مبارزان کمونیست
اخبار کارگری
نسان نودینیان
داوود رفاهی
اعتراضات كارگری
کارگران کیان تایر در مقابل نهاد ریاست جمهوری و سپس وزارت صنایع دست به تجمع زدند
١٤شهریور: اتحادیه آزاد کارگران ایران: در ادامه کشمکشهای کارگران کیان تایر و وزارت صنایع بر سر واگذاری این کارخانه به مالک قبلی صبح دیروز آنان دست به تجمع اعتراضی در مقابل نهاد رسیدگی به شکایات مردمی ریاست جمهوری زدند. بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران بدنبال این تجمع اعتراضی از آنجا که مسئولین این نهاد توجهی به اعتراض کارگران نکردند آنان دست به تحصن در وسط خیابان زدند و با ایجاد ترافیک سنگین برای مدتی خروجی خیابان پاستور بسته شد. بدنبال این اقدام اعتراضی از سوی کارگران، مسئولین نهاد ریاست جمهوری با دعوت سه نفر از نماینده های آنان، نامه ای را خطاب به وزارت صنایع برای رسیدگی به خواستهای کارگران تنظیم و آن را جهت ارائه به وزارت صنایع به این نماینده ها دادند. بنا بر این گزارش کارگران کیان تایر پس از دریافت نامه نهاد ریاست جمهوری به سوی وزارت صنایع حرکت کردند و با تجمع در مقابل آن خواهان رسیدگی به خواستهای خود شدند اما از آنجا که حضور آنان در مقابل وزارت صنایع همزمان با تعطیلی این وزارتخانه بود کارگران کیان تایر بناچار به تجمع خود پایان دادند. خط تولید کارخانه کیان تایر پس از واگذاری این کارخانه به مالک قبلی آن بدلیل قطع برق کارخانه از سوی وزارت نیرو و نبود مواد اولیه عملا تعطیل شده است و در طول دو ماه گذشته تولید در این کارخانه بصورت مقاطع چند روزه صورت گرفته است. در این مدت کارگران کیان تایر نیز در اعتراض به واگذاری کارخانه به مالک قبلی آن بارها دست به تجمعات اعتراضی زده اند اما علیرغم وعده های متعددی که برای لغو این واگذاری از سوی نهادهای مسئول داده شده است اما وزارت صنایع به انحا مختلف در تلاش است تا این واگذاری تثبیت شود. بنا بر اظهار کارگران کیان تایر وضعیت حاضر در این کارخانه و بحرانهای موجود چندین ساله در آن، نتیجه واگذاری این کارخانه به فردی به نام شرفی بوده است و از آنجا که این واگذاری و واگذاری مجدد کارخانه به این فرد از سوی دولت و وزارت صنایع صورت گرفته است آنان دولت و وزارت صنایع را مسئول بدهی های کلان ایجاد شده برای کارخانه و عدم تولید مناسب میدانند. بنا بر آخرین خبرهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران روز یکشنبه هفته آینده قرار است در جلسه ای که در وزارت صنایع برگزار میشود مسئله واگذاری کارخانه به مالک قبلی آن و عدم تولید در این کارخانه و همچنین خواستهای کارگران مورد بررسی قرار گیرد. همچنین بدنبال تجمع دیروز کارگران کیان تایر مسئولین وزارت صنایع طی تماسی با وزارت نیرو مقرر کرده اند روز شنبه هفته آینده نسبت به وصل مجدد برق کارخانه اقدام لازم صورت بگیرد. کارگران کیان تایر اعلام کرده اند چنانچه هفته آینده نسبت به لغو واگذاری کارخانه به مالک قبلی آن و همچنین راه اندازی تولید در کارخانه اقدامی از سوی وزارت صنایع صورت نگیرد اعتراضات خود را تشدید خواهند کرد.
***
تجمع روزهای هشتم و نهم شهریور ماه کارگران آذر خاک در پارس جنوبی مقابل دفتر شرکت پتروپایدار و شرکت نفت و گاز پارس دراعتراض به عدم پرداخت ٤ماه حقوقشان
١٢شهریور: كارگران شركت آذر خاك از هفته‌ی گذشته در اعتراض به عدم دریافت حقوق ٥ ماه گذشته دست به اعتصاب زده‌اند. این ٤٠٠ كارگر در مقابل دفتر كارفرما تجمع اعتراضی هم داشته‌اند. ٥١ درصد سهام شركت آذر خاك از آنِ بانك ملی است و تا كنون از كارفرما ٢٥ میلیارد تومان دریافت كرده و از این دریافت حتی به شركت‌های تحت امر خود نیز پولی نپرداخته است؛ به طوری كه فقط به پیمانكار آشپزخانه‌اش كه با ده‌ها نفر پرسنل ماه‌هاست كه در خدمت این مجموعه است، بدهی سنگینی دارد. این پیمانكار غذا نیز ماه هاست كه به پرسنل خود حقوقی پرداخت نكرده است. لازم به یادآوری ست كه شركت آذر خاك از بهمن سال گذشته تا امروز از پرداخت حق بیمه‌ی كاركنان خود هم طفره رفته و بابت بیمه‌ی كارگرانش پولی به حساب تامین اجتماعی واریز نكرده و از این جهت نیز كارگران در فشار مالی برای تامین درمان خانواده‌ی خود هستند. اعتصاب این ٤٠٠ كارگرتا تاریخ ١٤ شهرویور ٩٢، هفتمین روز خود را می‌گذراند.
***
اعتصاب در شركت تهران جنوب
كارگران این شركت نیز ٣ روز است كه در اعتراض به عدم دریافت حقوق سه ماه گذشته‌شان دست از كار كشیده و اعتصاب كرده‌اند. این ٨٠٠ كارگر اعتصابی خواستار دریافت حقوق معوقه‌ی خود هستند.
***
تجمع اعتراضی کارگران شرکت پناه ساز در عسلویه فاز ١٤ پارس جنوبی را به تعطیلی کشاند
١٠شهریور: ١١٠ نفر از کارگران شرکت پیمانکاری پناه ساز، از شرکت های پیمانکارانی فاز ١٤ منطقه ویژه انرژی پارس جنوبی در مقابل درب اصلی ورودی این فاز اقدام به تجمع و بستن درب اصلی نمودند. کارگران که از پرداخت نشدن ٤ ماهه حقوق خودبه شدت گلایه مند بودندمانع ورود و خروج به این فاز شدند و چندین ساعت رفت و آمد این شرکت را مختل کردند. پس از ادامه یافتن این تجمع مسئولان در محل حاضر شدند و با کارگران معترض به مذاکره پرداختند تا آنها را از ادامه این تجمع منصرف کنند. کارگران که به شدت از رفتار مسئولان شرکت در عدم پرداخت حقوق معوقه خود ناراحت بودند راضی به ترک محل نبودند و اظهار می کردند که وعده های زیادی داده شده اما هیچ عملی مشاهده نشده است. در این میان با نظر شورای تامین شهرستان نیروی انتظامی،برای کنترل این تجمع در محل حاضر شد. این تجمع بعد از چهار ساعت با مداخله مسئولان و دادن وعده هایی برای پرداخت حقوق های معوقه آنان با آرآمش به پایان رسید و کارگران برای ادامه کار خود به طرف محل فعالیت های خود هدایت شدند. بر اساس اظهارات یکی از این کارگران معترض؛ این شرکت سابقه عدم پرداخت منظم حقوق کارگران را دارد و بارها حقوق کارگران خود را به شکل بسیار نامنظمی پرداخت کرده و حق کارگران این شرکت تضیع شده است.
***
اعتصاب در شركت پایندان کنگان
شركت پایندان نیز بیش از سه ماه است كه به كارگرانش حقوق نپرداخته است. ١١٠٠ كارگر این شركت در اعتراض به این ستم آشکار دست از كار كشیده و اعتصاب نموده‌اند. امروز دومین روز اعتصاب این كارگران شاغل در كنگان است.
