مبارزان کمونیست
شهلا دانشفر
بودجه دولت و خواستهای مردم
اگر کسی میخواهد با دولت روحانی بیشتر آشنا شود، خوب است به طرح بودجه آن برای سال آتی نگاهی بیندازد. صبح روز یکشنبه ١٧ آذر این طرح به مجلس داده شد و حول آن روحانی و دیگران سخنرانی ها کردند. این موضوع به بحث های بسیاری در مجلس دامن زد و در دل این مباحث، کشمکش های درون حکومت و بن بست اقتصادی رژیم اسلامی را به روشنی میشود دید. بحرانی که باز قرار است آوارش بر سر توده های محروم جامعه خراب شود.
اولین نکته قابل توجه در این بودجه اینست که بودجه سال ٩٣ نسبت به سال گذشته کاهش یافته است. طبعا این کاهش باید با کاهش بودجه برخی نهادها جبران شده باشد. سوال اینست که این کاهش را از کجا جبران کرده اند؟ از بودجه ارتش؟ سپاه؟ حوزه های علمیه؟ شورای کذایی نگهبان؟ مجمع تشخیص؟ وزارتخانه ها؟ مجلس اسلامی؟ نه. کاملا برعکس. در طرح ارائه شده دولت روحانی بودجه ارتش، سپاه پاسداران و نیروی انتظامی افزایش چشمگیری یافته است. از جمله یک قلم بودجه ارتش ٣٤ هزار و ٤٤٦ میلیارد و ١٦٤ میلیون ریال است که نسبت به سال گذشته ٥٠ درصدی افزایش داشته است. در کنار آن بودجه سپاه پاسداران به میزان ٤٤ هزار و ٥٦٦ میلیارد و ٦٨٦ میلیون ریال یعنی با ٣٠ درصد افزایش و بودجه نیروی انتظامی مبلغ ٩ هزار میلیارد تومان افزایش یافته است. همچنین در طرح بودجه پیشنهادی روحانی بودجه وزارت خارجه ٦٠ درصد و شورای نگهبان ٤٥ درصد افزایش یافته است. بعلاوه به گزارش خبرنگار مهر، در بودجه پیشنهاد شده دولتی برای نهادهایی نظیر مجمع تشخیص مصلحت نظام، مرکز تحقیقات استراتژیک این مجمع، مجلس شورای اسلامی، شورای نگهبان، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور، سازمان بسیج مستضعفان، وزارت اطلاعات، نیروی انتظامی، وزارت امور خارجه و ارتش جمهوری اسلامی ایران نشان می دهد که دولت رقمی معادل ١٨٣ هزار و ٧٩٨ میلیارد و ٨١٤ میلیون ریال اختصاص داده شده است که نسبت به سال گذشته ٣٠ درصد افزایش یافته است. با وجود این سران دولت روحانی میگویند طرح پیشنهادی بودجه سال ٩٣ با رویکردی “انقباضی” تنظیم شده است. بعدا به این میرسیم که این انقباض در چه حوزه هایی صدق میکند.
به گفته کمیسیون برنامه و بودجه دولت سقف بودجه عمومی در لایحه ٩٣ کل کشور ١٩٠ هزار میلیارد تومان پیشنهاد شده که منبع اصلی تامین آن از محل در آمد نفت و مالیات است. به این معنی که در این طرح ٧٥ هزار میلیارد تومان از محل فروش نفت، ده هزار میلیارد تومان از مالیات بر همان چندرغاز پولی که به کارکنان جامعه پرداخت میشود در نظر گرفته شده و گفته میشود این بودجه با ٥٠ هزار میلیارد تومان کسری مواجه است.
طرح پیشنهادی بودجه دولت بیش از هر چیز گویای اقتصاد در هم شکسته رژیم اسلامی است. در چنین شرایطی و از ترس به میدان آمدن کارگران و مردم معترض این جامعه است که اقلام اصلی طرح بودجه دولت “تدبیر و امید” جمهوری اسلامی به دستگاههای سرکوب و اداری و اجرایی کل این نظام اختصاص دارد. در این طرح اگر انقباضی هست، انقباض در بودجه زندگی و معیشت مردم و رفاه کل جامعه است. در این بودجه پیشنهادی از همه چیز سخن گفته شده جز اختصاص منبعی برای افزایش سطح دستمزدهای چند بار زیر خط فقر کارگران و توده های حقوق بگیر جامعه و تامین نیازهای اولیه مردم از جمله درمان و بهداشت رایگان، تحصیل رایگان، تامین مسکن و غیره. این درحالیست که قیمت ها هر روز افزایش بیشتری می یابد و بطور مثال زمزمه های افزایش یک قلم قیمت بنزین در سال ٩٣ تا مرز هزار تومان و متعاقب آن افزایش سرسام آور دیگر قیمت هاست. در یک کلام طرح بودجه ٩٣ دولت روحانی، طرح تحمیل فقر و فلاکت بیشتر به مردم، و آمادگی بیشتر برای سرکوب اعتراضات است.
