مبارزان کمونیست
مصاحبه نشریه اکتبر با اسماعیل ویسی: به استقبال ٨ مارس
اكتبر : امروز علاوه بر جمهورى اسلامى و قوانين ارتجاعى اش ، در خانواده ، برادر ، همسر و پدر به عاملين فشار و سركوب زنان مبدل شده اند ، در ٨ مارس امسال ، زنان معترض عليه اين پديده چكار بايد بكنند ؟
اسماعيل ويسى: قبل از هر چیز روز 8 مارس روز جهانی زن را به تمامی زنان و مردان برابری طلب و آزادیخواه تبریک می گویم، و امید وارم امسال در روز 8 مارس فعالین جنبش برابری طلبی زنان در ایران بتوانند مراسمات بسیار باشکوهی را برگزار کنند!
اینکه چرا امروز علاوه بر وجود جمهورى اسلامى و قوانين ارتجاعى اش ، در خانواده ، برادر ، همسر و پدر به عاملين فشار و سركوبگر زنان مبدل شده اند، چون واقعیتی بسیار تلخ و ناگوار است و بر اساس آمار میتوان نشان داد که این یکی از مشکلات اساسی و جدی است در پناه و حمایت قانونی حکومت اسلامی از عاملین ایجاد و دامن زدن به خشونت و جنایت علیه زنان. لازم است به نکات پایه ای و در واقع ریشه های تاریخی- اجتماعی چنین وضعیت تحمیل شده ای بر زندگی زنان در واقع فرودستی زن که بطور همه جانبه مفهوم بیان موقعیت کنونی زنان را در بر می گیرد، اشاره ای موجز بکنم.
بدون شک موقعیت فرودست زن و تحمیل زندگی تبعیض آمیز بر آنان در طول حیات بشری ناشی از وجود و تسلط نظام طبقاتی می باشد. که در طول تاریخ زندگی بشری انواع و اقسام مذاهب در ابعاد اجتماعی که همیشه مدافع، مبلغ و مروج دامن زدن به تبعض و نابرابری بر علیه بشریت و بویژه زنان بوده اند و می باشند. در طول تاریخ در توجیه این نابرابری و تولیدو باز تولید وگسترش دادن به خرافه و فرهنگ و سنن عقب مانده عمل کرده و از هیچگونه تلاشی دریغ نکرده اند. و تلاش نموده اند در کنار و پا به پای نظام سیاسی موجود و مناسبات تولیدی اجتماعی برای حفظ و بقاء و موجودیت نظام حاکم به هر شیوه ممکن متوسل بشوند، تبعیض و نابرابری را دامن بزنند، به آراء و افکار و سنن و فرهنگ حاکم بر جامعه مبدل کنند. از همبستگی و همیاری انسانها بویژه همبستگی زن و مرد چون انسان جلوگیری بعمل آورند تا به سود و منافع طبقاتی خود دست یابند.
اشاره کردم که موقعیت فرودست زن، ریشه تاریخی- اجتماعی دارد و از نظامهای ماقبل تولیدی به ارث به نظام کنونی سرمایه داری رسیده است. اما تحمیل و موقعیت فرودست زن چون نظام های ما قبل سرمایه داری بسیار زمخت و خشونت آمیز که بسیار ملموس و محسوس باشد، نیست . ولی در اساس و پایه یکی است و بشیوه و سبکی دیگر و بسیار پیچیده تر و پوشش داده شده ترچه در خانواده و چه در مراکز کاری و … در نحوه برخورد و نگاه جامعه، در سرپرستی بچه، تقسیم کار خانگی، اداری و دستمزد و شغل و حرفه و مسئولیتهای سیاسی- اجتماعی خود را نشان میدهد. خلاصه اگر در دنیای واقعی و زندگی روزمره کنونی تعمق کنید، با رشد عظیم تکنولوژی و تسهیل شدن ابزار کاری که کمتر به نیروی جسمی برای انجام کارها احتیاج دارد، بطور غیر قابل انکاری مشاهده خواهید کرد تقسیم کار، نا نوشته ای تحت عنو ان کارهای مختص مردان و زنان و از جمله کارهای خانگی وپرورش بچه را به زنان تحمیل کرده اند. حال در کشورهای عقب مانده و اسلام زده بویژه در حکومت اسلامی در ایران این موقعیت بسیار پست و فرودست تحمیل شده به زن در حمایت قانون و سنن و فرهنگ عقب مانده جای خود را دارد.