كارگران
داود رضوی : مصائب خصوصی‌سازی برای رانندگان اتوبوس
بیش از یک سال است که بهرام همانند صدها راننده‌ای که در این سال‌ها از شرکت واحد اخراج شده‌اند، بیکارشده است. روی برگه اخراجش که ٩ خرداد ٩١ امضا شده دلیل این بیکاری را بی‌انضباطی در محل کار نوشته‌اند. حالا او بعد از قطعی شدن این حکم و تایید آن در دیوان عدالت اداری آمده برای آخرین بار بخواهد مدیرانش چند دقیقه خواب را بر او ببخشند اما مامور حراست مانع ورود بهرام میشود و او که از همه جا بریده معرکه‌ای برپا میکند. معرکه‌ای که حسین ساجدی نیا، فرمانده انتظامی تهران بزرگ را هشت ساعت درگیر کرد. چند سال پیش هم راننده به آخرخط رسیده‌ای بنزین را وسط ایستگاه روی خود می‌ریزد و قصد آتش زدن خود را دارد. اما در این سال‌ها چه برسر رانندگان شرکت واحد آمده که مرگ را بر زندگی ترجیح میدهند. داوود رضوی یکی از نمایندگان رانندگان اخراج شده درباره مشکلات رانندگان معترض به «بهار» میگوید: مطالبات سالیان دراز رانندگان اتوبوس در این سال‌ها انباشته شده و در سال ٨٤ بعد از بی‌نتیجه دیدن اعتراض‌ها و بی‌پاسخ ماندن خواسته‌های خود که خواسته‌های زیادی هم نیست مانند حق مسکن، لباس کار و حق ناهار که به اندازه یک نصف نان هم نیست دست به اعتراض‌های صنفی زدند هرچند بعد از این مسائل حدود ٤٠درصد افزایش حقوق داشتیم؛ افزایشی که حقوق ما را به سطح حقوق سایر کارگران می‌رساند. او ادامه میدهد: پس از آن که رانندگان متوجه شدند ١٠درصد حقوق به سایر کارکنان شهرداری افزوده شده که آنها از آن محروم هستند دوباره اعتراض‌ها شروع شد. بعد از هفت، هشت ماه پیگیری به هیچ نتیجه‌ای نرسیدیم و ٢٠٠ نماینده رانندگان مقابل شورای شهر تهران تجمع کردیم. مقصد بعدی رانندگان معترض وزارت کار بود. آنها نامهای با دو‌هزار و ٥٠٠ امضا درباره میزان افزایش حقوق سال ٩٢ به وزارت کار فرستادند. بیشترین میزان دستمزد رانندگان اتوبوس یک‌میلیون و ٣١٦هزار تومان است و رقم خواروبار در فیش حقوقی رانندگان ٢١٠ تومان. رضوی میگوید: سه راننده معترض که مقابل شورا رفته بودند و البته به عنوان نماینده سایر هم‌صنفان خودشان با نمایندگان شهرداری مذاکره کردند، اخراج شده‌اند. او که خود یکی از معترضان اخراجی است، ادامه میدهد: شرکت واحد حدود ١٢هزار راننده اتوبوس داشت که پس از خصوصی‌سازی تلاش شد بیشتر آنها به بهانه‌های واهی اخراج شوند زیرا شرایط بازخرید رانندگان آن‌قدر غم‌انگیز بود که کسی حاضر به بازخرید نمی‌شد. حالا شرکت واحد کمتر از هشت‌هزار راننده دارد. او شرایط کار در بخش خصوصی را نادرست توصیف میکند و میگوید: کسانی که به بخش خصوصی رفته بودند از صبح تا شب کار می‌کردند امادخل‌شان با خرج‌شان نمی‌خواند.
رانندگان اتوبوس در این سال‌ها روزگار خوشی نداشتند، سال‌هایی که سفره‌ها خالی‌تر از همیشه بود. رضوی میگوید: در این چند سال حکم اخراج بود که مانند دستگاه فتوکپی صادر می‌شد. هرچند ما توانستیم ٢٥٠ راننده اخراجی را به کار برگردانیم.
او از شورای اسلامی کار که حکم اخراجها در آن به تایید می‌رسید، میگوید: این شوراها بیشتر از آنکه به فکر کارگران باشند مدافع حقوق کارفرمایان بودند. تلاش برای خصوصی‌سازی شرکت واحد ریشه بسیاری از مشکلات رانندگان اتوبوس است. این نگاه بسیاری از رانندگان اخراجی است. سعیدی، وکیل بسیاری از رانندگان اخراجی شرکت واحد به بهار میگوید: حکم بازگشت به کار ٢٠٠ راننده را گرفته‌ام اما چند وقتی است شرکت واحد با گرفتن وکیلی بانفوذ راه بازگشت به کار رانندگان را بسته است. او به اعتراض‌های سال ٨٤ اشاره میکند و حضور شبانه قالیباف در میان رانندگان معترض. اما شرایط بهتر نشد؛ حتی کارگرانی با ٢٠ سال سابقه به بهانه‌های ساده از شرکت واحد رفتند. سعیدی که خود یکی از راننده‌های اخراجی است و به دلیل تسلطش به قانون کار از حق هم‌صنفی‌های خود دفاع میکند، ادامه میدهد: سنندجی، مدیرعامل شرکت واحد در مصاحبه‌اش با رسانه‌ها میگوید گروگانگیری رخ نداده و ما از این راننده معترض خواسته‌ایم به کار بازگردد. آیا از این دروغ بزرگ‌تر هم میشود. اما جمعیت‌های دفاع از حقوق کارگران در این سال‌ها تلاشی برای رانندگان شرکت واحد کرده‌اند؟
***
مصاحبه داوود رضوی و حسن سعیدی دو تن از اعضای سندیكا در مورد بهرام سروش
بیش از یک سال است که بهرام همانند صدها راننده‌ای که در این سال‌ها از شرکت واحد اخراج شده‌اند، بیکارشده است. روی برگه اخراجش که ٩ خرداد ٩١ امضا شده دلیل این بیکاری را بی‌انضباطی در محل کار نوشته‌اند. حالا او بعد از قطعی شدن این حکم و تایید آن در دیوان عدالت اداری آمده برای آخرین بار بخواهد مدیرانش چند دقیقه خواب را بر او ببخشند اما مامور حراست مانع ورود بهرام میشود و او که از همه جا بریده معرکه‌ای برپا میکند. معرکه‌ای که حسین ساجدی نیا، فرمانده انتظامی تهران بزرگ را هشت ساعت درگیر کرد. چند سال پیش هم راننده به آخرخط رسیده‌ای بنزین را وسط ایستگاه روی خود می‌ریزد و قصد آتش زدن خود را دارد. اما در این سال‌ها چه برسر رانندگان شرکت واحد آمده که مرگ را بر زندگی ترجیح میدهند. داوود رضوی یکی از نمایندگان رانندگان اخراج شده درباره مشکلات رانندگان معترض میگوید: مطالبات سالیان دراز رانندگان اتوبوس در این سال‌ها انباشته شده و در سال ٨٤ بعد از بی‌نتیجه دیدن اعتراض‌ها و بی‌پاسخ ماندن خواسته‌های خود که خواسته‌های زیادی هم نیست مانند حق مسکن، لباس کار و حق ناهار که به اندازه یک نصف نان هم نیست دست به اعتراض‌های صنفی زدند هرچند بعد از این مسائل حدود ٤٠درصد افزایش حقوق داشتیم؛ افزایشی که حقوق ما را به سطح حقوق سایر کارگران می‌رساند. او ادامه میدهد: پس از آن که رانندگان متوجه شدند ١٠درصد حقوق به سایر کارکنان شهرداری افزوده شده که آنها از آن محروم هستند دوباره اعتراض‌ها شروع شد. بعد از هفت، هشت ماه پیگیری به هیچ نتیجه‌ای نرسیدیم و ٢٠٠ نماینده رانندگان مقابل شورای شهر تهران تجمع کردیم. مقصد بعدی رانندگان معترض وزارت کار بود. آنها نامهای با دو‌هزار و ٥٠٠ امضا درباره میزان افزایش حقوق سال ٩٢ به وزارت کار فرستادند. بیشترین میزان دستمزد رانندگان اتوبوس یک‌میلیون و ٣١٦هزار تومان است و رقم خواروبار در فیش حقوقی رانندگان ٢١٠ تومان. رضوی میگوید: سه راننده معترض که مقابل شورا رفته بودند و البته به عنوان نماینده سایر هم‌صنفان خودشان با نمایندگان شهرداری مذاکره کردند، اخراج شده‌اند. او که خود یکی از معترضان اخراجی است، ادامه میدهد: شرکت واحد حدود ١٢هزار راننده اتوبوس داشت که پس از خصوصی‌سازی تلاش شد بیشتر آنها به بهانه‌های واهی اخراج شوند زیرا شرایط بازخرید رانندگان آن‌قدر غم‌انگیز بود که کسی حاضر به بازخرید نمی‌شد. حالا شرکت واحد کمتر از هشت‌هزار راننده دارد. او شرایط کار در بخش خصوصی را نادرست توصیف میکند و میگوید: کسانی که به بخش خصوصی رفته بودند از صبح تا شب کار می‌کردند امادخل‌شان با خرج‌شان نمی‌خواند. رانندگان اتوبوس در این سال‌ها روزگار خوشی نداشتند، سال‌هایی که سفره‌ها خالی‌تر از همیشه بود. رضوی میگوید: در این چند سال حکم اخراج بود که مانند دستگاه فتوکپی صادر می‌شد. هرچند ما توانستیم ٢٥٠ راننده اخراجی را به کار برگردانیم. او از شورای اسلامی کار که حکم اخراجها در آن به تایید می‌رسید، میگوید: این شوراها بیشتر از آنکه به فکر کارگران باشند مدافع حقوق کارفرمایان بودند. تلاش برای خصوصی‌سازی شرکت واحد ریشه بسیاری از مشکلات رانندگان اتوبوس است. این نگاه بسیاری از رانندگان اخراجی است. سعیدی، وکیل بسیاری از رانندگان اخراجی شرکت واحد میگوید: حکم بازگشت به کار ٢٠٠ راننده را گرفته‌ام اما چند وقتی است شرکت واحد با گرفتن وکیلی بانفوذ راه بازگشت به کار رانندگان را بسته است. او به اعتراض‌های سال ٨٤ اشاره میکند و حضور شبانه قالیباف در میان رانندگان معترض. اما شرایط بهتر نشد؛ حتی کارگرانی با ٢٠ سال سابقه به بهانه‌های ساده از شرکت واحد رفتند. سعیدی که خود یکی از راننده‌های اخراجی است و به دلیل تسلطش به قانون کار از حق هم‌صنفی‌های خود دفاع میکند، ادامه میدهد: سنندجی، مدیرعامل شرکت واحد در مصاحبه‌اش با رسانه‌ها میگوید گروگانگیری رخ نداده و ما از این راننده معترض خواسته‌ایم به کار بازگردد. آیا از این دروغ بزرگ‌تر هم میشود.
