امیدهای غرب برای تغییر قدرت در ترکیه در حال محو شدن است
دمیتری مینین (Dmitry MININ)
ا. م. شیری
آنگلوساکسونها به تحریکات آشکار علیه اردوغان متوسل میشوند
مثل اینکه ایالات متحده و متحدانش از نتایج انتخابات قریبالوقوع (۱۴ می) پارلمانی و ریاست جمهوری ترکیه از قبل ناامید هستند. شاید آنها هرگز به این صراحت علیه رئیس جمهور اردوغان صحبت نکردهاند و برای بسیج نیروهای سیاسی طرفدار غرب و مخالف او در ترکیه، هرگز این همه سرمایهگذاری نیز نکردهاند. تا همین اواخر آنهای تصور میکردند که اپوزیسیون قطعاً پیروز خواهد شد. اما معلوم شد که آتلانتیستها بخاطر تعجیل در ارزیابی خود اشتباه کردند.
برگۀ رأی ریاست جمهوری
بر اساس اکثر نظرسنجیهای ترکیه در ماه مارس تا آوریل، نامزد ائتلاف ملی مخالف، مرکب از ۶ حزب، کمال قلیچداراوغلو، رئیس حزب جمهوری خلق ۵۳-۵۵ درصد با اطمینان پیشتاز بود. در ۴ مه، ممنوعیت نظرسنجیها تا پایان رأیگیری به اجرا درآمد. در این روز، رأی هر دو نامزد اصلی تقریباً برابر بود و در برخی از آنها، اردوغان با ۴۷.۸٪، ۵۱٪، حتی بر رقیب اصلی (۴۵.۴٪) پیشی گرفت. در عین حال، فرض بر این است که اکثریت افراد بلاتکلیف نیز به رئیس جمهور فعلی رأی خواهند داد. در هر صورت، پویایی به نفع اوست.
علاوه بر این، در صفوف ائتلاف اپوزیسیون متفرق، با متحد کردن چپها و راستهای افراطی، سکولارها و بنیادگرایان مذهبی در صفوف خود، دعواها حتی قبل از انتخابات آغاز شد. در آستانۀ انتخابات، بر اساس همین نظرسنجیها، ائتلاف مردمی به رهبری اردوغان که هسته اصلی آن را حزب عدالت و توسعه تشکیل میدهد، با اطمینان پیشتاز بود و این، شانس او را برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری افزایش میدهد.
یکی از مهمترین استدلالهای آنها علیه اپوزیسیون این است که ظاهراً با حزب کارگران کردستان تبانی کرده و قصد دارد رهبر آن، عبدالله اوجالان را که به حبس ابد محکوم است، عفو کند. این اتهام به ویژه متوجه حزب دموکرات خلقها است که به طور سنتی از سوی اقلیت کُرد حمایت میشود. این حزب به طور رسمی خارج از «ائتلاف ملی» باقی میماند، اما از نامزدی قلیچداراوغلو حمایت میکند.
اردوغان در تجمع انتخاباتی
کمال قلیچداراوغلو
و حتی در صورت پیروزی قلیچداراوغلو، امیدهای غرب برای تغییر مسیر ترکیه به نفع او ممکن است محقق نشود. در برخی از مسائل، گمان میرود قلیچداراوغلو موضع زیانبارتر از اردوغان در مقابل ایالات متحده اتخاذ کند. به عنوان مثال، قلیچداراوغلو که خود را علوی مینامد (آنها تا ۲۰ درصد جمعیت ترکیه را تشکیل میدهند) و از نظر منشأ مذهبی به بشار اسد در سوریۀ همسایه نزدیک است، خواهان به رسمیت شناختن کامل دولت بشار اسد است. و این به معنای پیوستن واقعی ترکها به اولتیماتوم ترکیه در مورد خروج نیروهای آمریکایی از سوریه است. او حتی بر اساس اتهامات رسانههای دولتی، از ایجاد اتحاد منطقهای مرکب از ترکیه و ایران، سوریه، عراق و لبنان تحت کنترل شیعیان صحبت میکند. این، برای آمریکاییها یک کابوس ژئوپلیتیکی خواهد بود. رئیس حزب جمهوری خلق اظهارات خود را در مورد آمادگی خود برای همکاری نزدیکتر با ناتو و ایالات متحده با اصلاحاتی به این مضمون که این به معنای تخریب روابط با روسیه نیست، «رقیقتر» کرد: «همکاری مفید با روسیه قطعا ادامه خواهد داشت». یکی از نویسندگان روزنامۀ جمهوریت، ارگان اصلی حزب جمهوری خلق، محمت (محمد) علی گؤلهر، برای مثال، یک بیانیۀ تقریباً ضد ناتو در ۶ مه منتشر کرد که در واقع، به حامیان «انقلاب ترکیه» در غرب نیز هشدار داد.
