مبارزان کمونیست
همبستگی و مبارزه برای آزادی
تعیین تاکتیک‌های مؤثر برای سرنگونی رژیم قاتلان اسلامی نیازمند بررسی دقیق شرایط اجتماعی و سیاسی است.
اعتراضات و اعتصابات نقطه کلیدی مبارزه جهت فشار و آچمنز کردن رژیم سرمایه اسلامی در ایران است. اعتراضات سراسری می‌تواند فلج کردن بخش‌های کلیدی اقتصاد، مانند اعتصابات کارگران نفت، حمل‌ونقل عمومی، معلمان، دانشجویان، کارکنان دولتی و حتی بخش خصوصی و غیره را بدنبال داشته باشد.
بایکوت رژیم اسلامی از داخل توسط خود مردم و عدم همکاری با حکومت بعنوان مثال ترک سازمان‌ها و نهادهای حکومتی، امتناع از پرداخت مالیات یا قبض‌ها، و تعطیلی کسب‌وکارها، سرباز زدن از اوامر و فرامین حکومتی و غیره می‌باشند.
تجمعات در محل کسب و کار و کوچه و بازار راه دیگری برای برگزاری اعتراضات پراکنده اما مستمر در محله‌ها و مناطق مختلف برای افزایش فشار روانی و پراکندگی نیروهای امنیتی از سرکوبات احتمالی.
از دیگر ابزار این مبارزه می‌دانیم که رژیم جانیان حاکم از اطلاع‌رسانی و جنگ رسانه‌ای و همبستگی مردم بشدت وحشت دارد و به این معنا سازمان‌دهی مردم از استفاده از همین پلتفرم‌های موجود مانند تلگرام ، فیسبوک، توییتر، اینستاگرام و غیره برای هماهنگی و اطلاع‌رسانی‌های اعتراضی و تعرض به قلب رژیم دزدان و جنایتکاران می‌تواند کارساز باشد.
حکومت اسلامی با در دست داشتن کارنامه‌ای خونین و پر از کشتار و جنایت در بیش از چهار دهه گذشته منفورترین رژیم حاضر در دنیاست. افشای سرکوب‌ها و تهیه و ارسال مستندات تصویری به رسانه‌های بین‌المللی و اعمال فشار بیشتر به دخالت سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی چهره کریه و پر از جنایات این رژیم را باید بیشتر مورد توجه قرار دهیم. البته که دنیا در حال حاضر به ماهیت این رژیم آدمکش پی برده اما فشار جمعی مردم ایران از داخل و خارج دست مماشات و بند و بست دولت‌ها را می‌تواند با این رژیم کوتاه کند.
می‌توان این “دمل چرکین” و ضد انسانی را برای همیشه به گورستان سپرد. با توجه به شرایط حال حاضر و شکست‌های پی‌درپی و منطقه‌ای و انزوای جهانی رژیم اسلامی بزودی مردم ایران شاهد جشن گرفتن آزادی و سرنگونی جمهوری اسلامی خواهند بود. این رژیم حالیا به آخر خط رسیده و خودشان خوب می‌دانند، جنگ‌های درونی حکومتی و اعتراضات هر روزه کارگران و کمپین‌های رسانه‌ای، تجمعات خیابانی و امروز جلب توجه جهانی به سیاست‌های رژیم جانیان حاکم محوریت مطالبات سرنگونی طلبانه مردم بوضوح روشنی و افقی از یک آینده بهتر و تحولاتی عظیم در آینده را به ما نشان می‌دهد.
نمونه‌های دیگر جهت تمرکز بر نقاط ضعف و از کار انداختن زیرساخت‌های حکومتی:
—قطع جریان‌های مالی حکومت از طریق تحریم کسب‌وکارهای وابسته به دولت.
—جدا کردن بدنه حکومت از سران و هشدار به بخش‌هایی از نیروهایی که حتی‌المکان در کشتار و جنایت و سرکوب مردم دست نداشته اند.
—فشار بر دولت‌ها جهت اعمال بایکوت و تحریم‌های بین‌المللی گسترده علیه مزدوران و نهادهای سرکوبگر حکومتی.
—تاکتیک‌های غافلگیرکننده حین اعتراضات کوتاه و پراکنده برای کاهش احتمال سرکوب‌ها، پشتیبانی از مجروحان و زندانیان سیاسی و ایجاد شبکه‌های مردمی برای کمک به بازداشت‌شدگان و خانواده‌های آنان.
—احزاب سیاسی چپ و رادیکال آلترناتیوهای انقلابی و جنبش ضد مذهبی و ضد سرمایه‌داری بوده و شانس پیروزی آنان بیشتر از طیف راست و ناسیونالیسم ایرانی می‌باشد. بطور روشن آینده‌ای که مردم ایران خواهان آن هستند بر پایه آزادی بی‌قید و شرط کلیه شهروندان فارغ از جنسیت، ملیت یا مذهب و بر مبنای عدالت اجتماعی و برابری شهروندی و حقوق بشر است.
—فلج کردن سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی و ایجاد اختلال در مترو، اتوبوس، اعتصاب کامیون‌داران، پرسنل درمانی و کادر پزشکی و غیره.
—حضور گسترده مردم در اماکن عمومی از جمله تجمع در پارک‌ها، دانشگاه‌ها یا بازارها و غیره …
ما می‌توانیم با همدلی و اتحاد یکپارچه و همبستگی سراسری کار این رژیم را یکسره کنیم. رژیمی که عامل فقر و بدبختی،کشتار و جنایت و حمایت از تروریسم اسلامی است باید به زباله‌دان تاریخ انداخته شود.
مرگ بر جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی و برابری
زنده باد حکومت کارگری
هه‌ژار علی‌پور
یکشنبه ۹ دی ۱۴۰۳
۲۹ دسامبر ۲۰۲۴