***
برای یک راننده که آمارش را کلیه پرسنل اداری شرکت داشتند
حضور تک تیر اندازان در اطراف شرکت واحد تهران…… یک راننده شرکت واحد……. مدیر عامل این شرکت را به همراه چند مدیر مفت خور دیگه رو ساعتها گروگان گرفت….. تمام این اخراجها در دست فردیست بنام اعظیمی که یک متر قد داره و صاحب چند شغل پر در آمد که مهمترینش ساختمان پلیس+١٠ خیابان هنگام میدان هنگام تهران است.. اما چشم دیدن کارگرانی که ٣١ روز باید کار کنند و تا سقف یک میلیون تومان حقوق بگیرند را ندارد.. این مردک بسیاری از کارگران را بی دلیل اخراج کرده و اهمیتی نیز به شوراهای کارگری نمیدهد.. برای این کارگر تک تیرانداز اعزام شده.. این نهایت بی شرمی مسئولین است که ندانسته این کارگر را یک تروریست فرض کرده اند منبع:وبلاگ یارکارگر
***
ارائه غذای ظهر بدون پرداخت مبلغ کامل حذف شده است.
به گزارش “اتحادیه آزادی کارگرن ایران” چند سالی است که در مراکز ستادی وزارت نفت و شرکت های تابعه به بهانه کاهش هزینه ها، ارائه غذای ظهر بدون پرداخت مبلغ کامل حذف شده است. برپایه این گزارش، مقامات هزینه کمتری را برای سرو غذای کارگران پرداخت می کنند. چرا که مبلغ ناچیز روزانه ٢٨٠٠تومان به عنوان هزینه غذا در نفت کارت پرسنل شارژ می شود و در عوض پیمانکاران که مسئولیت تهیه و توزیع غذا در رستوران های ستادی را بر عهده دارند هزینه غذای ارائه شده را به صورت مستقیم و با نرخ آزاد از پرسنل دریافت می کنند و آنها هم برای بالا نرفتن بیش از حد قیمت از کیفیت غذا کم می کنند. به همین علت تعدادی از پرسنل که از کیفیت غذای ارائه شده توسط پیمانکار راضی نیستند، غذا با خود به ادارات می آورند. بهداشت عمومی و سلامت پرسنل نیز در گرم کردن ها و غذا خوردن آن در معرض تهدید و آسیب است و استفاده از هیتر برقی برای گرم کردن غذا در اتاق ها از نظر ایمنی توصیه نمی شود.
***
با صدور رای ابقا بکار از سوی هیات تشخیص اداره کار شهرستان قروه، کارگران فولاد زاگرس به یک موفقیت مهم دست یافتند
١٤ شهریور: اتحادیه آزاد کارگران ایران: پس از نزدیک به دو ماه از اخراج ٢٣٥ کارگر فولاد زاگرس و اعتراضات متحدانه آنان، امروز حکم ابقا بکار این کارگران از سوی هیات تشخیص اداره کار شهرستان قروه صادر شد. بر اساس این حکم کارفرما مکلف شده است تمامی معوقات کارگران فولاد زاگرس را تا پایان مرداد ماه پرداخت و با واریز حق بیمه آنان به حساب سازمان تامین اجتماعی، این کارگران را در کارهای سابق شان ابقا بکار نماید. اتحادیه آزاد کارگران ایران با ابراز مسرت فراوان از موفقیت کارگران فولاد زاگرس، این پیروزی را به یکایک این عزیزان صمیمانه تبریک میگوید و آنرا حاصل اتحاد و ایستادگی و عزم و اراده محکم این کارگران برای استیفای حقوق بر حق شان میداند. اما از آنجا که علیرغم این موفقیت و صدور رای ابقا بکار کارگران فولاد زاگرس از سوی هیات تشخیص، احتمال عدم تمکین کارفرما به رای صادره وجود دارد لذا ما کارگران فولاد زاگرس را به حفظ هوشیاری و اتحاد و همبستگی بیشتر فرا میخوانیم و بدینوسیله حمایت قاطعانه خود را از تلاش و مبارزه آنان برای تثبیت رای صادره و اجرای آن اعلام میداریم.
***
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه :کارگر اخراجی و گروگانگیری! كارگر اخراجی شركت واحد مدیر عامل و معاون انضباطی شركت واحد را به گروگان گرفت
ساعت ١١ صبح روز ٤شنبه ١٣ شهریور نود و دو مطلع شدیم كه یکی از كارگر اخراجی شركت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه كه در سال ٧٨ در شركت واحد استخدام شده بود در تاریخ ٩/٣/٩١ توسط كارفرما از كارش اخراج و کارفرماعلت اخراج نامبرده را نحوه نامناسب خدمتی و عدم همكاری با كارفرما و خوابیدن در محل كار اعلام كرده كه در كمیته انضباطی کارهم مورد تایید نمایندگان شورایی شركت واحد قرار گرفته ، این دلایل با سابقه كاری این کارگر همخوانی نداشته و ایشان در محیط كار، به كارگری سخت كوش و درستكار در بین همكارانش مشهور بوده كه به همین دلیل در هیئت تشخیص ایشان رای بر بازگشت بكار میگیرد و در مراحل بعد حل اختلاف با نفوذی كه كارفرما در ادارات كار دارد رای اخراجش تایید می شود بعد از ٩ ماه دوندگی در ادرات كار و دیوان عدالت ادری نتیجه ای جز پاره شدن كفش عایدش نمی شود ،كه دیگر نا امید و خسته و در شرایط بد اقتصادی و فشار های روحی و روانی دست به گروگانگیری میزند و در مورخ ١٣/٦/٩٢ با حضور در دفتر مدیر عامل ،مدیر عامل و فردی كه حكم اخراجش را تایید كرده بودرا به گروگان می گیرد ، این گروگانگیری ٨ ساعت بطول انجامید كه ساعات پایانی كارگر گروگانگیر، مهندس سنندجی مدیر عامل شركت واحد را یكطرفه بدون هیچ خواسته ای آزاد می كند اما مسبب اصلی اخراجش را نگه می دارد كه با حمله نیروهای ویژه و شلیك گاز اشك اور كارگر گروگانگیر را دستگیر می كنند . لازم به توضیح است كه عامل اصلی این شرایط كسانی هستند كه بدون اینكه به خواست های كارگران توجه ای داشته باشند با حمایت ادارات كار كارگران را بدون دلیل موجهی از كارشان اخراج می كنند كارگری كه تمام زندگیش كارش است دیگر چطور می تواند در این شرایط بد اقتصادی بدون كار زندگی كند . کارگر به اصطلاح گروگانگیر یكی از همین كارگران است كه خواسته ای جزءبازگشت بكار نداشته كه چنین سرانجامی پیدا كرد . سندیكای كارگران شركت واحد هر گونه اخراج یكطرفه از سوی كارفرما ها را محكوم می كند و نبود تشكل واقعی برای كارگران را عامل چنین فاجعه هایی میداند. سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه- شهریور ٩٢
***
گزارشی از وضعیت رضا شهابی عضو زندانی سندیکا
بنا به اظهارات همسر رضا شهابی عضو هیئت مدیره سندیكای شركت واحداتوبوسرانی تهران و حومه كه در حال گذراندن دوران محكومیت شش ساله خود در زندان اوین می باشد نامبرده از ناحیه كمر و پا درد شدیدی داردو سمت چپ بدنش دچار بی حسی شده و مجبور است در حین راه رفتن پای چپ خود را بكشدو بعلت استفاده از داروی گوناگون دچار مشكل گوراشی و كبدی گردیده كه مشكل كبدی حساسیت های پوستی برایش ایجاد كرده . با توجه به اینكه بعد از عمل جراحی شش ساعته كه در خارج از زندان بروی مهره های گردن وی انجام شد ،به توصیه پزشكان شهابی باید دوران بهبودی و مراقبت را خارج از زندان سپری می كرد كه متاسفانه مسولین قضائی مرخصی پزشكی رضا را تمدید نكردند و نامبرده مجبور شده با شرایط حداقلی زندان كه تامین كننده نیاز های درمانش نمی باشد سازگاری كند كه این فشارها باعث گردیده رضا به علت رسیدگی نكردن به خواست های بحقش دست به اعتصاب درمانی در زندان بزند، كه این وضعییت جان این كارگر زندانی را بخطر می اندازند . سندیكای كارگران شركت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه اعلام می دارد كه حفظ جان زندانی به عهده زندانبان است و اینگونه اعمال و بی توجهی ها را نسبت به جان زندانیان محكوم میكند و خواستار رسیدگی فوری و درمان رضا شهابی در خارج از زندان می باشد سندیكای كارگران شركت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
