مبارزان کمونیست
اخبار کارگری
نسان نودینیان
داوود رفاهی
اعتراضات كارگری
تجمع اعتراضی کارگران فولاد زاگرس در مقابل اداره کل کار، تعاون و رفاه اجتماعی استان کردستان
اتحادیه آزاد کارگران ایران. اتحادیه آزاد کارگران ایران: بدنبال گذشت بیش از ٢٠ روز از برگزاری جلسه رسیدگی به شکایت کارگران فولاد زاگرس در هیات تشخیص اداره کار شهرستان قروه و تاخیر در صدور رای از سوی هیات مزبور، صبح امروز بیش از یکصد نفر از این کارگران با عزیمت به شهر سنندج دست به تجمع اعتراضی در مقابل اداره کل وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی استان کردستان زدند و خواهان صدور رای هیات تشخیص اداره کار شهرستان قروه در مورد شکایت خود شدند. بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران، این تجمع همزمان با برگزاری یک جلسه خبری با شرکت خبرنگاران رسانه های استانی در دفتر مدیر کل بود. بنا بر این گزارش، کارگران فولاد زاگرس با مشاهده این وضعیت و علیرغم ممانعت از ورودشان به محل جلسه، در اقدامی اعتراضی با ورود به جلسه خبری مدیر کل، معترضانه خواهان صدور رای نسبت به شکایت خود در هیات تشخیص اداره کار شهرستان قروه شدند. بدنبال این وضعیت مدیر کل و مدیر روابط کار اداره کل وزارت کار در استان کردستان، طی نشستی با کارگران در حضور خبرنگاران به آنان وعده دادند روز سه شنبه هفته جاری رای بازگشت بکار ٢٣٥ کارگر اخراجی فولاد زاگرس و استیفای ٥ ماه دستمزد معوقه آنان از سوی هیات تشخیص اداره کار شهرستان قروه صادر خواهد شد. بنا بر آخرین گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران پس از این جلسه، مدیر روابط کار اداره کل کار استان کردستان با نماینده های کارگران نشستی دیگری برگزار کرد که تا لحظه مخابره این خبر(٤٠/١٢ ظهر)، جلسه مزبور همچنان ادامه دارد و چنانچه مسائل دیگری با کارگران فولاد زاگرس مطرح بشود متعاقبا از سوی اتحادیه آزاد کارگران ایران برگزار خواهد شد. کارگران فولاد زاگرس بطور متحدانه و قاطعانه ای اعلام کرده اند چنانچه هیات تشخیص اداره کار شهرستان قروه اقدام به صدور رای غیر قانونی در مورد شکایت شان بکند دامنه اعتراضات خود را بار دیگر به تهران خواهند کشاند و تا رسیدن به حقوق قانونی خود از پای نخواهند نشست.
اتحادیه آزاد کارگران ایران – دهم شهریور ماه ١٣٩٢
***
کارگران شرکت ملی سرب و روی زنجان برای دومین بار، و این بار به همراه خانواده‌های خود در مقابل استانداری زنجان تجمع کردند
٥شهریور: کارگران شرکت ملی سرب و روی زنجان برای دومین بار، و این بار به همراه خانواده‌های خود در مقابل استانداری زنجان تجمع کردند. پس از بالا گرفتن اعتراضات مردمی به دلیل آلاینده بودن کارخانه سرب و روی زنجان و متعاقبا تعطیلی این کارخانه در تاریخ ٢٣ مردادماه، اسه شنبه (٥ شهریورماه) ٤٠٠ کارگر شرکت ملی سرب و روی زنجان برای دومین بار به بیکاری‌شان که در آستانه یک ماهگی است اعتراض کردند. کارگران این بار خانواده‌های‌شان را هم با خود آورده بودند. یکی از معترضین درباره تجمع امروز گفت: در زمان تعطیلی کارخانه مسئولان به ما وعده دادند به زودی با انتقال کارخانه، به کارمان باز می‌گردیم اما حالا نزدیک به یک ماه است که کارخانه تعطیل است و از انتقال هم خبری نیست. این کارگر در توضیح همراهی خانواده‌ها در تجمع امروز، گفت: بیکاری هر کدام از ما (کارگران) تنها منبع درآمد یک خانواده چهار – پنج نفره را نابود میکند. خانواده‌ها هم به اندازه ما نگرانند که اگر این وضعیت بلاتکلیفی ادامه پیدا کند، هیچ‌وقت به کار سابق‌مان بازنگردیم. کارگران شرکت ملی سرب و روی پیش از این، در تاریخ ٣٠ مرداد ماه در مقابل استانداری زنجان تجمع کرده بودند. تجمعات خانواده‌های کارگران کارخانه سرب و روی که از شهروندان عادی زنجان محسوب می‌شوند از آن جهت قابل تأمل است که این اعتراضات در مقابل استانداری زنجان، واقع در بلوار شهید چمران رخ می‌دهد. خیابانی که تا چندی پیش شاهد تجمع اقشار مختلف مردم زنجان به قصد تعطیلی و یا انتقال شرکت ملی سرب وروی زنجان بود که سرانجام اعتراض‌شان با تعطیلی کارخانه به ثمر نشست.
***
تجمع مجدد كارگران مخابرت روستایی مقابل مجلس
٦شهریور:کارگران مخابرات روستایی در اعتراض به اجرا نشدن مصوبه مجلس در خصوص بیمه آنان، صبح امروز مجددا مقابل مجلس تجمع کردند. کارگران مخابرات روستایی كه از استانهای همدان، کرمان، یزد و شهرستان‌های کنگاور و بهاباد به تهران آمده‌اند، با تجمع مقابل مجلس خواستار اجرای عدم اجرای بند ٨٦ قانون بودجه ٩٢، شدند. در بند ٨٦ قانون بودجه سال جاری آمده است: «صندوق تأمین اجتماعی موظف است کارگزاران و پیمانکاران حقیقی و افراد حقوقی و سایر افرادی که به عنوان کارگر یا تحت هر عنوان دیگری طرف قرارداد مخابرات روستایی می‌باشند، را پس از واریز حق بیمه سهم کارگر توسط کارگزار و پیمانکار (کارگر) و تا زمان فروش سهام مدیریتی براساس قانون تأمین اجتماعی و قانون کار تحت پوشش بیمه قرار دهند. حق بیمه سهم کارفرما تا سقف دو هزار و چهارصد میلیارد (٢٤٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠٠) ریال از محل ردیف ٧٤ ٥٥٠٠٠٠ جدول شماره (٩) این قانون تأمین میشود. وزارتخانه‌های ارتباطات و فناوری اطلاعات، تعاون، کار و رفاه اجتماعی و امور اقتصادی و دارایی، ملزم به رفع مشکلات اجرای بند (٦٤) قانون بودجه سال ١٣٩١ کل‌کشور مرتبط با کارگزاران مخابرات روستایی بوده و شرکت متولی (شرکت مخابرات ایران) متعهد به استمرار بیمه و قرارداد مستقیم با کارگران، پیمانکاران و کارگزاران روستایی طبق شرایط و ضوابط مقرر در قانون کار می‌باشند.»
كارگران
بهنام ابراهیم زاده:خواستار آزادی من شوید تا در کنار فرزند بیمارم باشم!
