدهد سود ده نیستند، امکانات و تجهیزات تکنیکی بیمارستانهایش فرسوده شده و احتیاج به نوسازی دارند. میزان پرداختی های بیمه شدگان به عنوان حق بیمه که در حال حاضر ٧ درصد دستمزد کارگران می باشد، کم بوده وباید به ٩ درصد افزایش یابد. این سازمان برای توجیه این وضعیت، موضوع افرایش بدهی های دولت به این سازمان و عدم پرداخت آن توسط دولت به صندوق تامین اجتماعی را نیز بهانه ای قرار داده است برای بالا بردن سهم بیمه پرداختی کارگران، تا بدین وسیله به ادعای خودش «کمبود نقدینگی اش» را جبران نماید. راه حل دیگر این سازمان خصوصی سازی بیمارستانهای وابسته به تامین اجتماعی می باشد. براساس قوانین حکومتی این بیمارستانها که در اکثر شهرهای بزرگ کشور که بالای ٢٠٠ هزار جمعیت دارند، موظف به ارائه خدمات بیمه های درمانی به اعضایش می باشند. این سازمان میگوید نزدیک به ١٤٦ بیمارستان دارد که مشغول ارائه خدمات به بیمه شدگانش می باشد ولی گرانی، تحریمها، بالا رفتن هرینه های مداوای بیماران، کمبود دارو و… باعث شده است که این سازمان قیمتهای ارائه خدماتش را برای جلوگیری از ورشکستگی و تضمین ادامه کاریش، بالا ببرد تا در برابر رقبایش، بیمارستانهای خصوصی قدرت رقابت داشته باشد. نتیجه این وضعیت مورد ادعای سازمان تامین اجتماعی، بالا بردن تعرفه های درمانی، تهیه کاتالوگ نوع خدمات ارائه شده با هزینه های بالا، تدوین جدول پرداخت و تامین هزینه های سلامت و درمان برای بیمه شدگان می باشد. به عبارتی این سازمان با ارائه قیمتهای رایج در بازار، خدمات بیمه های درمانی، قیمت پایه خدمات ادعایی مورد ارائه اش را، با بازار آزاد و خصوصی این خدمات «منطبق» کرده است ته به ادعای خودش، جلوی ورشکستگی سیستم بیمه های درمانی و خدمات اجتماعی مورد ادعایش را بگیرد. به زبان آدمیزاد یعنی ارائه خدمات به قیمت بازار آزاد و خصوصی! ارائه خدمات رایگان مورد ادعای این سازمان در قوانین و مقرراتش از بدو شکل گیری حکومت، بویژه از سال های ١٣٦٨ و به دنبال رفرمهای این دهه، جهت گیری این سازمان به سمت «خودکفا و سودآور شدن» بوده است. براساس دهها مصوبه و قانون و تبصره که در طی این سالها تصویب و به اجرا گذاشته شده است، خدمات درمانی و بیمه های درمانی ارائه شده به بیمه شدگان، باید با قیمت این خدمات در بازار آزاد همسو و هم جهت بشود.
آنچه در اساسنامه این سازمان از آن به عنوان «قانون الزام» به ارائه خدمات آمده است، به اعتراف خود دست اندر کاران یا اجرایی نشده و یا جاهایی که اجرا شده است، در مجموع به ضرر میلیونها بیمه شده تمام شده است. بر طبق این قانون مورد ادعای دست اندرکاران این سازمان، ارائه خدمات پزشکی در بسیاری از عرصه ها برای بیمه شدگان این سازمان «رایگان» می باشد.