شهریور یکهزار و سیصد و نود و دو
***
اطلاعیه شماره ٥٨- تاکید پزشکی قانونی بر اعزام هر چه سریعتر رضا شهابی به بیمارستان جهت درمان
پزشک قانونی تهران سه شنبه ١٣ شهریور رضا شهابی را در زندان اوین تهران معاینه کرده و با بررسی MRI وی تائید نموده که دیسک مربوط به ٣ تا از مهره‌های کمر او آسیب دیده است و بایستی هر چه سریعتر به بیمارستان برای عمل جراحی کمر اعزام شود. بر اثر این ضایعه رضا مدتها است از درد در ناحیه کمر رنج برده و همچنین این قضیه باعث سِری پای چپ وی شده به گونه ای که وی در موقع راه رفتن می لنگد و در حرکت دادن پای چپ خود دچار مشکل است. پزشک قانونی بر ادامه درمان دندانهای رضا تحت نظر پزشک متخصص در خارج از زندان تاکید کرده است. در مورد وضعیت معده و کبد و … نیز پزشک قانونی تهران بر ادامه درمان تحت نظر متخصصین در خارج از زندان تاکید کرده است. همچنین در آخرین پرینتی که رضا در رابطه با مدت زمان باقیمانده حکمش از اجرای احکام زندان اوین گرفته است تاریخ خاتمه حبس وی ٢٥/٣/٩٥ با احتساب پرداخت جریمه اعلام شده است و در صورتی که جریمه را پرداخت نکند تاریخ خاتمه حبس وی ٢٥/٢/٩٦ می باشد. این در حالی است که در پرینت قبلی تاریخ ٥/١/٩٣ زمان خاتمه حبس این کارگر زندانی اعلام شده بود. به نظر می آید که مسئولین امنیتی علاوه بر فراهم نکردن شرایط درمان رضا شهابی، سعی دارند با اعلام تاریخ های متفاوت آزادی به این زندانی و خانواده اش روحیه این کارگر زندانی را در هم بشکنند. کمیته دفاع از رضا شهابی ضمن اعتراض به تداوم حبس رضا شهابی خواستار رسیدگی سریع به وضعیت وخیم جسمانی این عضو هیئت مدیره و خزانه دار سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران است. کمیته ی دفاع از رضا شهابی – ١٤ شهریور ١٣٩٢
بازنشستگان
بازنشستگان بوشهری، اسیر یک ناهماهنگی، بیمه ها زیر بار نمی روند!
١٤شهریور: بیمه تکمیلی بازنشستگان تامین اجتماعی استان بوشهر با شرکت بیمه ایران می باشد که تیرماه سالجاری خاتمه یافته است، اما با وجود پیگیری های انجام شده، این شرکت حاضر به تمدید قراردادش نیست. رایزنی با شرکت های بیمه ای دیگر در استان هم بی نتیجه مانده است و در این شرایط اغلب بازنشستگان بوشهری با وجود بیماری و مشکلاتی که ناشی از کهولت سن دارند، پیگیر تعیین تکلیف بیمه تکمیلی شان هستند. شرکت های بیمه ای به دلیل مشکلات درمانی بازنشستگان که ضریب سود آنها را پایین می آورد، زیربار انعقاد قرارداد بیمه تکمیلی با این قشر نمی روند. در شرایطی بیمه تکمیلی بازنشستگان تامین اجتماعی استان با گذشت ٢ ماه از خاتمه آن، تمدید نشده که آنها در گرانی هزینه های درمان، بستری و دارو، خود را اسیر مشکلات بیشتری می بینند. در این بین، شرکت های بیمه ای به دلیل ضریب خسارت بالای بیمه تکمیلی بازنشستگان که درصد سود آنها را پایین می آورد، زیر بار انعقاد قرارداد برای حمایت از این گروه در بوشهر نرفته اند.
اخراج و بیكارسازی
تعطیلی ٥٠ درصدی واحدهای تولیدی مستقر در شهرک‌های صنعتی در استان کهگیلویه و بویر احمد .
کارخانه موتور سازی در شهرک فرودگاه، فرآورده‌های گوشتی مسجد شهر، لوله سازی در شهرک بلکو و کارخانه ماشین سازی در شهرک کچساران (که قبل از آغاز به کار تعطیل شد) از جمله واحدهای بزرگ در حال توسعه‌اند که طی هشت سال گذشته تعطیل و کارگران‌شان بیکار شده‌اند.
دستمزدهای پرداخت نشده
تاخیر در پرداخت حقوق كارگران صدرا
١٣شهریور: حقوق ماههای تیر و مردادماه كارگران كشتی ساز شركت صدرا هنوز پرداخت نشده است. این درحالی می باشد كه به دلیل تغییرات مدیریتی رخ داده در مجموعه صدرا و واگذاری مالكیت آن از قرارگاه خاتم الانبیا به شركت آبادراهان پارس، مسئولان شركت در بوشهر قادر به پاسخگویی و تصمیم در این خصوص نیستند. خلاصه اینكه حقوق پایین كارگران با تاخیرهای موجود مشكلات آنها را مضاعف كرده است.
***
خبرکوتاه:کارگران شرکت ابریشم پرنیان صومعه‌سرا ٦ ماه حقوق نگرفتند
فارس بتاریخ ١٤شهریورطی گزارشی ازعدم پرداخت ٦ماه حقوق کارگران شرکت ابریشم پرنیان صومعه سراخبرداد.
نا امنی محیط كار
آقای مختار رستمی قربانی دیگری از حوادث ناشی از کار
طبق اخبار رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران آقای مختار رستمی ٣٨ ساله ،دارای ٣ فرزند در روز چهارشنبه ١٣ شهریور ٩٢ در روستای کوله ساره از توابع کامیاران به داخل چاه سقوط میکند و قطع نخاع میشود آقای رستمی بدلیل اینکه فاقد بیمه درمانی میباشد قادر به پرداخت هزینه درمان خود نیست و اکنون این خانواده هم نان آورش را از دست داده است و هم هزینه های سرسام آور درمان به آنان تحمیل شده است این خانواده کارگری در سالهای قبل نیز یکی از اعضای خود را در حوادث ناشی از کار از دست داده است آقای شاپور رستمی ،برادر آقای مختار رستمی که در سد گاوشان کار میکرده برا اثر سقوط قلتک ، جان میدهد و هیچ کس پاسخگوی این حادثه نبوده است خانواده های کارگری هر روزه در خطر حوادث کار قرار دارند و این اتفاق با آمار بالایی (٥ نفر در روز) د رحال تکرار است و هیچ ارگانی مسئولیت پاسخگویی خانه خرابی و مرگ کارگران و خانواده های آنان نیست
***
یک کارگر دیگر در سد داریان جان باخت
یک کارگر دیگر در هنگام کار کردن در سد” داریان” از توابع شهرستان پاوه، به دلیل حوادث ناشی از کار جان باخت. به گزارش ١٤شهریور کُردپا، روز گذشته سیزدهم شهریورماه، یک کارگر به نام “حامد وهابی”، فرزند “جمال” اهل روستای “ژریژه” از توابع شهرستان “سروآباد”، که در سد داریان مشغول به کار بوده است، به دلیل سقوط به داخل دستگاه سنگ شکن، جان خود را از دست داد.
به گفته‌ی یک منبع مطلع، این کارگر،٣٠ ساله و متأهل بوده که در سد داریان کار میکرده است وی به علت بی‌توجهی کارفرما نسبت به فراهم نمودن شرایط ایمنی جهت حفظ جان کارگران، جان باخته است.
***
جان باختن دو کارگر مهاجر ایرانی در عراق
به گزارش رسیده روز جمعه مورخ ٨/٦/٩٢ دو کارگر مهاجر ایرانی که در سد دوکان از شهرهای عراق مشغول به کار بودند بر اثر حادثه در محل کار به درون سد سقوط کرده و متاسفانه جان خود را از دست دادند. این دو کارگر جوشکار، به نامهای امجد توریوریان اهل روستای توریور و فرید جعفری اهل کرمانشاه بودند. کمیته‌ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری ضمن عرض تسلیت به خانواده و دوستان امجد توریوریان و فرید جعفری، عدم رعایت استانداردهای ایمنی توسط کارفرمایان در محیط‌های کار را دلیل اینگونه حوادث ناگوار میداند.
