مبارزان کمونیست
تجمعات پرستاران نسبت به وضعیت معیشتی خود که از هفته قبل شروع شد ، هم چنان با ابعاد بیشتری ادامه دارد.روز یکشنبه 28 مرداد پرستاران در شهرهای مشهد ، شیراز، بوشهر ،یاسوج و اراک دست از کار کشیدند. پرستاران شاغل در چند بیمارستان مشهد، از جمله بیمارستان قائم، امام رضا، اکبر، ولایت و هاشمی‌نژاد دست از کار کشیدند تا دامنه اعتصاب سراسری پرستاران گسترده‌تر شود. پیشتر در ۲۷ مرداد پرستاران شاغل در بیمارستانهای
قائم و امام رضا مشهد به نشانه اعتراض دست از کار کشیده بودند. همچنین پرستاران آزمایشگاه های بیمارستان امام رضا مشهد و پرسنل فوریت های پزشکی به تجمعات اعتراضی پیوستند.
پرسنل فوریت های پزشکی استان قزوین نیز در این روز از انجام شیفت اضافه کاری اجباری ساعتی 20 هزار تومنی امتناع کرده و پایگاه های زیادی تعطیل شدند. این پرستاران می گویند درصورت ادامه وضع موجود ۳۰ هزار پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی به اعتصابات و تعطیلی پایگاه ها به تمام استان قزوین سرایت خواهد کرد.
همچنین پرستاران یکی از بیمارستان های شهر قزوین در راستای خواسته ها و مطالبات خود و در اعتراض به اضافه کاری اجباری، کم بودن مبالغ اضافه کاری، فشار بالای کاری و عدم پرداخت درست تعرفه های پرستاری اعتصاب کردند.
در جهرم و یاسوج نیز پرستاران و کادر درمان به اعتصابات و تجمعات خود ادامه دادند.
پرستاران خواهان اجرای عادلانه قانون تعرفه‌گذاری خدمات درمان هستند و می‌گویند تا هنگامی که «تعرفه‌گذاری براساس قاعده عدالت و نگاه کارشناسانه اصلاح نشود، انگیزه‌ای برای کار سخت با حقوق پایین ندارند».
افزایش ضریب فوق‌العاده از چهار دهم درصد به یک ضریب عادلانه دیگر خواسته پرستاران است. علاوه بر این آنها خواستار اجرای عادلانه قانون ارتقای بهره‌وری هستند که بر اساس آن ساعت کار پرستاران باید کاهش یابد.
پرستاران و کادر درمانی ایران، ستون فقرات سلامت و حیات جامعه ما هستند. در این روزها که بحران‌های پیاپی و بی‌عدالتی‌های اجتماعی، نظام سلامت را به چالش کشیده، آنها همچنان با جان و دل در کنار مردم ایستاده‌اند و از هیچ تلاشی برای نجات جان انسان‌ها دریغ نمی‌کنند. اما با وجود این تعهد و فداکاری، شاهدیم که حقوق و شرایط کاری آنان به‌طور مستمر نادیده گرفته می‌شود و امنیت شغلی‌شان زیر سوال رفته است.
پرستاران ایران بطور قطع به این سطح از خودآگاهی در جریان مبارزات صنفی خود دست خواهند یافت که ؛ کالا سازی امر بهداشت و تبدیل آن به بنگاه‌های معاملاتی ، نه تنها به حقوق واقعی آنان صدمه میزند که جان میلیون ها انسان زحمت کش را در سراسر ایران در معرض نابودی و اضمحلال قرار داده است ، حقوق حقه‌ی پرستاران ، پیوندی نا گسستنی با بهداشت رایگان همه زحمت‌کشان جامعه دارد.
پرستاران و کادر بهداشت و درمان بطور قطع می دانند که کالا سازی بهداشت علاوه بر سمت گیری طبقاتی ، سویه ای ضد سازمان یافتگی و تشکل یابی نیز دارد، به عبارتی میتواند اعتصابات سراسری زحمت کشان عرصه بهداشت را که خود نیز تحت ستم کار مزدی هستند دچار اختلال و ازهم گسیختگی کند .
جنبش پرستاران ، این مایه از توانایی را در خود دارد که مبارزات صنفی خود را عمق بیشتری ببخشند و مبارزه صنفی و به حق خود را به مبارزه ای علیه کالا سازی بهداشت و همچنین در پیوندی ارگانیک با سایر جنبش های اجتماعی ایران ؛ جنبش کارگران ، معلمان ، بازنشسته گان به یک امر سیاسی بدل کنند.
امروز، در کنار جنبش پرستاران ایستاده‌ایم و صدای آنان را پژواک می‌دهیم. خواسته‌هایشان برای حقوق منصفانه، شرایط کاری انسانی و امنیت شغلی، نه تنها حق طبیعی‌شان بلکه ضرورت بقای جامعه است. بی‌توجهی به این خواسته‌ها به معنای بی‌اعتنایی به جان میلیون‌ها انسان و سلامت عمومی کشور است.
ما همراه با معترضان و اعتصاب گران جنبش پرستاران می‌ایستیم و خواهان تحقق عدالت و بهبود شرایط کاری آنان هستیم.ما جنبش کسترده و یکپارچه پرستاران را بخشی جدایی ناپذیر از جنبش کارگری،بازنشستگان، فرهنگیان،دانشجویان،اتنیک ها،جوانان و زنان ایران و در ادامه ی روند جنبش انقلابی زن زندگی آزادی می دانیم و برای این همبستگی و پایداری کل جنبش های اجتماعی و اعتراضی درود می فرستیم.
گرایش کمونیسم شورایی
20 اگوست 2024 برابر 30 مرداد 1403
