مبارزان کمونیست
جاناتان کوک:
ماه‌هاست که ارائه آمار تازه کشته‌شدگان غزه متوقف شده است. هدف این است که وحشی‌گری اسرائیل به حداقل رسانده شده و سر مردم کشورهای غربی با تلقین احساس کاذب “از خود راضی بودن” گول زده شود.
برگردان به فارسی از نادر ثانی
چهارشنبه ۳۱ جولای ۲۰۲۴، برابر با ۱۰ مرد اد ۱۴۰۳
تعداد اعلام‌شده کشته‌شدگان در غزه با هر معیار قابل‌تصوری بسیار کمتر از واقع است. ما باید – زمانی که حامیان اسرائیل به شدت درگیر کمپین اطلاعاتی نادرستی هستند تا نشان دهند که ارقام بیشتر از میزان واقعی هستند ـ بر این موضوع تاکید کنیم.
در ششم ماه مه ۲۰۲۴، هفت ماه پس از کشتار آغاز اسرائیل، تعداد کشته‌شدگان فلسطینی ۳۴۷۳۵ کشته گزارش شد. این آمار به این معناست که در خلال آن هفت ماه به طور متوسط ۴۹۶۰ فلسطینی در هر ماه کشته شده است.
امروز، تقریباً سه ماه پس از آن، تعداد قربانیان گزارش‌شده به ۳۹۴۰۰ نفر رسیده است. این به معنای آن است که در خلال ۸۵ روز گذشته تنها ۴۶۶۵ نفر کشته شده‌اند. در حالیکه اگر افزایش تعداد جانباختگان به روال سابق بود باید با رقم ۴۹۶۰۰ کشته مواجه می‌شدیم.
بنابراین، حتی با ساده‌ترین شکل محاسبه، کسری زیادی در گزارش مربوط به کشته‌شدگان وجود دارد – کمبودی که نیاز به توضیح دارد. ارائه چنین توضیحی آسان است: اسرائیل ماه‌ها پیش مؤسسات غزه و زیرساخت‌های پزشکی آن از جمله بیمارستان‌های غزه را ویران کرد و شرایطی را به وجود آورد تا پیگیری و ردیابی تعداد فلسطینی‌هایی که توسط اسرائیل کشته می‌شوند غیرممکن گردد. ارقام رشد کشته‌شدگان غزه در بهار کاهش پیدا کرد و این تقریباً زمانی است که اسرائیل تخریب بیمارستان‌های غزه را کامل کرد و بسیاری از پرسنل پزشکی غزه را ربود.
بیش از یک ماه پیش، سازمان “کودکان را نجات دهید” اعلام کرد که علاوه بر ۱۶۰۰۰ کودک که توسط اسرائیل به قتل رسیده‌اند، حدود ۲۱۰۰۰ کودک در غزه مفقود شده‌اند. بسیاری از آنها احتمالاً در تنهایی خود دچار مرگی وحشتناک شده و در زیر آوار جان سپرده‌اند. آنها به تدریج در اثر خفگی یا به آرامی در اثر کم‌آبی جان خود را از دست داده‌اند.
اما باز هم، حتی این ارقام تکان‌دهنده نیز احتمالاً شدیداً کمتر از میزان واقعی هستند. برای درک میزان واقعی کشتار جاری باید توجه داشته باشیم:
۱) علاوه بر ادامه بمباران‌های اسرائیل، فلسطینی‌ها در خلال این مدت نزدیک به سه ماه دیگر قحطی فزاینده را تحمل کرده‌اند. با هر روز قحطی، افراد بیشتری نسبت به روز قبل جان خود را از دست می دهند. رشد میزان مرگ و میر در قحطی خطی نیست، تصاعدی می‌باشد. اگر دیروز ۵ نفر از گرسنگی مردند، امروز ۲۰ نفر و فردا ۱۵۰ نفر خواهند مرد. قحطی‌های طولانی‌مدت اینگونه عمل می کند. هر چه بیشتر گرسنه بمانید، احتمال اینکه از گرسنگی بمیرید بیشتر می‌شود.
۲) فلسطینی‌ها پس از تخریب بیمارستان‌ها و موسسات پزشکی آنها توسط اسرائیل، سه ماه دیگر از خدمات پزشکی محروم شده‌اند. اگر شما یک بیماری مزمن – دیابت، آسم، مشکلات کلیوی، فشار خون بالا و غیره دارید – هر چه مدت طولانی‌تر مجبور شوید بدون مراقبت پزشکی طی نمائید، احتمال مرگ در اثر یک بیماری درمان‌نشده بیشتر می‌شود. باز هم، رشد میزان مرگ و میر در چنین شرایطی تصاعدی است، نه خطی.