***
کشته و زخمی شدن ٢ کولبر در مرز بانه
١٣شهریور: جمعی از کولبران و کاسبکاران از سوی مأموران انتظامی پاسگاه روستای بیاندره از توابع بانه هدف شلیک مستقیم قرار گرفتند. در این تیراندازی یک کولبر به نام محمد اهل روستای “مام‌صیف‌الدین” بانه جان خود را از دست داد. همچنین تیراندازی نظامیان حکومتی موجب زخمی‌شدن یک کولبر دیگر به نام عبدالله سقزی شد. این کولبر جهت مراقبت‌های پزشکی به مراکز درمانی بانه انتقال یافت. از دیگر سو روز یکشنبەی گذشتە نیز یک کولبردیگر در مناطق مرزی ارومیە بە نام “پیام حسنی” بر اثر شلیک مستقیم نیروهای سپاه پاسداران، در منطقی “تەرگور” از توابع ارومیه، بەشدت زخمی شد.
کشتن کارگران مرزی برای نیروهای جنایتکار اسلامی به “امری” عادی تبدیل شده است. هر روز تعدادی از کارگران و جوانان بیکار مورد هجوم نیروهای سرکوبگر مرزی قرار میگیرند. کمتر روزی است که اخبار کشته و زخمی شدن کارگران مرزی را نبینیم و نشنویم!! طبق آمارها: «بیش از ١٥٠٠ کارگر مرزی در مناطق سردشت، بانه، سقز و مریوان در حرفه خطرناک و غالباً غیر قانونی «کولبری» هستندد. «هرسال صدها نفر از کارگران کولبر جان‌شان را در مناطق مرزی کردستان از دست میدهند. سن اشتغال کارگران در حرفه کولبری از ١٣ تا ٦٠ سال میباشد. اکثر کارگران کولبر را افراد فقیری تشکیل میدهند که فقط برای امرار معاش روزانه‌شان به این شغل خطرناک روی آورده‌اند». (ک.ک)
***
سوختگی شدید٧کارگرساختمانی درآمل بر اثر انفجار کپسول گاز
به گزارش ١٢شهریورفارس، به نقل از روابط عمومی شبکه بهداشت و درمان شهرستان آمل، برحسب گزارش مرکز پیام اورژانس ١١٥ مبنی بر حادثه ویژه سوختگی هفت نفر از کارگران ساختمانی در مجتمع مسکونی در حال احداث با کپسول گاز اعلام شد. میزان سوختگی این کارگران از ٣٥ تا ٩٥ درصد بود و ٦ نفر برای ادامه درمان توسط آمبولانس بیمارستان امام علی و آمبولانس اورژانس ١١٥ و با همکاری آمبولانس خصوصی به بیمارستان شهید زارع ساری اعزام شدند.
***
انفجار در مخزن پتروشیمی و مصدومیت شدید دو کارگر
١٢شهریور: انفجار مخزن پتروشیمی در یک آزمایشگاه و مصدومیت دو کارگر خبر داد. در یک آزمایشگاه مواد پلیمر کارگران در حال نصب و راه اندازی یک دستگاه اتو کلاب بودند که به یک باره در مخزن پتروشیمی منفجر شده و به دو کارگر آسیب وارد شد. دو کارگر که از ناحیه دست، کمر و کتف دچار آسیب دیدگی شده بودند توسط امدادگران اورژانس به مراکز درمانی منتقل شدند.
گزارش
گزارشی کوتاه ازوضعیت اسفناک کارگران میادین میوه و تره بار
ایلناطی گزارشی بتاریخ ١٤شهریورازعدم رعایت ساعت کاری وبیش از ١٦ ساعت کار روزانه کارگران میادین میوه و تره بارخبرداد. براساس این گزارش،کارگران میادین میوه و تره بارازساعت ١٢نیمه شب الی ٢صبح به میدان میروند و تا غروب همان روز کار می‌کنند. بسیاری از کارگران میادین میوه و تره بار در حجره‌ها می‌خوابند. برپایه این گزارش،کارگران میادین میوه و تره بار معمولا بازنشسته نمی‌شوند و با ٢٠ الی ٣٠ سال سابقه کار، نهایتا ٥ سال سابقه بیمه دارند زیرا کارفرمایان به طرق مختلف، لیست بیمه‌شان را کامل رد نمی‌کنند.
***
گزارشی ازوضعیت دردناک کارگران کارگاه‌های بسته‌بندی خرمای شادگان
یکی از مشکلاتی که چندی‌ست بسیاری از کارگران شادگانی را در کارگاه‌های بسته بندی خرما با خود درگیر کرده است، عدم توجه مسئولان به وضعیت بهداشتی کارگاه‌ها و معیشتی کارگران است. مشکلاتی که رفته رفته در حال تبدیل شدن به معضل هستند و همه زندگی این قشر زحمتکش را تحت تاثیر قرار داده است. اکثر این کارگران زن هستند و به سختی با این شرایط در حال گذران زندگی هستند. به سراغ تنی چند از این کارگران رفته‌ایم و درددلشان را به گزارش کشیده‌ایم. نه خبری از عیدی است نه پاداش خانمی ٤٥ ساله که حاضر به معرفی خود نیست، اظهار کرد: حدود دو سال است در این کارگاه مشغول کار هستم و شرایط کار در این مدت هیچ وضعیت رو به بهبودی نداشته است. وی اضافه کرد: در تمام چند سالی که اینجا هستم نه خبری از پاداش بوده است و نه عیدی، هیچ اضافه کاری نداریم و تنها به حقوق روزانه ١٢ – ١٣ هزار تومان بسنده کرده‌ایم. این شهروند شادگانی تصریح کرد: حتی برای بیمه ما هیچ اقدامی نشده است و اگر حرفی بزنیم به منزله اخراج ما از کارگاه است. وی بیان کرد: رفت و آمد به کارگاه نیز برعهده خودمان است و تنها وسیله تردد ما وانت باری است که همه خانم‌ها در آن می‌نشینند. وضعیت بهداشتی نامناسب است دیگر کارگری که در کارگاه بسته بندی خرمای مجاور مشغول کار است تصریح کرد: برای خواندن نماز و صرف صبحانه و غذا هیچ جایی در کارگاه وجود ندارد. وی عنوان کرد: وضعیت سرویس‌های بهداشتی کارگاه‌ها بسیار نامناسب است و هیچ نظارت بهداشتی در این خصوص صورت نمی‌گیرد. این بانوی ٣٥ ساله افزود: با توجه به اینکه این کارگاه عرضه خرمای بسته‌بندی و صادراتی را بر عهده دارد باید نظارت بهداشتی بیشتر و موثرتری در آن صورت گیرد. وی اضافه کرد: در اصل هر کارگاه باید یک کارشناس بهداشت داشته باشد، اما متاسفانه کارگاه ما اینطور نیست! این شهروند شادگانی گفت: می‌ترسیم حرف بزنیم تا مبادا اخراجمان کنند. وی با بیان اینکه در کارگاه ما حدود ٤٠ خانم مشغول کار هستند، عنوان کرد: امروزه شاهد آن هستیم که خانم‌ها را بیشتر استخدام می‌کنند، زیرا با کمترین حقوق بیشترین بازدهی و کار را به اجرا می‌گذارند. بیمه نداریم یکی از رانندگان این کارگاه نیز چنین اظهار کرد: سال‌هاست در این کارگاه مشغول کار هستم اما هنوز بیمه نشده‌ام. احمد ادامه داد: وضعیت زندگی بسیار سخت است و کار کردن به این شکل به هیچ وجه برای ما راضی کننده نیست. وی با بیان اینکه اگر مجبور نبودم هیچ گاه مشغول به کار در این مکان نمی‌شدم. منبع:فارس-١٣شهریور- بخشی ازیک گزارش
***
سوءاستفاده کلان مالکان یک شرکت پتروشیمی اصفهان از تسهیلات بانکی،تعطیلی شرکت وخواست کارگران بیکارشده
به گزارش١٦شهریورفارس،در پی بازداشت دو برادر مالک یک شرکت بزرگ پتروشیمی در اصفهان به اتهام دریافت میلیاردی تسهیلات غیر قانونی از طریق شرکت‌های کاغذی و اتهامات عمده دیگر قبل از فرار از کشور، کارگران و کارکنان این پتروشیمی طی نامهای به قوه قضائیه اعلام داشتند: هیئت مدیره ورئیسش آقای ب. ر با عملکرد خود باعث تعطیلی کارخانه، ایجاد جو نامناسب کاری، ایجاد بدهی‌های معوق تطویل المدت و ایجاد استرس در کارکنان شده‌اند. کارگران بیکارشده این شرکت طی این نامه همچنین خواستارتعیین هیئتی برای اداره امورشرکت شدند. براساس این گزارش،یک منبع آگاه دراین شرکت بزرگ پتروشیمی در اصفهان گفت: از زمانی که بیش از ٥٠ درصد سهام این پتروشیمی در جریان خصوصی‌سازی به تملک این برادران درآمده است، از اعتبار شرکت سوء استفاده کرده و به نام این شرکت صدها میلیارد تومان تسهیلات از شبکه بانکی دریافت کردند، اما از این منابع در راستای منافع شخصی و خارج از شرکت استفاده نموده‌اند. وی افزود: یکی از نتایج این شیوه عملکرد عدم پرداخت بدهی‌های شرکت به پالایشگاه تامین کننده خوراک این شرکت بوده است که در نتیجه به دلیل قطع دریافت خوراک از پالایشگاه یاد شده مدتها است که شرکت تعطیل شده است. این منبع آگاه اضافه کرد: در حال حاضر کارگران و مدیران شرکت در خواست دارند، مطالبات کارگران و دیون شرکت از محل اموال ضبط شده متهمان پرداخت شود، تا دوباره شرکت وارد چرخه تولید شود. بر اساس این گزارش، یکی دیگر از مجاری سوء استفاده برادران «ر» فروش محصولات مجتمع پتروشیمی یاد شده به شرکت‌های کاغذی خود این افراد در خارج از کشور بوده است. به گونه‌ای که در واقع این افراد با خودشان معامله کرده‌اند و شرکت پتروشیمی از این افراد طلبکار است. بر اساس این گزارش موارد یاد شده از سوی مدیران این مجتمع پتروشیمی به مقامات قضایی منعکس شده و کارکنان شرکت منتظر اقدام عاجل دستگاه قضا برای رفع مشکلات این شرکت و بازگشت یکی از بزرگترین تولید‌کنندگان محصولات پتروشیمی به چرخه تولید هستند.