خطاب به سندیکاهای کارگری ایران وجهان! من بهنام ابراهیم زاده فعال کارگری و مدافع حقوق کودکان این نامه را خطاب به شما کارگران سندیکاهای ایرانی نوشتم. چرا که فکر میکنم این شما هستید که می توانید در این شرایط سخت و بحرانی من و خانواده ام را یاری رسانید. شما کم و بیش از وضعیت من و خانواده ام خبر دارید. با این نامه از شمامی خواهم ما را به معنای واقعی کلمه تنها نگذارید. ما یک طبقه و هم سرنوشت هستیم. شما میدانید که من را تنها به جرم دفاع ازحقوق کارگران و زحمتکشان و دفاع از حقوق کودکان کار و خیابان دستگیرکردند و در دادگاهی ناعادلانه محکوم به زندان شدم. من نه اولین زندانی ام و نه آخرین. اما بعنوان پدر یک فرزند بیمار سرطانی و کسی که از هر حقوقی محروم شده است، شیرازه زندگی ام از هم پاشیده شده است. خطاب من به شما هم طبقه هایم و وجدانهای بیداردرجهان است ،که بیعدالتی را نمی پذیرند. من نه میلیاردها پول مردم را بالا کشیدم، نه چپاول کردم، نه دزدی کردم، نه آدم کشته ام و نه به حقوق کسی تجاوز کرده ام. من خواهان ابتدایی ترین حقوق هر انسانی بودم که در این جامعه زندگی میکند. من مانند بسیاری دیگر از هم طبقه ای هایمان بجرم دفاع از حقوق کارگران “مجرم” شناخته شدم و به زندان محکوم شدم. خانواده ام محتاج نان شب هستند و نان آورشان در زندان است. تنها فرزندم به مریضی سرطان خون مبتلا شده و پدرش در زندان است. حتی نمی توانم با خیال راحت در دوره معالجه فرزندم کنار او باشم.ما کارگران از سرنوشت و زندگی مشقت بار هم آگاهیم و می دانیم خانواده های کارگری در چه وضعیت ناهنجاری قرار گرفته اند. اما وضعیت من بدتر است. من دیگر تاب تحمل نگاه فرزندم را ندارم. امروز وقتی به بیمارستان محک می بردمش که مجددا بستری شود، اضطراب سراسر وجودش را گرفته بود. نگران بود که آیا من در کنارش خواهم ماند یا اینکه باید به زندان بازگردم و تنهایش بگذارم. درک این وضعیت برای شماها که پدر هستید سخت نیست. من دارم از درد و رنج فرزندم که دارد جلوی چشمم قطره قطره آب میشود نابود میشوم. نگران وضعیت او هستم. در عین حال نگران از اینکه اگر به زندان برنگردم و درکنار فرزندم بمانم، نیروهای انتظامی به خانه ام میریزند یا در کنار بسترفرزندم با توهین و اذیت و آزار به زندان منتقل ام می کنند. نامه های نیما پسرم و ذبیجه همسرم، و نامه های خودم تاکنون باعث نشده که حکم آزادیم را بدهند. یا حداقل تا بهبود حال فرزندم دست از سرم بردارند. هم طبقه ها و وجدانهای بیدار! مردم شریف و مدافع حقوق انسانی! از شما میخواهم به هر شکلی که میتوانید از من حمایت کنید و خواهان آزادی من شوید. من و همسر و نیمای عزیزم را تنها نگذارید!ما به حمایت وکمک شما نیاز داریم خواهان ازادی من وتمامی فعالین کارگری خصوصا رضا شهابی ومحمد جراحی وشاهرخ زمانی و دیگر همکارانم باشید .بهنام ابراهیم زاده فعال کارگری وکودک ٣١مردادماه ٩٢ رونوشت به سندیکاهای کارگری ایران: سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران سندیکای کارگران نیشکرهفت تپه اهواز سندیکای کارگران فلزکارمکانیک تهران سندیکای کارگران نقاش و تزیینات تهران
***
بازگرداندن بهنام ابراهیم زاده به زندان را قویا محکوم میکنیم
در پی تلاشهای بهنام ابراهیم زاده برای تمدید مرخصی زندان و حضور در کنار فرزند بیمارش، مقامات دادستانی با تمدید مرخصی وی موافقت نکردند و بهنام بناچار دیروز دوشنبه چهارم شهریور ماه خود را به زندان اوین معرفی کرد. بهنام در حالی بار دیگر در زندان اوین محبوس شد که فرزند نوجوانش به علت بیماری سرطان خون همچنان تحت درمان است و بر اساس نظر پزشکان عدم وجود فشارهای روانی و حضور پدر بر بالین این نوجوان برای درمانش یک مسئله حیاتی است. از نظر ما در اتحادیه آزاد کارگران ایران، این درجه از رفتار غیر انسانی با بهنام ابراهیم زاده به گرو گرفتن جان یک نوجوان در بستر بیماری برای به زانو در آوردن این فعال کارگری است. این اقدام غیر انسانی در حق بهنام ابراهیم زاده و خانواده وی در شرایطی صورت میگیرد که بوق و کرنای ادعای تدبیر و اعتدال گرایی دولت یازدهم صفحات همه روزنامه ها و رسانه های خبری داخلی و خارجی را پر کرده است. اما به نظر میاید مدعای تدبیر و اعتدال گرایی نه مدعایی برای استیفای حقوق فردی و مدنی مردم ایران، بلکه مدعایی در برخورد به حوزه های قدرت در سطح داخلی و بین المللی است. اتحادیه آزاد کارگران ایران با اعلام انزجار از بازگرداندن بهنام ابراهیم زاده به زندان، مسئولیت این اقدام را بر عهده بالاترین مقامات قضائی و اجرایی دولت جمهوری اسلامی میداند و در این میان وارد شدن هر گونه ضایعه غیر قابل جبرانی به فرزند بیمار بهنام ابراهیم زاده را که میتواند حاصل فشارها و استرس های ناشی از به زندان افکندن پدر باشد، مستقیما متوجه این مقامات میداند و بدینوسیله از همه تشکلهای کارگری و نهادهای مدنی و حقوق بشری در ایران و سرتاسر جهان میخواهد تا در اقدامی بسیار عاجل و فوری خواهان آزادی بی قید و شرط بهنام ابراهیم زاده، محمد جراحی و رضا شهابی که هر کدام از آنان نیز در بدترین شرایط جسمانی در زندان بسر می برند، بشوند. اتحادیه آزاد کارگران ایران- پنجم شهریور ماه ١٣٩٢
***
خبری کوتاه درباره وضعیت کارگران فولادزاگرس
نوشته زیر برای پیامک گیر کارگران فلزکارمکانیک از طرف دوستان فعال فولاد زاگرس رسیده است: سلام. هیات مدیره زاگرس حاضر نیست تعهد کتبی بدهد تا در اولین فرصت کارگران را بکار دعوت بکند.تا الان بیمه بیکاری کارگران در شورای عالی اشتغال عنوان نشده و اعتباری اتخاذ نشده،همه عوامل در مورد کارگران و کارخانه توسط استانداری راکد و بلوکه شده ،اداره کار استان از دادن رای وحشت دارد.چرا که اعتراض کارگران را بهمراه دارد.
***
کمیته حمایت از شاهرخ زمانی
ادامه خودسری و قانون شکنی وزارت اطلاعات در دستگیری و شکنجه مبارزین و آزادیخواهان تا کی؟ نامق محمودی پیرمرد کشاورز و بی گناه ٦٢ ساله کرد بعد از ١٧ ماه بلاتکلیفی و از دست دادن بینای یک چشمش بر اثر شکنجه های ماموران وزارت اطلاعات در زندان و تبعیدگاه جهنمی رجایی شهر، ١٦ روز پیش توسط اطلاعات با هماهنگی مسئولین زندان ربوده شده بود، طی این مدت کوچکترین خبری از وی در دست نبود، تا اینکه امروز به صورت غیر مستقیم معلوم شد او را برای باز جویی مجدد به اطلاعات سنندج انتقال داده اند ، نامق محمودی از اهالی روستای ایرانشهر از توابع سقز است ، ماموران ، بازجوها ، قاضی و افراد ابواب جمعی جمهوری اسلامی مربوط به زندانیان بطور سیستماتیک و عادات سنتی این نظام به نوع پرونده و جرم چندان توجهی ندارند بلکه تنها موضوع مهم برای آنها این است که هیچ زندانی مقاومی وجود نداشته باشد اگر هر زندانی بخواهد از حق خود دفاع کند تمامی سازمانها و نهادهای و ماموران مربوطه بسیج می شوند تا او را بشکنند این به صورت استراتژی برای جمهوری اسلامی جا افتاده است بر این مبنا است که نامق محمودی را بدون توجه به پرونده اش اذیت و آزار و شکنجه مداوم می کنند، او یکی از زندانیان بسیار مقاوم است که دائما” برای گرفت حق خود پافشاری می کنند و این برای بیماران سادیستی جمهوری اسلامی در کسوت ماموران نهاد های مختلف خوشایند نیست . نهاد ها و ماموران جمهوری اسلامی ضمن خدمت گزاری به سرمایه داری ، بیماری سادیسم و خود بر تر بینی در نهاد ها و سازمانها و ادا رات مانند وزارت اطلاعات ، قوه قضاییه ، سازمان زندانها و… به طور سازمانی و حتی فردی اعضاء به صورت اپیدمی نهادینه شده است . از این جهت است که با دیدن زندانیان مقاوم و معترض با نا عدالتی ها رگ گردنشان برجسته شده کمر به شکنجه و اذیت و ازار آنها تا مرگ می بندند، در این راستاست که افشین اسانلو ، کرمی خیر آبادی ، ستار بهشتی و دهها نفر زیر شکنجه بازجوها به قتل رسیده اند . همچنبن قابل توجه است شروع کار دولت تدبیر و امید یا “اعتدال” با ٢٧ اعدامی اعلام شده و ادامه ی خودسری و قانون شکنی توسط سربازان گمنام امام زمان که در دزدیدن و شکنجه کردن و نگهداری طولانی مدت زندانیان ید بیضای دارند نشان دهنده مثل معروفی است ” سالی که نکوست از بهارش پیداست” . ما ضمن ابراز نگرانی از وضعیت نامعلوم نامق محمودی و ادامه شکنجه وی و دستگیری ، شکنجه و زندانی کردن سایر فعالین کارگری ،اجتماعی ،سیاسی و مذهبی از تمام مردم آزادیخواه ایران و جهان و مدافعین حقوق انسانها می خواهیم ضمن محکومیت فوری این عمل ضدانسانی، اقدامات عملی لازم را برای ممانعت از ادامه شکنجه و اذیت و آزار زندانیان برنامه ریزی و اجراء کنند. شاهرخ زمانی، ناصح یوسفی، صالح کهندل. زندان رجایی شهر ٦/٦/١٣٩٢
***
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک و هیات بازگشایی سندیکای کارگران نقاش و تزئینات به حمایت از این ندای انسانی پاسخ گفته و از هرگونه کمکی دریغ نخواهد ورزید
٣١مرداد: رفقای زندانی ما، یاری شما را می طلبند! آنچه در ماههای اخیر برای کارگران زندانی اتفاق می افتد ،نگران کننده است.پس از فراخوان ٢٠/٥/١٣٩٢ سندیکاهای کارگری فلزکارمکانیک و نقاش و خانواده های اسالو و جراحی، هنوز هیچ اقدامی در جهت اعزام رضا شهابی جهت مراقبت های پزشکی به بیرون از زندان مشاهده نمی شود. برخورد نامناسب مامور زندان با محمد جراحی در بیمارستان تبریز در تاریخ ٢٦/٥/١٣٩٢ باعث شد که محمدجراحی در اعتراض به این برخورد نامناسب ،بدون هیچگونه اقدام پزشکی به زندان باز گردانده شود. بهنام ابراهیم زاده کارگر کارخانه ،پدر نیما ابراهیم زاده است.نیما به دلیل ابتلا به سرطان تحت درمان قرار دارد وبودن پدرش درکنار او جزو حقوق انسانی است. ما از همه سندیکاهای کارگری در ایران و جهان ،وجدان های بیدار و مردم شریف می خواهیم که باارسال نامه به رییس قوه قضاییه ایران از ایشان بخواهند که برادران زندانی و بیمارمان را از زندان آزاد کنند و بهنام ابراهیم زاده به جای زندان در کنار همسرش برای بهبودی فرزند بیمارش تلاش کند. ایمیل قوه قضاییه info@adiran.ir دفتر اموربین الملل قوه قضاییهinfo@judiciary.ir سندیکای کارگران فلزکارمکانیک. هیات بازگشایی سندیکای کارگران نقاش و تزیینات
***
اتحادیهٔ کارگران فولاد آمریکا: محمد جراحی، رضا شهابی و بهنام ابراهیم‌زاده را آزادکنید!
