مصاحبه رادیو پرتو با پروین کابلی در رابطه با ازدواج با فرزند خوانده

دفاع از حقوق کودک یا قانونی کردن پدوفلیسم
مصاحبه رادیو پرتو با پروین کابلی در رابطه با ازدواج با فرزند خوانده
محمود احمدی: شما فعال دفاع از حقوق کودکان و آزادی زن هستید. وقتی این خبر را شنیدی که مجلس شورای اسلامی این قانون را از تصویب گذرانده و اکنون شورای نگهبان باید تصویب نهایی کند چه احساسی به شما دست داد؟
پروین کابلی : من فقط فعال زنان و کودکان نیستم. من مادر دو فرزند هم هستم و کارم در رابطه با کودکان است. بار اولی که این خبر را شنیدم فکر کردم که حتما اشتباه شنیدم و سعی کردم از طریق اینترنت به واقعیت خبر دست پیدا کنم. وقتی که فهمیدم که این خبر صحت دارد بسیار شوکه شدم و اولین عکس العملم این بود که بار دیگر جمهوری اسلامی دست به جنایت بزرگی زده و طبعا مثل هر انسانی و بویژه در وهله اول به مانند یک مادر فکر کردم که اگر مثلا من در یک حادثه ای از بین بروم و دوتا دخترم اگر در ایران جمهوری اسلامی زندگی کنند و کسی باید سر پرستی شان را داشته باشد دچار چه عواقبی میشوند. کودکان نمیتوانند از خودشان دفاع کنند بخاطر اینکه کودک هستند و با این ذهنیت رشد میکنند که به کسی که سرپرست آنها هستند، جای خوابشان را تامین میکنند، خودشان را والدین آنها به حساب می آورند، کسانی هستند که دوستشان دارند در نتیجه یک تعهد اخلاقی به آنها پیدا میکنند. همین تعهد اخلاقی به والدین اغلب باعث میشود که کودکان نه تنها در ایران جمهوری اسلامی بلکه در سراسر دنیا وقتی مورد تجاوز جنسی از طرف والدین قرار میگیرند فکر میکنند که باید اینطوری باشد و به همین دلیل است بسیاری از این کودکان تا وقتی بزرگ میشوند از تجاوز جنسی که به آنها شده است صحبتی نمیکنند. همین اینها به اضافه اینکه قانون با خودش فرهنگی را می آورد که در چهار چوب اجتماعی تاثیر میگذارد و به نرم تبدیل میشود.
محمود احمدی: کسانی که مدافعین این قانون در مجلس شورای اسلامی هستند می گویند که این مصوبه کماکان ازدواج را ممنوع اعلام میکند مگر اینکه دادگاه صالحه پس از اینکه از نظر مشورتی سازمان بهزیستی را جویا شد و این امر را به مصلحت فرزند خوانده تشخیص بدهد آنوقت با نظر دادگاه این ازدواج میتواند صورت بگیرد. این در واقع دفاع از کودک است. نظر شما در این مورد چیست؟
پروین کابلی: باید قبل از هر چیز نگاه کرد که انگیزه تصویب یک قانون در هر مملکتی چیست؟ قانون یکشبه بوجود نمی آید. در یک جامعه باز بعد از بحث و گفتگوهایی که در مورد یک حادثه معین که اتفاق می افتد قانون گذاران و مسئولین دولتی باید برای مقابله با تکرار آن فکری اساسی بکنند . همه ی اتفاقاتی که در جامعه بشری می افتد از قبل قانونی برایش وضع نشده است. به نسبت اتفاقاتی که رخ میدهد و با توجه به ارزشهای هر اجتماعی قوانین جدید بوجود می آید. برای فهمیدن این قانون باید به حقوق کودک در ایران نگاه کرد و موقعیت کودکان و زنان در جامعه ی ایران را در نظر داشت. وقتی ما از ازدواج فرزند خوانده با سرپرست صحبت میکنیم، با ید توجه کنیم که در این قانون ما از رابطه پدری با کودک دختر صحبت میکنم که سرپرست خواهان یک رابطه ی معینی است. برای طرف دیگر این معادله یعنی زنان تقریبا با توجه به وضعیت زنان، مرد سالاری، قوانین شریعت و فرهنگ حاکم در ایران امکانش کم است. یعنی مادری بخواهد رابطه ای جنسی با فرزند خوانده پسر داشته باشد، امکانش کم است. برای اینکه این قانون را بفهمیم و شاید مشابه آن را پیدا کنم به قانون اساسی سوئد که محل زندگی ام می باشد مراجعه نمودم. سوئد در مقایسه با قانون اساسی در ایران قوانین پیشرو و مدرنی دارد. آیا در رابطه با ازدواج والدین با فرزند خوانده تبصره ای وجود دارد یا نه؟ من نتوانستم در قانون ازدواج در سوئد ، تبصره یا ماده ای دال بر این مسئله پیدا کنم.
