مبارزان کمونیست
به مناسبت 25 نوامبر روز جهانی مبارزه علیه خشونت بر زنان
اگر زنان آزاد و رها نباشند، هیچ کس آزاد و رها نیست!
No one is free and emancipated if even one woman is oppressed!
On the occasion of the international day of struggle versus violence against women; 25th November
Personne n’est libre et émancipée si les femmes sont opprimées!
A l’occasion de la journée mondiale de la lutte contre la violence faite aux femmes
به مناسبت 25 نوامبر روز جهانی مبارزه علیه خشونت بر زنان
اگر زنان آزاد و رها نباشند، هیچ کس آزاد و رها نیست!
یک سال دیگر خشونت افسار گسیخته به وسعت کل جهان مردسالارعلیه زنان سپری شد. زنان در سراسر جهان بطور قانونی نوشته و نانوشته ملک مردان هستند؛ کالا هستند. برده گی، واقعیت زندگی زنان است. زنان بسان زندانیانی هستند که هرروزه شکنجه می شوند، همان مناسبات زندانی و زندانبان در اجتماع و خانه بر زنان حاکم است
تا زمانی که بدن زنان توسط مردان اجاره می شود، تا زمانی که مردان می توانند زنان را بخرند و بفروشند، تا زمانی که پورنوگرافی بدن زن را مورد استثمار قرار می دهد، و پول دست مردان تجاوز گر را می شوید، تا زمانی که هزاران هزار زن در زندانها، خیابانها و خانه هایشان مورد تجاوز قرار می گیرند، تا زمانی که زنان بخاطر فرار از ازدواج اجباری و یا تجاوز و یا اجبار به تن فروشی زندانی می شوند، تا زمانی که بیش از بیست هزار زن بخاطر حفظ “ناموس” سالانه به قتل می رسند، تا زمانی که دویست هزار دختر زیر چهارده سال به عنوان برده جنسی در تجارت سکس خرید و فروش می شوند، تا زمانی که هزاران زن بخاطر فرار از خشونت خود را می سوزانند، تا زمانی که زنان بخاطر سوء ظن مردان خانواده زنده بگور می شوند، تا زمانی که هزاران هزار زن بخاطر غیر قانونی بودن حق سقط جنین جان خود را از دست می دهند،تا زمانی که زنان بخاطر عشق ورزیدن سنگسار می شوند، تا زمانی که به سه میلیارد زن بطور روزانه خشونت اعمال می شود، هیچ کس آزاد و رها نیست.
این ها همه کافی است تا مناسبات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی نظام طبقاتی مردسالار سرمایه داری در سطح جهان را نشان دهد که چگونه زنان را، هم در اجتماع و هم در خانه مورد خشونت قرار می دهد. این ها همه کافی است تا یکی از ستون های روابط قدرت در جامعه مردسالار که رابطه قدرت بین زن و مرد است را نشان دهد. این ها همه کافی است تا رابطه تنگاتنگ بین مردان در عقاید و ارزش های مردسالارانه با نظام مردسالار حاکم بر جهان را بر ملا کند. این ها همه کافی است که عریان کند خشونت علیه زنان راهی است برای تضمین و نگهداری رابطه ستمگری مردان و فرودستی زنان. این ها همه کافی است تا نشان دهد که جهان مردسالار و مناسبات سرمایه داری با امتیاز دادن به مردان برای کنترل زنان، کل جهان را کنترل می کنند.
اما هر قدر زنجیر خشونت جهانی تر شده است، مبارزه و مقاومت زنان نیز ابعاد جهانی بیشتری به خود گرفته است . زنان از مبارزات یکدیگر الهام می گیرند و هر گونه پیشروی زنان در هر نقطه ای از جهان را از آن خود می دانند.
ما زنان ایران که رژیم بنیادگرای اسلامی زن ستیزدر قدرت را تجربه کرده‌ایم، خوب می‌دانیم که رابطه گسست ناپذیری بین خشونت‌های گسترده خانگی و اجتماعی و خشونت دولتی علیه زنان برقرار است. از همان ابتدای قدرت گیری رژیم ضد زن جمهوری اسلامی زنان و بدنشان مرکز کشمکش برای استقرار و تحکیم قدرت طبقات ارتجاعی در ایران بود. در طی بیش از سی و سه سال خشونت دولتی علیه زنان و گسترش آن در جامعه یکی از ستون های اصلی نظام زن ستیز جمهوری اسلامی را تشکیل داده است. اعمال قوانین اسلامی بر علیه زنان در ایران به خاطر حفظ مالکیت مردان بر زنان است.
ما زنان ایران، در پیوند با دیگر زنان در سراسر جهان، برای پایان بخشیدن به هر نوع خشونت دولتی و خانگی ایستاده ایم و این را دریافته ایم که مبارزه علیه هر یک از اشکال خشونت بدون مبارزه و سرنگون کردن کل نظام مردسالار سرمایه داری در سطح جهان که خشونت وحشیانه علیه زنان را تولید و باز تولید می کند، بدون نقطه پایان بخشیدن به مالکیت مردان بر زنان، نمی تواند هیچ زنی و هیچ کسی را در جهان آزاد و رها کند.