«پس از انتشار اعلامیه سندیکای کارگران فلزکارمکانیک وهیات بازگشایی سندیکای کارگران نقاش و تزیینات در تاریخ ٣١/٥/١٣٩٢ و یاری خواستن از رفقای سندیکایمان، اتحادیه کارگران فولاد آمریکا نامه زیر را برای رییس جمهور ایران، ریاست قوه قضاییه و وزیر کار ارسال کرد. این نامه جهت اطلاع به سندیکای کارگران فلزکارمکانیک فرستاده شد.» اتحادیهٔ کارگران فولاد آمریکا وحدت و قدرت برای کارگران! دکتر حسن روحانی،ریاست جمهوری اسلامی ایران! آقای صادق لاریجانی،رییس قوهٔ قضائیه! دکتر علی ربیعی،وزیر کار! آقایان، این نامه را هم به‌عنوان یک سندیکالیست و هم به‌عنوان یک استاد دانشگاه برای شما می‌نویسم تا نگرانی شدید خود را در مورد رهبران سندیکایی که اکنون در زندان‌های ایران به‌سر میبرند اعلام کنم. به‌طور مشخص، مایلم در مورد زندگی و سلامتی محمد جراحی، کارگر نقاش و عضو سندیکای کارگران نقاش و تزئینات تهران، که به‌دلیل ابتلا به سرطان تیروئید و نبود مراقبت پزشکی در خطر مرگ قرار دارد، ابراز نگرانی نمایم. همچنین، در مورد وضعیت رضا شهابی، رانندهٔ اتوبوس و عضو هیأت مدیرهٔ سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران، که در نتیجهٔ نبود مراقبت‌های پزشکی پس از عمل جراحی در وضعیت خطرناکی قرار دارد، ابراز نگرانی شدید میکنم. بالاخره،همچنین به‌شدت در مورد دستگیری بهنام ابراهیم‌زاده، فعال سندیکایی و حقوق کودکان، که به‌دلیل دفاع از حقوق کارگران و کودکان کار و خیابان به‌طور غیرعادلانه به‌زندان محکوم شده است، نگرانم. خانوادهٔ آقای ابراهیم‌زاده، از جمله فرزند او که به سرطان خون مبتلا شده است، در معرض فشار مالی شدید و در مرز گرسنگی قرار دارند. من از طریق این نامه از شما میخواهم که همهٔ این افراد را بی‌درنگ از زندان آزاد کنید، همهٔ اتهامات علیه آنان را لغو نمایید، و در عین حال سلامتی و تندرستی آنان را تضمین کنید. این نامه را با گفتن این مسأله به‌پایان می‌برم که با دخالت‌های کشورمان در امور ایران مخالفم، و هیچ‌یک از برنامه‌های دخالت‌جویانهٔ ایالات متحده علیه ایران مورد تأیید من نیست. در واقع، من همواره با چنین دخالت‌جویی‌هایی مخالفت کرده‌ام. در عین حال، آرزو دارم که در قلب خود جایی برای برخورد صحیح با این سندیکالیست‌ها و خانواده‌های آنان بیابید. با احترامات متقابل. دانیل م. کووالیک. معاون ارشد مشاور کل حقوقی. اتحادیهٔ کارگران فولاد آمریکا ٥ شهریور ١٣٩٢
***
احضار جلیل محمدی فعال کارگری
به گزارش رسیده دوشنبه مورخ ٤/٦/٩٢ جلیل محمدی فعال کارگری در شعبه ی چهار دادیاری دادگستری سنندج برای ایراد آخرین دفاعیاتش حاضر شد. این فعال کارگری تنها جرم خود را دفاع از کارگران بیان کرد و از آزادی ایجاد تشکل های کارگری دفاع کرد. لازم به ذکر است که جلیل محمدی در تاریخ ١٢ اردیبهشت سال جاری به همراه یکی از اعضای کمیته ی هماهنگی بنام “حامد محمودی نژاد” توسط مأمورین اداره ی اطلاعات دستگیر و مدت ٦٢ روز در بازداشتگاه اداره ی اطلاعات بسر برد و در آخر با قرار وثیقه ی ٥٠ میلیونی از زندان آزاد شد. كمیته ی هماهنگی برای كمك به ایجاد تشكل های كارگری-٦ شهریور ١٣٩٢
***
به مناسبت چهلمین روز درگذشت فعال کارگری و عضو کمیته هماهنگی کاوه خدادادی
روز ٢٢/٤/٩٢ ساعت ١٥و ١٠ دقیقه بعد ظهر کمیته هماهنگی عضو دلسوز خود، کاوه خدادادی را در یک سانحه رانندگی در مسیر جاده بناب –تبریز ازدست داد. حسن خدادادی معروف به کاوه در سال ١٣٦١ در یک خانواده کارگری در روستای کرکره از توابع شهر شاهین دژ آذربایجان غربی چشم به جهان گشود. پدر وی کارگر و آهنگری خوشنام بود، که در کارگاه کوچکش به ساختن ابزار و ادوات کشاورزی مشغول بود. کاوه که هنوز کودکی بیش نبود ناچار بود هم درس بخواند و هم ابزارآلاتی را که پدرش می ساخت در مسیر جاده ها به صورت دستفروشی بفروشد واز طریق آن کمک خرج خانواده باشد. در سن ١٧ سالگی جهت یافتن کار به مانند فرزند هزاران کارگر دیگر عازم شهر تهران شد. و به مدت ٣سال در کارخانه های اطراف تهران به کارگری پرداخت. او که قبلن با درد و رنج و سختی کار آشنا بود کار در کارخانه وی را پخته تر و عرصه ای تازه برای شناخت و مبارزه علیه نابرابری های نظام سرمایه داری در برابرش قرار داد. در این مدت شاهد استثمار هرچه بیشتر کارگران توسط کارفرمایان بود و مشقاتی را که هم طبقه ای هایش تحمل می کردند لمس می نمود. و در طی این مدت تنهاراه نجات کارگران را در متحد شدن و تشکل یابی شان دانست وبه همین دلیل به مانند یک کارگر فعال به کمیته هماهنگی پیوست او نه تنها در میان کارگران و فعالین کارگری شهر بوکان بلکه برای دیگر اعضای کمیته هماهنگی چهره ای خوشنام و آشنا بود. خوشرویی، صداقت، فداکاری و مهربانی از صفات بارز او بود. یاد و خاطره او و عزمش برای از بین رفتن نابرابری های اجتماعی در دلها زنده خواهد ماند. از طرف جمعی از دوستانش منبع:سایت كمیته ی هماهنگی برای كمك به ایجاد تشكل های كارگری
بازنشستگان
تجمع اعتراضی بازنشستگان ذوب آهن اصفهان مقابل ساختمان کانون بازنشستگان ذوب آهن اصفهان
٥شهریور: بازنشستگان ذوب آهن و فولاد استان اصفهان در خیابان نشاط و در برابر ساختمان کانون بازنشستگان ذوب آهن استان اصفهان تجمع کردند. این بازنشستگان که چند ماهی است حقوق آنها عقب افتاده است و با مشکلاتی برای دریافت طلب خود از دولت روبه‌رو هستند، در این تجمع خواستار رسیدگی مسئولان به وضعیت معیشتی آنها و پرداخت معوقه‌ها شده‌اند. تجمع بازنشستگان ذوب آهن به دلیل سه ماه عقب افتادن حقوق آنها است. مدیرعامل کانون بازنشستگان ذوب‌آهن استان اصفهان: براساس مصوبه‌ای که در سالهای گذشته به تصویب رسید باید دولت واگذاری اختیار برداشت از صندوق فولاد کشور به میزان ١٢ هزار و ٥٠٠ میلیارد تومان را به امضا می‌رساند که در دولت پیشین رحیمی معاون اول رئیس جمهور سابق این کار را انجام نداد. وی اظهار داشت: همچنین براساس توافق وزارت صنعت معدن و تجارت و وزارت رفاه، باید از تیرماه سال جاری مستمری بازنشستگان فولاد از سوی این دو وزراتخانه و از محل منابع صندوق فولاد پرداخت می‌شد که این توافق به دلیل عدم امضای مصوبه پیشین هیئت دولت برای واگذاری اختیار برداشت از صندوق فولاد هنوز محقق نشده است. دستمزد همچین به بدهی ذوب آهن به این صندوق نیز اشاره کرد و گفت: براساس مصوبات سال گذشته قرار بود بخشی از منابع صندوق حمایت از بازنشستگان فولاد کشور از محل فروش سنگ آهن تامین شود اما شرکت ذوب آهن اصفهان با وجود فروش سنگ آهن هنوز ٤٠ میلیارد تومان اعتبار حاصل از این فروش را به صندوق واریز نکرده است.