«البته، دزدی و غارت و چپاول و یا سوءاستفاده کلان از خصوصیات ساختاری نظام جمهوری اسلامی است. سوءاستفاده کلان مالکان شرکت پتروشیمی هم ار همین جنس دزدیها است. این خبر از سایت تابناک را هم بخوانید. ــ کشف یک فساد مالی دیگر! کد خبر: ٣٤٣٦٥٩ تاریخ انتشار: ١٧ شهریور ١٣٩٢ – ١١:٠٩ کشف مفاسد مالی دولت گذشته همچنان ادامه دارد. به گزارش روزنامه جمهوری اسلامی از چابهار خبر می‌رسد ٦٠٠ دستگاه خودروی سواری پروتون که از کشور مالزی به صورت غیرقانونی به ایران وارد شده و مقامات مسئول آنها را ضبط کرده بودند، توسط یک سازمان وابسته به دستگاه‌های اقتصادی دولت دهم تملک گردید و ١٠٠ دستگاه از آنها در اختیار یک مسئول ارشد اجرائی قرار گرفت و او نیز آنها را به اطرافیان خود داد. از ٥٠٠ دستگاه باقیمانده اطلاعی دردست نیست». (ک.ک)
***
اتهام سیاسی به اعتراض صنفی کارگران آلومینیوم المهدی بندرعباس
١٦شهریور: ٥٠٠ نفر از کارگران آلومینیوم المهدی در اعتراض به بدقولی مدیر عامل، روز یکم مرداد ماه تحصن کردند اما مدیرعامل حاضر نشد تا نسبت به کارگران پاسخگو باشد. این مساله سبب شد کارگران معترض فردای همان روز برای بار دوم دست به تحصن بزنند. این تحصن که از ساعت ٩ صبح شروع شد و تا ٤ بعد از ظهر ادامه پیدا کرد در نهایت با پیگیری‌های هیات مدیره و تنظیم صورت جلسه‌ای مبنی بر عزل مدیر عامل که با ٣ امضا به تصویب رسید خاتمه یافت. یکی از کارگران آلومینیوم المهدی: بعد از وقایع ذکر شده، کمیسیونی در فرمانداری بندرعباس تشکیل شد و مصوبه هیات مدیره را باطل کرد. روز ٧ مرداد ماه، مدیر عامل بعد از یک هفته غیبت به همراه فرماندار بندرعباس وارد شرکت شد که با اعتراض کارگران رو به رو شدند. او ضمن غیر قابل قبول خواندن واکنش فرماندار به اعتراض کارگرانی که پیگیر مطالبات صنفی‌شان شده بودند، تصریح کرد: فرماندار طی یک سخنرانی برای کارگران، آنها را به معترضان به نتایج انتخابات سال ٨٨ تشبیه کرد.
***
***
ایران دارای بالاترین میزان تورم در بین ١٤٨ کشور
به گزارش١٦شهریورایسنا،مجمع جهانی اقتصاد در تازه‌ترین گزارش خود اعلام کرد که ایران بالاترین میزان تورم را در بین ١٤٨ کشور دنیا در سال ٢٠١٢ داشته است. در رده‌بندی مجمع جهانی اقتصاد نرخ تورم در ایران ٣٠.٦ درصد اعلام شده و به این ترتیب ایران دارای بالاترین میزان تورم در جهان اعلام شده است. در این رده‌بندی تورم در دو کشور گرجستان و سوئیس منفی بوده و تورم در ژاپن نیز صفر اعلام شده است. همچنین تورم در کشورهای برونئی، اوکراین، امارات، نروژ و سوئد نیز زیر یک درصد اعلام شده است. ١٠ کشور ایران، اتیوپی، مالاوی، ونزوئلا، تانزانیا، گینه، مغولستان، اوگاندا، سیرالئون و نیجریه نیز دارای بالاترین میزان تورم در جهان هستند. ١٠ کشور گرجستان، سوئیس، ژاپن، برونئی، اوکراین، امارات، نروژ، سوئد، یونان و نیوزلند نیز دارای کمترین میزان تورم در جهان هستند. مجمع جهانی اقتصاد رده‌بندی خود را براساس اطلاعات منتشر شده از سوی صندوق بین‌المللی پول اعلام کرده است. براساس این گزارش،بانک مرکزی ایران نیز اخیرا اعلام کرد که نرخ تورم در مرداد ماه امسال با افزایش ١.٥ درصدی نسبت به ماه قبل از آن به ٣٩ درصد رسید.
***
تهدیدامنیت، بهداشت عمومی و سلامت کارکنان وزارت نفت باحذف نهار
چند سالی است که در مراکز ستادی وزارت نفت و شرکت های تابعه با هدف کاهش هزینه‌های جاری بنا به دستور دولت، ارائه غذای ظهر بدون پرداخت مبلغ کامل حذف شده است. ظاهرا مسئولان هزینه کمتری را برای سرو غذا پرداخت می کنند. چراکه مبلغ ناکافی (روزانه ٢٨٠٠تومان)به عنوان هزینه غذا در نفت کارت پرسنل شارژ میشود و در عوض پیمانکاران که مسئولیت تهیه و توزیع غذا در رستوران‌های ستادی را بر عهده دارند هزینه غذای ارائه شده را به صورت مستقیم و با نرخ آزاد از پرسنل دریافت می کنند و آنها هم برای بالا نرفتن بیش از حد قیمت از کیفیت غذا کم می کنند. به همین علت تعدادی از پرسنل که از کیفیت غذای ارائه شده توسط پیمانکار راضی نیستند، غذا با خود به ادارات می‌آورند. به طوری که با نزدیک شدن ظهر افراد زیادی دیده می شوند که در حال گرم کردن غذایی هستند که با خود آورده اند. حال یا روی هیترهای برقی که در اطاق ها تهیه دیده‌اند و یا اجاق گاز آبدارخانه‌ها. بهداشت عمومی و سلامت پرسنل نیز در این گرم کردن‌ها و غذا خوردن‌ها در معرض تهدید و آسیب است و استفاده از هیتر برقی برای گرم کردن غذا در اطاق ها از نظر ایمنی توصیه نمی شود. منبع:ماهنامه چشم اندازنفت-شماره نهم-مردادوشهریور١٣٩٢- بخشی ازیک گزارش
تراژدی فقر
چراغ‌ها سبز و قرمز می‌شوند! « ناگهان دست کوچکی از میانه چادر او بیرون می‌افتد».
الناز میثمی! چراغ‌ها سبز و قرمز می‌شوند. ماشین‌ها همچنان ایستاده‌اند و آدم‌ها در میانه ترافیک همیشگی در حالتی از گیجی به مشکلات و مسائل هر روزه خود فکر می‌کنند. چنان غرق گرفتاری‌ها هستند که نیم نگاهی نیز به دخترک سبزه‌رویی که مابین ماشین‌ها می‌چرخد و با التماس بسته‌های کبریت خود را عرضه میکند، نمی‌اندازند. دختر چادر سیاه نخ‌نمایی را به پشت‌سر بسته، در زیر آفتاب سوزان تابستان، نایی برای نفس کشیدن ندارد و به‌سختی روی پاهایش ایستاده است. به دخترک نگاه می‌کنم که ناگهان دست کوچکی از میانه چادر او بیرون می‌افتد. و چهره خواب آلود نوزادی چند ماهه دل را می‌لرزاند. دست نوزاد به نشانه اینکه من نیز در این دنیا سهمی دارم. به آرامی تکان‌تکان می‌خورد… و چشمان او به سختی باز و بسته میشود… نوزاد خمیازه می‌کشد… و چشمانش بار دیگر بسته میشود. دخترک به شیشه‌ها می‌کوبد: کبریت بخرید… اما کسی کبریت نمی‌خواهد. اکثر آدم‌ها او را رد می‌کنند. عده‌ای تشر میروند و عده‌ای دیگر با اندکی مهربانی دختر را از سر خود باز می‌کنند. دختر به ماشین من می‌رسد… نگاهش غریب است.
