مبارزان کمونیست
در گرامیداشت آزاد احمد خلاصه ای از سخنرانی رحمان حسین زاده
در ادامه برگزاری مراسمهای گرامیداشت آزاد احمد توسط هر دو حزب کمونیست کارگری عراق و کردستان، روز شنبه نهم نوامبر 2013 در شهر سلیمانیه کردستان عراق مراسم مرکزی برگزار شد. در این مراسم از جمله دبیر کمیته مرکزی حزب کمونیست کارگری عراق رفیق موید احمد و دبیر کمیته مرکزی حزب کمونیست کارگری کردستان رفیق عثمان حاجی معروف سخنرانی کردند. از جانب حزب حکمتیست رئیس دفتر سیاسی رحمان حسین زاده نیز سخنانی ایراد کرد. آنچه در زیر میخوانید، خلاصه ای از سخنرانی رحمان حسین زاده دراین مراسم است.
حضار عزیز!
بعضی وقتها ودر بعضی رویدادها زبان و قلم آنطور که لازمست نمی چرخد تا ابعاد واقعه را به تصویر بکشد. مرگ دلخراش و بسیار زود و نابهنگام آزاد احمد عزیز برای بسیاری از ما و برای من چنین است. فکر میکنم خلاء این خسارت بسیاربزرگ به آسانی پر نمیشود، همانطور که در تیتر اعلامیه هر دو حزب کمونیست کارگری عراق و کردستان بر آن تاکید شده است. غم از دست دادن آزاد بسیار سنگین است مگر جمعی در آن شریک شویم و با هم آن را تحمل کنیم.
به همین دلیل لازم شد به اینجا بیایم و در اینجا و در این سالن و از نزدیک در این اندوه سنگین شریک شویم و چند مسئله را طرح کنم:
اولا: به بستگان رفیق آزاد، ساکار نزدیکترین کس او، فرزندان دلبندش، مادر عزیزش، خواهران و برادران گرامیش و همچنین به رهبری، کادرها و اعضا و دوستداران هر دو حزب کمونیست کارگری عراق و کردستان و شما حضار و دلسوزان آزاد احمد بگویم ، ما در حزب حکمتیست برای تحمل فشار این اندوه بزرگ در کنارتان هستیم. لذا از جانب اعضای دفتر سیاسی، دبیر کمیته مرکزی، کمیته ها و کادرها و اعضا و دوستداران و دلسوزان حزب حکمتیست عمیقا و با تمام وجود برای تحمل این خسارت بزرگ و پشت سرگذاشتن آن همگامتان هستیم.
دوما: تاکید کنم ما کمونیستهای کارگری در ایران و به ویژه کردستان ایران همکار و همرزم کمونیست بزرگی را از دست دادیم. در 20 سال گذشته رفیق آزاد احمد همانند رفیق جمیل امین عزیز و کادرهای دیگری از هر دو حزب ستون بزرگی بودند برای پیشبرد فعالیت کمونیستی ما در ایران و کردستان ایران. آزاد احمد بخش در هم تنیده ای با فعالیتهای ما بود. آزاد مرتبط کننده حزب ما با فعالین و محافل کمونیستی داخل بود. منبع رساندن ادبیات کمونیسم کارگری و منصور حکمت به آنها بود. منزل او و ساکار سعید همسرش محل دیدار و ملاقات و بحث و تبادل نظر و همفکری سیاسی و حزبی و پی نهادن کار مشترک با دهها فعال کمونیست بود. شهر رانیه محل استقرار آزاد احمد و منزلش محل امنی میشد برای فعالین و کمونیستهایی که زیرفشار امنیتی پلیس جمهوری اسلامی ولو برای کوتاه مدت میبایست به جای امنی منتقل شوند. بارها به رفقایمان در داخل سفارش میکردیم اگر با خطر امنیتی روبرو شدید، خود را به رانیه و نزد آزاد احمد برسانید، دلسوزانه برای شما چاره جویی میکندو حقیقتا هم چنین بود. آزاد احمد سپانسور ثابت قدم جنبش و حزب ما و به ویژه پروژه های تکثیر ادبیات منصور حکمت بود. آزاد احمد چهره آشنای دهها فعال و محافل و جمعهای کمونیستی در کردستان ایران است. الگویی بود از همسرنوشتی کمونیستی و انترناسیونالیستی که قبلتر هم در جریان یورش اتحادیه میهنی کردستان علیه مقرات حزب کمونیست کارگری عراق در 14-7 – 2000 کمونیستهای کارگری در ایران و عراق و در صف واحد نشان داده بودیم. براستی اگر مسائل امنیتی مانع نمیشد، تعداد قابل توجهی از این فعالین کمونیست و محافل خود را به این مراسم گرامیداشت آزاد میرساندند و در کنارمان میبودند. چنین رفقایی نتوانسته اند در اینجا حضور یابند، به خود اجازه میدهم به نیابت از آنها از کل فعالیتها و همکاریهای آزاد احمد و همسرش ساکار با فعالین کمونیست داخل کشور درایران بیشترین قدردانی را بکنم.