***
داوودرضوی:صف‌‌های هر روزه بازنشستگان برای دریافت مطالبات از بیمه دی
٩شهریور: یک کارگر بازنشسته تهرانی گفت: بسیاری از بازنشستگانی که در ازای پرداخت ماهانه حق بیمه قرار بوده است كه از خدمات بیمه تکمیلی دی استفاده کنند، هنوز موفق به دریافت هزینه‌های درمانی خود نشده‌اند. داوود رضوی با اشاره به سرگردانی روزانه صدها کارگر بازنشسته در ساختمان‌های اسناد پزشکی بیمه دی واقع در میرداماد و پارک هنرمندان، گفت: به نظر می‌رسد مسئولان بیمه دی قصد دارند تا با معطل کردن بیمه‌شدگان بازنشسته برای خود زمان بخرد. در حال حاضر بازنشستگان بیمه شده مجبورند برای وصول مطالبات خود از ساعات ٥ تا ٧ بامداد در صف نوبت دهی شرکت بیمه دی واقع در پارک هنرمندان حضور داشته باشند و این درحالی است که این بازنشستگان از مناطق دوری چون کرج، ورامین، مامازند، اسلامشهر و شهریار عازم می‌شوند. شرکت بیمه دی به عنوان بدهکار باید از تمام نیرو و توانایی خود برای پاسخگویی به مراجعان استفاده کند و نباید با بازنشستگان مانند بدهکار رفتار کند. شرکت بیمه دی طی قراردادی با کانون عالی بازنشستگان تامین اجتماعی مکلف شده بود تا در ازای دریافت حق بیمه ماهانه به کارگران بانشسته‌ای که از خدمات درمانی مراکز و بیمارستان‌های خصوصی استفاده میکنند، بخشی از هزینه درمان را پرداخت کند. علل شرکت بیمه دی از پرداخت هزینه درمان به کارگران بازنشسته در حالی ادامه دارد که در فاصله یکسال گذشته از یکسو روز به روز بر حجم تعهدات این شرکت افزوده شده است و از سوی دیگر به دلیل نوسانات اقتصادی از ارزش مطالبات بیمه شدگان کاسته شده است. در حال حاضر روزانه انبوهی از بازنشستگان برای دریافت هزینه درمانی خود به واحد اسناد پزشکی شرکت بیمه دی مراجعه میکنند. با وجود آنکه شرکت بیمه دی طبق قرارداد منعقد شده موظف است تا بخشی از هزینه درمانی پرداخت شده توسط کارگر بازنشسته را پرداخت کند، اما در عمل مسئولان این شرکت با امروز و فردا کردن سعی دارند تا از انجام تعهدات خود شانه خالی کنند.
اخراج و بیكارسازی
اخراج٥٠ کارگر غرب استیل در بازگشت از تعطیلات تابستانی
٩شهریور: اخراج ٥٠ کارگر قرار دادی کارخانه غرب استیل پس از بازگشت از تعطیلات تابستانی خبر داد. سابقه کار کارگران اخراجی٧ تا ١٠ سال است.با توجه به اینکه هنوز از زمان قرارداد سایر کارگران باقی مانده است، ٤٥٠ کارگر باسابقه این کارخانه نیز نگرانند که با پایان مدت قرارداد، کارفرما قصد تمدید قرارداد آنان را نداشته باشد و بیکار شوند. کارخانه غرب استیل از سال ١٣٦١ با تولید ظروف استیل فعالیت خود را آغاز کرد و از سال ١٣٧٥ با پیوستن به جرگه تولیدکنندگان قطعات بدنه خودرو از جمله پژو پارس، ٤٠٥، ROA و L٩٠، در کنار گروه صنعتی ایران خودرو، ساپکو، رنوپارس، پارس خودرو، سایپا، سازه گستر و زامیاد فعالیت میکند.
***
درمهرماه با اتمام مسکن مهر،٤ هزار کارگر ساختمانی در بروجرد به جمعیت بیکاران می‌پیوندند
ایلنابتاریخ٨شهریورطی گزارشی از بیکاری بیش از ٤ هزار کارگر ساختمانی دربروجرد از ابتدای مهر ماه سال جاری به دلیل اتمام پروژه‌های مسکن مهر خبر داد. براساس این گزارش،بیش از ٤ هزار کارگر ساختمانی در بخش‌های مختلف مسكن مهر از جمله پروژهای ٦ هزار و ٥٠٠ واحدی شهرک مهرگان در شمال شهر بروجرد مشغول به کارند که تمامی این کارگران با تحویل واحد‌ها در اوایل مهرماه سال جاری، بیکار می‌شوند.
***
احتمال اخراج ٢٠٠کارگردر شرکت نیرو محرکه قزوین
٦شهریور: مدیر عامل شرکت نیرو محرکه،تولید کننده انواع گیربکس خودروی پژو واقع در شهر صنعتی البرز قصد دارد تعداد ٢٠٠ نفر از کارگران پیمانکاری خود را به دلیل کاهش سفارشات و تولید در مرداد ماه سال جاری اخراج نماید. این شرکت دارای ١٨٥٠ نفر کارگر می باشد و با توجه به افزایش قیمت خودرو و کاهش خرید آن در سطح بازار و به تبع آن کاهش تولید در شرکت ایران خودرو، باعث بروز مشکلات کاهش تولید و کار در شرکت های قطعه ساز استان بویژه نیرو محرکه شده است. در استان قزوین ١٢٠ شرکت قطعه ساز وجود دارد که از این تعداد حدود ٤٠ درصد آن فعالیت داشته و مابقی با حداقل ظرفیت مشغول به تولید می باشند و این موضوع در سال جاری یکی از چالش های اقتصادی استان خواهد بود.
***
طی هفت سال گذشته بیش از ٧ میلیون فرصت شغلی در ایران حذف شد است.
به گزارش خبرگزاری حکومتی “ایلنا” در گزارش مرکز پژوهش های رژیم به نبود صحت آماری در دولت های نهم و دهم اشاره و گفته شده که آمار منتشره توسط وزارت کار رژیم در خصوص حذف ٧ میلیون فرصت شغلی به احتمال زیاد غیر واقعی است و این میزان بیشتر از آنچه که آمارهای رسمی نشان می دهند، می باشد. از سوی دیگر آمارهای مرکز آمار رژیم نیز نشان می دهد که طی سال های فعالیت دولت دهم تنها ٤٠٠ هزار نفر به تعداد شاغلان افزوده شده است.
دستمزدهای پرداخت نشده
کارگران شرکت پارلو ٤ ماه دستمزد معوقه دارند
٧ شهریور: اتحادیه آزاد کارگران ایران: کارگران کارخانه شرکت پارلو از اردیبهشت ماه امسال تا کنون دستمزدهای خود را دریافت نکرده اند و تلاشهای آنان در طول اینمدت برای دریافت دستمزدهایشان نتیجه ای در بر نداشته است. این کارخانه سال گذشته ٢٣٠ نفر کارگر داشت که تا کنون حدود ١٤٠ نفر از آنان از کارهای خود اخراج شده اند.بنا بر گزارشهای رسیده به اتحادیه آزاد کارگران ایران تمامی کارگران این کارخانه با قرارداد موقت دو ماهه مشغول بکارند و از سال گذشته که روند پرداخت دستمزدهایشان با تاخیر مواجه شد بارها دست به اعتصاب و اعتراض زدند اما از آنجا که تمامی ٢٣٠ کارگر این کارخانه با قرارداد موقت مشغول بکار بودند اعتصاب و اعتراض آنان با اخراج سازی از سوی کارفرما مواجه گردید. بطوریکه از ٢٣٠ کارگر که در سال گذشته در این کارخانه مشغول بکار بودند در حال حاضر فقط ٩٠ نفر بر سر کارهایشان باقی مانده اند که علیرغم چهار ماه دستمزد معوقه قدرت هیچ اعتراضی را ندارند. کارخانه پارلو در شهر صنعتی کاوه روبروی خیابان دهم این شهرک صنعتی قرار دارد و تولید کننده ورقهای رنگی، کانکس و پالت می باشد. اتحادیه آزاد کارگران ایران
نا امنی محیط كار
سوختن ٤ کارگر(٢زن و٢مرد) درشهرگلستان
٨ شهریور: در جریان حادثه آتش سوزی یک واحد کارگاهی تولیدی کفش در شهر گلستان شهرک الهیه، به دلیل تاخیر بیش از اندازه نیروهای آتش نشانی، متاسفانه در فاصله ٥٠ متری ایستگاه آتش نشانی، چهار کارگردر آتش سوختند. این حادثه زمانی رخ داد که تعدادی از کارکنان این واحد کارگاهی مشغول فعالیت بودند که در یک لحظه خود را در محاصره کامل آتش می بینند و تعدادی از شهروندان در حین تردد از مقابل این واحد تولید متوجه این حادثه می شوند و سریعا با عوامل آتش نشانی تماس می گیرند ولی تاخیر بیش از حد آتش نشانی که در فاصله ٥٠ متری محل وقوع آتش سوزی واقع شده بود منجر به کشته شدن چهار نفر از کارکنان این واحد تولیدی می شود که متاسفانه دو تن ازکشته شدگان این حادثه خانم بودند. یکی از شاهدین عینی این حادثه گفت: باید مسئولان بهارستانی بویژه عوامل سازمان آتش نشانی با این سرعت عمل دست مریضا گفت که در فاصله ٥٠ متری خود نتوانستند از مهار یک حادثه آتش سوزی جلوگیری کنند. وی ادامه داد: کوتاهی عوامل آتش نشانی گلستان منجر به کشته شدن چهار نفر کارگر بیگناه شد، باید به اتهام قتل عمده محاکمه شوند تا درس عبرت به افرادی بشود که نسبت به مشکلات شهروندان بی اعتنا هستند. یکی دیگر از شهروندان ساکن الهیه با انتقاد از مسئولان امر اظهار داشت: در اثر بی توجهی آتش نشانی گلستان، چهار شهروند در فاصله ٥٠ متری ایستگاه مرکزی کشته شدند ولی جالبتر آنکه نیروها بلد نبودند کپسو ل اکسیژن راه بیندازند. یکی دیگر از معترضین در مقابل سازمان آتش نشانی گلستان با انتقاد شدید از برخی عوامل استخدامی که الفبای شغل سازمانی خود را نمی داند نیز گفت: متاسفانه امروز سازمان آتش نشانی بجای پرداختن به مهارتهای تخصصی خویش به محل برگزاری متینگ های خاص تبدیل شده است. ذاکر حسینی افزود: اگر مدیران این سازمان که به نظرم با مفهوم محرومیت مردم ناآشنا هستند و یکروز هم خانواده خودشان در این منطقه محروم زندگی می کردند چنین بی توجه به جان و مال مردم نمی شدند و باید به حال مردم این منطقه گریست که چنین افرادی در این شهرداری و آتش نشانی به شعور مردم فهیم منطقه اینچنین توهین می کند. بعد از این حادثه و کشته شدن ٤ نفر از شهروندان بیگناه که در یک واحد کارگاهی مشغول فعالیت بودند، تعدادی از شهروندان مقصر اصلی این امر را کوتاهی و تامل بیش از حد عوامل آتش نشانی شهرداری گلستان می دانند و با تجمع اعتراض آمیز خود در مقابل این سازمان خواستاری برکناری فوری رئیس سازمان و ماموران خاطی شدند ولی ظاهرا از سوی این سازمان اقدامی صورت نگرفته است. منبع خبر(مهر)
***
سقوط مرگبار کارگر ساختمانی در ستارخان
٩شهریور: سقوط مرگبار یک کارگر ٣٠ ساله در ساختمانی از ارتفاع ٢٥ متری در خیابان ستارخان، خیابان سازمان آب.
