یک سال گذشت؛ چه باید کرد؟
سخنرانی در کنفرانس “آزادی فلسطین و تاثیر آن بر منطقه و جهان“
آذر ماجدی
سوال: آیا راه حل دو دولت هنوز عملی است؟
عصر بخیر. شرکت در این کنفرانس در کنار چنین فعالینی باعث افتخار است. می‌خواهم از هما ارجمند به خاطر تلاش خستگی‌ناپذیرش برای برگزاری این کنفرانس تشکر کنم.
قبل از پرداختن به سؤالات، فکر می کنم باید به وضعیت واقعی در روی زمین نگاهی بیاندازیم. با ذکر تعداد کشته‌ها، وسعت خرابی و عمق فاجعه دلتان را به درد نمی آورم. قصد ندارم تصویر وحشتناکی از وحشیگری و ظلمی که هر روز و هر ثانیه در جریان است به شما ارائه دهم. همۀ ما می دانیم و عمیقا احساس می کنیم.
نسل کشی های زیادی در طول تاریخ رخ داده است. یک چیز نسل‌کشی غزه را از تمام نسل‌کشی‌های دیگر متمایز می‌کند. این تنها قتل عام و کشتار جمعی است که در همان زمان توسط تمام جهان تماشا شده است. همه ما بخشی از آن شده ایم، در آن تنیده ایم. هیچ کس نمی تواند بی طرف بماند.
این واقعیت بیداری عمیق و گسترده ای را در میان مردم سراسر جهان به ویژه نسل جوان به همراه داشته است. این بیداری ستون تمدن و امپراتوری غرب را تا بطن خود به لرزه درآورده است. استعمار و امپریالیسم غرب در طول تاریخ بکررات محکوم شده است و با آن جنگیده اند. اما هیچگاه در طول تاریخ تمدن غرب این چنین به لرزه درنیامده و ریزش نکرده است. در شرایط حاضر تنها برتری که تمدن غرب در اذهان جهانیان از آن برخوردار است، قدرت نظامی و قدرت تخریب آن است.
سوال این است که آمریکا و غرب در حالیکه از نظر ایدئولوژیک فرو ریخته اند تا کی می توانند امپراتوری خود را حفظ و مانند گذشته بر جهان حکومت کنند. قدرت سیاسی آنها تنها بر قدرت کشتار و ویرانی شان متکی است. در طول این ۱۱ماه گذشته هزاران لحظه وجود دارد که فرد فکر می کند اوضاع نمی تواند بدتر یا سورئالیست تر شود. با این حال، ۳ لحظه وجود دارد که بدون ذره ای شک، برهنگی امپراطور را در برابر انظار جهانیان قرار می دهد. اول، سخنرانی نتانیاهو در کنگره آمریکا در میان تشویق و کف زدن های ایستاده حاکمان قدرتمندترین کشور جهان؛ دوم، زمانی که در کِنِسِت اسرائیل اعلام شد که تجاوز به اسرای فلسطینی طبق کلام تورات بوده و در نتیجه مشروع است. بنابراین بازداشت شدگان به جرم تجاوز جنسی آزاد شدند. و سوم، زمانی که سرانجام اسرائیل با “آتش بس” ۳ روزه موافقت کرد تا کودکانی را که بی امان بمباران کرده و گرسنگی داده بود، واکسینه کند تا پس از واکسیناسیون به کشتن آنها ادامه دهد.
آیا از این سورئالیست تر می شود؟
کسانی که پذیرفته بودند که تمدن غرب برتر و برخوردار از ارزش های انسانی و والا است، با شنیدن و دیدن اینکه اسرائیل، “سنگر تمدن غرب در خاورمیانه” (به گفته خودشان) حکم می‌کند که تجاوز به یک فلسطینی در زندان یک حق و یک وظیفه است، چه احساسی بهشان دست خواهد داد؟. (ما در اینجا به این نمی پردازیم که آن کودک یا جوان بخت برگشته چگونه سر و کارش به زندان افتاده است.) این آن تمدنی است که نتانیاهو در کنگره آمریکا در میان تشویق نمایندگان از آن با افتخار سخن راند و اعلام کرد که اسرائیل و غرب ستاره درخشان تمدن اند و با “بربریت” در جنگند.
