پویا محمدی
در متن گسترش و تعمیق روند مبارزات انقلابی مردم علیه رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی و تکاپوی جریانات اپوزیسیون بورژوایی با حمایت قدرتهای سرمایهداری جهانی در راستای به انحراف و شکست کشاندن این روند، منشور بورژواامپریالیستی پهلوی-مهتدی نیز سرهمبندی میشود.
پس از انتشار این منشور، جناح راست و انشعابی از کومهله و حزب کمونیست ایران به رهبری ابراهیم علیزاده با صدور اطلاعیهای ضمن رد آن، استفاده از نام «کومهله» توسط عبدالله مهتدی به عنوان امضاکنندۀ این منشور را «ناروا» و «نامسئولانه» قلمداد کردهاند.
مدت چند سال است که جناح راست و انشعابی، از آنجایی که به سیاست و برنامههای کمونیستی کومهله پشت کرده، به سازمان زحمتکشان متمایل شده و در مسیر همسویی با احزاب و جریانات بورژواناسیونالیست و پروژههای آنان قرار گرفتهاند؛ به طور رسمی و نیز در مصاحبههای تلویزیونی مربوطه، به کرات نام کومهله را به سازمان زحمتکشان «ارزانی» داشته و بدون هیچ ملاحظهای نام کومهله را در معرفی و یا اشاره به آنان به کار بردهاند. در این باره به کرات و به طور پیگیر از سوی جناح چپ و کمونیستی مورد نقد و اعتراض قرار گرفتهاند.
بیش از پنج سال قبل، اولین کسی که در تشکیلات کومهله و حزب کمونیست ایران، قطعنامۀ مصوب کنگرۀ کومهله مبنی بر «محکومیت استفاده کردن از نام کومهله برای معرفی جریانی که هیچ ربطی به اهداف، آرمانها و سنتهای کومهله ندارد، ربودن نام کومهله و شکست فرصتطلبیهای آنان» را زیر پا نهاد و آن جریان ِ بیربط به کومهله و سارق ِ نام کومهله را «کومهله» نامید؛ شخص ابراهیم علیزاده بود. به دنبال آن دیگر اعضای رهبری این جناح نیز قطعنامه مزبور را لگدمال کرده و در مصاحبههایی تلویزیونی، نام «کومهله» را به نام آن سارقین، الصاق کردهاند و فراتر از آن در مصاحبۀ تلویزیونی میگفتند که «موضوع ِ نام نباید مانع نزدیکی و همکاری بین ما شود».
اینان در همین مدت اخیر و در جریان خیزش انقلابی ژینا، هرچه بیشتر آن قطعنامۀ کنگره را پایمال کردند و خود را متحد و همسو با سازمان زحمتکشان دانستند، عضو رهبری آنان را به برنامههای تلویزیونی خود دعوت میکردند و با ذوق زدگی، نام کومهله را برای معرفی این «مهمانان عزیز خود» به کار میبردند. ابراهیم علیزاده در رکاب عبدالله مهتدی و در حضور نوریزادهها و همنوا با آنان در تلویزیون «ایران اینترنشنال» و «بیبیسی» این رسانههای بورژواامپریالیستی ِ متحد پهلوی-مهتدیها، ظاهر میشد و پیۀ معرفی کردن عبدالله مهتدی به عنوان «دبیرکل حزب کومهله» از سوی این رسانهها را در همانجا به خود میمالید و نیز از نهاد بورژواناسیونالیستی موسوم به «مرکز همکاری احزاب کردستان» که عبدالله مهتدی و سازمانش عضو تشکیلدهندۀ آن هستند، به عنوان «رهبر و هدایتکنندۀ سراسری ِ از بالا» نام میبُرد.
در طول این چند سال، جناح راست و انشعابی با علم به اینکه عبدالله مهتدی عضو نهاد بورژواامپریالیستی «شورای مدیریت گذار» و متحد جریانات شووینیست است، نه تنها هیچ ابایی از بکارگیری نام کومهله برای سازمان تحت رهبری او نداشتهاند، بلکه روزبروز و به طور مخفیانه و علنی در پی سازش و همکاری، نزدیکی و همگرایی و ارتباط بیشتر با آنان بوده، موعظۀ ائتلاف با نیروهای سکولار و مترقی را نموده و نیز پس از برگزاری کنگرۀ انشعاب خود، این بار به طور رسمی و علنی به دیدار این «معاملهگران با جریانات عظمتطلب و حافظان پادشاه و ارتش» شتافتند. در قبال گفتار رسمی و تحقیرآمیز عبدالله مهتدی و دیگر رهبران سازمان زحمتکشان در خصوص تحولات مربوط به جناحبندی و انشعاب خود و از جمله درخواست عبدالله مهتدی از ابراهیم علیزاده مبنی بر «پوزش بزرگ از او و حزبش» سکوت کردند و … .