***
مرگ کارگر جوان بر اثر سقوط از ارتفاع
٧شهریور: کارگر جوانی در حال کار در مجتمع فولاد نیشابور بر اثر سقوط از ارتفاع به طرز دلخراشی جان خود را از دست داد. این کارگر جوان هنگام جوشکاری در ارتفاع به دلایل نامعلومی به پایین سقوط کرده و ثانیه هایی پس از سقوط، به علت جراحات وارده در دم جان باخته است.
***
حادثه‌ی ناشی از کار در مسکن مهر جوانرود قربانی گرفت
٧شهریور: کارگر ٢٠ ساله به نام “آرش عزیزی”، فرزند “محمد” به دلیل سقوط از داربست پروژه‌ی ساختمان‌سازی مسکن مهر جوانرود از ناحیه‌ی سر دچار شکستگی شد.وی هم‌اکنون در یکی از مراکز درمانی شهر کرمانشاه تحت مراقبت پزشکی می‌باشد. همچنین پانزده روز پیش یک کارگر دیگر این پروژه به نام “عزت” در هنگام “آلماتوربندی”، به دلیل سقوط دچار حالت بیهوشی میشود که گزارشها حاکی از ادامه‌ی بیهوشی این کارگر و به کمارفتن وی است. به گفته ی افراد مطلع، کلیه‌ی کارگرانی که در پروژه‌ی مسکن مهر مشغول به کار هستند ار خدمات بیمه‌ی درمانی محروم هستند و هنگام وقوع این قبیل حوادث باید شخصاً هزینه‌های بیمارستانی را تقبل نمایند. (منبع کردپا)
***
کشته وزخمی شدن ٥کارگردرسه راه آذری تهران
٦شهریور: ریزش آواردر سه راه آذری خیابان ١٦ متری امیری تهران، مو جب مرگ ومصدومیت چند کارگر گردید. کارگر ٧٢ ساله به علت شدت جراحات و صدمات جانباخت.
***
براثر سقوط بالابر بر روی سه کارگر در شهر سقز یکی از آنان کشته و دو نفر دیگر زخمی شدند.
٨ شهریور : سه کارگر در حین کار در یک ساختمان در حال احداث در محله “شریف آباد” سقز به دلیل نبود امکانات ایمنی لازم در محل کار و سقوط بالابر مصالح ساختمانی بر روی آنان دچار سانحه شدند و متاسفانه در این حادثه یکی از کارگران به نام “انور میرزایی” اهل روستای “ده ره هوان”سقز، دارای زن و دو فرزند جان باخت و دو کارگر دیگر مجروح شدند.
گزارش
کسر مالیات غیر قانونی از حقوق صدها کارگر فضای سبز سنندج
اتحادیه آزاد کارگران ایران: شرکت پیمانکاری امید جوان که صدها کارگر فضای سبز و دیگر ارگانهای شهرداری سنندج تحت پوشش آن مشغول بکار هستند در سه ماهه اول امسال بطور غیر قانونی اقدام به کسر مبلغ ٥٠ الی ٦٠ هزارتومان از حقوق ماهیانه کارگران تحت عنوان مالیات بر مشاغل کرده بود که با اعتراض کارگران مواجه شد و در نتیجه این اعتراض که در استانداری کردستان صورت گرفت شرکت مزبور بناچار از اول تابستان این مبلغ را به ده هزار تومان کاهش داد. این در حالی است که دریافتی ماهیانه آنان اغلب این کارگران حدود ٦٠٠ هزار تومان است و مشمول مالیات بر مشاغل نمیشود. بنا بر اظهار کارگران فضای سبز شهر سنندج علیرغم اینکه پیمانکار مزبور ناچار شد در نتیجه اعتراضات کارگران، کسر مبلغ ٥٠ – ٦٠ هزار تومان از حقوق ماهیانه آنان را تحت عنوان مالیات بر مشاغل به ده هزار تومان کاهش دهد اما هیچ ارگان مسئولی نسبت به کسر غیر قانونی ده هزارتومان از حقوق کارگران به عنوان مالیات بر درآمد پاسخگوی آنان نیست. این کارگران همچنین خواهان عودت ٥٠ -٦٠ هزار تومانی که در سه ماهه اول سال از حقوق شان تحت عنوان مالیات بر مشاغل کسر شده است می باشند اما در این زمینه نیز نهادهای مسئول در شهر سنندج پاسخگوی خواست آنان نیستند. اتحادیه آزاد کارگران ایران – نهم شهریور ماه ١٣٩٢
***
گزارشی تکان دهنده از زندگی پرمشقت کارگران کوره‌پزخانه‌های تهران
به سه راه افسریه می‌رسم، از جاده امام رضا می گذرم و با عبور از پاکدشت، کوره پزخانه های خاتون‌آباد را مقابل چشمانم می بینم.کوره پزخانه‌های خاتون آباد، جایی در حاشیه تهران است که برای ساختن برج های بلند تهران آجر می سازند. بافت کویری جنوب تهران، منطقه مناسب و مساعدی را برای آجرپزی مهیا کرده است از دور که به کوره ها نزدیک می شوم، از میان دشت های بی آب و علف، برج های کوره خودی نشان می دهند. برج های آجری که در گذشته برای تامین اکسیژن کوره ها استفاده می شدند و اینک تنها به کار فیلم های پرسوز و گداز و جایزه بگیر می آیند. کوره ها اینجا هرکدام اسمی دارند. کوره خوشبین، کوره عاطف، و کوره… . در هر کوره ٢٠الی ٣٠ خانوار زندگی میکنند. محل زندگی آنها کوچه ای است به عرض ٢متر که از دو طرف این کوچه اتاق‌های ٦ تا ١٢ متری قرار دارد و جلوی درب هر کدام از اتاق، پیت نفت، بند لباس و دمپایی های کوچک و بزرگ و رنگارنگ به چشم میخورد. هر اتاق خانواری ٦ و ٧ نفره را در خود جای می دهد. اغلب ساکنان کوره ها، مهاجران از شهرهای تربت هستند که کم سابقه‌ترین آنها پسربچه ای به اسم سجاد بود که تنها ١٠ سال داشت و ٣سال است که در این محیط خشت جمع میکند. تمام اعضای خانواده از کودک ٥ ساله تا پیرمرد و پیرزن ٧٠ ساله کار می کنند. تابستان ها زیر آفتاب سوزان کویر آجر می پزند و زمستان ها دامداری می کنند . امکانات بهداشتی بسیار محدود است. هر کوره یک دستشویی دارد و هر ٢ تا ٣ کوره یک حمام. آب حمام را منبعی تامین می کند که روی سقف تعبیه شده و جلبک دور تا دور آن را فرا گرفته است. آب کدری از آن جاری است. آب آشامیدنی نیز مملو از باکتری هایی ست که موجب بروز انواع و اقسام بیماری ها می شوند. دیدن جسم نحیف و چهره زرد در میان این افراد به چشم میخورد. علاوه بر این، وجود قارچ ها و زخم های ناسور در دست تا آرنج، پا و گردن، نگاهم را ناخود آگاه به خود جلب کرد. هر خانوار درماه درآمد ناچیزی دارند که حاصل کار تمام اعضای خانواده است. در کوره ها برای هر ١٠٠٠آجر ٢٧هزارتومان دستمزد می‌دهند. صاحب کوره ها که به اصطلاح کارگران ارباب می گویند صاحب خانه ها نیز هست. در این بین کودکان وضعیتی وخیم تر از دیگران دارند. چرا که آن ها در سنین تفریح و کنجکاوی، مشغول لگد کردن خشت هستند و به واسطه جسم نحیف و رنجورشان مستعد پذیرش اقسام بیماری ها. بیماری های جسمی و روحی که هر کدام به نوبه خود برای کودک و خانواده او دردسرهای فراوانی ایجاد می کنند. اما نکته مهم این است که بسیاری از این کودکان از تحصیل بازمانده‌اند . این است سرگذشت مردم کوره پزخانه خاتون آباد، وصف حال مردمی که تلاش میکنند تا چرخ روزگار را به نفع خود بچرخانند. این‌ها حاشیه نشینان تهران بزرگ با برج های سربرافراشته اند که نه از حقوق اولیه انسانی خود نصیب برده اند و نه مفهومی به نام حقوق شهروندی را می شناسند. *حکایت تلخ کار کردن درکوره پزخانه‌های جنوب تهران. خورشید برای همه یکسان طلوع نمیکند و تفسیر این رویداد طبیعی در جنوب شهر با شمال آن بسیار تفاوت دارد. اکثریت کارگران شاغل در کوره پزخانه‌ها ، کارگران بیکار و مهاجر شهرها و استانهای دوردستی چون خراسان و کردستان هستند که هر ساله بسیاری ازآنان به دلیل عدم دریافت حقوق ، توانپرداخت هزینه بازگشت به شهر و دیار خود را ندارند و حتی از فرستادن فرزندانشان به مدرسه‌نیز صرف نظرمیکنند . این کارگران به دلیل آنکه کار فرمایان کوره پزخانه‌ها , عیدی , پاداش , مرخصی , بن کارگری ، سنوات کاری ، حق اولاد ، حق مسکن و یک سوم ازحقوقشان را کسر میکنند در شریط سختی به سر میبرند. این اجحاف درحالی صورت میگیرد که بسیاری از کارگران به سبب ناآگاهی نمیتوانند نسبت به استیفای حقوق خود از طریق مراجع ذیصلاح اقدام کنند وبخشنامههای تامین اجتماعی نیز مشکل آنان را حل نمیکند، زیرا دراین واحد از فیش حقوقی و سایر مدارکی که سابقه کار را اثبات کند، خبری نیست.
