مبارزان کمونیست
در حال حاضر ، اتحاد جنبش چپ ایران، غیر ممکن است، اما می‌توان بر اساس یک «برنامه عملی حداقلی» به یک ائتلاف رسید.
ما به ۳ گام بسیار مهم و حیاتی نیاز داریم و باید به آن جامعه عمل بپوشانیم
۱- ایجاد ائتلاف چپ که در برگیرنده احزاب و سازمان ها و شخصیت های چپ با گرایشات فکری مختلف است که با یک برنامه عمل و نقشه راه مشترک دست به یک تشکیلات سراسری زده و با یک پرچم و یک نام اعلام موجودیت میکند،
نام این تشکیلات باید نشان دهنده ماهیت و هدف این ائتلاف باشد،
مانند: “جبهه متحد چپ” و یا «جبهه متحد انقلاب»
این ائتلاف بر۳ پایه اصلی: تشکیل فوری آلترناتیو کارگری، سرنگونی نظام حاکم و تشکیل حکومت شورایی شکل خواهد گرفت.
۲- پس از تشکیل ائتلاف چپ ، وظیفه محوری و فوری آن، پیوند همه سازمان ها و سندیکاهای صنفی و کارگری
زیر یک چتر فراگیر و سراسری می باشد، این تشکیلات باید نشان دهنده این باشد که طبقه کارگر اراده کرده است که مهر طبقاتی خود را بر این جنبش انقلابی زده و عزم کرده که رهبری این جنبش را به عهده بگیرد، بر این مبنا ، می‌توان این تشکیلات را «جبهه متحد کارگران ایران» و یا اگر بخواهیم نام فراگیرتری را بکار گیریم، می‌توان آن را «جبهه متحد نهادهای مردمی» نام نهاد,
که شامل: کارگران، کشاورزان، آموزگاران، کارمندان، بازنشستگان و غیره باشد.
.
۳- گام بعدی، تلاش «جبهه متحد کارگران ایران»،تمرکز بر مبارزه سراسری و یکپارچه خود برای تبدیل شدن به یک
بدیل قدرتمند کارگری می باشد،
و باید چنان موقعیت خود را استحکام بخشد که چه در برابر قدرت حاکم و چه در برابر اپوزیسیون بورژوازی قد علم کرده و شرایط قدرت دوگانه را پیش از سرنگونی نظام حاکم در کشور ایجاد کند و نهایتا بصورت قهری قدرت سیاسی را بدست آورد
کارگران ایران متحد شوید
کاوه آهنگر