و صحبت آخر من اینست:
دوستان و عزیزان:
همانطور که سخنرانان این مراسم از جوانب مختلف گفتند، زندگی سیاسی و اجتماعی آزاد احمد پراز درسهای گرانبهااست. به اعتقاد من مرگ تکان دهنده او هم قابل درس گیری است. اولین درس این واقعه دلخراش این مسئله است که چه باید کرد و چکار کنیم؟ تا مانع ادامه فاجعه ترور آزاد احمدها بشویم. طبقه کارگر و هر دو حزب کمونیست کارگری عراق و کردستان و ما کمونیستهای کارگری در منطقه چه ابزار و قدرتی را باید سازمان دهیم، تا سناریوی سیاه ترور و تاخت و تاز باندها و مافیاهای مسلح دولتی و غیر دولتی را ناکام و به شکست بکشانیم. چه باید کرد تا به سیکل ترور نزیرعمرو بکر علی ها، شاپور و قابیل و سردشت عثمان و اکنون آزاد احمدها و دهها مبارز دیگر در این جامعه پایان دهیم. در این جامعه هیچ کس و هیچ جریانی به اندازه کمونیستهای کارگری دلسوزانه از مطالبات و حقوق کارگر و مردم محروم و سازماندهی مبارزه احتماعی و توده ای، ازسازماندهی اعتصاب و تحصن و تظاهرات صحبت نکرده و حتی اقدام نکرده، امااین اقدامات هنوز مانع میدانداری باندهای سیاه مسلح و ادامه فاجعه هر روزه ترور و کشتار جمعی نشده است. چه وسیله دیگری لازم است و باید به آن جواب دهیم. خیلی وقتها گفته ایم که در این جامعه و اکنون در شمال آفریقا و خاورمیانه سیاست را نظامی کرده اند. اکنون باید اضافه کرد اساسا ادامه زیستن و حق زندگی را نظامی کرده اند. در نتیجه طبقه کارگر و ما به مثابه احزاب کمونیستی کارگری موظفیم مبتکر سازماندهی چنان پتانسیل و قدرت نظامی باشیم که اهرم قدرت جدی باشد برای مقابله با قدرتهای نظامی میلیشیایی و تروریستی در این جامعه و در منطقه فعالیت ما باید چنان قدرت نظامی را داشت تا به ترور و تروریسم وکشتار کنونی پایان داد و حیات سیاسی و اجتماعی جامعه را حفظ کرد. این مهمترین درسی است که باید بر آن تاکید کنیم .
در خاتمه آزاد احمد عزیز مرگ شما بسیار زود بود و عمر کوتاهی کردی، اما عمری پرثمر و گرانبها .
زنده باد یاد عزیز آزاد احمد- زنده باد انقلاب کارگری