* آجر درس زندگیام است محمد که تنها ٢١سال سن دارد و از تربت آمده تا در کنار خانواده عمویش زندگی کند و کمک‌خرجی را برای مادر مریضش بفرستد میگوید: مادرم میگوید آجر درس زندگیام است. اینجا همه کارگرها از همسایههای خود کوره پزخانهاند و بسیاری از پدرها و مادرها از ٣٠ سال پیش که اینجا راه افتاده در این کوره کار میکنند. وی درباره وضعیت کارگران این منطقه میگوید: اینجا درهرکورهپزخانه بیش از ٣٠ نفر کار میکنند و بیشترشان هم از بچهها و زنان این ناحیهاند. محمد ترجیح می‌دهد درباره مزدی که میگیرد حرفی نزند اما زن عمویش که ٢٥ سال است به همراه بچه هایش در کوره پزخانه کار میکند در این باره میگوید: اینجا بسیاری از زنان و کودکان ماهانه درآمد کمی دارند و در آخر هر هفته یومیه دریافت میکنند اما مثل یک مرد از صبح تا غروب زحمت می کشند.
به گفته زن عموی محمد هیچکس نمی‌تواند درخواستی برای اضافه شدن حقوق و یا کم شدن ساعت کاری داشته باشد چون با کوچکترین اعتراض به کارفرما اخراج میشود. وی البته چیزی به نام بیمه و سنوات و اضافه کاری نمیشناسد و به نظر می‌رسد بیشتر کارفرمایان از این عدم آگاهی کارگران به سود خود استفاده میکنند. آن سوتر از این خانواده، چند زن در حالی که شلوارهای کردی هیبتی مردانه به آنها داده است بچه هایشان را به پشت بستهاند و آماده می‌شوند تا کارشان را شروع کنند. به گفته آنان بیشتر زنان کوره پز خانهها یا شوهرانی از کارافتاده دارند و یا خود سرپرست خانوادهاند. آنها معتقدند با این حجم و سختیکار بسیاری از زنان در تربیت فرزندان خود ناموفقاند.
رضا یکی از کارگران با سابقه ١٥ ساله در یکی از کوره پز خانه حاشیه پاکدشت در خصوص وضعیت کارگران این منطقه میگوید: به جرات میتوان گفت همه کارگران کوره پز خانه به نوعی از سوی کارفرمایشان استثمار شده‌اند و در فقر کامل و بدون هیچگونه پشتوانه بیمهای و امنیت شغلی کار میکنند. کارفرمایان برای کسب سود بیشتر در بسیاری از موارد با کارگران قراردادهای موقت امضا میکنند یا اصلا قرارداد امضا نمی‌کنند، تا از زیر بار پرداخت حق بیمه، مزایا و سنوات شانه خالی کنند. اینجا تنها عده معدودی دارای سابقه کار و بیمه هستند آنها به این صورت که از هر یک سال کار تنها ٣ ماه بیمه برای آنها رد میشود و در بازرسیهای اداره کار آنان را تنها کارگران کوره پزخانه معرفی میکنند. کارگران کورهپزخانهها عموما دو دستهاند : کارگران فصلی و دائم و یا به گفته خود کارگران “آجرکشها و “خشتزنها” . اوضاع برای کارگران دائم هم بهتر از کارگران فصلی نیست. زیرا به هزار بهانه کارفرما از زیر بار پرداخت حق بیمه فرار میکند و آنها تنها در سال یک تا سه ماه بیمهاند. کارگران فصلی کوره‌پزخانه های پاکدشت که از شهرهای مناطق محروم کشور به اینجا مهاجرت کرده‌اند و درآلونکهای شش متری خود کوره پزخانه زندگی میکنند در فصلهای سرد سال بار و بندیل خود را جمع میکنند و به شهرهای خود بر میگردند یا برخی از آنان میمانند و به صورت روزمزد به کارهای خدماتی رو میآورند. برای کسانی که از کوره پزخانه‌های جنوب تهران بازدید کرده‌اند دیدن دختران و پسران کوچکی که با دستهای پینه بسته در کار خشت زدن هستند و یا زنان که با کودکانی بسته به پشت خشتهای خام و پخته را این سو و آن سو میبرند منظره ای عادی است. به نظر می‌رسد کودکان کوره پزخانه مردها و زنانی هستند که اگر چه از سن و سالشان بیش از یک تا دو دهه سپری نشده اما دردها و تجربه مردان و زنانی دنیا دیده را با خود دارند. آنان با دستهای کوچک خود از گل خشتهایی میسازند که رج به رج دیوار و سرپناه میشود برای مردمی، که نمیدانند این گل پخته را دستهای کوچک با آرزوهای بزرگ ساخته است.
*قانون در کوره پزخانه‌ها خاک میخورد بازرسان وزارت کار، با اختیارات ضابط قضایی موظف‌اند که به صورت دوره‌ای یا سرزده در فواصل زمانی کوتاه از واحدهای صنعتی کوچک، متوسط یا بزرگ و کوره‌پزخانه بازدید کنند بدیهی است چنانچه این بازرسان وظایف خود را به درستی انجام دهند، بسیاری از مشکلات به خودی خود حل میشود. اما وقتی نظارتی از سوی وزارت کار بر کارفرمایان نباشد، حق و حقوق کارگران به راحتی پایمال میشود. * ٣٥سال کار ١ سال حق بیمه! احمد جعفری پیر مرد ٦٥ ساله ای است که ٣٥ سال است در این کار مشغول خشت زدن است، به همراه خانواده‌اش از تربیت جام به خاتون آباد آمده و از گل خشتهایی میسازند که رج به رج دیوار و سرپناه خانه‌های مردم میشود. وی درباره خود میگوید: سالهاست در این شغل مشغول هستم موهایم مانند دندان‌هایم سپید شده اما این شغل هنوزم برایم رضایت بخش نیست. وی که با نفس نفس زدن در حال صحبت است بیان میکند: در این منطقه یک درمانگاه سیار یا مرکز درمانی وجود ندارد اگر شب و نصفه شب مریض شویم باید به خاتون‌آباد یا پاکدشت برویم تا بتوانیم از مریضی نجات بگیریم. این کارگر کوره پزخانه نظیر دیگر کارگران در قبال درست کردن یک هزار خشت دستمزدی حدود٢٧هزار تومان دریافت می کند ، درحالی که قیمت فروش هر یک هزار خشت ٢٠٠ هزار تومان است و به قول خودش، ارباب حاضر نیست به ازای هر یک هزار خشت ٣٠ هزار تومان دستمزد بدهد. وی با بیان این که کار بسیار دشوار است و زنان کارگر مجبور به حمل قالب های خشت شماره هفت هستند که بسیار سنگین است، افزود: حقوق کارگران همیشه به شکل علی الحساب پرداخت می شود و زمانی که می خواهیم به شهرستان خود برگردیم چکی برای چندماه آینده به ما می دهند. یکی از کارگران با وجود ٤٥ سال سن غبار زود هنگام پیری با غبار خاک آمیخته و بر چهره اش نشسته است، موهای خاک گرفته و سفیدش و دندانهای کرم خورده اش از او هیبتی پیر را به نمایش گذاشته است. این کارگر در حالیکه پاهایش را در گل فرو کرده ، در حال کار کردن می گوید که از طرف من بنویسید ایکاش وقتی بازرسی کار از کوره پزخانه ها انجام می شود سابقه واقعی کار ما را منظور کنند.
