مبارزان کمونیست
در حاشیه اخبار کارگری
نسان نوینیان
چالش کارگران با دولت و کارفرماها پایانی ندارد
ابعاد این چالشها بر سر دستمزدها، ازادی اعتصاب، آزادی تشکل، نمایندگی کارگران و مراجع تعیین تکلیف در قانون کار، ساعات و مدت کار، تعطیلات و مرخصی، شرایط کار زنان، امنیت شغلی و اخراج، بیمه بیکاری، ایمنی و بهداشت محیط کار، پیمانها و قراردادهای دسته جمعی و ده ها عرصه متنوع از رابطه کارگر با سرمایه به وسعت اعتراضات کا رگران و با دامنه وسیع تر شدن انطباق سود سرمایه داران در قبل کار مزدی در جریان است.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مساله “قراردادهای موقت کار” خود نیز به یکی از میدانهای جدل و البته جدی صدها هزار از کارگران در محل های کار و کارخانه ها و میلیونها نفر از خانواده کارگری تبدیل شده است. در این رابطه “گفتمانهای” ارگانهای مملکتی و کارفرماها به منظور؛ ١ـ آرام کردن مطالبات کارگران ٢ـ جاری کردن سیاست ریاضت کشی اقتصادی ٣ـ سپردن سرنوشت کارگران به بی سرانجامی تامین شغل دائم ٤ـ محروم کردن کارگران از امکانات ناشی از بیکاری، بشکل سازمانیافته و در شکل مزورانه ای به منظور تسلیم شدن کارگران به “وضع موجود” و بی اراده کردن آنها، بشکل آگاهانه ای طرح ریزی شده و پیش میرود. در شرایطی که یکی از کشمکش های اصلی کارگران “قراردادهای موقت” و “سفید امضا” با دولت و کارفرماها است. و در شرایطیکه سونامی بیکاری میلیونی در راه است و در حال حاضر موج وسیع بیکارسازی ها در جریان است، پیش کشیدن ترند ضد کارگری کارفرماها و دولت به این شیوه« به گزارش خبرنگار مهر، سال ها است که دیگر در بازار کار کشور قراردادها به صورت دائم و مستمر منعقد نمی شود و بیش از ٨٥ درصد کل قراردادهای کاری بین کارگران و کارفرمایان به صورت موقت و تقریبا سلیقه ای بسته می شود. با وجود اینکه در قانون کار بر انعقاد قراردادهای کاری در مشاغل با ماهیت دائم و مستمر تاکید شده است، اما این رویه بیش از ٢٠ سال است که برگشته و دیگر کارفرمایان جرات بستن قراردادهای دائم کاری و پذیرش مسئولیت ٣٠ ساله کارگران را ندارند و این ترس تا حدی افزایش یافته که این روزها دیگر خبر از قراردادهای یک هفته ای و روزانه نیز به گوش می رسد که نشان دادن وخامت اوضاع قراردادهای کاری در بازار کار کشور است»، به نظر من باید با هوشیاری بسیار بالایی از همفکری و اتخاذ تاکتیک صحیح و انعقاد قراردادهای کاری توسط کارگران جواب داده شود. دولت و کارفرماها تحت عنوان اینکه «جرات بستن قرار داد دائم نیست» بر این نظریه متکی هستند که« شرایط نابسامان اقتصادی و بروز نوسانات فراوان در تامین نقدینگی، افزایش سرسام آور هزینه های تولید، واردات بی رویه سال های اخیر و همچنین تحریم ها باعث شده تا آنها نتوانند تولید مناسبی را داشته باشند که این مسئله هم بر روی جذب نیروی جدید تاثیر گذاشته و هم اینکه قراردادهای فعلی را دچار مشکل می کند». و این ادعاها در شرایطی مطرح میشود که « که کارگران می گویند با وخیم شدن اوضاع قراردادهای کاری و مبهم بودن آینده شغلی، آنها امکان برنامه ریزی برای زندگی خود را تا حد زیادی از دست داده اند و در بسیاری از مواقع مجبور هستند تا ریسک هایی را در زندگی خود بپذیرند. اغلب مشمولان قانون کاری که دارای قراردادهای نامطمئن کاری هستند نسبت به آینده شغلی خود نگرانی دارند و این موضوع هرگونه تصمیم گیری آنان را با مخاطره همراه می کند». و در این میان آمار« ٨٥ درصد قراردادها موقت» میزان وخامت زندگی و تامین معیشت میلیونها خانواده کارگران شاغل و بیکار را منعکس، میکند. و این ادعاها و آمارهای بردگی مزدی(٨٥درصد قرار داد موقت) تحت حاکمیت دولت و نظامی پیش کشیده میشود که میلیاردها دلار توسط کاربدستان حاکم در نظام جمهوری اسلامی دزدیده میشود.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