دلیل نبودن این ماده ی قانونی در سوئد مطرح نبودن آن است. این به این معنا نیست که اتفاق نمی افتد . چنین اتفاقی یک به میلیون است. چنین اتفاقی هم در این مدتی که من اینجا زندگی کرده ام پیش آمده . نمونه ی آن چند سال پیش بود که نه تنها با تقبیح جامعه روبرو شد و اداره ثبت احوال این کشور عملا از ثبت و به رسمیت شناختن آن سر باز زد . این دونفر مجبور شدند که به کشور دیگری بروند و با هویت دیگری زندگی کنند.
محمود احمدی: یعنی قانون نیست ولی جامعه هم به عنوان نرم به رسمیت نمیشناسد؟
پروین کابلی: نه ابدا، نه تنها به عنوان ازدواج قبول ندارد بلکه بعنوان تجاوز جنسی از آن اسم میبرد. در خانواده امروز و جوامع مدرن رابطه پدر با فرزند الزاما یک رابطه خونی و ژنیتکی نیست. اشکال خانواده بسیار عوض شده است. حرکت کودکان در سراسر دنیا برای یافتن یک خانواده مناسب دلیلی بر این امر است. جامعه امروز باید از این کودکان به عنوان انسانهای آزاد دفاع کند. جامعه موظف است که شرایط را برای رشد مناسب کودک، سلامتی روحی و جسمی و امنیت تامین کند. در بسیاری از کشورها شرایط برای پذیرفتن شدن به عنوان سرپرست کودکی شدن بسیار سخت است. پروسه قبول شدن برای این زوجین میتواند سالها طول بکشد. باید نهادهای مربوطه مطمئن شوند که اینان انسانهای مناسب و شایسته ای از نظر فکری و روحی و اجتماعی برای پذیرفتن کودکی هستند یانه؟ باید از موانع زیادی عبور کنند. تازه با وجود همین سختگیریها بازهم وجود دارند والدینی که به فرزندان خود تجاوز میکنند . حالا با توجه به این توضیح در نظر بگیرید که در ایران جمهوری اسلامی قانونی را به تصویب می رساند که کودکانی که وارد خانواده ای جدید میشوند از همان لحظه ورود میتوانند همسران سرپرست خانواده بشوند. چه وضعیتی خواهند داشت. به این ترتیب از همان لحظه ورود امنیت جنسی، حقوق فردی و انسانیش برای شرایط رشدی مناسب مورد تهدید قرار میگیرد.
محمود احمدی: شما اشاره به امنیت روحی و جنسی کودک که از طرف پدر خوانده زیر ضرب میرود کردید. در ارتباط با مادر خوانده اگر این ذهنیت در وی وجود داشته باشد که این کودک در آینده میتواند رقیب وی باشد و جای وی را بگیرد چه احساسی خواهد داشت؟
پروین کابلی: دو حالت وجود دارد وقتی که در خانواده ای تجاوز جنسی اتفاق می افتد افراد بزرگسال خانواده در بسیاری موارد سکوت میکنند و از نظر روانی در حالت انکار کامل بسر میبرند. این انکار آگاهانه نیست . دلیلش فاجعه ای است که اتفاق افتاده است. این اتفاق آنچنان سخت است که قبول آن مشکل است. این مادران ممکن است که به چنین حالتی هم دچار شوند.