محمت علی گؤلهر
به عقیدۀ او، اتحاد آتلانتیک شمالی مسئول اصلی تشدید اوضاع بینالمللی است. «نتیجۀ استراتژی آمریکا علیه روسیه با گسترش ناتو به اوکراین آشکار است». او به عنوان مدرک، به ویژه به سخنان رابرت اف کندی جونیور، نامزد ریاست جمهوری آمریکا: «زلنسکی میتوانست با گفتن این جمله که من به ناتو نمیپیوندم، از رویارویی با روسیه جلوگیری کند»، استناد میکند. همانطور که گؤلر میگوید، «گسترش ناتو عملاً بمعنی گسترش جنگ است. پادزهر این، طرح صلح ۱۲ مادهای چین است که در رابطه با بحران اوکراین پیشنهاد کرده است».
قلیچداراوغلو در شبکههای اجتماعی خود این شعارها را مطرح کرده است: «راه ترک نه غربی است و نه شرقی! ما از طریق ترکیه-ایران-ترکمنستان-ازبکستان-قزاقستان خطی به چین خواهیم ساخت»! با توجه به اینکه آذربایجان از این طرح خارج میشود، قبلاً در ترکیه مورد سرزنش قرار گرفت. اما وقت آن رسیده است که واشینگتن به این فکر کند که «محور به سمت غرب!» که توسط اپوزیسیون ترکیه اعلام شده، چیست. وجود عناصر روسهراسی در ائتلاف به رهبری قلیچداراوغلو، میتواند او را به سمت رویارویی با مسکو سوق دهد. جالب است آمریکاییها به ویژه روی آن حساب میکردند. با این حال، این به شرطی ممکن است که این اتحاد در انتخابات پارلمانی پیروز شود، هر چند شانس این پیروزی دقیقاً به دلیل غیرقابل قبول بودن درخواستهای «گردش به غرب»، برای اکثریت مردم توهم است.
بشار اسد
تصادفی نیست که اردوغان در آستانۀ انتخابات سعی کرد با بشار اسد، رئیس جمهور سوریه دیدار کند و بدین وسیله نشان دهد که آمادۀ عادیسازی کامل روابط با وی است و برگ برندۀ جدی را از دست دشمن گرفت. اما اسد موضع عاقلانه اتخاذ کرد و گفت که آمادۀ دیدار است، اما پس از انتخابات.
اهمیت این موضوع برای دستور کار داخلی ترکیه، با توجه به بار اقتصادی ترکیه برای حمایت از ۴ میلیون پناهجوی سوری و کل هزینۀ مداخله در سوریه، این واقعیت را نیز نشان میدهد که آنکارا خواستار برگزاری نشست چهارجانبۀ بعدی برای حل و فصل بحران سوریه قبل از انتخابات است. ۱۰ مه، مولود چاووشاوغلو، وزیر امور خارجه ترکیه در نشست مسکو شرکت کرد و آن را به عنوان یک گام مهم در جهت پایان دادن سریع به بحران سوریه به مردم ترکیه ارائه داد. چاووشاوغلو در مصاحبه با سی ان ان ترک در ۹ مه گفت که یکی از موضوعات اصلی که او در بارۀ آن صحبت خواهد کرد، بازگشت آوارگان سوری خواهد بود. وی همچنین اظهار داشت که نشست رهبران ترکیه و سوریه ممکن است در سال ۲۰۲۳ برگزار شود و بطور ضمنی گفت که این اردوغان است که از طرف ترکیه در آن شرکت خواهد کرد.