چند سال قبل، این ابراهیم علیزاده بود که پس از معرفی و تشریح خطوط سیاست و پروژه و برنامۀ بورژوایی موسوم به «مدیریت دوران گذار در کردستان و ادارۀ جامعه توسط احزاب» از سوی عبدالله مهتدی (به نمایندگی از مرکز همکاری احزاب ناسیونالیست کردستان) که چیزی جز تحمیل عقبنشینی به مردم انقلابی و زمینهسازی برای حاکمیت احزاب نبود، به این پروژه لبیک گفت و برای «جا نماندن از این غافله» با ابراز تمثیل «ترافیکلایت» و ضرورت وجود چراغ زرد در آن، به طور رسمی اعلام کرد که «حاضر است در این خصوص با این احزاب وارد دیالوگ و گفتگو شود و در این باره با آنان به توافق برسد». «برنامه کومهله برای حاکمیت شورایی مردم در کردستان» را «روی تاقچه» گذاشتند و به جای آن از ضرورت همگرایی و اتحاد استراتژیک با احزاب بورژوایی و ناسیونالیست دادِ سخن دادند.
حال بایستی از ابراهیم علیزاده و همجناحیهایش پرسید چه شده است که پس از این همه سال عدم احساس مسئولیت در قبال مصوبۀ کنگرۀ کومهله، ابراز ارادت و همگرایی با سازمان زحمتکشان و لطمه به نام و اعتبار سیاسی و اجتماعی کومهله با به رسمیت شناسی نام کومهله برای عبدالله مهتدی و سازمانش، حمله به جناح چپ و کمونیستی و رفقای دیرین خود به خاطر انتقاد به رویکرد شما در قبال سازمان زحمتکشان و… اینک ژست دفاع از اعتبار کومهله به خود گرفته و استفادۀ عبدالله مهتدی از نام کومهله به عنوان یکی از امضاکنندگان منشور پهلوی را «ناروا» و «بهرهبرداری نامسئولانه» قلمداد میکنید؟! آیا میبایست عبدالله مهتدی اینچنین به آستانبوسی دیکتاتورزاده پهلوی میشتافت و یا تا این درجه به عامل سیاستهای بورژوازی و «حافظ نظام و ارتش» تبدیل میشد که شما یادتان بیاد که «گویا ایشان ربطی به کومهله و سیاستهای شناخته شدۀ آن ندارد»؟!
به یقین که همین یک قلم رویکرد ِ شما به خوبی نشان میدهد که خود شما نیز همچون عبدالله مهتدی فرسنگها با اهداف و سیاستهای شناخته شدۀ کومهله و حزب کمونیست فاصله داشته و به این سیاستها و استراتژی بیربط بوده و میباشید! سکوت، همگرایی و سازشهای شما در قبال سازمان زحمتکشان و دیگر جریانات بورژواناسیونالیست، ربطی به کومهله و استراتژی سوسیالیستی آن و ربطی به برنامه کومهله برای حاکمیت شورایی مردم در کردستان ندارد!
بنابراین موضعگیری امروزۀ جناح راست و انشعابی در قبال عبدالله مهتدی، هیچگونه اصالتی ندارد، در چهارچوب خود، از هرگونه صراحت و راستگویی و پیگیری و قاطعیت سیاسی و اخلاقی به دور است و کسی نمیتواند آن را جدی بگیرد.
از سوی دیگر موضعگیری ایشان در قبال مهتدی، بر اثر فشار جریان چپ و کمونیستی در جامعه و طنین شعار «مرگ بر ستمگر چه شاه باشه چه رهبر» و همچنین انزجار و اعتراض هر چه بیشتری است که متوجۀ مهتدی شده و علاوه بر صفوف جریانات چپ و کمونیست، امروزه صفوف ناسیونالیستها را هم در کردستان دربرگرفته و در این راستا به جریان راست و انشعابی از کومهله و حزب کمونیست ایران هم سرایت کرده است.
ابراهیم علیزاده در آبانماه گذشته و در گرماگرم قیام اخیر مردم انقلابی ایران علیه رژیم جنایتکار اسلامی در مصاحبهای از فرط تاختن به نیروهای چپ و کمونیست و اظهار بیامیدی از آنان، اظهار میداشت که «سلطنتطلبها هم نیرویی هستند و دارند به جمهوری اسلامی فشار میآورند، ما نباید مانند جن و بسمالله از آنها دور شویم»! ضمناً آیا کسی هست که اظهارات چند هفته قبل ابراهیم علیزاده در تلویزیون «ایران اینترنشنال» و این بار در مصاحبت با دبیرکل شورای مدیریت گذار و همچنین یکی دیگر از شووینیستهای سلطنتطلب، در مقابل مواضع و شروط شووینیستی ایشان مبنی بر «حفظ تمامیت ارضی» را مربوط به کومهله و سیاستهای آن بداند؟! اظهاراتی که علیزاده در آن نه تنها حتی یک کلمه راجع به حق مردم کردستان در تعیین سرنوشت خویش و سیاست اصولی کومهله در این باره به زبان نیاورد، بلکه چنان به لکنت و حاشیهپردازی افتاده بود که تلویحاً انکار حق مردم کردستان در تعیین سرنوشت خود و پایبندی به حفظ تمامیت ارضی را به بیننده، مجری برنامه و شرکتکنندگان در آن القا میکرد.
جدای از عبدالله مهتدی، ابراهیم علیزاده و جناح انشعابیاش نیز سالهاست که بیربطی خود را به کومهله و سیاستهای کمونیستی آن نشان دادهاند.
۲۳ اسفند ۱۴۰۱
۱۴ مارس ۲۰۲۳