“دشمن شماره یک مردم”

“دشمن شماره یک مردم”

یاشار سهندی
” داستان دزدیهای آیت الله ها و مقامات و تجار وابسته به حاکمین، داستانی بی انتهاست”* داستان اکنون از مرزهای پرگهر ایران فراتر رفته و سر از ترکیه درآورده است. در پی اختلافات حکام اسلامی با ترکیه که ته ذهن شان رویای احیایی امپراطوری عثمانی را در سر میپرورانند (رویاهایشان نیز مثل آدمیزاد نیست!) معلوم گشته که ایشان نیز دست کمی از “بنیادگرایان” از نوع ایرانی اش ندارند. یک گروه به اطرافیان اردوغان حمله برده و یکی یکی آنها را دستگیر میکند و اردوغان کف به لب آورده و مانند برادران دینی اش در ایران فورا کشف کرد که “دست خارجی” در کار است و او نیز “پلیس های متمرد” را از کار برکنار کرده است. این افتضاح به خوبی نشان میدهد که حکام اسلامی چه میانه رو، چه تندرو همگی از یک جنس هستند؛ جز چپاول برنامه دیگری در دستور کار ندارند. و این رسوایی ها فقط وقتی رو میشود که دیگر نمی توانند در کنار هم بمانند و مانند سگ و گربه به جان هم می افتند و گرنه هیچکدام از سر خیرخواهی پته دیگری را روی آب نمیریزد. در ماجرای ترکیه مشخص شده است که یک پای داستان “فساد”جمهوری اسلامی است. یعنی هر جا صحبت از تبهکاری است نام جمهوری اسلامی هم میدرخشد. جمهوری اسلامی به کمک تجار دست پروده اش با زد و بند با کارگزاران دولت اردوغان دلار و یورو و شمش طلا جابجا کردند. این البته داستان کهنه ای است، چند سال پیش در شروع بحران سرمایه داری بود که صحبت از جابجایی ١٨ تریلر دلار و شمش طلا بود که بعد همگی ساکت شدند. ظاهرا همه اینها مال یک تاجر ایرانی اصل بود که داشته کاسبی میکرده و روایت هم داریم که کاسب حبیب خدا است!
در بحبوحه ماجرای “فساد” اطرافیان اردوغان در ترکیه و و به یغما رفتن اموال کارگران توسط مرتضوی و زنجانی رادیو فردا گزارش داد که: “جیم یونگ کیم، رییس بانک جهانی، پنجشنبه نوزدهم دسامبر فساد مالی را «دشمن شماره یک مردم» در کشور های در حال توسعه توصیف کرد”. جناب کیم فقط مشخص نکردند که چرا بانکی که ایشان ریاست آنرا بعهده دارند اینقدر تمایل دارند با این مثلا کشورهای در حال توسعه که به بهانه “توسعه اقتصادی” تا میتوانند به هر طریق ممکن حسابهای شخصی شان را توسعه میدهند، سرمایه گذاری کنند؟ رادیو فردا در گفتگو با “فریدون خاوند” کارشناس این رادیو در مورد “موضوعات اقتصادی” ( این رادیو تاکید دارد که ایشان استاد اقتصاد در پاریس است نه چیز دیگر! ) سعی کردند که موضوع را بشکافند که سخن رئیس بانک جهانی یعنی چه. فریدون خاوند حرف جناب رئیس را اینگونه باز میکند: “… هر دلار دزدیده شده از سوی یک صاحب منصب یا مدیر واحد تولیدی، دلاری است که از یک زن باردار نیازمند مواظبت دریغ شده، یا از دختر بچه و پسر بچه ای که باید به مدرسه بروند.” استاد اقتصاد در پاریس در ادامه تاکید میکند:” مبارزه جدی بانک جهانی با پدیده فساد مالی از سال ١٩٩٦ آغاز شد، … و از همان موقع بانک جهانی این پدیده را «سرطان کشور های فقیر» توصیف کرد…” کارشناس رادیو فردا در مورد ایران میگوید:” … بررسی ها، نشان میدهد که ایران از لحاظ مالی یکی از فاسد ترین کشور های دنیا است. در سال ٢٠١٣، از میان ١٧٧ کشور دنیا ایران … در رده ١٤٤ بوده …. شاید یکی از ملموس ترین موارد تاثیر مصیبت بار پدیده فساد بر زندگی مردم، گزارش ها و داده هایی است که طی چند هفته گذشته درباره ابعاد این پدیده در سازمان تامین اجتماعی منتشر شده، …واگذاری هایی که در این امپراتوری عظیم مالی انجام گرفته، …همه و همه از کیسه مردم دزدیده شده…فراموش نکنیم که این سازمان حدود سی و پنج میلون نفر را زیر پوشش بیمه ای دارد. با آن فساد پر دامنه، چه بسا بیمارستان هایی که از تجهیزات لازم محروم شده اند و یا اصولا احداث نشده اند، چه بسا بازنشستگانی که حقوق شان پایمال شده. این جا است که فساد به عنوان «دشمن شماره یک مردم»، چهره واقعی خودش را نشان میدهد.”
