اناتومی لیبرالیسم چپ در ایران
نادر بکتاش
21/08/13
اناتومی لیبرالیسم چپ در ایران /در مورد سازمان وحدت کمونیستی/ یکی از واقعی ترین و فکرشده ترین نوشته های منصور حکمت است. چشمان و ذهن تیزش بر دنیا همه چیز را برایش لخت می کرد. می فهمید. فهمید که دور شدن از مارکسیسم و دنیای بهتر له شدگان مد روز خواهد شد. ان چه دید اتفاق افتاد.
این هم پاشنه اشیل من است که نمی توانم از دیدن و فهمیدن ادم ها خود داری کنم. سیاست این را به من نداد, از رمان و سینما ارث گرفتم. و منصور حکمت تیزی چشم رمان نویسان و تصویرپردازانی را دارد که قادر شدند چشمم را تیز کنند.
فرج سرکوهی میراث واکنشی همان گرایش و جنبش توده ای/ملی/اسلامیستی است که این مملکت ایران را درب و داغان کرده اند. توده و فدایی و اسلامیون و ملیون خون و استبداد راه انداختند و سرکوهی پرید بغل لیبرالیسم ضد کمونیست چپ. مثل خیلی دیگر از انهایی که کتابی و احساسی و تقلیدی و قلابی خود را چپ معرفی می کردند.
اقای سرکوهی خیلی ساده است که بعد از کثافتکاری های توده و فدایی به اغوش مهربان و ارام وحدت کمونیستی بپری? نه?
http://www.rowzane.com/html/notes/1960-bektash-19.html
سرکوهی مثل هر کس دیگری حق دارد انقلابی نباشد و هیچ کاری نکند اما اگر بخواهد موعظه لیبرالی و دفاع از توحش کاپیتالیستی بلوا کند قطعا با اوضاع امروز ایران و منطقه و دنیا سازگار نخواهد بود.