مبارزان کمونیست
ستون اول
سیاست روز و کمونیست ماهانه
آذر ماجدی
تحولات خاورمیانه رویدادهای سیاسی جهانی را تحت الشعاع قرار داده است. جنبش اعتراضی توده ای در مصر علیه حکومت اسلامی اخوا – ن المسلمین که موفق شد حدود ۲۰ میلیون نفر را به خیابانها بکشاند و به سقوط دولت محمد مرسی منجر گردد، یک رویداد بی سابقه تاریخی محسوب می شود. پیش از آن خیزش توده ای در ترکیه علیه حکومت باصطلاح “اسلام معتدل” حزب عدالت و توسعه که در چند سال اخیر بعنوان یک الگوی موفق حکومت اسلامی شناخته می شد، چهره منطقه را دگرگون کرد. اردوغان رهبر حزب اسلامی عدالت و توسعه جاه طلبی های بسیاری برای تبدیل ترکیه و خود در راس آن به بزرگترین قدرت منطقه در سر می پروراند؛ مردم ترکیه این رویاها را نقش بر آب کردند. بعلاوه، خیزش های توده ای در مصر، ترکیه و تونس پوچی کلیه اراجیف رسانه ای و آکادمیک بورژوایی در مورد اسلامی خواندن مردم منطقه را باثبات رساند. آنچه منصور حکمت در رساله “دنیا پس از ۱۱ سپتامبر” بر آن تاکید کرده بود، یعنی ضرورت بمیدان آمدن قطب سوم، قطب بشریت آزادیخواه و متمدن در برابر دو قطب تروریستی اسلامی و دولتی بمنظور حاشیه ای کردن تروریسم و جریان اسلامی، اکنون در خاورمیانه در شرف شکل گیری است. توده مردم آزادیخواه منطقه نفرت و انزجار خود را از جریان اسلامی چه از نوع “معتدل” و چه “تند” آن ابراز کرده و می کنند. این رویدادها اسلام سیاسی را با یک بحران بسیار عمیق و جدی روبرو ساخته و سراشیبی سقوط کامل آنرا فراهم کرده است. همبستگی توده های مردم در منطقه، فرای تعصبات ناسیونالیستی یا نژادی یک دستاورد بسیار مهم تحرکات اخیر بوده است. سرنوشت آتی خاورمیانه اکنون یکی از مهمترین سوالات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی پیشاروی دو طبقه اصلی متخاصم بورژوازی و پرولتاریا در جدالهای اوجگیرنده شان است. بمنظور تحلیل دقیقتر این تحولات مصاحبه ای در این زمینه ترتیب داده ایم. باید متذکر شویم که این مصاحبه پیش از درگیری خونین میان ارتش و هواداران اخوان المسلمین انجام گرفته و لذا به این مساله نمی پردازد.
این بار مضحکه انتخاباتی رژیم اسلامی موجد واکنش های متفاوتی از جانب جریانات ملی – اسلامی و اپوزیسیون ناسیونالیست پرو غرب گردید. زیگزاگها و معلق های سیاسی ملی – اسلامی ها در برخورد به وقایع پیش و پس از “انتخابات” جالب توجه و بسیار خصلت نمای این جریان راست ارتجاعی است. بیرون آمدن روحانی از صندوق نگرانیهای رژیم اسلامی را تا اطلاع ثانوی کمی تخفیف داده است. اپوزیسیون پرو رژیم و جریانات اصلاح طلب حکومتی بار دیگر کفش و کلاه کرده و به پابوسی در آستان “رئیس جمهور محترم و منتخبشان” رفته اند. نامه سرگشاده پس از نامه سرگشاده می نویسند و بیانیه پشت بیانیه می دهند تا تنور این مضحکه را داغ نگاه دارند و سهم خود در افزایش طول عمر این رژیم جنایتکار را ایفاء کنند. اینها از جنبش اصلاحات دو خرداد، به جنبش سبز و اکنون معتدل بنفش رسیده اند. و هنوز می کوشند سر مردم را با کلام “اصلاحات و اعتدال” گرم نگاه دارند. پیامدهای این مضحکه و تاثیر آن بر وضعیت جامعه، مردم و رژیم اسلامی موضوع مصاحبه دیگری در همین شماره است.
امیدواریم که نشریه کمونیست ماهانه، که اولین شماره آنرا مطالعه می کنید، با استقبال شما روبرو شود، بتواند به سوالات سیاسیتان پاسخگو باشد و کنجکاوی سیاسی – اجتماعی و نظری شما را ارضاء کند. برای پربار تر کردن نشریه و کمک به تحقق هدف و نقشی که برای خود تعیین کرده است، نقش فعال خوانندگان و علاقمندان به جنبش کمونیستی، چپ و آزادیخواه ضروری است. شما را به مشارکت فعال با نشریه فرا می خوانیم. بویژه شما را دعوت می کنیم که سوالات و نظراتتان را برای ما ارسال کنید.