درام القرای اسلام یعنی جمهوری اسلامی، روزی نیست گزارشی از یک جایی منتشر نشود که دهها و صدها میلیارد تومان ناپدید نشده باشد. روزنامه شرق روز یکشنبه اول دی ماه گزارشی با جزییات بیشتر از “غارت در کیش” منتشر کرده که در یک مورد از این چپاول، زمین ٦٠ میلیاردی را به قیمت ٦/٦ میلیارد تومان به دوستان واگذار شده است. این اولین مورد نبوده وآخرین مورد نخواهد بود. داستان فساد جمهوری اسلامی مسئله امروز و دیروز نبوده، این حکومت در فردای به چنگ آوردن قدرت با “مصادره اموال” کارگزاران رژیم شاه کار خودش را شروع کرد و به این بهانه اموال بسیاری را غصب کرد و در خدمت خود گرفت. یک ریال از این “مصادره اموال” برای عموم مردم خرج نشد بلکه به “بیت المال مسلمین” تعلق گرفت یعنی یکجا در اختیار بیوت آیات اعظام و ولی فقیه قرار گرفت. این داستان ادامه داشته و هر چه این حکومت دم و دستگاه دولتی اش سر وسامانی بیشتری میگرفت دزدیهای کاربدستان حکومت نیز پوشش قانونی و شرعی بیشتری گرفت. مورد اخیر آن “کارت های هدیه پنج میلیون تومانی” است که مرتضوی طبق قانون مصوبه مجلس این حکومت از “بودجه غیر شمول” پرداخت کرده. این قاتل حرفه ای برای توجیه چپاول سازمان تامین اجتماعی تاکید میکند همه سازمانها و دوایر دولتی از این بودجه ها دارند و یقه رئیس مجلس را اینگونه میگیرد: ” … ریاست محترم مجلس در همین سال جاری شنیده‎ایم طبق قانون رقمی در حدود ٣٠ میلیارد تومان بودجه غیرشمول دارد…حتی آقای باهنر در جلسه گفت که ماهی ٣٠٠ هزار تومان به نمایندگان می‎دهیم که در حوزه انتخاباتی به آدم‎‎های محروم بدهند.” ولخرجی ایشان در قبال مردم را ملاحظه میکنید! اگر سیصد نفر محروم در نظر بگیرند در ماه نفری میشود هزار تومان، در سال میشود ١٢ هزار تومان! تازه همین را نمایندگان مجلس تکذیب میکنند و میگویند” چرا ما را بدنام میسازید، کی همچین پولی شما دادید و ما گرفتیم، مردم متوقع میشوند!” باور کردنی نیست از همین چندر غاز پول هم نگذشتند. این نمایندگان اصرار دارند که نام ٣٧ نماینده مجلس که کارت هدیه گرفتند اعلام شود تا رسوا شوند!؟ چون به اعتراف ایشان مردم ایشان را به چشم دزد و کلاش میبینند.
اینها موارد خیلی کوچک از یک چپاول وسیع است که زبانزد خاص و عام است. و همانگونه که اشاره شد کار امروز ودیروز این حکومت نبوده اما در تمام این سالها بخصوص در بیست و چند ساله اخیر شاهد بودیم که بانک جهانی که فساد را دشمن شماره یک مردم میداند، بدنبال همین حکومت سرتا پا فاسد و تبهکار بوده تا زیر بغلش را بگیرد و سرپا نگهش دارد و این حکومت هم دقیقا توصیه این نهاد و نهادهای مشابه آن را به اجرا گذاشته که دمار از روزگار مردم در آورده است. “طرح هدفمند کردن یارانه” پیشنهاد مشخص این موسسات بورژوازی بوده و این طرح بطور مشخص بر اساس چپاول و غارت زندگی توده مردم زحمتکش تنظیم شده است. استاد اقتصاد در پاریس بارها و بارها در همین رادیو فردا تاکید کرده که اینگونه طرحها برای اقتصاد ایران مفید است و باید اجرا شود. و ما شاهد هستیم با اجرای این طرح ” چه بسا بیمارستان هایی که از تجهیزات لازم محروم شده اند و یا اصولا احداث نشده اند، چه بسا بازنشستگانی که حقوق شان پایمال شده”. جناب دکتر خاوند البته هنوز شک دارند که تاکید میکنند “چه بسا” یعنی ممکن است اینجوری نباشد؛ خدا عالم است! حقیقت این است با اجرای این طرح عملا دستمزد کارگران سقوط کرد، با اجرای این طرح زنان باردار زیادی در معرض خطر از دست دادن جان خود و جنین شان قرار گرفتند، با اجرای این طرح زنان زیادی به تن فروشی افتادند، با اجرای این طرح بسیاری از کارگران کارشان را از دست دادند. اینها و بسیار بیشتر از اینها یعنی اینکه نظام سرمایه داری اساسا دشمن یک مردم است.
