هم‌صدای وریشه مرادی باشیم و نگذاریم توسط جمهوری داعش اسلامی ایران اعدام شود!

وریشه مرادی زاده ۱۳۶۴(۴۰ ساله) معروف به جوانا سنه، اهل سنندج و فارغ‌التحصیل کارشناسی یکی از دانشگاه‌های کردستان، فعال سیاسی،از فعالین حقوق زنان، فعال محیط‌زیست و زندانی سیاسی کرد اهل ایران است. دوران دانشجویی از فعالان ان جی او شهر سنندج از قهرمانان رزمی‌کار استان کردستان بود. وریشه یکی از بنیان‌گذاران انجمن مبارزه با اعتیاد شهر در سنندج بود که  بعد از سه سال بی‌اطلاع معلوم شد که در کوبانی است و در جنگ شنگال و دفاع از شنگال علیه داعش شجاعانه جنگید و زخمی شد. وریشه در جامعه زنان رۆژهەلات (کژار) یکی از رهبران این تشکل بود و بعدازاینکه سلامتی‌اش را بازیافت دوباره در جنگ با داعش به سلیمانیه می‌رود و برای فعالیت در جریان خیزش زن زندگی آزادی برای فعالیت و تشکل یابی زنان به داخل ایران و در سنندج مستقر شد. وریشه بعد از چند ماه شناسایی و توسل اطلاعات در ورودی شهر سنندج جاده کرمانشاه- سنندج همراه یک خانواده دستگیر شد خود او در نامه‌ای که در شهریورماه ۱۴۰۳ از زندان نوشت به دستگیری و شکنجه شدنش در زندان اشاره کرده است و نوشت:‌ «من وریشه مرادی، زندانی سیاسی که در مرداد ۱۴۰۲ در مسیر کرمانشاه-سنندج توسط نیروهای اطلاعات بازداشت شده و در بازداشتگاه اطلاعات سنندج و بند ۲۰۹ زندان اوین تهران، دوره‌ای از بازداشت و شکنجه را گذراندم، در روز ۵ دی‌ ۱۴۰۳ به بندزنان زندان اوین تهران منتقل شدم.» در تاریخ ۱۹ بهمن ۱۴۰۲، شبکه حقوق بشر کردستان اعلام کرد که وریشه مرادی در طول بازداشت خود، دوباره به بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب تهران احضار و به اتهام «بغی» تفهیم اتهام شده است. شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست ابوالقاسم صلواتی وریشه مرادی را به اعدام محکوم کرد. شبکه حقوق بشر کردستان اعلام کرد که او در جلسات دادگاه اجازه دفاع از خود نداشت.

از وریشه دو نامه از زندان اوین منتشر شده است که مواضع سیاسی و اجتماعی او را روشن می‌کند. او دریکی از نامه‌هایش در اعتراض به احکام اعدام شریفه محمدی و پخشان عزیزی نوشته بود: ‌«آتش جنگ سراسر خاورمیانه را فرا گرفتە است و باید اجازه ندهیم هم‌زمان با جنگ‌های فرامرزی کشتارهای دهه ۶۰ تکرار شود… داعش سر می‌برد،‌ جمهوری اسلامی سر به دار می‌کشد… من به جرم زن بودن،‌ کورد بودن و جستجوی حیات آزاد، به بغی متهم شده‌ام.»‌‌

او در نامه‌ دیگر خود پیش از شرکت در جلسه دوم دادگاهش در شهریورماه نوشته بود:‌ «ما هرکجا که باشیم، یک موضع داریم و آن انسانیت و آزادی و زیبایی است. چه آن هنگام که در زیباترین طبیعت به سر می‌بردم، چه آنگاه‌که در جهنم جنگ با نیروی تاریک داعش بودم، چه در دورانی که آزادانه مبارزه می‌کردم و چه الآن که در غل و زنجیر نظامی ناحقوقی قرار دارم، بر سر موضع آزادی‌خواهانه‌ خویش هستم و خواهم بود.»

طبق اطلاعاتی که به دست ما رسیده است خواهر وریشه روز شنبه، ۲۶ آبان ۱۴۰۳ ساعت ۴ موفق شد از زندان اوین و در خط مستقیم و از سنندج به تلفن یکی از دوستان دیگر هم وصل شدند و سه نفری نیم ساعتی حرف زدند. روحیه‌اش خیلی قوی و شکست‌ناپذیر  و اراده‌ای قوی داشت، تنها درخواستش از مدافعان انسانیت این بود که همچنان مدافع و صدای اعتراض او و زندانیان سیاسی دیگر باشیم. وریشه به خاطر اعتصاب غذایی که بیست روز طول کشید دچار خونریزی دستگاه گوارشی شد و مسئولان زندان تاکنون حاضر نشدند او را برای معالجه به پزشک متخصص ببرند.

جمهوری اسلامی در حرف مخالف داعش است اما هیچ فرقی با داعش ندارد. جمهوری اسلامی داعش ما هست و می‌خواهد از مردم ستم‌کش ایران با اعدام وریشه و بقیه فعالین سیاسی زندانی زهره‌چشم بگیرد.  پژواک و هم‌صدای وریشه مرادی باشیم و با تلاش فراوان، رسانه‌ای کردن و پشتیبانی از فعالیت حق‌طلبانه وریشه برای خدمت به بشریت ستم‌کش جهان و ایران نگذاریم جمهوری اسلامی او را اعدام کند!

گروه کمونیست‌های انقلابی سنتز نوین کمونیسم در ایران

۲۷ آبان ۱۴۰۳