بطور مشخص به سوال شما برگردم. حکومت اسلامی در ایران حکومتی است سرمایه داری و طبقاتی که در طول حاکمیت سیاه و ضد انسانی اش از هیچگونه تلاش و کوششی در دامن زدن به خرافه و فرهنگ و سنن عقب مانده اجتماعی ما قبل تاریخ بشری بر اساس سود و منافع سرمایه داران و طبقات دارا، در قانونیت بخشیدن و نهادینه کردن تبعیض و نابراری و متحقق کردن موقعیت فرودستی زن، مبدل کردنش به سنت و فرهنگ و افکار و شعور اجتماعی با توسل به تمامی دستگاه میدیائی ، مساجد، تکایا و مراسمات مذهبی و بگیر و ببند، زندان و شکنجه دریغ نورزیده است. قطعا فراهم آورده شدن چنین جو و فضائی و نهادینه شدن و حمایت قانونی کردن از عقب ماندگی، تاثیرات خاص خود را گذاشته است و ما به ازاء اجتماعی بویژه ” فرهنگ مرد سالاری و ناموس پرستی ” را داشته است و عده ای بخصوص مردان تحت تاثیر آن چون نیروی مادی در تولید و باز تولید آن در جامعه و فضای خانواده قرار گرفته و عمل می کنند. زیرا ” شعور اجتماعی انسان ناشی از اجتماعی است که در آن زندگی می کند. ” و عملا در دفاع از سنت و فرهنگ عقب مانده چون اهرم فشاری عمل کرده اند و در مواقع بسیاری در دفاع از فرهنگ ضد انسانی مرد سالارانه و ناموس پرستی دست به کشتار زنان زده اند. چون ” انسانها دست پروردگان جامعه خویشند ” . که در واقع منشاء این اعمال ضد انسانی بر زنان حکومت اسلامی سرمایه در ایران می باشد.
نکته ای را نیز لازم است چون واقعیتی تاکید کنم که وجود فرهنگ و سنت عقب مانده اجتماعی ریشه ای بسیار عمیق دارد و متاسفانه در جامعه نه تنها مردان، بلکه خود زنان نیزتحت تاثیر جو و فضای اجتماعی و عده ای هم بطور نا آگاهانه چون رعایت نرمی اجتماعی، در تولید و باز تولید این عقب ماندگی به شیوه های متفاوت نقش دارند و به آن دامن میزنند.
اشاره کردم که تحمیل موقعیت فرودست به زنان ریشه در نظام طبقاتی و مناسبات تولیدی اجتماعی دارد و در شرایط امروز در جامعه ایران و کردستان هم باید از این جهت نگریسته شود. برای ملموس کردن آن به گزارشی که اخیرا از موقعیت زنان کارگر منتشر شده است اشاره می کنم. ” گزارشی کوتاه درباره مشکلات زنان کارگر: به گزارش5بهمن ایسنا، یک آسیب‌شناس گفت: 70 درصد از زنان کارگر دچار افسردگی، استرس و اضطراب هستند و دچار پیری زودرس می‌شوند. دکتر مجید ابهری با اشاره به مسائل و مشکلات زنان کارگر، افزود: بسیاری از زنان کارگر سرپرست خانوار نیز هستند، بنابراین باید علاوه بر تربیت فرزندان، مخارج خانواده را هم تامین کنند که در این شرایط با مشکلات آموزشی، بهداشتی و درمانی از سویی و تورم و گرانی از سوی دیگر روبرو می‌شوند.وی با اشاره به عوارض جسمانی که زنان کارگر به آن‌ها مبتلا می‌شوند، اظهار کرد: بر اساس پژوهش انجمن دفاع از حقوق زنان در سال 90، زنان کارگر دچار پیری زودرس، بیماری‌های گوارشی، ریزش مو، بدخوابی، یائسگی زودرس و بیماری‌های عصبی می‌شوند. ابهری با بیان اینکه نوع استخدام بسیاری از زنان کارگر قراردادی یا روزمزد است، تصریح کرد: برخی از کارفرمایان در کارگاه‌ها با پرداخت نکردن حق بیمه، پوشش درمانی را از این زنان دریغ می‌کنند، بنابراین آنان آینده روشنی ندارند؛ چرا که مزایای بازنشستگی و از کارافتادگی شامل حالشان نمی‌شود و در صورت وقوع حادثه، معلوم نیست که چه سرنوشتی پیدا می‌کنند. این پژوهشگر اجتماعی به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی پیشنهاد داد تا با ایجاد مرکزی مشخص، به وضعیت زنان کارگر و تبدیل امور استخدامی آنان به وضعیت قانونی، بررسی وضعیت بیمه و بازنشستگی این زنان و رسیدگی به فرزندانشان بپردازد.
