مبارزان کمونیست
شیک سازی “عناوین کارگری”
شهلا دانشفر
یک بحث جالب و شنیدنی در این هفته، خرده عرایض اخیر ربیعی وزیر کار دولت روحانی در ٢٢ شهریور در سالن اجتماعات استانداری است. نوید او به کارگران در این سخنرانی، پیشنهاد دولت “تدبیر و امید” جمهوری اسلامی مبنی بر “شیک سازی عناوین کارگری” است. او در این سخنرانی از قول روحانی میگوید: «آقای رییس‌جمهوری پیشنهاد داده تا مطالعه کنیم و اسم کارها را شیک کنیم تا تمایل به کار شیک بیشتر شود.” . او در توضیح این ایده “مشعشع” ادامه داده و میگوید:”کارشناسان بازار کار ایده رئیس جمهور درباره مشاغل موجود در جامعه و نظر افراد درباره شغل را درست می دانند چرا که در یکی دو دهه گذشته گرایش شدیدی به بالا رفتن سطح سواد در بین افراد با هدف تصدی مشاغل بهتر، با پرستیژتر و به اصطلاح “دهان پر کن تر” ایجاد شده و می توان گفت اکثریت قریب به اتفاق کارجویان از پذیرش مشاغل ساده که اتفاقا مورد نیاز کشور نیز است، هراس دارند و در ذهن بیشتر آنان این سئوال شکل می گیرد که چرا من باید چنین شغلی را داشته باشم؟”.
تا همین جا روشن است که پشت بحث “شیک سازی عناوین کار” چه توطئه ای در کار است. اینها تصور میکنند که از این راه نیروی جوان کار و کارگر بیکاری که دانشگاه را تمام کرده و به امید داشتن آینده ای وارد بازار کار میشود، با عنوانی “شیک” همچون “کارگری ساده” به کاری شاق و برده وار وادارند، تا بلکه گریبان خود را از سونامی بیکاری ای که در پیش است رها کنند. ربیعی در این سخنان با کلماتی چون “مشاغل دهان پر کن تر” و غیره عملا توقعات رادیکال و انسانی کارگران و کل جامعه را برای داشتن زندگی ای انسانی به سخره میگیرد. روشن است که پاسخ این خزعبلات را کارگران با مبارزات هر روزه شان میدهند.
دستمزد کارگر چندین بار زیر خط فقر است، قیمت ها بطور نجومی افرایش یافته و هر روز بیشتر و بیشتر میشود، فقر و فلاکت و بی تامینی مطلق اجتماعی بیداد میکند، بیکاری به یک پدیده اجتماعی تبدیل شده ، هر روز کارگران بیشتری از کار بیکار میشوند و هیچ تامینی برای کارگران بیکار وجود ندارد، جمعیت میلیونی کارگران با معضل دستمزدهای پرداخت نشده روبرویند، و غیره و غیره و در برابر همه این مصائب که گریبانگیر کارگران و کل جامعه شده است، پاسخ این حضرات “شیک سازی عناوین کارگری” است. تا بقول خودشان تمایل به کار کارگران بیشتر شود! این جنابان با رندی آخوندی میخواهند کار برده وار و قرار داد سفید امضا و دستمزد معوقه را با شیک کردن “عناوین کارگری” به کام کارگران شیرین کنند! به اینها باید گفت خودتانید! کارگران نشان داده اند که حقوقشان را میشناسند و فریفته عناوین شیک نمیشوند بلکه مبارزه میکنند تا محیط و شرایط کار و دستمزد و مسکن و بیمه و بازنشستگی نه فقط “شیک” بلکه مدرن و قابل تحمل شود نه عناوین.
قبلا نیز از این دست شیک کردن عنوان کار کارگران را در صنعت نفت شاهد بودیم. نام کارگر را کارمند گذاشتند تا بتوانند صف کارگران را تکه پاره کنند. با طرح کارمند سازی تعدادی از کارگران تلاش کردند صف مبارزه کارگران را که خواستشان قراردادهای دسته جمعی و کوتاه شدن دست پیمانکاران بود شقه شقه کنند. همچنین با کارمند سازی کاری کردند که همسرنوشتی آنها را با صف کل کارگران کمرنگ کنند. امروز هم جناب روحانی و وزیر کارش چنین خواب و خیالهایی را در سر میپرورانند.
واقعیت اینست که یک عرصه دائمی اعتراض در جامعه، اعتراضات کارگری است. از جمله روزی نیست که در این کارخانه و آن کارخانه در این شهر و در آن شهر شاهد اعتراضات کارگران علیه بیکاری و برای نقد کردن دستمزدهای پرداخت نشده شان نباشیم. همچنین یک عرصه مهم مبارزه کارگران، مبارزه برای خواست افزایش دستمزدهاست و بر سر آن هزاران کارگر طومار اعتراضی داده اند. کارگران در بیانیه هایشان از بیمه بیکاری، تحصیل رایگان برای همه، و درمان رایگان سخن میگویند، دولت تدبیر و امید جمهوری اسلامی خود را به کری زده و از “شیک سازی” عناوین کارگری سخن میگوید. این کم خرجترین طرح و برنامه دولت جمهوری اسلامی برای کارگران است.
پاسخ چنین خزعبلاتی را باید با مبارزه ای متحد بر سر خواستهای روشنی چون یا کار یا بیمه بیکاری، بیمه بیکاری مکفی برای همه جویندگان کار و افزایش فوری دستمزدها در حد یک زندگی انسانی داد. کارگران به این بردگی تن نمیدهند. .