و خبر «بد حسابی کارفرمایان واحدهای کوره پزی قرچک ورامین با کارگران فصلی» در جریان است. حدود هزار کارگر فصلی در ٣٠ واحد فعال کوره پزخانه های قرچک ورامین که به کار «قالب داری» یا «خشت زنی» مشغول بوده‌اند پس از حدود شش ماه کار، هم اکنون با اتمام نیمه گرم سال باید آمده بازگشت به سکونت‌گاهای اصلی خود در استانهای کردستان، سیستان و بلوچستان، خراسان جنوبی و… شوند» در رسانه ها از جمله “ایلنا” منعکس شده است. عدم پرداخت دستمزدها توسط کارفرماها برای کارگران کوره پزی امری اشنا است. این بد حسابی ها که از زبان ایلنا و خانه کارگریها جاری شده مربوط به عدم پرداخت قراردادهای منعقد شده کارگران با کارفرماها است. استثمار وحشیانه خانواده های کارگری کوره پزی ها زبانزد همه است. کارگران فصلی در ٤ الی ٥ ماهی که به دلیل گرمای هوا و امکان خشک شدن خشت‌ها، فرصت کار در کوره پزخانه‌ها را دارند، مجبورند با تمام قوای خانواده‌شان دو برابر حد معمول کار کنند تا مخارج ماه‌های بیکاری‌شان را نیز تأمین کنند. بارنشستگی برای کارگران فصلی کوره پزخانه ها از نا ممکنها است. کارگران فصلی کوره پزخانه ها با بیش از سی سال سابقه کار بیمه نیستند. مصائب از این نوع محدودیتها در زندگی کارگران فصلی کوره پزخانه ها بیشمارند. یکی از سنتهای اعتراضی کارگران فصلی کوره پزخانه ها اتکا به اتحاد و مجمع عمومی در محل کار و در محل سکونت بوده است. چاره کارگران فصلی کوره پزخانه ها اتکا به اتحاد و همبستگی و اراده جمعی است. در آوردن دستمزد و پولهای پرداخت نشده از حلقوم کارفرماها با اعتراض جمعی امکان پذیر است.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ابعاد نا امنی محیط کار بشکل بی سابقه ای در جریان است. (گزارش زیر پرده جنایت سازمانیافته دولت و کارفرماها را کنار میزند. مرگ روزانه ٥ کارگر در حوادث شغلی! مرگ سالانه نزدیک به ٢٠٠٠ کارگر در حوادث شغلی! نشانگر فرهنگ ایمنی مفت گویی مسئولین خانه کارگر و شوراهای اسلامی کار است. ساعات کار مناسب، دستمزد و حقوق و مزایای مکفی. ایمنی محیط کار، دسترسی و وجود بالاترین ابزار و دستگاه های مدرن در محیط کار و شرکتهای پروژه ای و ساختمانسازی ها، حفاظت و بهداشت و امکانات کافی برای استراحت و ایاب و ذهاب عدم فشار امنیتی خود عامل و فاکتور پایه ای در ایجاد فرهنگ ایمنی است).
رئیس انجمن صنفی مسئولین کمیته‌های حفاظت فنی و بهداشت کار استان قم گفت: آمار بالای حوادث شغلی به ضعف فرهنگ ایمنی در کشور باز می‌گردد. محمد گلوردی» با اشاره به مرگ روزانه ٥ کارگر در حوادث شغلی به ایلنا گفت: اگر عدد ٥ را در تعداد روزهای یکسال ضرب کنیم آمار بسیار بالایی بدست می‌آید که بیانگر عمق فاجعه است. وی بابیان اینکه عمده حوادث شغلی برای کارگران ساختمانی رخ می‌دهد تصریح کرد: به دلیل فعالیت کمیته‌های حفاظت فنی و بهداشت کار در کارگاه‌های صنعتی، آمار حوادث شغلی در این بخش پایین‌تر است. همچنین خطر و آسیب حوادث شغلی در صنایع نسبت به بخش ساختمان کمتر است. وی با اشاره به ضعف فرهنگی مردم ایران در رعایت مسائل ایمنی بیان کرد: این ضعف فرهنگی الزامات قانونی را هم پوشش می‌دهد. اگر با وجود چند هزار کشته در سال، الزام قانونی کافی برای رعایت مسائل ایمنی وجود ندارد به ضعف فرهنگی قانونگذار باز می‌گردد. اگر مدیران دولتی برای ایمنی کارگران، بودجه لازم را اختصاص نمی‌دهند به همین ضعف فرهنگی مربوط میشود. وی با اشاره به پرداخت حقوق مسئولین کمیته‌های حفاظت فنی و بهداشت کار توسط کارفرما گفت: با وجود این مساله کمتر دیده میشود که مسئولین کمیته‌های حفاظت فنی و بهداشت کار، وظایف قانونیشان را نادیده بگیرند. مهم‌ترین معضل این صنف، سطح سواد پایین و عدم آشنایی با قوانین کار است. به گفتهٔ آقای گلوردی، بخش عمده حوادث شغلی در کارگاه‌های زیر ٢٥ نفر و بخش ساختمان رخ می‌دهد زیرا به استناد ماده ٩٣ قانون کار، در کارگاه‌های بالای ٢٥ نفر باید کمیته فنی و حفاظت بهداشت کار تشکیل شود. وی افزود: از الزامات این کمیته، حضور مسئول حفاظت فنی و مسئول بهداشت حرفه‌ای است که صلاحیت داشته باشند. همچنین نماینده کارفرما، نماینده کارگران و مدیر فنی یا سراستاد کار از دیگر اعضای کمیته حفاظت فنی و بهداشت کار هستند. رئیس انجمن صنفی مسئولین کمیته‌های حفاظت فنی و بهداشت کار استان قم در پایان اظهار داشت: در کارگاه‌های بالای ٢٥ نفر، فرهنگ ایمنی بهتر جا افتاده و به همین دلیل، الزام رعایت مسائل ایمنی بیشتر و آمار حوادث شغلی کمتر است.