وی با بیان این که 20 درصد از نیروی کار را زنان کارگر تشکیل می‌دهند، اظهار کرد: این دسته از زنان به علت مسائل فرهنگی توانایی دفاع از حقوق خود را ندارند و مورد تهدید قرار می‌گیرند. آنان در صورت اجرا نشدن قوانین و مقررات مربوط به اشتغال به علت ترس از اخراج درصدد احقاق حقوق خود برنمی‌آیند و گرنه در قوانین موارد لازم پیش بینی شده است.ابهری در پایان اظهار کرد: متاسفانه بسیاری از کارگاه‌ها مانند کارگاه‌های قالیبافی قوانین را درست اجرا نمی‌کنند و برچگونگی اجرای قوانین نظارت نمی‌شود. ” کاملا روشن و ملموس هست که زنان در چه موقعیتی بسر می برند.
در جواب اینکه در مراسمات روز 8 مارس امسال ، زنان معترض عليه اين پديده چكار بايد بكنند ؟ باید تدارک سیاسی- عملی با برنامه ریزی و سازماندهی دقیق کرد و مراسمات هر چه باشکوهتری را به نسبت سالهای گذشته به هر شیوه ممکن برگزار کرد. بروشورهای وسیع و باندرولهائی را تهیه کرد و به تمامی قوانین ارتجاعی و تبعیض آمیز و عقب مانده ضد زن و فرهنگ و سنت اجتماعی بویژه مرد سالاری و ناموس پرستی، در تمامی شئونات زندگی زنان از لحاظ سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که توسط حکومت اسلامی در ایران نهادینه شده است. نه بگویند. قطعنامه صادر کرده و بر حق و حقوق انسانی- اجتماعی و برابر خود با مردان، در تمامی شئونات زندگی پافشاری کنند. فرهنگ و سنت عقب مانده اجتماعی مرد سالاری و ناموس پرستی را به چالش بکشند. و … و رسما و عملا خواهان لغو تمامی قوانین تبعیض آمیز بشوند.
اكتبر: امسال براى 8 مارس، در كردستان چه كارهايی مى شود كرد؟
اسماعيل ويسى : ببینید جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی درجامعه ایران و کردستان جنبشی زنده، بالقوه و تا حدی هم بالفعل و به نسبت فعال می باشد. و حکومت اسلامی در تمامی طول حاکمیتش تلاش نموده است به هر شیوه ممکن قوانین ارتجاعی خود را به آنان بقبولاند. بخصوص نگاه تحقیر آمیز جامعه را به زنان نهادینه کند. خوشبختانه در این کشمکش چندین دهه تاکنون رژیم موفق نشده است و این چالشی بسیار جدی در ابعا اجتماعی در تقابل رژیم اسلامی می باشد. به همین خاطرتوسط فعالین این جنبش در گرامیداشت روز 8 مارس همیشه مراسمات و تجمعاتی بزرگ در شهرهای ” تهران و سنندج ” برگزارشده است. فعالین و رهبران این جنبش رابطه ارگانیکی در کردستان و ابعاد سراسری با همدیگر دارند زیرا موقعیت فرودستی که حکومت اسلامی تلاش کرده است بر زنان در ایران تحمیل کند، در کردستان نیز وضع بر همین منوال بوده است.
شاید بتوان تاکید کرد که برگزاری مراسمات و تجمعات در گرامیداشت 8 مارس در جامعه کردستان به سنتی اجتماعی مبدل شده است. فعالین این عرصه انسانها و شخصیتهای حقیقی وحقوقی هستند. بطور حتم تاکنون در رابطه با گرامیداشت این روز چون سنت همیشگی سال های قبل، با همدیگر تماس و هماهنگی ایجاد کرده اند و بررسی چگونگی گرامیداشت این روز را بشیوه ممکن، کرده اند.
بنظرم اگر فعالین جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی زنان در کردستان بخواهند مراسمات و تجمع های باشکوهی را برگزار کنند. لازم است قبل ازهر جیزی از تنگ نظری و بهانه تراشی که مانع تجمعات و مراسمات بزرگ و باشکوه می شوند، دوری جویند و بعنوان روزی جهانی بدان بنگرند. تا بتوانند با شرکت کردن هر چه مردم بیشترمراسمات و تجمعات باشکوهتری را در مراکز اصلی محل تردد در شهرهای کردستان برگزار کنند، زیرا برگزاری مراسمات و تجمعات در روز 8 مارس مستقیما حکومت اسلامی و سنت و فرهنگ ارتجاعی را نشانه می گیرد و به چالش می کشد. و باید به تمامی قوانین ضد انسانی و فرهنگ و سنت عقب مانده اجتماعی ” نه ” گفت و عملا و رسما خواهان الغاء تمامی آن قوانین گردید. و بر حق و حقوق انسانی- اجتماعی خود در تمامی شئونات زندگی از لحاظ ” سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ” عملا پا فشاری نمود.
اسماعیل ویسی
6 بهمن ماه 1392/ 26 ژانویه 2014
esmail.waisi@gmail.com
