مشارکت راه‌آهن ملی روسیه در احداث خط رشت- آستارا در ایران

ا. م. شیری

آندری بلائوسوف (Andrey Belousov)، معاون اول نخست وزیر روسیه در نشست پایانی هیئت مدیره این شرکت برای سال ۲۰۲۲  گفت: «انتظار می‌رود شرکت راه‌آهن روسیه در ساخت بخش راه‌آهن رشت – آستارا در ایران مشارکت فعال داشته باشد».

بخش رشت – آستارا قسمتی از راهرو حمل‌ونقل بین‌المللی شمال – جنوب است. معاون اول مدیرکل راه آهن روسیه، سرگئی پاولوف، در سپتامبر ۲۰۲۲ گفت که راه‌آهن روسیه در حال مذاکره فعالانه با طرف‌های آذربایجانی و ایرانی برای راه‌اندازی سریع بخش راه‌آهن رشت – آستارا است. این موضوع که این شرکت در ساخت این بخش مشارکت خواهد داشت، در آن زمان گزارش نشده بود.

راه‌آهن روسیه پیشتر، در سال ۲۰۱۲ در ایران پروژۀ برقی کردن خط ریلی تبریز-آذرشهر را اجرا کرده است. این شرکت در تابستان ۱۳۹۷ کار برقی‌سازی خط ایران گرمسار – اینچه‌برون به طول تقریباً ۴۹۵ کیلومتر را با تأمین لکوموتیو آغاز کرد. هزینۀ این پروژه ۱.۲ میلیارد یورو بود. الکساندر میشارین، معاون اول مدیرکل راه‌آهن روسیه در سپتامبر ۲۰۱۸ گزارش داد که این شرکت به پیشنهاد ایران آماده است تا در نوسازی و برقی کردن سایر بخش‌ها مشارکت نماید.

با این حال، ایالات متحده در ژانویه ۲۰۲۰ تحریم‌های ثانویه علیه ایران را با اعمال تحریم‌هایی بر افرادی که در معاملات یا درگیر در معاملات مربوط به بخش‌های ساختمانی هستند، گسترش داد. در آوریل همان سال، راه‌آهن روسیه گزارش داد که این شرکت اجرای پروژه‌های زیربنایی در ایران را متوقف کرده است. در عین حال، این شرکت ابراز اطمینان کرد که این خروج بر توسعۀ مشارکت راه‌آهن روسیه و ایران در زمینۀ فعالیت‌های تدارکاتی بین‌المللی، از جمله به عنوان بخشی از توسعۀ کریدور شمال-جنوب، تأثیری نخواهد داشت.

پاولوف معاون اول مدیرکل راه‌آهن روسیه در شهریور ۲۰۲۰ گزارش داد که این شرکت در حال حاضر در اجرای پروژه‌های زیرساختی در ایران مشارکت نمی‌کند. اما، همچنان به همکاری با راه‌آهن این کشور در زمینۀ حمل‌ونقل ادامه می‌دهد. آن‌ها به ویژه در مورد توسعۀ حمل‌ونقل در طول کریدور شمال-جنوب بحث کردند.

«شمال-جنوب» یک مسیر چند وجهی از سن پترزبورگ به بندر بمبئی (هند) به طول ۷۲۰۰ هزار کیلومتر است. این مسیر یک جایگزین برای مسیر دریایی است که اروپا، کشورهای خلیج فارس و اقیانوس هند را از طریق کانال سوئز به هم وصل می‌کند. سه مسیر حمل‌ونقل بین‌المللی وجود دارد: ماورای خزر (با استفاده از راه‌آهن و بنادر)، غربی و شرقی (زمینی).

منبع: تارنمای جنگ و صلح

۲۷ بهمن-دلو ۱۴۰۱