سال اعتراض علیه فلاکت
اما روشن است که مردم حاضر نیستند خودرا با طرحهای بودجه دولت اسلامی انطباق دهند. همه چیز نشان میدهد که سال آتی سال سر بلند کردن گسترده جنبش اعتراض به فقر و فلاکت است. کارگران و توده های مردم خواسته هایی دارند. همین امروز ما شاهد گسترش اعتراضات کارگری بر سرخواست افزایش دستمزدها هستیم. اعتراضاتی که پرچم آن هم اکنون در یک مرکز کلیدی کارگری یعنی در پتروشیمی ماهشهر بلند شده و کارگران دارند از خواست حداقل دستمزد در قدم اول دو میلیون تومان سخن میگویند. اتحادیه آزاد کارگران ایران که ابتکار طوماری اعتراضی با ٤٠ هزار امضا بر سر خواست افزایش دستمزدها را در دست دارد نیز بر همین خواست تاکید گذاشته و کارگران را به اعتراضی سراسری حول این خواست فراخوانده است. همچنین ما شاهد اعتراضات بازنشستگان علیه بیمه دی و پیش کشیدن خواست درمان رایگان از سوی این کارگران هستیم. ما شاهد گسترش اعتراضات چندین هزار کارگر در کارخانجاتی از جمله پلی اکریل اصفهان، جاده آسفالت طوس چادرملو، و کشت و صنعت کارون و دهها مرکز دیگر کارگری علیه بیکارسازیها و با خواست پرداخت بموقع دستمزدها و افزایش فوری دستمزدها هستیم.
در کنار همه این ما شاهد سر بلند کردن نهادهایی علیه اعتیاد و در دفاع از انسانهای محرومی که به آنها کارتون خواب می گویند، از سوی جوانان با خواست تامین و معاش برای این محرومان جامعه هستیم. ما شاهد تجمع اعتراضی دانشجویان در سالگرد فاجعه ای که در مدرسه شین آباد پیرانشهر هستیم و می بینیم که در همه این اعتراضات مردم با خواستها و مطالباتی سراسری جلو می آیند.
پژواک این فضای گسترده اعتراضات را در درون حکومت و مجلس اسلامی اش نیز شاهد هستیم. بدنبال ارائه طرح پیشنهادی بودجه سال ٩٣ دولت روحانی تعدادی اعضای مجلس اسلامی از خوزستان و کردستان به بهانه کاهش اختصاص بودجه به این استانها از مجلس استعفا میدهند. دلیلش نیز به روشنی فضای اعتراضی در میان مردم است که چنین کسانی که خود یک پای جنایات و طرحهای مصوبه رژیم اسلامی و قوانین ارتجاعی اسلامی اش هستند را وامیدارد که برای کنترل اعتراضات و سوار شدن بر موج اعتراض خود را ناجی و مدافع خواستهای مردم این یا آن استان جا بزنند این اتفاقات بطور واقعی انعکاس اعتراضات مردم و زنجیره های انسانی بیست هزار نفره و طومار اعتراضی یک میلیونی مردم در اهواز بعنوان آلوده ترین شهر جهان آنهم با ضایعاتی انسانی است .
اینها جلو می افتند تا با دامن زدن به ناسیونالیسم و دادن رنگ قومی به موضوع و تحت عنوان اینکه بودجه خوزستان به جایی دیگر اختصاص یافته است و غیره، مبارزات مردم را به انحراف کشانند و در عین حال آنرا به دستمایه ای برای تثبیت بیشتر موقعیت خود تبدیل کنند.
خلاصه کلام اینکه طرح بودجه دولت روحانی، طرح رژیمی است با اقتصادی به بن بست رسیده که فردایش ناروشنتر از هر وقت است. در قبال این وضعیت تشدید نزاعهای درون حکومت و استیصال حکومت را به روشنی میبینیم. امر فوری مردم نیز رهایی از فقر و فلاکت و زندگی و معیشتشان است. همه چیز حکایت از این دارد که امروز بهترین فرصت برای گرد آمدن حول خواستهای سراسری و جمع کردن بساط رژیم اسلامی با همه طرحها و قوانینش است. پاسخ ما کارگران به طرح بودجه دولت روحانی، اعتراضی سراسری حول خواست فوری افزایش دستمزدها، و دیگر خواستهای فوری ما، خواست درمان و تحصیل رایگان برای همه و یک زندگی انسانی است. با خواستهای سراسریمان به تدارک اعتصابات سراسری برویم.