مولود چاووشاوغلو
دخالت غرب در انتخابات ترکیه همۀ رکوردها را شکسته است. بسیاری از رهبران غربی، از جمله جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا و بلینکن، وزیر امور خارجه بارها در حمایت از رقبای اردوغان صحبت کردهاند. مقاله ضربتی که در ۴ مه در اکونومیست بریتانیا منتشر شد، به ویژه بیشرمانه بود، که طبق دستور بخشنامهای، تقریباً همۀ نشریات برجستۀ غربی تجدید چاپ کردند. این شعارها روی جلد مجلۀ اکونومیست چاپ شده است: «دموکراسی را نجات دهید»! و «اردوغان باید برود»!
در ترکیه بسیاریها شوکه شدند. رئیسجمهور ترکیه نیز خشمگین شد و در توییتر مسدود شده در فدراسیون روسیه نوشت: «هموطنانش اجازه نمیدهند جلد مجلات که دستگاه عملیاتی قدرتهای جهانی هستند، در ارادۀ ملت ما دخالت کند». محیالدین آتامان، مدیر مرکز تحقیقات سیاست خارجی برجستۀ ترکیه، معتقد است که دخالت بیسابقه و خشن غرب در انتخابات ترکیه، تنها باعث افزایش احساسات ضد غربی در این کشور و تقویت رهبری اردوغان میشود.
ترکها خاطرنشان میسازند که هرچه انتخابات نزدیکتر میشود، مطبوعات غربی نسبت به رژیم نرمتر میشوند و انتظارات بالای آنها به پیروزی قلیچدار اوغلو ضعیفتر میشود. همانطور که ناظران معتقدند، دلیل چنین دگردیسی این است که امیدها برای شکست اردوغان کمرنگ میشود. به عنوان مثال، واشینگتن پست مینویسد که «حتی در صورت پیروزی قلیچداراوغلو ، ممکن است سیاست خارجی ترکیه تغییر نکند».
خودرو کارزار انتخاباتی اردوغان در مقابل مسجد تقسیم در استانبول
صرف نظر از اینکه چه کسی در انتخابات پیروز شود، ترکیه به احتمال زیاد، به سیاست خارجی تعیینشده از قبل، که توسط منافع ملی آن دیکته شده، ادامه خواهد داد.
نقل از: بنیاد فرهنگ راهبردی
https://eb1384.wordpress.com/2023/05/12/
است. در روسیه نیز که مجازات اعدام ممنوع است، مبارزه با مواد مخدر در جامعه تشدید میشود. و این از دیدگاه یک جامعۀ سالم طبیعی است، نه از دید معماران «هنجار جدید».
در پایان ماه آوریل، معلوم شد که در پنسیلوانیا (ایالات متحده آمریکا) از لایحهای حمایت میکنند، که تصویب آن به پرستاران مدارس اجازه میدهد مستقیماً در محدودۀ مؤسسات آموزشی به دانشآموزان ماریجوانا بدهند. و والدین میتوانند «ماریجوانای پزشکی» را دقیقاً در … مدرسه برای فرزندشان تجویز کنند.
در رسانههای جمعی انگلیسی زبان از اواخر سال گذشته، موجی از نشریات دربارۀ «فواید» مواد مخدر به راه افتاده است. و این با هدف قانونی شدن آنها انجام میشود. طبق تحقیقات شرکت راند، شهروندان ایالات متحده سالانه بیش از ۱۵۰ میلیارد دلار برای مواد مخدر مانند ماریجوانا، کوکائین، هروئین و متامفتامینها هزینه میکنند.
در ایالات متحده بیش از ۲۸ میلیون نفر مواد مخدر مصرف میکند. سود حاصل از آن به میلیاردها دلار سر میزند. سناریوی قانونیکردن دیگر مورد آزمایش قرار گرفته است.
به عنوان مثال، در کالیفرنیا، راهبههای کاتولیک با تاسیس یک مؤسسۀ ویژۀ «خواهرانه»، به کشت حشیش شروع کردند. این « خواهران درّه» میخواهند دنیا را با گیاهان دارویی و ماریجوانا «شفا دهند».
