مرسی زهره و نریمان
نادر بکتاش
13/09/27
نوارش را داشتم. اما خیلی وقت بود گوش نکرده بودم. ترانه دردناکی بود. سال های اوائل دهه پنجاه شمسی را در اپارتمانی در پپسی کولای تهران خیابان ایزنهاور با ان ها زندگی کردم. سایمون & گارفنکل و ان دیگری ها: جون بائز. باب دیلن. دلکش و مرضیه و بنان.
http://www.rowzane.com/html/%D9%85%D9%86%D8%AA%D8%AE%D8%A8/%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF%DB%8C-%D9%88-%D9%87%D9%86%D8%B1%DB%8C/3223-%D8%A7%D9%90%D9%84-%DA%A9%D9%8F%D9%86%D8%AF%D9%88%D8%B1-%D9%BE%D9%8E%D8%B3%D8%A7-%D8%A7%D8%AB%D8%B1%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D9%BE%D9%8F%D9%84-%D8%B3%D8%A7%DB%8C%D9%85%D9%88%D9%86.html
ترجمه این ترانه به لطف زهره و نریمان اوقاتم را به هم ریخت. باید اوازهای این دهه شصت را گوش داد. از ان ها یاد گرفت. از ان ها لذت برد.