این کارگر ٣٠ سال سابقه کار دارد اما سابقه بیمه او کمتر از پنج سال است و این در حالی است که همسرش هم با وجود سالهای طولانی کار در کوره پزخانه، سابقه کاری در سازمان تامین اجتماعی ندارد. رضا یکی دیگر از کارگران است که به همراه همسرش و خانواده همسرش در کوره پزخانه مشغول فعالیت است با شکایت از اینکه مزدمان با توجه به ساعت کاریمان خیلی کم است میگوید: خانمم باردار است اما مجبور است در اینجا کار کند، چون اگر این کار را نکنیم بیکاریم و قدرت تامین زندگی را نداریم. وی با اشاره به اینکه کارفرمایان برایمان حق بیمه رد نمی کنند می افزاید:به طور مثال اگر ١ سال کار کنیم برایمان تنها ٣ ماه حق بیمه رد می شود و بازرسان زمانی که به اینجا می‌آیند اسم را می نوشتند در لیست، ولی وقتی به بیمه مراجعه میکنیم برایمان حق بیمه از سوی کارفرما رد نشده است و این درحالیست که از حقوقمان حق بیمه کسر می شود. رضا با بیان اینکه هیچ کس اینجا نمی تواند از این آب برای آشامیدن استفاده کند می گوید: کارگران به ناچار مجبورند از این آبها استفاده کنند اما شرایط بسیار بد است ولی کارگران چاره ای ندارند. وی تاکید می کند: کارفرمایان به هر خانواده ٦ و٧ نفره یک اتاق ٦ متری می‌دهند که نه آشپزخانه دارد و نه حمام و دستشویی. ٢ حمام و دستشویی در این منطقه وجود دارد که برای همه خانوارها مشترک است که نه گاز دارد و نه ذره ای بهداشت در آن رعایت شده است. *هزینه تحصیلم را نداشتم. فرزانه که همسر رضا است، سال سوم دانشجوی مدیریت دانشگاه پیام نور یکی از روستاهای مشهد است که با وجود بارداری مشغول جمع آوری خشت است می گوید: ٢٢ ساله هستم و ١٢ سال است که در کوره پزخانه کار می کنم اکنون ٢ سال است ازدواج کرده ام باز هم به همراه شوهرم کار می کنم این ترم به دلیل اینکه پول نداشتم به دانشگاه نرفتم. وی ادامه می‌دهد: تا کنون برایم حق بیمه ای رد نشده و من با وجود اینکه خودم کار می کنم بیمه شوهرم هستم هر چند که برای شوهرم هم بیمه به طور مرتب از سوی کارفرمایان رد نمی شود. قبلعلی حسین زاده که حدود ٧٠ سال سن دارد از کارگران ثابت کوره پزخانه ها هست که جز کارگران چرخ کش و کوره چین است با وجود داشتن ٤٢ سال سابقه کار تنها ١٠ سال از سوی کارفرما برای او حق بیمه رد شده است وی در این باره می گوید:از ساعت ٣ صبح تا ١٢ ظهر کار میکنیم اما به معنی واقعی حقوق دریافت نمی‌کنیم و همواره حقمان ضایع میشود. همه تلاش خود را برای گرفتن پاسخ مسئولان سازمان تامین اجتماعی بکار گرفتیم تا شاید وسیله خیری شویم برای انعکاس این مشکلات و گرفتن پاسخ آنها اما نشد که نشد.امیدمان این است که چشم و گوششان مثل موبایلهایشان خاموش نباشد و قصدشان ، تلاش برای حل مشکل این قشر زحمتکش. هنوز زنگ خسته صدای کودکانی که معصومیت در چشمانشان موج می زند در گوشم طنین انداخته: “دوست ندارم بزرگ شدم در کوره آجر پزی کار کنم. دوست ندارم مثل پدر و مادرم زجر بکشم.” هنوز ذهنم مشغول گفته های تکان دهنده مادرانی است که ازداستان بدنیا آوردن کودکانشان گفتند .آنجا که مجبور بودند حتی تا زمان زایمان سر کار باشند و کودکانشان را نه در تخت بیمارستان و بستر ، که در کوره آجر پزی و هنگام کار به دنیا بیاورند . حتی به دنبال افزایش حقوق هم نبودند وبه همین نان بخور و نمیر راضی .اینان فقط بیمه می خواستند و اطمینان از دوران بازنشستگی. منبع:تسنیم
***
لزوم پرداخت کمک هزینه مسکن به سه هزار کارگر باقیمانده شركت واحد
به گزارش٦شهریورایلنا،جمعی از فعالان مستقل صنفی کارگری در شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه خواستار ادامه پرداخت تسهیلات بلاعوض کمک هزینه مسکن به کارگران باقیمانده این شرکت شدند. بنابهمین گزارش،این گروه از کارگران در نامه‌ای یادآور شده‌اند: در بیست و نهمین نشست ستاد ساماندهی مسکن شهرداری تهران که در تاریخ ٢٢ مهرماه سال ٨٧ برگزار شد، مقرر شد تا مبلغ ٧٥ میلیارد تومان جهت تسهیلات بلاعوض مسکن، به کارگران شرکت واحد پرداخت شود که تا این لحظه حدود سه هزار نفر از کارگران حائز شرایط از دریافت این تسهیلات محروم مانده‌اند. این کارگران با یادآوری اینکه اعتبار مالی برای پرداخت این تسهیلات بلاعوض از محل فروش زمینهای شرکت واحد در منطقه شمال میدان رسالت به شهرداری منطقه چهار حاصل شده‌است، افزودند: در حال حاضر مسئله تامین مسکن یکی از دغدغه‌های اصلی کارگران شرکت واحد محسوب میشود. کارگران مذکور با بیان اینکه حتی کارگرانی که برای خانه دار شدن خود از طریق تعاونی‌های مسکن پروژه‌های سهیل، سپیدار ٢ و ٣ و پرند، اقدام کرده‌اند مشکلات جدی دیگری مواجه هستند، یادآور شدند: این گروه از کارگران با وجود پرداخت مبالغ کلان به تعاونی مسکن یا سالهاست که در انتظار تحویل گرفتن مسکن خود هستند و یا برای زندگی در واحد مسکونی تحویل گرفته شده با دغدغه تامین آب، برق و دریافت سند مواجه هستند. این کارگران بابیان اینکه در حال حاضر آنها و سایرهمکاران‌شان در مجموعه شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه به دلیل مشکلات اقتصادی، همچون سایر كارگران كشور از تامین مسکن عاجز شده‌اند، افزودند: متاسفانه مدیریت شرکت تااین لحظه پاسخ روشنی به این خواسته کارگران نداده است.
***
شرایط استثماری کارکنان قراردادی اداره راه نقده
به گزارش ٥شهریورسولدوز خبر، با وجود گذشت بیش از ٦ ماه از سال ٩٢ ، برخی از کارکنان قراردادی اداره راه و شهرسازی شهرستان نقده هنوز حقوق ناچیز خود را دریافت نکرده اند . این درحالی است که ادعا شده است تعدادی از همین کارکنان بدون عقد قرارداد و با شرایطی ناعادلانه مشغول خدمت در این اداره هستند . براساس این گزارش،یکی از همین کارکنان میگوید :”هیچ بعید نیست که به خاطر رسانه ای شدن این خبر همه ی ما را اخراج کنند .” وی می افزاید : تا حرف از حقوق میزنیم تهدید به اخراج میشویم . پول ما آنقدر کم است که اگر سر هر ماه هم پرداخت کنند کفاف زندگی مان را نمیدهد چه برسد به اینکه ٦ ماه هم عقب افتاده باشد .”