ویدئوهای تبلیغاتی مواد مخدر به عنوان ویدئوهای «درمان معجزهآسا» معرفی میشوند، که در آن، برای مثال، «یک مرد مبتلا به بیماری پارکینسون برای اولین بار ماریجوانای طبی را امتحان میکند. ۴ دقیقه پس از آن، علائم اسپاسم و لرزش محو میشوند».
حتی مایک تایسون که ماریجوانا را بعنوان درمان ناتوانی جنسی به بازار عرضه کرد، درگیر این تجارت کثیف بود! به گفتۀ بازاریابان تایسون، که به شدت در حال گسترش امپراتوری داروهای مخدری خود هستند، ۵۲ درصد از مردان در ایالات متحده از اختلال نعوظ رنج میبرند. از این رو، سوداگران روی سود خوب حساب میکنند.
در ماه آوریل، رهبری اتحادیۀ ملی بسکتبال از انعقاد توافقنامه با انجمن ملی بسکتبالیستها خبر داد که بر اساس آن بازیکنان باشگاه به استفاده از حشیش مجاز خواهند بود. این قرارداد ۷ ساله شامل حذف حشیش از برنامۀ آزمایش بازیکنان بسکتبال میشود. بازیکنان دیگر برای مصرف «علف هرز» مورد آزمایش قرار نمیگیرند…
سازمانهای مذهبی در آمریکا از قانونی شدن مواد مخدر فعالانه حمایت میکنند. به عنوان مثال، کلیسای اسقفی امیدوار است که کنگرۀ ایالات متحده به استفاده از «علف هرز» در زمان «مناسب از نظر پزشکی» اجازه دهد. کلیسای پروتستان از دولت فدرال میخواهد قوانینی را وضع کند که به درمان حشیش برای مبارزه با سرطان، ایدز و پلاسیدگی عضلانی اجازه دهد. سازمان «پروتستانهای هوادار منافع مشترک» میگوید که «تصویب قانون ماریجوانای طبی یک عمل شفیقانه و دلسوزانه خواهد بود». کنوانسیون ملی باپتیست مترقی معتقد است که نه متخصص پزشکی که حشیش طبی را به بیماران به شدت بیمار تجویز میکند و نه خود بیماران نباید تحریم شوند. اتحادیۀ یهودیت اصلاحطلب از مقررات فدرال در مورد استفادۀ پزشکی از حشیش حمایت میکند…
در سال گذشته بیش از ۳۰ میلیارد دلار ماریجوانا و فرآوردههای ماریجوانای قانونی در آمریکا خریداری شد که این میزان یک و نیم برابر حجم فروش مثلاً شکلات است!
در کانادا، در اوایل ماه مه، اولین فروشگاه مواد مخدر- داروخانۀ فروش هروئین، متامفتامین و کوکائین درهای خود را با مهماننوازی باز کرد. در اینجا تقریباً همه چیز، از مواد افیونی و هروئین گرفته تا داروی اکستازی و کوکائین فروخته میشود.
روند اعتیاد به مواد مخدر به عنوان «هنجار جدید» فقط به آمریکا محدود نمیشود. به عنوان مثال، استرالیا «قارچ جادویی و اکستازی را به عنوان دارو تولید می کند». روانپزشکان محلی در بهت فرورفتهاند: «بالاترین مقام بهداشتی استرالیا زمینه را برای درمان آینده بیماری روانی با داروهای باشگاهی محبوب فراهم کرده است. ترکیبات فعال قارچ جادویی و اکستازی از اول ژوئیه ۲۰۲۳ به طور رسمی برای نسخه تأئید میشود».
ترویج مواد توهمزای «جادویی» به روش استرالیایی و آمریکایی
اروپا هم خیلی عقب نیست. در سوئیس، ماریجوانا هنوز در حالت آزمایشی قانونی میشود. از ماه ژوئیه، هزاران نفر از ساکنان زوریخ میتوانند مواد مخدر را به صورت قانونی خریداری و مصرف کنند.