انگار تمامی غم‌های عالم در کنج مردمک‌های چشمان سیاهش خانه کرده‌اند. دختر التماس میکند. از او می‌خواهم به داخل ماشین بیاید تا با او صحبت کنم… ترس را در نگاهش می‌بینم. دختر عقب عقب می‌رود… می‌گویم: چند بسته کبریت می‌خواهم و چند سوال دارم… دختر مردد است اما وسوسه فروش چند بسته کبریت او را به داخل ماشین می‌کشاند… . هوای خنک داخل ماشین به دختر می‌چسبد… نوزاد نیز انگار هوای خنک را حس کرده. چشمانش را باز میکند و دوباره دستی تکان میدهد… . هانیه نام دختر است… . ١٣سالهای که تازه ازدواج کرده با مردی که ٢٠ سال از خودش بزرگ‌تر است… ١٣ سالهای که اکنون باید پشت میز و نیمکت مدرسه باشد اما او سواد خواندن و نوشتن هم ندارد… . ١٣سالهای که حرف‌ها دارد. حرف‌هایی از جنس کودکی… کودک به خواب رفته‌ای که پشت دیوار آرزوها مانده و هرچه تلاش میکند نمی‌تواند از سد این دیوار بگذرد… نوزادی که در آغوش اوست… بچه خودش نیست. کودکی کرایه‌ای است… . همسایه دیوار به دیوار آنها کودک را به روزی ١٠هزار تومان کرایه میدهد… . . هانیه می‌خندد چون گفته همسایه دیوار به دیوار در حالی که آلونک آنها دیواری ندارد… ورق آلومینیوم است و چند تکه چوب و پلاستیک… .
هانیه پدر و مادری معتاد دارد… . هشت خواهر و برادر با سرنوشت‌های مختلف… به ازای ٥٠٠هزار تومان به شوهرش فروخته شده… از کودکی سر چهارراه‌ها بوده… داخل پارک‌ها… داخل بازارها… . شب‌های عید سیاه بوده و قرمز پوش… بچه‌تر که بوده می‌رقصیده برای شادی آدم‌ها… اکنون که ازدواج کرده چادر به سر می‌اندازد و فقط کبریت و آدامس می‌فروشد… اگر هر شب پول کافی به خانه نبرد… شوهرش او را سیاه و کبود میکند… آستینش را اندکی بالا میزند… دستش کبود است… . دلم ریش میشود… هانیه به چهره درهم من می‌خندد و میگوید: اینکه چیزی نیست… چندین‌بار در سر چهارراه‌ها دستگیر شده و به مراکز مختلف رفته… فرار کرده، آزاد شده… به نزد خانواده برگشته… اما باز هم سر کار همیشگی‌اش رفته… هانیه چاره‌ای ندارد. حتی همان نوزاد چند ماهه نیز چاره‌ای ندارد. سرنوشت آنها را دیگران رغم می‌زنند… سرنوشتی تلخ و سیاه که به قول خود هانیه آخرش تباهی است… . هانیه همه پول‌ها را به شوهرش میدهد… شوهر او باندی دارد. باندی که تنها اعضای آن کودکان بی‌سرپناهی هستند که خانواده‌ای ندارند… کودکانی از جنس سادگی، عطوفت، غم، درد و حسرت… حسرت چیزی که در وجود و نگاه بیشتر این کودکان همیشگی است… حسرت عروسک، پیتزا، بازی، مدرسه، خانواده، کفش، لباس و اندکی محبت… حسرت زندگی کردن، مانند دیگر بچه‌ها بودن… . نوزادی که در آغوش هانیه است، هنوز اسم ندارد، شناسنامه ندارد… هویت ندارد… و همه این‌ها یعنی او اصلا به حساب نمی‌آید… کالایی است برای مبادله، برای خریدوفروش، برای پول درآوردن و… . نوزادی کرایه‌ای که حتی اجازه گریستن ندارد… . نوزاد معتاد است… او با مواد می‌خوابد، با مواد نفس می‌کشد و با مواد روزها را از پس هم می‌گذراند تا کودکی شود به سن هانیه… . ماشین‌ها در حال حرکتند… هانیه در طرف دیگر چهارراه از ماشین پیاده میشود… . چند بسته کبریت از او می‌خرم… . با اینکه می‌دانم در آمد او از من بیشتر است… با اینکه می‌دانم… یک اسکناس هم به جیب او نمی‌رود… با اینکه می‌دانم این پول‌ها به پای دود مواد می‌رود… . اما چه کنم که دلم بر کودکی او می‌سوزد، بر نگاه پرخواهش و التماسش. بر آوارگی، بی‌خانمانی و تنهایی همیشگی‌اش… هانیه می‌رود. زیرا زمان برای او مهلت بیشتری نمی‌خواهد. او کودک کار است. کودکی که باید خرج نفس کشیدنش را در بیاورد… و من نویسنده‌ای که باید حرف‌های دل کوچک و تنهایش را به گوش دیگران برسانم. من خیره به او و او خیره به آینده‌ای نامعلوم و ماشین‌ها و آدم‌ها خیره به ما… . تا به کجا؟ کسی می‌گفت: باورش سخت است… اما نه باورش اصلا سخت نیست… هانیه و امثال او فراوانند… نوزادانی که کرایه می‌شوند بسیارند… . ما نمی‌بینیم… ما به خواب رفته‌ایم… . خوابی که خودمان نمی‌خواهیم بیدار شویم… وگرنه کودکانی هستند که آواره‌اند، بی‌پناه، بی‌سرپرست در پی ذره‌ای محبت… آنها مشتاقانه به ما چشم می‌دوزند. کبریت و آدامس و گل را برای کسب درآمد با التماس به ما می‌فروشند… . شاید که از قبال فروش این کالاها مکانی برای خوابیدن به دست بیاورند… . مکانی که متعلق به آخر آرزوهایشان است… .
***
اخراج کارگران، به محرومیت فرزندان‌شان از تحصیل انجامیده است
در شرایطی که کارگران قرارداد موقت با وجود داشتن شغل از تأمین هزینه‌های تحصیلی فرزندان‌شان ناتوان‌اند، خطر ترک تحصیل فرزندان هزاران کارگر قراردادی و پیمانی که ظرف یک سال اخیر در نقاط مختلف کشور بیکار شده‌اند وجود دارد. افزایش (بعضاً) صد در صدی قیمت نوشت‌افزار تناسبی با افزایش ١٧ تا ٢٥ درصدی دستمزد کارگران ندارد، بدلیل طولانی شدن بحران اقتصادی در بخش تولید، بسیاری از کارگرانی که در نقاط مختلف کشور ماه‌ها حقوق دریافت نکرده‌اند ممکن است با هر سختی بتوانند مخارج روزمره‌شان را تأمین کنند، اما قادر به پرداخت هزینه‌های تحصیل و نوشت‌افزار فرزندان‌شان نیستند. در شرایطی که هر ماه بخشی از حقوق کارگران پیمانی توسط پیمانکاران تصاحب میشود، با وجود هزینه‌های سرسام‌آور کالاهای اساسی و کاهش شدید قدرت خرید، کارگران حتی در زمان اشتغال و دریافت حقوق هم نمی‌توانند جوابگوی نیازهای آموزشی فرزندان‌شان باشند.
اخبار بین المللی
برزیل – شهرهای مختلف صحنه تظاهرات‌های ضّد دولتی
به گزارش یورو نیوز شهرهای بزرگ برزیل بار دیگر دستخوش تظاهرات و راهپیمایی شدند. در ریودوژانیرو مخالفان دولت، عمدتا از اقشار آسیب پذیر جامعه با برپایی تظاهرات و مسدود کردن خیابانها نسبت به رشد روزافزون فساد و نابرابری اعتراض و خواستار افزایش دستمزدها و بهبود شرایط رفاهی و بهداشتی، آموزشی خود شدند. ماریا هلوئیزا، یکی از فعالان ناراضی ساکن ریودو ژانیرو می گوید: “من مخالف فرماندار و شهردار ریو و همه سیاستمداران و مسئولان محلی و فدرالی هستم که مانع ترفیع کارگران می شوند.” اما در سائوپائولو، تظاهرات معترضان با خشونت همراه شد. همزمان با روز مبارزه، خشم و مبارزه با فساد در آمریکای جنوبی، معترضان به یک بانک و یک شبکه تلویزیونی دولتی حمله کردند و با نیروهای ضد شورش درگیر شدند. تظاهرکنندگان با سر دادن شعارهایی با مضامین ضد سرمایه داری، خواستار شنیده شدن صدایشان شدند. در ماه ژوئن نیز بدلایل گوناگون عمدتا اقتصادی اعتراضات فراگیری برزیل را فرا گرفته بود. کشوری که قرار است سال آینده میزبان جام جهانی فوتبال باشد و المپیک ریو در سال ٢٠١٦ را برگزار کند. ادامه این شرایط می تواند از محبوبیت دیلما روسف رییس جمهوری این کشور بکاهد و شانس او برای انتخاب مجدد در کارزار سال آینده را کاهش دهد.
