مبارزان کمونیست
بخش اول
ناسیونالیسم کورد این دوره، پدیده‌ها و مفاهیم جدید
این نوشته با عنوان بالا در دو نوبت منتشر میشود. در این بخش به فشرده‌ای از وضعیت فعلی این احزاب و اعمال و روابط سه دهه اخیر آن‌ها با سرتیترهای ۱- مذهب و احزاب ناسیونالیست ۲- جنبش ملی و همسويی‌ها، می‌پردازیم.
در بخش دوم به پدیده‌ها و مفاهیمی اصلی که احزاب در این دوره بر آن‌ها تکیه دارند با سرتیترهای مختلفی خواهیم پرداخت.
۱- مذهب و احزاب ناسیونالیست
در این روزها اظهار نظر خالد عزیزی سخنگوی حزب دمکرات کردستان ایران در مورد دین و سیاست روی سوسیال میدیا و فیس بوک و دیگر سایت‌ها مورد انتقاد بسیاری قرار گرفته است. او گفته “دین نقش مهمی در اجتماع دارد و نمیتوان آنرا از سیاست جدا کرد. ماموستایان آیینی هم نقش مهمی در آزادی ایران دارند.”.
این روزها که مبارزات مردم علیه دین و رژیم اسلامی شدت گرفته است انبوهی از سخنگویان اپوزیسیون و غیر اپوزیسیون رژیم اسلامی با نوشتن مطلب و سخنرانی در مورد جدا نبودن دین از سیاست سنگر بندی جدیدی در تقابل با جنبش ضد مذهبی مردم ایجاد کرده‌اند. میخواهند بهر طریق ممکن مذهب را حفظ کنند و جلو تعرض به آن را بگیرند. در حالیکه مسئله مردم و ما و هر انسان مدرن و سکولاری جدائی مذهب یا دین از دولت و قوانین آن است. سخنگوی حزب دمکرات این را گفته تا پیام خود را به جمهوری اسلامی و ارتجاع محلی در کردستان رسانده باشد. معنی اظهار نظر او با سخنرانی و مقاله هر کسی دیگری تفاوت دارد و پیام جانبدارانه آن حزب به دولت دینی در ایران است. این گفته در عام سیاست دفاع “دلیرانه” و مستقیم حزب دمکرات از جمهوری اسلامی و ستون اصلی ایدئولوژی نگاهدارنده آن و ابزار سرکوب و جنایاتش علیه مردم در کردستان است. اگر خامنه‌ای و سپاه پاسداران این گفته سخنگوی حزب دمکرات را جدی بگیرند آن را بعنوان پیامی برای اعلام آمادگی همکاری این حزب با خود در این شرایط که زیر ضرب مردم هستند ترجمه خواهند کرد. همچنین ماموستایان آیینی همکار جمهوری اسلامی در کردستان از همین حالا اجر پاداش خدمتگذاری به رژیم را از طرف این حزب گرفته‌اند و خود را نه تنها برای ادامه تحمیق مردم و اشاعه خرافات مذهبی بلکه بعنوان حاکمان آینده آماده می‌کنند.
جامعه ایران در تب و تاب سرنگونی جمهوری اسلامی و دستیابی به آزادی و رفاه به جوش آمده است. حزب دمکرات و دیگر احزاب ناسیونالیست متوجه‌اند با عرق ملی حریف مردم آزادیخواه در کردستان نمیشوند، از تجربه رژیم درس گرفته‌اند و دارند به صفوف ارتجاع ملی و مذهبی کردستان در تقابل با مردم آرایش میدهند.
سخنگوی حزب دمکرات این اظهارات را بدنبال پیام چند ماه قبل دیبر کل خود بیان کرده و باید آن را بعنوان ادامه و تکمیل آن پیام و سرانجام نهائی سیاست این حزب راجع به دین و دولت اسلامی در نظر گرفت. روز ۶ مرداد ۱۴۰۲ مصطفی هجری دبیر کل حزب دمکرات کردستان ایران بمناسبت عاشورا پیام داد و در آن نوشت، “مراتب تسلیت خود را به همه پیروان مذهب شیعه، خصوصا هم‌میهنان کُرد شیعه‌مان در ایران و کردستان اعلام میکنیم.” (ترجمه از کُردی به فارسی). دبیر کل این حزب چنین پیامی را در زمان و شرایطی داد که خبر خلع سلاح و تعطیل کردن اردوگاه‌های این حزب و بقیه سازمان‌های کُرد اپوزیسیون جمهوری اسلامی مستقر در کردستان عراق موضوع داغ روز بود. هم چنین کلیه آن‌ها از توافق قبلی دو جانبه نخست وزیر عراق محمد شباع‌السودانی با وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی در نشست ۲۸ اسفند ماه ۱۰۴۱ بغداد، برای خلع سلاح و تعطیل کردن ارودگاه‌هایشان اطلاع داشتند. دادن این پیام در چنین شرایطی یادآور مجدد نگرش این حزب به مذهب و نیروهای آن در این دوره و دولت پرچمدارش جمهوری اسلامی است.
