مبارزان کمونیست
hoshyaresmaeil2017@hotmail.com
روز نود و شش جنبش مردم ایران …
رئيس‌جمهوری آمریکا : برجام مرده است اما اعلام نمی‌کنیم. داستان طولانی است…
حکومت اسلامی در ایران : سزای کسانی که معترض و ناراضی هستند ، جز دار نیست … حالا آمریکا بیاد مذاکره کنیم …
بایدن : من پیر شدم ، تو شش و هشت میزنی ؟
وزیر خارجه حکومت اسلامی : ولی ما مذاکره دوست داریم . جون مادرت بیا دوباره برگردیم به عقب . یادته به اسم دیالوگ سیاسی و بعدش گفتگوی تمدنها با عبای شکلاتی با هم چطوری سر مردم گول مالیدیم ؟ حالا برجام …
بایدن : آره یادته ، چه دوران خوبی بود . ولی التماس نکن ، چون وقت رفتنه … یعنی همون موقع سقوط صدام موقع رفتن تو بود ولی چون خاطرت برای ما خیلی عزیزه گذاشتیم یه 3 دهه دیگه بمونی شاید اصلاح شدی ، ولی نشدی ! مثل زگیل بودی وهستی !
حکومت اسلامی : ازگیل خودتی ! پس ما هی میکشیم و میزنیم …
کاخ سفید : هرچقدر دوست داری بکُش ، ولی باید بری …
حکومت اسلامی مستمر از طریق مختلف به هنرهندان پیام میدهد که فعالیتهای هنری را شروع کنید مشکلی نیست … ساندیس و ناهار و جایزه هم میدیم . به ساچمه های داخل چشم معترض هم فکر نکنید ، اصلا فکر نکنید . ما به جاتون فکر میکنیم شماها فقط نمایش بدین !
یکی هم خوب گفته بود که ما وقتی برای رقصیدن نداریم …
تمامی ارگانهای هنری از ابتدا زیر نظر وسانسور حاکمییت بوده وهست . جشنواره فیلم موسوم به فجر هم از ابتدای تاسیس ربطی به مردم و سینماگران مردمی نداشت . این نهاد هم مثل همه نهاهای دیگر ساخته سپاه و حاکمییت دینی فاشیستی در تهران بود . سالها خیلی ها در این نمایشات شرکت میکردند با این ذهنییت که چنین نهادی مربوط به سینمای ایران است .
حتما باید اعتراضات مردم کف خیابان شروع میشد و طی 3 ماه 1000 معترض توسط همان سازماندهندگان نمایش فجر کشته میشدند و هزاران زندانی …تا بفهمید جشنواره فیلم موسوم به فجر ربطی به مردم و هنرمندان مردمی ندارد ؟
آنها که تا حالا نفهمیدند یعنی نمیخواهند بفهمند و از همان ابتدا چشمشان را بستند به امید زندگی مسالمت آمیز کنار یک تمساح …
تمساح میخندید که اینا دیگه چه اسکولن ؟
22.12.2022
اسماعیل هوشیار