۳) بدون مراقبت‌های پزشکی، انواع و اقسام اتفاقات دیگری که در زندگی روزمره رخ می‌دهند، خطرناک‌تر می‌شوند. زایمان بارزترین نمونه است، اما حتی یک بریدگی و یا شکستن گوشه‌ای از بدن نیز می‌تواند به حكم اعدام تبدیل شود. بنابراین، با توجه به این واقعیت که فلسطینی‌ها در حال حاضر حتی کمتر از شش ماه اول جنگ اسرائیل علیه غزه به مراقبت‌های پزشکی دسترسی دارند، می‌توان نتیجه گرفت که مردم غزه در اثر به عنوان نمونه حوادث زندگی حتی بیشتر از آنچه در قتل‌عام اسرائیل اتفاق افتاده بود، کشته می‌شوند.
۴) دقیقاً به همان دلایل، مجروحانی که در اثر بمباران‌های مداوم اسرائیل زخمی شده‌اند، احتمالاً امکان بهبود کمتری نسبت به مجروحان مشابه در حملات قبلی خواهند داشت. وجود پزشکان کمتر به معنای شانس کمتر برای درمان است، یعنی احتمال مرگ بر اثر زخم های شما بیشتر می‌شود.
۵) با توجه به شرایط غیربهداشتی، کمبود آب و غذا، ضعیف شدن وضعیت بهداشتی جمعیت و تخریب بیمارستان‌ها – اکنون بیماریهای همه‌گیر در حال شیوع هستند. سازمان جهانی بهداشت پیش از این در مورد شیوع احتمالی فلج اطفال هشدار داده است، اما مطمئناً بیماریهای دیگری مانند وبا، حصبه و اسهال خونی در حال گسترش هستند. در شرایط کنونی غزه، زمانی که وضعیت سلامتی افراد به این میزان نامناسب است، حتی سرماخوردگی می‌تواند به یک قاتل تبدیل شود.
کارشناسان پزشکی در این ماه در نامه‌ای به مجله پزشکی “لانسِت” در مورد احتمال کم‌شماری گسترده کشته‌شدگان در غزه، حتی با تکیه بر آمار تلفات، هشدار دادند.
منظور آنها این بود که هنگام محاسبه درست تعداد کشته‌شدگان غزه، هم میزان مرگ‌های غیرمستقیم – از آن‌گونه که در بالا برشمردم – و همچنین میزان مرگ‌های مستقیم در اثر بمب‌های اسرائیل می‌بایست در نظر گرفته شوند. آنها به طور بسیار محافظه‌کارانه تخمین می‌زنند که تعداد کل کسانی که در ماه‌های آینده – نه تنها در اثر بمب، بلکه در نتیجه فقدان مراقبت‌های پزشکی، شرایط غیربهداشتی و قحطی – جان خود را از دست خواهند داد، ۱۸۶ هزار نفر یا برابر با ۸ درصد کل جمعیت غزه است.
اما این رقم فرض می‌کند که سیاست‌های قتل‌عام و قحطی فعلی اسرائیل فوراً متوقف شده و سازمان‌های بین‌المللی قادر به ارائه کمک‌های اضطراری به غزه هستند. اما هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که اسرائیل اجازه خواهد داد که چنین اتفاقی بیفتد – یا اینکه دولت‌های غربی قصد دارند برای انجام چنین کاری بر اسرائیل فشار بیاورند.
در نامه خود کارشناسان پزشکی اینگونه نوشته‌اند که تخمین کمتر محافظه‌کارانه‌ای می‌تواند در نهایت تعداد کشته‌شدگان غزه را به ۶۰۰ هزار نفر یا یک چهارم جمعیت آن برساند. باز هم، فرض بر این است که اسرائیل فوراً مسیر خود را تغییر دهد.
به یاد داشته باشید که به ازای هر کشته، چندین نفر دیگر معلول یا به شدت زخمی می‌شوند. بر اساس آمار فعلی، بیش از ۹۱ هزار فلسطینی مجروح شده‌اند که بسیاری از آنها دست و پای خود را از دست داده‌اند. اما باز هم، احتمالاً این رقم نیز چیزی جز یک حداقل نیست.
هر چند این ارقام وحشتناک هستند، اما اینها تنها اعداد هستند. اما کشته‌شدگان غزه عدد نیستند. آنها انسان‌هایی چون ما بودند، نیمی از آنها بچه‌هایی که زندگی‌شان از بین رفته، پتانسیل‌هایشان برای همیشه محو شده، عزیزانشان با غمی همه‌گیر رها شده‌اند. بسیاری از قربانیان به تنهایی با درد شدید جان خود را از دست دادند یا رنج غیرقابل تصوری را متحمل شدند.
هیچ‌یک از زندگی آنها نباید به آمار سرد در یک نمودار خلاصه شود. اما اگر این جایی است که ما در آن هستیم و متأسفانه همینطور است، حداقل باید به این نکته اشاره کنیم که آمار و ارقام دروغین هستند. وحشی گری اسرائیل به شدت به حداقل رسانده شده است، و ما به یک حس نادرست دچار شده‌ایم. از خود راضی بودن