سازمان زنان هشت مارس(ایران-افغانستان)
8 March Women Organisation (Iran – Afghanistan)
25 November 2012
No one is free and emancipated if even one woman is oppressed!
On the occasion of the international day of struggle versus violence against women; 25th November
Another year of rampant violence against women in a patriarchal world has gone by. Women all over the world either by law or in practice are property of men. They are a commodity. Slavery is a fact of life for women. They are like prisoners subjected to torture every day. The same relation of prisoners and prison guards rule over women in society and at home.
As long as women’s body are rented by men, as long as men can buy and sell women, as long as pornography exploit women’s body and money washes the hands of male rapists, as long as thousands upon thousands of women are raped in prisons, on the streets and at their homes, as long as women are imprisoned because they ran away from forced marriage, or raped or forced to sell their body, as long as over twenty thousand women are killed in order to protect the “honour” of the men, family or tribe, as long as over two hundred thousand girls under fourteen years old are bought and sold as gender slaves in the sex trade, as long as thousands of women set themselves on fire to ‘escape’ from violence, as long as women are buried alive because of the suspicion of the family males, as long as thousands of women die because of illegal abortion, as long as women are stoned to death because of falling in love, as long as three billion women are subjected to daily violence no one is free or emancipated.
All these are enough to show that how social, political and economic relations of the patriarchal class system of capitalism all over the world inflict violence against women in society as well as home. All these are enough to show that such a power relation between men and women in patriarchal society is one of its pillars of power. All these are enough to show and expose that how patriarchal views and values amongst men are related to the patriarchal system which rules the whole world. All these are enough to uncover that the violence against women is a means to ensure and protect the oppressing relation of men and subordination of women. These are all enough to show that how patriarchal world and capitalist relations by allowing privileges to men for controlling women, they can control the whole world.
As the chains of violence against women has become ever more internationalised, the struggle and resistance of women has taken more international dimensions. Women take courage from each other’s struggle and treat any advances in their struggle as their own, regardless of which part of the world it may take place.
We, the women in Iran, who have experienced the rule of Islamic, anti-women fundamentalist regime, know well that there is an inseparable relation between widespread violence at home and society and the violence by the state against women. Since the anti-women regime of Islamic republic has come to power, women and their body has become the focal point for establishing and consolidating the rule of the reactionary classes in Iran. The thirty three years old, state violence against women and its extension to the society has become one of the main pillars of anti-women system of Islamic republic. Imposing of Islamic laws over women in Iran is only to serve and protect men’s ownership over women.
We, the women in Iran in unity with all other women all over the world, stand firm in struggle to end all kinds of state and domestic violence. We have also learnt that struggle against any kind of violence cannot be separated from struggle against the whole patriarchal system of capitalism all over the world where horrific violence against women are produced and reproduced. Without putting an end to ownership of men over women, no women or nobody else could be free and emancipated on this planet.
8 March Women Organisation (Iran – Afghanistan)
25 November 2012
Personne n’est libre et émancipée si les femmes sont opprimées!
A l’occasion de la journée mondiale de la lutte contre la violence faite aux femmes
Encore une année remplie de violence contre les femmes dans un monde patriarcal vient de s’achever. Partout, les femmes sont, officiellement ou officieusement, propriété des hommes. L’esclavage est la réalité de la vie des femmes. Elles vivent comme les prisonniers qui sont torturées chaque jour avec une relation prisonnier – surveillant qui règne dans la société et dabs les foyers.
Tant que le corps des femmes est loué par les hommes, tant que les hommes peuvent acheter et vendre les femmes, tant que la pornographie exploite le corps de la femme, tant que les femmes sont violées en prison, dans les rues et dans leur propres foyers, tant que les femmes pour échapper des mariages arrangés et viols, quittent leurs foyer pour tomber dans la prostitution, tant que les femmes s’immolent pour échapper à la violence, tant que les femmes sont enterrées vivante car l’homme les soupçonne de « déshonneur », tant que plus de 20000 femmes sont assassinées chaque année pour le «déshonneur », tant que plus de 200000 filles de moins de 14 ans sont vendues chaque année dans le commerce sexuel, tant que des milliers de femmes perdent leur vie à cause de l’interdiction de l’IVG, tant que les femmes sont lapidées pour avoir aimé, tant que 3 milliards de femmes subissent au quotidien la violence, personne n’est libre ni émancipé.
L’existence de ces phénomènes montre les relations sociales, politiques et économiques du système patriarcal du capitalisme dans le monde qui fait subir aux femmes la violence à la maison comme dans la société. Des relations qui exposent le regard et les valeurs patriarcales envers les femmes. La violence contre les femmes sert à protéger les relations oppressives du système avec les femmes afin de montrer que le monde patriarcal et son ordre capitaliste, en donnant des avantages aux hommes pour contrôler les femmes, contrôle le monde.