معرفی مراکز کار
جوانان گلوگاه برای لقمه‌ای نان بر فراز دكل‌ها جان می‌دهند
شاید برای بسیاری از مردم ایران شغل دكل‌بندی شناخته شده نباشد ولی در شهرهای شمالی به‌ویژه در مازندران این كار تنها شغل ممكن برای جوانان است. شغلی كه بسیار پرمخاطره و بدون امنیت است و علاوه بر نداشتن درآمد مناسب احتمال پرداخت نشدن دستمزد ازطرف پیمانكاران هم بسیار زیاد است. همچنین هیچ نهادی از این قشر كم درآمد حمایت نمی‌كند.گلوگاه شرقی‌ترین منطقه استان مازندران با چند هزار جمعیت است. در چند سال اخیر تعداد كشته شدگان این شغل پر خطر فقط در شهر كوچك گلوگاه به بیش از ١٣٠ نفر رسید. البته آمار مجروحان و از كار افتادگان در این شغل بیش از این است. مهم‌ترین مسئله شاغلان این حرفه نداشتن بیمه و خدمات اجتماعی است تا بعد از خانه‌نشینی لااقل مخارج درمان و زندگی خود را تامین كنند. سالهاست كه هر از گاهی می‌شنویم كه این اسكلت فلزی جان جوان دیگری را گرفت. شاید تعداد جانباختگان و مجروحان این حرفه قابل شمارش باشد ولی هرگز زندگی‌هایی كه به دلیل نقص عضو كارگران دكل‌بندی دچار تزلزل و آسیب شده است قابل محاسبه نیست. به نظر می‌رسد كه هیچ چیز نمی‌تواند این مشكلات و مسائل را عوض كند. چند سالی است كه شركت توزیع برق و توانیر سعی كردند كه بتوانند ذره‌ای از درد خانواده‌های داغدار را كم كنند ولی این طرح هنوز هم به نتیجه نرسیده است. حتی فیلم جدیدی كه به تازگی از زندگی دكل بندان در شهرستان گلوگاه ساخته شد هم نتوانست عمق این مشكلات و این حرفه را به تصویر بكشد. اكثر دانش‌آموزان این منطقه نخستین نقاشی خود را با كشیدن دكل آغاز می‌كنند گویی كه عشق به این اسكلت فلزی در ناخودآگاه همه بچه‌های این شهر مثل عشق به پرواز، عشق به وطن و عشق به مادر وجود دارد. اینجا، ساخت ماكت دكل با تكه‌های فلز، سرگرمی همه دكل بندان در وقت بیكاری است كه در بیشتر خانه‌های این منطقه آویزان است و همیشگی برای خانواده‌هایی كه عزیزی را به واسطه این دكل‌ها از دست داده‌اند. از این رو هرگز مشقت این شغل پر خطر و سختی آن از ذهن خانواده‌ها محو نخواهد شد. حال باید پرسید چرا این مسائل وجود دارد؟ چرا باید جوانان این شهر به دلیل مسائل اقتصادی و نداشتن درآمد به این حرفه روی بیاورند؟ بسیار قابل تامل است وقتی در بین این كارگران فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌ها دیده می‌شوند یا دانشجویانی كه وقت استراحت و تعطیلات برای تامین هزینه دانشگاه به دكل‌بندی می‌روند. پاسخ این سوال‌ها را باید مسئولان استان بدهند. و البته سوالی دیگر هم هست، اینكه چرا برای این شغل افرادی حرفه‌ای تربیت نمی‌شوند كه با حرفه‌ای شدن، هم كمتر خطر آنها را تهدید كند و هم اشتغالزایی شده باشد. منبع:تهران امروز-٩شهریور
اخبار بین المللی
کلمبیا – تظاهرات هزاران کشاورز در اعتراض به شرایط بد اقتصادی
دهها هزار نفر از کشاورزان و دامداران کلمبیایی در اعتراض به شرایط بد اقتصادی، واردات محصولات ارزان قیمت از کشورهای اروپایی و آمریکا و همچنین برای دریافت کمک دولتی در بوگوتا پایتخت و دیگر شهرهای این کشور تظاهرات کرده و با پلیس درگیر شدند. بنابر گزارشها، این تظاهرات تاکنون باعث زخمی شدن حداقل ٨٠ پلیس و تعداد نامشخصی از تظاهرکنندگان شده است. یکی از آنها می گوید: “آنها کشاورزان را فراموش کرده اند. رییس جمهور گفت که فقط در قبال تولید کنندگان قهوه تعهد دارد. او هیچ تعهدی در قبال کشاورزان، تولید کنندگان سیب زمینی و تولید کنندگان محصولات لبنی ندارد. آنها دارند کشاورزان را در همه جا قتل عام می کنند. آنها با همه چیز مخالفت می کنند. حالا نوبت ماست که متحد شویم.” همزمان، بیش از ٢٠٠ هزار تن از روستاییان و کامیون داران با بستن راهها و زدن چادر باعث متوقف شدن و یا کند شدن تردد خودروها در برخی از جاده های این کشور شدند. پلیس کلمبیا از دستگیری یک صد نفر در این رابطه خبر داده است.
بحرین – اعتصاب نامحدود ٥٠٠ کارگر
به گزارش Gulf Daily News روز شنبه ٢٤ اوت (٢ شهریور) ٥٠٠ کارگر شرکت Awal Gulf در اعتراض به خودکشی یکی‌از همکارانشان، برای افزایش دستمزد و بهبود شرایط کمپ و کیفیت غذا دست از کار کشیدند. چند روز پیش یکی‌از کارگران اهل کشور نپال دست به خودکشی‌میزند و جان می‌سپرد. کارگران می‌گویند این کارگر بشدت بیمار بوده و درخواست مرخصی میکند، ولی‌مدیریت از اعطا مرخصی به او خودداری میکند. این کارگران که از کشورهای نپال، هند، پاکستان و بنگلادش هستند، می‌گویند دستمزدهایشان بشدت ناچیز است و ظرف ٥-٦ سال اخیر افزایش نیافته است. آنها می‌گویند در اتاق‌هایی‌که برای ٣-٤ نفر مناسب است ٨-٩ نفر زندگی‌میکنند و کیفیت غذایی که به آنها داده میشود بشدت نامرغوب است. کارگران اعلام کرده اند که مصمم هستند تا دستیابی به مطالباتشان به اعتراض خود ادامه دهند.
فیلیپین – صدها هزار نفر در اعتراض به فساد دولتی دست به تظاهرات زدند
به گزارش خبرگزاری‌ها روز دوشنبه ٢٦ اوت (٤ شهریور) صدها هزار نفر در اعتراض به فساد و اختلاس مقامات دولتی دست به تظاهرات زدند. این اعتراض که از چند روز پیش توسط کاربران فیسبوک و تویتر فراخوان داده شده بود، با استقبال بینظیر مردم مواجه شد و بقول فراخوان دهندگان ٤٠٠ هزار نفر را به پارک ریزال در مانیل پایتخت این کشور کشاند. سؤ استفاده مقامات از اموال دولتی و استفاده آن برای مصارف شخصی موضوعی است که از مدتها پیش مورد اعتراض مردمی که از فقر و فلاکت رنج میبرند، هست. بدنبال این حرکت اعتراضی وسیع، و برای پیشگیری از اعتراضات وسیعتر، رئیس جمهور قول داده است که به موضوع اختلاس در اسرع وقت رسیدگی بکند.
کره – اعتصاب کارکنان مرکز تماس خدمات عمومی
به گزارش Korea Herald روز چهار شنبه ٢٨ اوت (٦ شهریور) حدود ١٥٠ کارمند مرکز تماس خدمات عمومی‌شهر سئول، پایتخت این کشور دست به اعتصاب زدند. آنها خواهان ٤ درصد افزایش دستمزد و ١٠٠ هزار وون پاداش مرخصی هستند. این اعتصاب هنگامی صورت گرفت که مذاکره بین نمایندگان کارگران و کارفرمایان به نتیجه نرسید و کارفرمایان فقط با ١.٦ درصد اضافه دستمزد و ٣٠ هزار وون پاداش موافقت کردند. این کارگران اعلام کرده اند که چنانچه مطالباتشان پاسخ مثبت نگیرد دست به اعتصاب سراسری خواهند زد.
جمهوری فیجی – اعلام حمایت کارگران هند از کارگران فیجی
بگزارش رادیو استرلیا اتحادیه کارگران شکر در فیجی اعلام کرده است که هر لحظه ممکن است دست به اعتصاب بزند. خواست آنها بهبود شرایط کار و افزایش دستمزد‌ها است. بدنبال مناقشات کارگران و کارفرمایان شرکت شکر فیجی اعلام کرده است که چنانچه این کارگران اعتصاب بکنند، کارگران هندی را وارد میکنند و از آن کارگران بعنوان جایگزین استفاده میکنند. همزمان دولت برای حمایت از شرکت تولید شکر، ارتش را به منطقه اعزام کرده است. پراوین ختکار معاون اتحادیه بین‌المللی کارگران مواد غذایی که دفتر آن در هند قرار دارد میگوید، کارگران در هند در حمایت از کارگران شکر فیجی تظاهرات کرده اند و ما مصمم هستیم تا جلو استخدام کارگران هندی برای پر کردن جای کارگران اعتصاب کننده فیجی، گرفته شود. کشور کوچک فیجی در جنوب اقیانوس آرام و در ٢٠٠٠ کیلومتری نوزیلند واقع شده است. جمعیت این کشور حدود ٩٠٠ هزار نفر است.
ترکیه – موفقیت چشمگیر کارگران، اعتصاب نتیجه داد
بدنبال اعتصاب متحد ١٢ هزار کارگر تولید پارچه و پوشاک که از روز ١٥ اوت (٢٤ مرداد) آغاز شد، کارگران موفق شدند پس از ٩ روز اعتصاب، مطالبات خود را به کارفرمایان تحمیل بکنند. این کارگران با خواست ١٥ درصد افزایش دستمزد و دریافت پاداش معادل ٤ ماد دستمزد دست به اعتصاب زده بودند. بر اساس توافقات بدست آمده در قرارداد دسته جمعی جدید که بمدت ٣ سال اعتبار دارد و نتیجه ٩ روز اعتصاب متحد و یکپارچه آنان بود، کارگران موفق شدند مطالبات زیر را به کارفرمایان تحمیل بکنند. ١- افزایش دستمزد: ٥ درصد از ماه ١ سال ٢٠١٣، ٣ درصد از ماه ٢ سال ٢٠١٣، ٣ درصد از ماه ١ سال ٢٠١٤، ٤ درصد از ماه ٤ سال ٢٠١٤، ٣ درصد از ماه ١ سال ٢٠١٥ و ٤ درصد از ماه ٢ سال ٢٠١٥. همچنین در قرار داد آمده است که چنانچه نرخ تورم بالاتر از رشد دستمزد‌ها باشد، دستمزد‌ها باید مطابق نرخ رشد تورم، افزایش پیدا بکند. ٢- پاداش سالیانه: معادل ١٢٠ روز دستمزد خواهد بود، این در حالی است که پاداش سالیانه کارگران فقط معادل ٧٢ روز دستمزد بود. پاداش برای کارگران تازه استخدام، ٩٦ روز برای سال اول، ١٠٨ روز برای سال دوم و از سال سوم معادل ١٢٠ روز خواهد بود. ٣- اضافه کاری: دستمزد بابت اضافه کاری در روزهای کاری هفته ١٠٠ درصد، بابت روزهای تعطیل آخر هفته ٢٠٠ درصد و بابت روزهای تعطیل رسمی (Bank Holidays) ٣٠٠ درصد خواهد بود. همچنین چنانچه از کارگری خواسته شود در روز تعطیل آخر هفته کار بکند، بجای آن میتواند از یک روز تعطیلی در روزهای کاری استفاده بکند. ٤- کار قراردادی: از این پس کارفرمایان حق ندارند هیچگونه کارگر قراردادی یا موقت استخدام بکنند.