وضعیت عمومی بیمه های درمانی و خدمات ارائه شده به بیمه شدگان، همانطویکه در بالا به آن اشاره شد، وبه اعتراف دست اندرکاران حکومتی، روز بروز کم و کمتر شده است. برای نمونه موضوع بیمارستانهای وابسته به تامین اجتماعی را در نظر بگیریم. در بالا به توجیهات دست اندرکاران حکومتی در این باره اشاره شد. نتیجه عملی سیاستهای اجرا شده این سازمان در این بخش، زدن از ٧٨ درصد خدمات بیمه ای مرتبط با بیمارستانها می باشد. به عبارتی بیمه شدگان باید نزدیک به ٦٧ درصد هزینه بستری شدن و مداوا در دوران بستری شدن را خودشان متقبل بشوند. در مورد تامین داروهای کمیاب، بیمه شدگان باید خودشان دارو را پیدا کرده و خودشان بخرند. بیمه های دندانپزشکی مورد ادعای این سازمانۀ با دفترچه های ویژه ای که برای این منظور تهیه کرده است، به بیمه شدگانی که به معالجات دندانپزشکی احتیاج دارند، خدمات زیر ١٠ درصدی ارائه میدهند. به این معنی که ٩٠ درصد هزینه ها را باید خود بیماران متفبل بشوند. در مورد ٢٨ میلیون «بیمه شده فرعی»، که البته بخش اعظم این جمعیت منظور خانواده های کارگری و کارکنان می باشند، کمترین خدمات ارائه شده مورد ادعای تامین اجتماعی را دریافت می کنند. بیمه های تامین اجتماعی فقط هزینه های مربوط به “خدمات وامکانات بهداشت عمومی” را برای بیمه شدگان می پردازند. به عبارتی اگر پزشک معالج بیمارستان وابسته به تامین اجتماعی مثلا یک مورد ناراحتی کلیوی، قلبی، عروق و یا شکشتگی استخوان و … را تشخیص داده باشند، به بیمه شده خدمات نمی دهند، بلکه وی را به بیمارستانهای خصوصی که هزینه های سرسام آوری دارند، مراجعه داده و با کمال وقاحت و بی شرمی از قبل معرفی بیماران به بیمارستانهای خصوصی، پورسانت دریافت می کنند. در همین دوره صدرات مرتضوی بر این سازمان، دهها قرارد بین بیمارستانهای وابسته به این سازمان با بیمارستانهای خصوصی منعقد شده است که سودهای کلانی ازقبل مداوای این بیماران نصیبشان شده و می شود. در مورد زنان و وبویژه دوران زایمان و هزینه هایی که به دنبال دارد، بیمارستانهای وابسته به دولت و تامین اجتماعی، سالهاست که بدون پرداخت پول نقد هنگام مراجعه به بیمارستان، بیمار را بستری نمی نمایند. به عبارتی، دفترچه بهداشتی این سازمان پشیزی ارزش ندارد. در مورد مستمری بگیران که رقمی بالای ٢ میلیون نفر می باشد، هزینه های درمان و بستری شدن و برخورداری از خدمات بیمه های درمانی، وضعیت خرابتر هم می باشد. در مورد حوادث حین کار ومیزان برخورداری کارگران و کارکنان صدمه دیده، وضعیت برخورداری از خدمات درمانی و بیمه های درمانی اسفناک تر از همه بخش هاست. این وضعیت میلیونها کارگر و کارکن بیمه شده سازمان تامین اجتماعی و میزان برخوردی شان از خدمات مربوط به بیمه های درمانی می باشد.
سازمان تامین اجتماعییکی از بزرگترین کنسرن های مالی می باشد که صدها هزار میلیاردتومان سرمایه دارد. این سازمان با این سرمایه عظیم مالی و دارایی های که دارد، چه میکند؟ صدها هزار میلیاردتومان سرمایه مالی آن کجاها هزینه میشود؟ در این باره کافی است به بخشی ازگزارش این سازمان که به مجلس هم ارائه شده است، اشاره شود. روابط عمومی شرکت سرمایه‌گذاری تأمین اجتماعی (شستا) در باره میزان سرمایه و سود این سازمان سال در سال گذشته اعلام کرده است:
شرکت سرمایه‌گذاری تأمین اجتماعی (شستا). این شرکت مادر از ٣٠٠ شرکت تشکیل شده است. شرکت سرمایه‌گذاری تأمین اجتماعی از زمان تأسیس خود هیچ‌گاه زیانده نبوده و روند رو به رشد بازدهی و سود‌آوری و حجم دارایی‌های آن همواره بیشتر از میانگین بنگاه‌های اقتصادی مشابه بوده است. بطوری که سود خالص گروه شستا از ٥٦٠٠ میلیارد ریال در سال ٨٥ به مبلغ ١٢٨٠٠ میلیارد ریال در سال ١٣٨٨ و مبلغ ٢٥٠٠٠ میلیارد ریال در سال ٨٩ افزایش یافته است. همچنین براساس اطلاعات اعلام شده طی سال ٩٠، ٢ هزار و ٤٥٠ میلیارد تومان درآمد از شرکت‌های زیر مجموعه شستا به دست آمده است. «!».
لازم به توضیح است که این تنها سرمایه این سازمان نیست. بیش از ١٤٠ بیمارستان دارد. در طرح های سرمایه گذاری در دهها دانشگاه علوم پزشکی سهم دارد. صدها کارخانه و شرکت دارد. بخش اعظم سرمایه مالی اش در بورس می چرخد. در زد وبندی با دولت و در حول و حوش طرح های مبارزه با بیکاری دولت احمدی نژاد، صدها شرکت ورشکسته را با پول این سازمان خریده، با تامین اعتبار و سرمایه برای راه اندازی این شرکت ها، اینها را بازرا سهام بورس برده و هزاران میلیاردتومان از قبل فروش سهام این شرکت ها و کارخانجات سود برده است. همن سه ماه پیش بوده که مرتضوی اعلام کرد بدهی ٢٥ هزار میلیاردتوماتی دولت احمدی نژاد به این سازمان تصفیه شده است. یعنی سازمان ٢٥ هزار میلیارد تومان به سرمایه اش افزوده شده است. در اقدامی دیگر مرتضوی دوماه پیش اعلام کرد که همه هتل های وابسته به شرکت هتلهای هما در سراسر کشور را خریده است و بدین طریق «ایجاد اشتغال» کرده است. در کنار این درآمدهای افسانه ای این سازمان موضوع دزدیهای هزاران میلیاردی هم ادامه دارد. تازه ترن مورد آن دزدی بیش از ١٢٠٠ میلیارد تومان در این سازمان می باشد که هنوز در دست بررسی است.