یک نمونه دیگر مثال میزنم که ثابت شود که رئیس بانک جهانی و استاد اقتصاد در پاریس خاک توی چشم مردم میپاشند و اشک تمساح میریزند. وزیر بهداشت حسن کلید ساز میگوید بیمارستانهای دولتی ورشکسته هستند. این یعنی دارند مقدماتش را فراهم میکنند که توده مردم زحمتکش را از بنیان از خدمات پزشکی و بهداشتی محروم کنند. به گفته وزیر: ” سلامت هیچ وقت در اولویت دولتها نبوده است،…شاید اولویت هشتم یا نهم بوده است و هیچ وقت اولویت اول تا سوم دولتها نبوده است چه قبل از انقلاب چه بعد از انقلاب،‌البته مشکلات اساسی ساختاری هم داریم…” سوال اینجاست چرا باید با وجود درآمدهای نجومی در طول همه این سالها که وزیر اشاره میکند هنوز “مشکلات اساسی ساختاری” داشته باشند؟ وزیر میگوید یک ریال از یارانه ها به بهداشت ندادند و دولت جدید هم مفلس است! اما راه حل وزیر فکر میکنید چه میباشد؟ ایشان مانند رئیس بانک جهانی چشم طمع به جیب مردم دارد: ” صادقانه بگویم. …، من نمی گویم، بهداشت و درمان را رایگان کنیم. …، اما باید جلوی افزایش هزینه های درمانی و پرداخت از جیب مردم را که روز به روز دارد بیشتر می‌شود،بگیریم، این وضعیت نگران کننده است.” تا اینجا را داشته باشید و بعد توجه کنید چگونه هزینه های درمانی را میخواهند کم کنند فقط به رندی آخوندی وزیر که میگوید پزشک است و اقتصاد دان نیست دقت کنید: “… بنابراین زمانی آمدن ما ارزش پیدا می‌کند که بتوانیم از طریق یارانه‌ها و افزایش قیمت حاملهای انرژی سهم مردم را از هزینه‌های سلامت کم کنیم….اما از آن نظر که بخواهیم تحول ایجاد کنیم باید یک بیمه کارآمد داشته باشیم. از آن طریق می توانیم خدمات بیماستانها را بهینه کنیم و مدیریت بیمارستانها را به واحدهای اقتصادی کوچک تقسیم کنیم. یعنی این ٤٠٠ هزار نفر( اشاره به پرسنل شاغل در بیمارستانها) را می‌توانیم با استفاده از قانون هیئت امنایی کردن بیمارستانها و با استفاده از بخش خصوصی واگذار کنیم و تصدی گری دولت را کاهش بدهیم.” فکر کنم لازم نیست به بخشهای دیگر سخنان وزیر اشاره کنم چون همین حد کافی است که نشان دهد با چه تبهکارانی روبرو هستیم. میگوید باید جلوی افزایش هزینه های درمانی که از جیب مردم پرداخت میشود را بگیریم بعد پیشنهاد میدهد که بیمه ها قوی شوند این یعنی باید سهم من که از بیمه میخواهم استفاده کنم بیشتر شود. پیشنهاد دوم وزیر، افزایش قیمت حاملهای انرژی، در این مورد بارها بحث شده که چه گرانی وسیعی در پی آن می آید. و سومین پیشنهاد وزیر، “استفاده از بخش خصوصی”، یعنی پیمانکاری کردن خدمات بهداشتی و پرسنل شاغل در بیمارستانها، این دیگر اوج فاجعه و غارت به تمام معنای جیب مردم تهیدست است. من هم صادقانه میگویم رئیس بانک جهانی و کارشناس رادیو فردا و دولت روحانی بعنوان دولت یکی از فاسد ترین حکومتهای جهان دست در دست هم دادند که تباهی را کامل کنند چرا که پیشنهادات وزیر از مغز ایشان تراوش نکرده بلکه توصیه های نهادها و “اندیشه های برجسته اقتصادی” را دستور کار خود قرار دادند و همه این توصیه ها یعنی دشمنی با نفس زندگی مردم. در همه این ٣٥ سال گذشته شاهد بودیم که جمهوری اسلامی مورد حمایت مستقیم و غیر مستقیم همین نهادها بوده؛ حکومت تبهکاری که برای اینکه وزیر بهداشت خودش را برکنار کنند به گفته وزیر بهداشت حسن روحانی، بیمار را در بیابانها رها کردند که بهانه برکناری فراهم شود!
نظام سرمایه داری سرتاپا فاسد است و ریاکار. حیف است که به گفته پاپ در هفته گذشته اشاره نکنیم که فقرایی که غذای خود را در میان زباله ها می یابند دوستدار محیط زیست اعلام کرده! بسختی جلو قلم خود را گرفتم که حرفی درشت بار جناب پاپ نکنم! اما حقیقت این است همه کاربدستان و کارشناسان بورژوازی همین قدر…. هستند! و رهایی بشر ممکن نیست جز با سرنگونی این نظام گندیده طبقاتی که دشمن شماره یک مردم است.
*برکرفته از بیانیه حزب کمونیست کارگری درمورد غارتگریهای جمهوری اسلامی