اینکه مذهب و ناسیونالیست دو پایه اصلی احزاب بورژوائی و از جمله تمام این احزاب در هر چهار بخش کردستان هستند جای پرسش نیست. سوال این است، چرا تا قبل از سال ۱۹۹۱میلادی برابر با۱۳۷۰ شمسی، پرستش مذهب یا تظاهر به آن، از طرف این احزاب محدود به مذهب سنی که مردم در کردستان گرفتارش هستند میشد؟ چرا اکنون تمام این احزاب در بخش‌های مختلف کردستان در پناه استفاده از مذهب سنی برای انقیاد مردم، مذهب شیعه را هم به کمک گرفته و دفاع از مذهب را به یک ترند سیاسی و رکن اصلی فعالیت خود تبدیل کرده‌اند؟ چرا حزب دمکرات در این شرایط که مبارزات قدرتمند ضد مذهبی و سکولار و آزادیخواهانه مردم در ایران و کردستان برای رهائی جامعه، با شعار متحد کننده، زن، زندگی، آزادی پرچم جنبش سرنگونی را بر افراشته است پیام تسلیت “به همه پیروان مذهب شیعه، … ” میدهد؟ بالاخره چرا حدکا بی توجه به برنامه خلع سلاح و جمع کردن اردوگاهایشان و ترور سه نفر از اعضایش در همان روزها توسط جمهوری اسلامی، در اقدام جداگانه‌ای تکریم به مذهب شیعه را شروع کرد؟ در پاسخ به این سوالات نوشته را ادامه میدهم.
سال‌ها است پ، ک، ک، و حزب حیات آزاد کردستان یا همان پژاک، و سال‌ها قبل از آن‌ها اتحادیه میهنی و حزب دمکرات کردستان عراق با دادن پیام تسلیت به جمهوری اسلامی و برگزاری مراسم سینه‌زنی کشته شدن حسین “مظلوم” را عزا گرفته‌اند. تا کنون حزب دمکرات کردستان ایران خارج از این دایره قرار داشت و اولین بار است که رهبری آن بعد از پیام لبیک عبدالرحمن قاسملو به خمینی در سال ۱۳۵۸، با دادن این پیام وارد حوزه مدافعان عاشورای حسینی میشود. یکی از اهداف حدکا بهره برداری از این پیام برای نزدیکی به جمهوری اسلامی و رقابت با پ، ک، ک، پژاک در همین رابطه است. اما دلیل اساسی ماجرا بر می گردد به جایگاه و نقش احزاب ملی کُرد و سرمایه گذاری آن‌ها با راست‌ترین جریانات ارتجاعی از جمله مذهبی در خاورمیانه است. چرا، چون دولت مذهبی در ایران سرکار است و میخواهد راه رابطه با آن را باز نگاهدارد و گره‌گاهای مشترک با آن را تحکیم کند. چون می‌بیند نیروهای مذهبی در منطقه، وابسته و غیر وابسته به جمهوری اسلامی نیرو‌اند و در بهم زدن اوضاع خاورمیانه نقش دارند. سران این حزب با این دورنما که، اگر غرب کنترل نیروهای مذهبی را بدست گرفت یا اینکه هم چنان با جمهوری اسلامی ماندند در هر دو حالت جا پای محکمی در میان گروه‌های مذهبی داشته باشد. اینها دلایل اصلی پیام دبیر کل و اظهارات سخنگوی حزب دمکرات هستند.
با اخراج پ، ک، ک از سوریه در سال ۱۹۹۸ و دستگیری عبدالله اوجالان یک سال بعد (۱۹۹۹)، رابطه این سازمان و جمهوری اسلامی گسترده‌تر از قبل گردید. همانوقت مقرها و دفاتر این جریان در ارومیه و سنندج و بیشتر شهرهای کردستان ایران دایر بود. پ، ک، ک علیه اعتراض مردم در سنندج به دستگیری اوجالان و در دفاع از رژیم اسلامی اطلاعیه داد. از آن زمان تا کنون جمهوری اسلامی از نظر مالی و تسلیحاتی و پشت جبهه‌ای این سازمان و اقمارش را کمک کرده و حتی در برنامه‌های عمده آن از جمله درست کردن شاخه‌های مختلف‌اش ی، پ، گ در سوریه و پژاک در ایران بی خبر نبوده است. اما افیون قومپرستی آنقدر مخرب هست که خدمتکاری آشکار پ، ک، ک، پژاک و بخش داخل شهرهای ایران آن بنام “کودار” و اتحادیه میهنی و بقیه به جمهوری اسلامی یا ترکیه را ایراد به حساب نیاورند.
ادامه دارد
مجید حسینی
۲۹ بهمن ۱۴۰۲
۱۸ فوریه ۲۰۲۴
مطلب دیگری در همین رابطه از مجید حسینی