محمود احمدی: ولی آیا این مادر خوانده میتواند عشق مادری نسبت به این فرزند داشته باشد؟
پروین کابلی : نه، نمیتواند. دلیلش را باید در بی حقوقی زنان در جامعه این جستجو کرد. زنان در ایران موقعیت بسیار شکننده ای دارند. حقوق اجتماعی ندارند، ارث با شرایط ویژه ای به آنها تعلق میگیرد. باروری زنان یک مسئله مهم است. نبود فرزند خونی بویژه پسر نداشتن همیشه گناهش به گردن زنان می افتد. مردان با همین بهانه میتوانند چهار زن دیگر بگیرند. اسلام هم پشتیبان آنهاست. و یا اینکه تمکین جنسی نمیکنند. یائسگی زنان به پائین آمدن میل جنسی زنان رابطه داده میشود و مردان حق خود میدانند که برای این مسئله راه حل پیدا کنند. یعنی زن جوانتری دست و پا کنند. لازم نیست مسئله را بسیار پیچیده کنیم. والدینی که با هم کودکی را به فرزندی می پذیرند از همان کودکی 6 روزه یا 6 ماهه و یا 6 ساله باید دوش بدوش هم در بزرگ کردن این کودک سهم داشته باشند. این کودک باید همه کاری برایش کرد. حمامش کرد، تر و خشکش کنند و نازش کرد، بزرگتر که شد باید به سوالهایی که برایش پیش می آید جواب داد. به سن بلوغ و تغییر جسمی و جنسی که میرسد باید همراهیش کرد و مواظبتش نمود که این دوران بحرانی را به کمک پدر و مادر رد کند. فرزندان حتی در سنین بالا به محبت و عشق والدین در شکل در آغوش کشیدنشان نیاز دارند. تمام اینها در ذهن حتی شریف ترین انسانها دور می زند. میداند امکانش هست که این عشق به چیزی دیگری تبدیل بشود و قانون هم حمایت میکند. چه بخواهد و یا نخواهد وارد زندگیش شده است. وقتی یک مسئله و اتفاق ویژه ای در جامعه به قانون تبدیل میشود در فرهنگی عمومی مردم هم تاثیر میگذارد. وارد زندگی ها و روابط خصوصی و شخصی انسانها میشود. نوجوانان در سن بلوغ بیشترین احتیاج را به والدینشان دارند. چگونه وقتی چنین قانونی به صراحت در مورد رابطه جنسی با فرزند خوانده صحبت میکند میتواند آرامش و امنیت را برای کودک به ارمغان بیاورد؟از آنجایی که مرد در ایران رسما بعنوان سرپرست خانواده شناخته میشود در نتیجه زن در موقعیت ناهنجارتر و نامناسبتی قرار میگیرد و طبعا میتواند دلیل تمام بدبختی هایش را به گردن فرزندش بیندازد.
محمود احمدی : چرا چنین قانونی اساسا تصویب میشود؟ آیا اسلام است و یا فرهنگ مرد سالارانه؟
پروین کابلی: فرهنگ پدیده ی سیالی هست. آنچه را که در اطرافمان اتفاق می افتد نمیتوان فقط با فرهنگ توضیح داد. سیاستمداران و حکومتگران بدلیل در دست داشتن قدرت سیاسی میتواند سیاست های خود با در شکل قوانین مختلف به فرهنگ حاکم هم تبدیل نمایند. برای آنها این کار ساده ای است. رادیو و تلویزیون، سیستم آموزشی و مساجد و سینه زنی و رواج خرافات و عقب ماندگی و سرکوب و زندان و پلیس همه و همه در دست آنهاست و با همه ی این ابزار میتوانند مردم را مجبور به اطاعت کنند و به مرور فرهنگشان را هم عوض کنند. میلیونها آخوند در ایران با شبکه های ارتباطی مامورین اجرای به پیش بردن سیاست های دولت جمهوری اسلامی می باشند. افراد جامعه در بسیاری مورد ظاهرا تن میدهند و می پذیرند ولی از طرف دیگر با رفتار و شیوه ی زندگیش همه ی اینها را پس میزنند. این قانون اسلامی است. به این دلیل بسیار ساده کودکان طبق قانون شریعت از 6 ماهگی میشود عقد کرد ولی رابطه جنسی از 8 یا 9 سالگی مجاز است. دختران در 9 سالگی جشن تکلیف دارند و عملا زن هستند و باید پوشیده شوند چون سکسوالیتشان کامل است. همه ی اینها به جایگاه زن و جنسیت وی در ایران بر میگیردد. این قانون میخواهد موقعیت فرو دست زنان را گسترش بیشتری دهد. تجاوز جنسی و پدوفلیسم را قانونی کند و باید حتما جلو آنها گرفته شود.
محمود احمدی: برنامه یک دنیای بهتر روی چه نکاتی در رابطه با حقوق کودک انگشت می گذارد؟
پروین کابلی: برنامه یک دنیای بهتر به روشنی در مورد حقوق کودکان صحبت میکند. میگوید که کودکان حق دارند از شادی و امنیت در دوران کودکی برخوردار باشند. دولت موظف است که استاندارد واحدی را برای رشد کودک تضمین کند. در رابطه با سواستفاده جنسی از کودکان بند ویژه ای دارد و دولت را موظف به برخورد قاطع در این موارد میداند.
***