مبارزان کمونیست
شرح حالی از کارگران بازنشسته فولاد
شهلا دانشفر
٨٧ هزار کارگر بازنشسته فولاد با معضل دستمزدهای معوقه روبرویند. کارگرانی که سالها در تونلها ومعادن و کارخانجات بزرگ فولاد کار کرده اند و امروز چنین در بی تامینی بسر میبرند و برای گرفتن همان حقوق و مقرری ماهانه شان باید مرتبا تجمع کنند، جاده ببندند، اعتراض کنند. مبارزه برای دستمزدهای پرداخت نشده بخشی از جدال هر روزه میلیونها کارگر و از جمله کارگران بازنشسته در ایران است. این درحالیست که ٧٠ درصد این کارگران با حداقل حقوق، یعنی دستمزدی چند بار زیر خط فقر زندگی میکنند. بنا بر گزارش ها تنها در شهر کرمان ١٥ هزار نفر از کارگران بازنشسته صنعت فولاد زندگی میکنند. از این تعداد در شهرستان‌های زرند و کوهبنان ٥ هزار نفر، سیرجان و بردسیر هزار نفر، بافت و بزنجان هزار نفر، راور هزار نفر و همچنین در شهرستان‌های جیرفت و بم تعداد زیادی بازنشسته وجود دارد. این کارگران هم اکنون دو ماه حقوق ماهانه خود را طلبکارند. ٣٠ هزار از کارگران بازنشسته صنایع فولاد در استان اصفهان بسر میبرند و هجده هزار نفر از آنها ساکن شهر اصفهان هستند..
بازنشستگان فولاد کارگرانی هستند که جوانی شان را با کار و تلاش بین ذرات گرد و غبار معدنی و حرارت بالای آهن گذرانده اند و امروز اکثر آنان با خس خس سینه و مشکلات ریوی و تنفسی دست به گریبانند. از جمله بسیاری از این به دلیل سالها کار در تونل دچار امراض مختلف معدنی شده و با استفاده از اکسیژن مصنوعی زندگی میکنند.
یک معضل مهم این کارگران تعویق پرداخت دستمزدهایشان است. از جمله تعویق ٤ تا ٥ دستمزد به آنان امری عادی است و پرداخت آن مرتبا به بهانه های معمول نظیر ورشکستگی ، نبود نقدینگی و غیره به تعویق می افتد. علاوه بر معضل دستمزدهای پرداخت نشده، این کارگران با معضلات دیگری چون بالا بودن هزینه های درمانی و محرومیت از پزشک و دارو روبرویند. آنهم در سن کهولت که بیش از هر وقت نیاز به درمان و دارو دارند.
خصوصا اینکه کارگران بازنشسته صنعت فولاد از تاثیر عدم ایمینی محیط کارشان در طول سالها کار بر ریه و تنفس خود درد میکشند و امروز حتی داروی مورد نیاز خود را نمیتوانند تامین کنند. به گفته کارگران صنایع فولاد قرارداد آنها را هیچ داروخانه ای قبول ندارد و هیچ کس نیز جوابگوی نیازهای آنها نیست. در درمانگاه تامین اجتماعی فولاد کارگران و خانواده هایشان باید ساعتها در انتظار بنشینند تا مورد معاینه قرار گیرند. تازه پزشک متخصصی نیز آنجا نمانده است و کارگران ناگزیرند با هزینه آزاد به پزشکی بیرون از درمانگاه مراجعه کنند. بدین ترتیب هزینه های کمر شکن زندگی، افزایش هر روزه قیمت ها در کنار تعویق پرداخت دستمزدها و بی تامینی این کارگران از خدمات درمانی و غیره زندگی این بخش از کارگران را تحت فشار شدیدی قرار داده است.
در سال گذشته بنا بر مصوبه مجلس اسلامی صندوق بازنشستگی صنایع فولاد به وزارت رفاه!! منتقل شد. اما در کشاکش بر سر غنائم این صندوق ، کارگران بین این نهادها پاسکاری میشوند و کسی جوابگوی آنها نیست.
در چند ساله اخیر کارگران بازنشسته صنایع فولاد مبارزات متحدانه برای نقد کردن طلبهایشان و برای خواستهای مهمی چون افزایش دستمزدها، بیمه درمان و بهبود شرایط زندگیشان داشته اند. یک نمونه آن مبارزات کارگران بازنشسته ذوب آهن اصفهان است که در سال طی بیانیه ای ٦ ماده ای بر خواستهای پرداخت بموقع دستمزدها در هر ماه، افزایش فوری دستمزدها متناسب با نرخ واقعی قمیت کالاها و متناسب با رشد آن، بیمه درمانی رایگان برای همه مردم، تحصیل رایگان برای همگان و تشکیل مجمع عمومی خود به عنوان محلی برای تصمیم گیری و پیگیری خواستهایشان تاکید گذاشتند. خواستهای کارگران بازنشسته ذوب آهن اصفهان خواستهای همه کارگران بازنشسته و کل جامعه است. این خواستها را در همه جا در سر فصل مطالباتمان قرار دهیم.