سازمان تامین اجتماعی همه کار کرده و می کند به غیر از ارائه خدمات بیمه های درمانی به میلیونها بیمه شده. این سازمان یک کنسرن بزرگ مالی است که در حال مشغول «سودآورکردنش» می باشد. افزایش حق بیمه پرداختی کارگران و بیمه شدگان از ٧ به ٩ درصد، بالابردن قیمت خدمات ارائه شده به بیمه شدگان، آزاد سازی قیمت خدمات درمانی، زدن چندرغاز مزایایی که شامل بیمه شدگانش میشود، به همرا سیاست های ضد کارگری حاکم برآن در جهت تبدیل این شرکت به کنسرن مالی بزرگتر، همه و همه سیاستهای ناظر و بخشا اجرایی این سازمان می باشد. این سازمان و منبع اصلی درآمدش، یعنی پرداخت حق بیمه از طرف بیمه شدگان به این سازمان را، منبعی سودآور و تضمین شده برای ورود به معاملات کلان مالی در بورس و خرید و فروش سهام کرده است. بیش از ١١ میلیون بیمه گر ماهانه صدها میلیاردتومان به عنوان حق بیمه به این سازمان می پردازند که صرف «اولویتهای» این سازمان می شود. موضوع اصلاح قوانین تامین اجتماعی، از بالا بردن سن بازنشستگی تا افزایش سهم پرداختی کارگران به عنوان حق بیمه، در کنار مجموعه مقررات و مصوبه هایی که در دست اجرا می باشد، قرار است سازمان تامین اجتماعی را «سودآورتر» نماید. محور اصلی این رفرمها تعرض و زدن خدمات ارائه شده به بیمه شدگان، بالابردن هزینه های بهداشت و سلامت به بهانه گرانی های موجود، در نهایت خصوصی شدن کل خدمات بیمه ای می باشد. نتیجه این سیاستها منجر به زدن امکانات درمانی است که بر طبق قوانین حکومتی می بایستی شامل حال بیمه شدگان می باشد. دسترسی میلیونها بیمه شده که به اعتراف خود این سازمان ٦٣ درصد جمعیت فعال اقتصادی را در بر می گیرد، روز به روز سختر و گران تر میشود. حملات و تعرضات کل حکومت و باندهای حکومتی به «قوانین موجود» به سرکرده گی مرتضوی و با تائید دولت برای «سودآورکردن» این سازمان، تعرضی است به وضعیت بهداشت و سلامت میلیونها بیمه شده. وضعیتی که برخورداری از بیمه های درمانی را برای میلیونها نفر دشوارتر و گرانتر کرده است. نتیجه سیاستهای ناظر برتامین اجتماعی جان، زندگی و سلامت میلیونها نفر را نشانه گرفته است. سلامت و بهداشت میلیونها نفر قربانی سیاستهای ضدکارگری این سازمان شده است. اصلاحات مورد نظر حکومت در این سازمان دسترسی و برخورداری از حداقل امکانات بهداشتی و سلامت را برای میلیونها نفر تبدیل به کالای لوکس کرده است. حکومت دزدان و قاتلان با عناصرو عوامل مستقر در تامین اجتماعی به سرکردگی مرتضوی قاضی متهم جنایات کهزیزک، در کنار همه سیاستهای حمایتی دولت احمدی نژاد از این سازمان، مسئول مستقیم سازماندهی و حملات به خدمات ناچیز بیمه ای، به جان و سلامت میلیونها نفر می باشند. کل حکومت با تمامی باندها و دار و دسته هایش مسئول مستقیم تحمیل این وضعیت، و سازمان دهندگان محرومیت و عدم برخورداری میلیونها نفر از بیمه های درمانی می باشند. تعرض به این عرصه، بازی با زندگی و جان میلیونها نفر بیمه شده برای پر کردن جیبهای گشاد دزدان حکومتی مستقر دراین سازمان عریض و طویل می باشد. در برابر این تعرضات و وضعیت تحمیل شده توسط کل حکومت و باندهای مستقر در این سازمان، باید صف اعتراض و مبارزه کارگران و مردم را قرار داد. نمونه هایی از اعتراضات بیمه شدگان به سیاستهای این سازمان در ماههای اخیر در استانهای اصفهان، فارس شکل گرفته است. نمونه هایی که می تواند جرقه اعتراضات گسترده و میلیونی برعلیه سیاستهای کل حکومت، بویژه سیاستهای تامین اجتماعی را به عقب بزند. زمینه های اجتماعی این اعتراضات موجود است. نیروی عظیم کارگران و مردم که مستقیما زیر تعرض سیاستهای ضدکارگری تامین اجتماعی قرار دارند، آن نیروی بزرگ و اجتماعی می باشد که می تواند وباید به میدان بیاد.
..