مبارزان کمونیست
یاشار سهندی
زبان استثمارگران
حتما تا حالا شنیدید که یکی بر میگردد به دیگری میگوید ببین کی از ما ایراد میگیرد! به گفته لاریجانی ( آنکه رئیس مجلس اسلامی است) ١٤ میلیون از جمعیت کارکن ایران زائد و بیکار هستند و لابد روی دست حکومت هم هزینه میگذراند! ایشان بر اساس آماری که معلوم نیست کی و از کجا آنرا تهیه کرده مدعی است:” براساس گزارش مطرح شده کار مفید روزانه در دستگاه‌های دولتی حدود ٢٢ دقیقه یا به اعتقاد من حدود ١ ساعت است، از طرف دیگر کار مفید در صنعت حدود ٢.٥ ساعت بوده که در طول سال این میزان به ٨٠٠ ساعت کار مفید می رسد که این آمارها ایران را در رده ٣ کشور آخر دنیا بعد از عربستان و کویت قرار می دهد.” به گفته ایشان در ژاپن ٢٤٠٠ ساعت کار مفید در سال انجام میپذیرد و ” در کره هزار و ١٩ساعت و در ترکیه و چین و آمریکا هزار و ٤٠٠ ساعت ” به گفته ایشان” این موضوع به طور حتم مشکلات مدیریتی در کشور را نمایان میسازد” البته این نظرات مختص به ایشان نیست که مردم ایران را بیکاره و درنتیجه بیعار میداند بلکه آنها هم که در اپوزیسیون این حکومت هستند در این نظر با ایشان شریک هستند. شنبه ٩ آذر در برنامه ای که از تلویزیون نوریزاده پخش میشد و گزارشی از کنفرانس حزب مشروطه ایران در مورد وضعیت اقتصادی ایران بود، یکی از جنس لاریجانی ( البته شیش تیغه و با کراوات) با اشاره به صد سالگی کشف نفت در ایران همینرا تکرار کرد که مردم ایران تن به کار نمی دهند. ایشان یک اتاق را توصیف که نه تا کارمند دارد که ٦ تایی آن اضافه هستند( دقیقا مطابق با آمار لاریجانی) که باید اخراج شوند و ….! سالیان بسیار است که همه مغزان متفکر بورژوازی به ما مردم ساکن در ایران سرکوفت زدند که این نفت شما را بد بار آورده و باعث بدبختی شما شده و کشور هم پیش نرفته، نگاه کنید مگر کره جنوبی یا ژاپن نفت دارند؟ آنها الان کجا هستند ما کجایم!؟
کار ایشان، آنکه در راس حکومت است، تصویب قوانینی است که تضمین میکند چنان از مردم کار بشکند که از بدنیا آمدنشان پشیمان شوند و دیگری به عنوان استاد و دکتر و کارشناس توصیه هایش مبتنی بر این است که چگونه میشود کمتر به توده مردم داد و بیشتر از ایشان کار کشید. بجا است که اشاره شود همین آدمها که گاهی یک تریلی هم برای یدک کشیدن عناوینشن کافی نیست از دیدگاه بشری زائد ترین انسانهای روی زمین هستند. کافی است به قوانین مصوبه این حکومت دراین بیش از سه دهه نگاه کنید؛ قانون کار، قانون مشمول قانون کار کذایی نشدن کارگاههای کمتر از ده نفر، قانون حذف یارانه ها، قانون عدم استخدام رسمی، قانون تعیین دستمزد سالانه بر اساس معیارهای خودشان که عموما سه برابر زیر خط فقر رسمی این حکومت است، قانون بیمه تامین اجتماعی، قانون اجباری بیمه های تکمیلی، اسلامی کردن آموزش و پرورش، قوانین دادگستری، و آخرین شاهکار این قوانین، قانون تجاوز به فرزندخوانده و و و…، برای نمونه حتی نمی توان یک قانون در این حکومت پیدا کرد که به اندازه سر سوزنی به نفع مردم باشد و همه این قوانین هم البته ابزار اجرایی آن تضمین شده است؛ پلیس امنیت، وزارت اطلاعات، کلیه سازمانهای اطلاعاتی موازی، سپاه پاسداران، ارتش، پلیس آگاهی، کلانتریها، پایگهاهای بسیج، مساجد، خانه های امن، یگانهای ویژه ضد شورش، لباس شخصی ها. اینها یک دقیقه هم تلف نمی کنند و به کمترین اعتراض مردم به شدیدترین شکل ممکن پاسخ میدهند. شاید جمهوری اسلامی در تنها جایی که میتواند سراغ کند که یک دقیقه هم تلف نمی شود همین ارگانها هستند. تا حالا کسی شنیده است که ایشان مثلا از سربازان گمنام امام زمان شاکی باشد که این گروه زائد و بیکاره هستند؟ سربازان گمنام امام زمان که کثیف ترین اعمال و خشن ترین روشها را بکار میبرند همیشه مورد تحسین لاریجانی ها بودند و حتی آن اپوزیسیون که دستش از حکومت کوتاه است برای فردای که اگر حکومت بدستش بیفتد از همین حالا ته ذهنش دنبال تقویت همین نیروها است برای همین مدام از بچه های خوب سپاه و ارتشیان غیور و پلیس فداکار یاد میکند.