Nous, les femmes iraniennes, qui avons l’expérience du régime fondamentaliste islamiste du régime de la République Islamique, sommes conscientes du lien étroit entre les violences domestiques et violences sociales et étatiques contre les femmes. Depuis l’avènement du régime anti-femme de la République Islamique en Iran, les femmes et leurs corps, sont devenus le centre de conflit pour la stabilité des classes réactionnaires. Depuis plus de 33 ans, la violence croissante étatique contre les femmes est la colonne vertébrale du régime. L’application des lois islamiques contre les femmes a pour but de maintenir la propriété des hommes sur les femmes.
Nous, les femmes iraniennes, en solidarité avec les femmes dans le monde, luttons contre toute violence domestique et étatique. Cette lutte n’est pas séparée de la lutte pour le renversement du système patriarcal capitaliste dans le monde qui encourage et reproduit la violence. Sans mettre fin à la propriété des hommes sur les femmes, personne n’est libre ni émancipé.
8 March Women Organisation (Iran – Afghanistan)
25 November 2012
Die Unterdrückung auch nur einer einzigen Frau, verhindert das Freisein aller Frauen!
Das patriarchalische Herrschaftssystem ist wieder ein Jahr älter geworden, und unser Widerstand auch! In diesem System werden wir Frauen weiterhin als Sexobjekte gesehen. Sklaverei ist die Realität unseres Lebens. Jene Beziehung, die zwischen Wärtern und Gefangenen herrscht, herrscht ebenfalls in unserem Alltagsleben.
Solange Frauenkörper weiterhin gekauft werden, mit Pornografie Geld gemacht wird, Männer Frauen „konsumieren“ und täglich vergewaltigen, ist niemand von uns frei.
Solange der Zwangsheirat und Prostitution entflohenen Frauen ins Gefängnis müssen, sie misshandelt und umgebracht werden, um die Ehre des Mannes oder der Familie zu schützen (jährlich 20.000 Ehrenmordopfer), ist niemand von uns frei.
Solange Frauen als Sexsklaven verkauft werden ( jährlich 200.000 Frauen unter 14 Jahren), sie sich aufgrund häuslicher Brutalität ihrer Männer anzünden, Frauen wegen dem Misstrauen der Männer lebendig im Gräber beerdigt werden, sie sterben, weil Abtreibung illegal ist und aufgrund ihrer Liebe gesteinigt werden, ist niemand von uns frei.
Die Statistik zeigt uns, dass weltweit Frauen bei der Arbeit und zu Hause ungleich behandelt werden. Die Statistik zeigt uns auch, wie die politische, ökonomische und gesellschaftliche Relation zwischen Frauen und Männer aussieht und wie die Machtstrukturen in unsere Gesellschaft verankert sind.
Dies alles verdeutlicht, dass Meinungen, Ideologien und Wertungen weltweit von Männern in einem vorherrschenden patriarchalischen System hervorgebracht und beherrscht werden. Mittels Unterdrückung und Gewalt wird dieses System, welches Männern Macht garantiert, permanent erneuert und befestigt. Ein solches System überlässt die Kontrolle der Frau dem Mann. Indem Männer als Akteure in diesem System agieren, machen sie sich zu Mittätern und Unterstützern eines Unterdrückungssystems.
Die weltweite Gewalt gegen Frauen bewirkte einen globalisierten Widerstand. Der lokale Widerstand der Frauen und der Bruch der Unterdrückung, werden als ein Teil der globalen Frauenbewegung verstanden. Wir lernen von den Kämpfen unserer Schwestern und freuen uns weltweit über ihre Erfolge.
Besonders wir Frauen aus dem Iran, die eine fundamentalistisch-islamische Regierung an der Macht erlebt haben, machten die Erfahrung, dass ein starker Zusammenhang zwischen häuslicher und gesellschaftlicher Gewalt besteht, welcher durch bestimmte Staatssysteme hervorgebracht wird. Unmittelbar nach der Machtübernahme der Islamischen Regierung im Jahre 1979, war die Kontrolle der Frau das wesentliche Ziel der reaktionären Mächte. Die Gewalt gegen Frauen und die Legitimierung der Kontrolle über Frauen in der Gesellschaft ist seit 33 Jahren eine der wichtigsten Säulen der frauenfeindlichen Islamischen Regierung Irans.
Die Ausübung islamischer Rechte gegen Frauen findet ihren Ursprung in der Erhaltung des Eigentumsrechts der Männer über Frauen. Wir iranischen Frauen leisten zusammen mit den Frauen auf der ganzen Welt Widerstand gegen häusliche, gesellschaftliche und staatliche Gewalt. Uns ist bewusst, dass der Kampf und der Widerstand der Frauen im engen Zusammenhang mit dem globalen Widerstand gegen patriarchalisch-kapitalistische Systeme steht, welche Produktion und Reproduktion von Gewalt gegen Frauen und anderen Minderheiten zur Aufrechterhaltung ihres Systems benötigen.
Ohne ein Beenden des Eigentumsrechts der Männer über Frauen, kann kein Mensch auf der Welt frei sein.
8 March Women Organisation (Iran – Afghanistan)
25 November 2012