در ۱۲ آوریل، وزیر بهداشت آلمان، کارل لاوترباخ و وزیر کشاورزی جم اوزدمیر اعلام کردند که مقامات آلمانی تا پایان سال ۲۰۲۳ ماریجوانا را قانونی خواهند کرد و اجازه ذخیرۀ حشیش و همچنین کشت و فروش خشاش را خواهند داد. علاوه بر این، «باشگاههای اجتماعی برای دوستداران ماریجوانا» باید در آلمان ایجاد شود که اجازه کشت مواد مخدر و توزیع آن در بین اعضای خود را داشته باشد. این باشگاهها توسط «انجمنهای غیرانتفاعی» اداره میشوند و شهروندان میتوانند از سن ۱۸ سالگی به آنها بپیوندند. در ازای حق عضویت، ماری جوانا به آنها داده میشود.بهنژادی
به گفتۀ کارل لاوترباخ مقامات آلمانی برای اصلاح سیاست مواد مخدر در اتحادیۀ اروپا لابیگری خواهند کرد. در حال حاضر، قانون اتحادیۀ اروپا فعالیتهای تجاری مرتبط با حشیش، مانند کشت تجاری و فروش خشخاش را ممنوع میکند. بر این اساس، بازرگانان آلمانی قرار است با همفکران دیگر کشورهای عضو اتحادیۀ اروپا متحد شوند و از آزادسازی سیاست مواد مخدر دفاع کنند.
افراد همفکر هم دست روی دست نگذاشتهاند. در ۵ آوریل، دولت چک یک استراتژی جدید سیاست مواد مخدر را تصویب کرد که تا پایان سال ۲۰۲۵ قابل اجرا خواهد بود. طرح مسئولان شامل قانونی شدن حشیش «تفریحی» است.
مدیر مؤسسه ملی ایالات متحده در مورد سوء مصرف مواد مخدر، نوۀ دختری لئون تروتسکی، دکتر نورا ولکووا: جریان «راست» از استرالیا تا ایالات متحده و کانادا معتقد است که بر انقراض آنگلوساکسونها در اثر مصرف بیش از حد مواد مخدر و فنتانیل نظارت میکند.
یک واقعیت قابل تأمل: کارزار فعلی ترویج ماریجوانا و « اضطراب فنتانیل» بهاره در غرب تنها ناشی از … ممنوعیت تولید تریاک در افغانستان بود! مقامات اتحادیۀ اروپا رسماً از این میترسند که در غیاب هروئین، معتادان «به سمت مواد مخدر خطرناکتر» مانند فنتانیل روی بیاورند. در ماه مارس، ملا هیبتالله آخوندزاده، رهبر جنبش ممنوعه «طالبان» در روسیه، دستور سوزاندن تمام مواد مخدر در کشور را صادر کرد و کشت خشخاش را ممنوع کرد. مواد مخدر کشف و ضبط شده باید در حضور دادگاه سوزانده شود و «کشت خشخاش در سراسر کشور اکیداً ممنوع است و پس از آن هیچکس نمیتواند در زمین خود خشخاش بکارد». به وزارت امور داخله و مقامات دادستانی افغانستان دستور داده شده که تمامی متخلفان را به پای میز محاکمه بکشانند و به محاکم نیز دستور داده شده که آنها را به «مجازات شرعی» برسانند.
نقل از: تارنمای بنیاد فرهنگ راهبردی
پینوشت:
جلالخالق، این سرمایهداری چه خوابهایی برای بشریت دیده است! تمامی فلاکتها و بدبختیهایی را که به بشریت تحمیل کرده، فقر، گرسنگی، بیحقوقی، بیپناهی را یک روز با راهاندازی غوغا و هیاهوی تبلیغاتی در مورد آزادی مناسبات غیرطبیعی بین دو جنس انسان، برسمیت شناختن بچهبازی و غیره به سایه میبرد و روز دیگر، با ترویج و تبلیغ مواد مخدر! نکته سزاوار تأمل در رابطه با همه این مسائل این است که روحانیت دینی در پشت آنها قرار دارد. بعبارت دیگر، سرمایهداری با فتوای خادمان دین چنین روشهایی را در جوامع به کار میبندد. در همه حال، سرمایهداری برای سلامتی مضر است (لینک مطلب مرتبط).
https://eb1384.wordpress.com/2023/05/14/
۲۴ اردیبهشت-ثور ۱۴۰۲