این حکومت برای اینکه هر چه بیشتر از سهم توده زحمتکش مردم بزند مدام بر این تاکید میکند که ساعت مفید کار در ایران بسیار پایین است تا توده مردم باورشان شود که خود مقصر هستند و گناهکارند. مردم متهم به این میشوند که چشم شان به بشکه های نفت است برای همین از خودشان “همتی” نشان نمی دهند و “خلاقیت” به خرج نمی دهند، در فکر شکوفایی تولید نیستند. اما خود مانند اختاپوس بر درآمد نفتی مسلط هستند. خود ظاهرا کوشاترین آدمها هستند چون بهرحال بالا کشیدن ثروت یک جامعه کار طاقت فرسایی است! رئیس جمهور با تدبیر این حکومت هفته پیش اعتراف کرد ٦٠٠ میلیارد دلار پول نفت فقط در هشت سال گذشته به خزانه دولت آمده و بعد معلوم نیست کجا خرج شده است! ٤٣ هزار میلیارد تومان به گفته ایشان پول پرقدرت بانک مرکزی به بهانه مسکن مهر ناپدید شده است و به اعتراف ایشان دلیل عمده تورم همین پول است ( توجه کنید تا همین روز قبل از مصاحبه حسن کلید ساز، از وزرا گرفته تا اساتید اقتصاد حکومتی و غیر حکومتی به مردم می توپیدند که پول یارانه نقدی شما دلیل عمده نقدینگی بیش از حد در جامعه است و مسبب گرانی!) و آمارهای عجیب و غریب دیگری هم روحانی گفت و بسیاری را هم نگفت و البته یادش هم نرفت که مرتب قربان و صدقه ما مردم برود که چقدر ما فهیم، حماسه ساز و باشعور هستیم! اما حرف دل روحانی را لاریجانی میزند که دو سوم جمعیت کارکن ایران را زائد میشمارد. عمال این حکومت آنجا که صریح هستند توهین میکنند و آنجا که تعارف میکنند تحقیر میکنند.
لاریجانی آخرین کسی نیست که با این حرفها دستور غیر رسمی استثمار بیشتر توده زحمتکش مردم را صادر میکند. تمام حکام سرمایه در همه کشورها از این گونه آمارها دارند تا مردم خود را عامل بدبختی خودشان بشمارند تا از نظر ذهنی آماده شان کنند تا تن به کار بیشتر بدهند و کمترین حقی برای خود از ثروتی که می آفرینند قائل نباشند. از صد سال پیش به این سو چهره جامعه ایران از نظر اقتصادی بسیار دگرگون شده است و این همه به یمن کار و زحمت توده های زحمتکش جامعه بوده است، همانهایی که لاریجانی زائد و بیکاره میخواند. اگر بطور نمونه پل ورسک ساخته شده است به همت رضا شاه نبوده به زحمت جان فرسای کارگران بوده است. اگر کارخانجات و صنعت نفت در ایران پا گرفته به خواست شیخ و شاه نبوده، به قیمت تباهی زندگی کارگران بوده و دست آخر هم حاکمان بی شرم اینچنین به ما مردم توهین میکنند که زائد و تن پرور هستیم. این اما هیچ تناقضی با نفس سرمایه داری و مشخصا حکومت اسلامی سرمایه ندارد. تحقیر و توهین جز لایتجزای استثمار نظامهای طبقاتی است. اگر یک برده را به ضرب شلاق قانع اش نکنند که پست و بی ارزش است چگونه تن به کار بدهد؟ اگر یک کارگر با بمباران مدام تبلیغاتی و سرکوب بی امان قانع نشود که مقصر خودش است که به جای نرسیده و صد البته اصولا حقی هم ندارد چگونه حاضر میشود تن به استثمار بدهد؟ این همه را جمهوری اسلامی خوب بلد است استاد این کارهاست.بعضی وقتها واژه ها در توصیف جمهوری اسلامی و کارگزارنش واقعا عاجز هستند. هر صفتی که در زبان فارسی میتوان سراغ کرد که گویای پلشتی و زشتی این حکومت باشد باز هم برای توصیف این حکومت و عمالش به اندازه کافی گویا نیست. عمال حکومتی که بنایش بر تبهکاری و جنایت میباشد مشخص است که چه زبانی دارند. تا مدار زندگی بر این پاشنه بچرخد که سود سرمایه تامین باید گردد حاکمان با زبانی بهتر از این سخن نخواهند گفت.