طعنه آمیز است که از بین همه نتانیاهو باید ادعا کند که پرچمدار تمدن است. او با افتخار تمدن غرب را در برابر آنچه “محور شرارت” می‌خواند، تجلیل می‌کند و در میان تشویق‌های حاکمان واشنگتن، علیه بربریت اعلام جنگ می‌کند. این به یک طنز تلخ و سیاه شبیه است. در واقعیت، هر دو طرف این معادله وحشی اند. تجاوز، شکنجه و اعدام زندانیان جزئی از ایدئولوژی و قدرت سیاسی هر دو طرف است. هر دو برای کشتن و تجاوز به کلام خدا و کتاب مقدس خود متوسل می شوند. در واقعیت آنها بسیار شبیه اند.
جای تعجب ندارد. آنچه نتانیاهو “محور شرارت” می نامد فرزند نامشروع “تمدن غرب” است.
روایت جعلی و دروغین تمدن غرب پاره پاره شده است. چگونه کشتار فلسطینیان میلیون ها چشم را در سراسر جهان به حقیقت گشود. چگونه ترکش بمب هایی که به سوی نوزادان و کودکان غزه پرتاب شد، به برج دروغین تمدن غرب اصابت کرد. چگونه قحطی و تشنگی تحمیل شده بر کودکان فلسطینی، هر چه قوت در روایت تمدن غرب باقی مانده بود را تخلیه کرد. و چگونه کف زدن های حاکمان بزرگترین قدرت روی زمین در بدن مردم با ذره ای وجدان به ارتعاش درآمد و دستگاه شستشوی مغزی را درهم شکست. تمدن غرب تمام اعتبار خود را از دست داده است. فرو ریخته است.
مساله فلسطین، پاکسازی و نسل کشی فلسطینیان و آینده اسرائیل را باید در این متن تحلیل کرد. چگونه می توانیم کشتار را متوقف کنیم و اطمینان حاصل کنیم که دگر بار رخ نخواهد داد، آنگونه که طی ۷۵ سال گذشته بارها اتفاق افتاده است.
حالا مختصر به سوال شما می پردازم. آیا راه حل دو دولت مستقل عملی است؟
من فکر نمی کنم. از زوایای مختلف این یک راه حل سوخته است. اسرائیل تقریباً تمام غزه را تصرف کرده است و هنوز هم کشتار و بمباران می کند و عملیات نظامی خود را در کرانه باختری گسترش داده است که از سال ۲۰۰۲ بی سابقه بوده است. نتانیاهو نقشه جدید اسرائیل را در تلویزیون به نمایش گذاشته است: کرانه باختری کاملا حذف شده است. اسرائیل در تمام این سال ها و بارها در ۱۱ ماه گذشته با صدای بلند و صریح گفته است که به راه حل دو دولت مستقل اعتقادی ندارد. آمریکا همیشه و کاملا با اسرائیل است. به شعارهای توخالی آمریکا نباید توجه کرد؛ این راه حل پوچ و بی معناست. ناگفته نماند که از ابتدا نیز یک تقلب بزرگ بود.
در شرایط کنونی و در متن فاجعه ای که در جریان است بسیاری خواهان یک دولت هستند با شهروندان متساوی الحقوق و البته همراه با باز پس گرفتن اراضی که ستلرها تصرف کرده اند؛ (در مورد جزئیات طرح و اینکه تا چه سالی باید عقب رفت، خود فلسطینینان باید تصمیم بگیرند.) تا زمانی که اسرائیل وجود دارد، امنیت نه تنها برای فلسطینیان بلکه برای کل منطقه وجود ندارد. نگاهی گذرا به تاریخ از زمان تشکیل اسرائیل تا کنون این نکته را باثبات می رساند. اسرائیل یک “دولت سرکش“* (طبق تعریف آمریکا از این اصطلاح) محسوب می شود. جهان باید برای عقب راندن این نیروی ترور متحد شود.
*Rogue State