آفریقای جنوبی – اعلام اعتصاب ده‌ها هزار کارگر معدن طلا
اتحادیه های کارگری آفریقای جنوبی اعلام کردند پیشنهاد افزایش ٦ درصدی دستمزد توسط کارفرمایان معادن طلا را به علت ناکافی بودن، نمی پذیرند. به گفته یکی اتحادیه ملی معدنكاران که نماینده ٦٤ درصد کارگران معدن طلاست، کارگران با درخواست افزایش دستمزد، از روز سه شنبه ٣ سپتامبر (١٢ شهریور) دست به اعتصاب یک هفته ای خواهند زد. جدال میان کارفرمایان و اتحادیه های کارگری بر سر رقم پیشنهادیِ افزایش دستمزدها از شش هفته پیش آغاز شده است. پیشتر کارفرمایان افزایش حقوق ٤ درصدی را اعلام کرده بودند که در نهایت با مذاکرات و حمایت شورای میانجیگری، افزایش ٦ درصدی حقوق مطرح شد. اتحادیه ملی معدنكاران و اتحادیه انجمن كارگران معدن که دو اتحادیه کارگری عمده در آفریقای جنوبی هستند، هر یک خواستار افزایش حد اقل ٦٠ درصد حقوق پایه معدنچیان هستند. تعداد کلّ کارگران شاغل در معادن طلا به ١٢٠ هزار نفر می‌رسد. یکی از کارگران معترض می گوید:”برخی از کسانی که ماهیانه حقوق می گرفتند، حقوقشان را دریافت نکرده اند. برخی دیگر که از مرخصی با حقوق استفاده می کنند، هنوز حقوق دوران مرخصی شان را دریافت نکرده اند. از این وضعیت معلوم می شود که با چه چالش هایی روبرو هستیم.” از سوی دیگر اعتصاب حدود ٣٠٠ هزار کارگر صنعت خودروسازی که از پنج روز پیش آغاز شده، خط تولید این صنعت را در آفریقای جنوبی فلج کرده است.
کره – اعتصاب ٣٠ هزار کارگر شرکت خودرو سازی کیا موتورز
به گزارش خبر گزاریها روز پنجشنبه ٢٩ اوت (٧ شهریور) کارگران شرکت اتومبیل سازی کیا با خواست افزایش دستمزد و دریافت ٣٠ در صد از سهم سود شرکت دست به اعتصاب زدند. این کارگران می‌گویند سود سال گذشته شرکت ٣.٨ تریلیون وون (٣.٤ میلیارد دلار) بوده است و شرکت باید حد اقل ٣٠ درصد از سود شرکت را به کارگران اختصاص بدهد. آنها می‌گویند این کارگران هستند که این سود را نسیب شرکت و کارفرمایان کرده اند. آنها همچنین خواهان دریافت صبحانه و ناهار مجانی‌و افزایش حقوق پایه معادل ١٣٠ هزار وون هستند. این اعتصاب در حالی‌صورت میگیرد که هفته قبل ٤٧ هزار کارگر شرکت هیوندای با خواست مشابه دست از کار کشیدند. آنها هفته آینده باز به مذاکرات خود با کارفرمایان ادامه میدهند و چنانچه این مذاکرات نتیجه‌ای ندهد، دست به اعتصاب خواهند زد. شرکت کیا موتورز در سال ١٩٩٧ میلادی توسط شرکت هیوندای خریداری شد. این ٢ شرکت با هم پنجمین شرکت بزرگ اتومبیل سازی در جهان بشمار میروند.
تونس – محکومیت ٢ خواننده رپ به زندان
به گزارش یورو نیوز دادگاهی در تونس دو خواننده رپ تونسی را که با نام ولد اِل ١٥ و کلِی بی بی جِی شناخته شده اند به یک سال و نه ماه زندان محکوم کرد. جرم آنها توهین به مقامات، تهمت و عدم نجابت اعلام شده است. علا یعقوب یا ولد ال ١٥ پیش تر نیز به دلیل اجرای ترانه ای به نام “ماموران پلیس سگ هستند” به دو سال زندان محکوم شده بود.
بوسنی و هرزگوین – اعتصاب کارگران در عمق معدن
به گزارش یورو نیوز حدود ١٤٠ نفر از کارگران یک معدن ذغال سنگ در شمال بوسنی در نزدیکی شهر توزلا، روز شنبه١ سپتامبر (١٠ شهریور) در اعتراض به کم بودن دستمزد ها و معضلات استخدامی دست به اعتصاب زدند. کارگران در عمق ٢٥٠ متری معدن جورجِویک تحصن کرده و حاضر نیستند بروی زمین برگردند و هشدار می دهند در صورت عدم رسیدگی به درخواستهایشان، دست به اعتصاب غذا خواهند زد. دستمزد ماهیانه این معدنچیان حدود ٣١٠ یورو است. در مجموع حدود ده معدن زغال سنگ در بوسنی فعال اند. به گفته اتحادیه های کارگری، بین دوازده تا پانزده هزار کارگر در این معادن کار می کنند. بر اساس آخرین گزارش ها این کارگران روز چهارشنبه٤ سپتامبر و پس از آنکه با شرکت صاحب معدن و مدیریت آن برای افزایش دستمزد به توافق رسیدند، از محل کار خود خارج شدند.
آفریقای جنوبی – اعتصاب نامحدود ٨٠ هزار کارگر معادن طلا
حدود هشتاد هزار کارگر معادن طلا در آفریقای جنوبی روز سه شنبه٤ سپتامبر (١٤ شهریور) دست به اعتصاب زدند. مهمترین خواسته کارگران افزایش دستمزدهاست. اتحادیه ملی کارکنان معدن که نماینده حدود دو سوم از کارگران است، خواستار افزایش ٦٠ درصدی حقوق پایه معدنچیان است. جاکوب زوما رییس جمهوری افریقای جنوبی که سعی می کند از فراگیر شدن تنش جلوگیری کند گفت: “هر دو طرف باید آماده تبادل امتیاز باشند. اتفاقا به دلیل همین اعتصابات، مدتی است که وضعیت در صنعت معدن خوب نیست و من فکر می کنم که چنین اعتصاب قوی ای مفید نیست و به بهبود وضعیت کمک نخواهد کرد.” هفته پیش اتحادیه ها با پیشنهاد افزایش ٦.٥ درصدی دستمزدها مخالفت کردند. سران شرکت های معادن طلا می گویند بیشتر از این قادر به افزایش دستمزدها و در نتیجه هزینه تولید نیستند و هشدار داده‌اند در صورت ادامه این وضعیت بسیاری از معادن ورشکست شده و هزاران نفر شغل خود را از دست خواهند داد.
فرانسه – تعداد بیکاران از مرز ٣ میلیون نفر گذشت
به گزارش AFP برای اولین بار تعداد بیکاران در فرانسه از مرز ٣ میلیون نفر فراتر رفت. بر اساس همین گزارش در حال حاضر نرخ کلّ بیکاری در این کشور ١٠.٥ درصد در حالیکه نرخ جوانان بیکار ٢٤.٦ درصد اعلام شده است. رئیس جمهور اولاند در ماه ژوییه همین سال گفته بود که تا پایان سال میلادی جاری روند افزایش نرخ بیکاری را متوقف خواهد کرد. وی گفته بود که روند رشد اقتصادی و کاهش نرخ بیکاری در چند قدمی‌ما است که صحبت‌های وی همان موقع مورد تمسخر خیلی‌‌ها واقع شده بود.
الجزایر – اعلام اعتصاب کارگران شرکت تولید فولاد ارسلورمیتال
اتحادیه کارگران شرکت تولید فولاد ال حجر که معلق به بزرگترین شرکت تولید فولاد دنیا یعنی ارسلورمیتال است، اعلام کرد از روز ١١ سپتامبر دست به اعتصاب نامحدود خواهد زد. کارگران متشکل در این اتحادیه که تعدادشان به ٥٢٠٠ تن می‌رسد، خواهان افزایش ٣٠ درصد دستمزد هستند. در آخرین مذاکره‌ای که بین نمایندگان کارگران و کارفرمایان صورت گرفت، کارفرمایان با ١٦ درصد اضافه دستمزد موافقت کردند آنهم به شرط اینکه در ٣ مرحله یعنی ١٠ درصد از اوت سال ٢٠١٣، ٣ درصد از اوت سال ٢٠١٤ و ٣ درصد از اوت سال ٢٠١٥ صورت بگیرد. کارگران این پیشنهاد را بلافاصله رّد کردند و اعلام کردند که دست به اعتصاب خواهند زد. تولیدات این شرکت که بالغ بر ٢ میلیون تن مکعب در سال میشود، بغیر از استفاده در بازار محلی به چین، خاورمیانه، اروپا و جنوب آسیا نیز صادر میشود.
