مبارزان کمونیست
ناصر بابامیری
صبح امروز دوشنبه 14 نوامبر، رژیم ایران به طور هماهنگ اردوگاه مسکونی احزاب اپوزسیون کردستان ایران در مناطق شهر سلیمانه و کویه سنجق را هدف موشک زمین به هوا و پهبادهای انتحاری قرار داد. خبرها حاکی از اینست در نتیجه این موشکباران هوایی وحشیانه، تا کنون دو نفر جانباخته و تعدادی هم زخمی هستند، و دوباره تلفات سنگین مالی فراوانی را به این مناطق مسکونی وارد نموده است، و خانواده ها آواره شده اند.
در فاصله نزدیک به دو ماه از شروع خیزش انقلابی در ایران، این دومین بار است رژیم متوحش ایران به چنین اعمالی جنایتکارنه متوسل میشود. رژیم قاتلان در اثنایی دست به چنین اقدامی غیرانسانی می زند که در برابر اعتراضات و خیزشی که نزدیک به دو ماهست ادامه دارد و عقب نمی نشیند، بشدت هراسان شده است. خیزشی که طی اینمدت بشدت قوای سرکوبش را به تحلیل برده است و دیگر مسئولان رده بالای نظامی هم در حال فرار هستند، و رژیم قانون وضع کرده آنها را ممنوع الخروج و دستگیر یا حصر خانگی کنند. دارد دو ماه از جنگی بشدت نابرابر میان توده های بپاخاسته و نیروهای دشمن در اکثر شهرهای ایران، در خیابان و محلات شهرها میگذرد. صدها نفر با شلیک مستقیم اراذل و اوباش حافظان نظام جان باخته اند و هزاران نفر زخمی و بیش از 14 هزار نفر هم دستگیر شده اند و خطر مرگ آنها را بشدت تهدید میکند، خصوصا بدنبال رای صادره از سوی قوه مرگ قضائیه که به تائید اکثریت مزدوران مجلسی هم رسیده این خطر دو چندان شده است. رژیم ایران در اثنایی دست به چنین اقدامی می زند که نزدیک به دو ماه است، اکثر نقاط مختلف ایران از ساعت 6 عصر تا سحرگاهان خیابانها در تسخیر مردم است. رژیم در اثنایی دست به چنین جنایتی می زند و صدها کیلومتر آنسوی مرزها کودکان، زنان و مردان را توسط موشک های زمین به هوا و پهبادهای انتحاری در اردوگاههای مسکونی هدف موشک قرار میدهد و لت و پار میکند که در برابر جنگ خیابانی مردم پیکارجو خود را مغلوب میبیند، و به این شیوه میخواهد به قوای نظامیش که بشدت در حال ریزش است و روحیه اش را باخته اعتماد بنفس بدهد.
رژیم بزعم خود با اتخاذ این تاکتیک جنایتکارانه می تواند آزموده شکست خورده را یکبار دیگر بیازماید، و تمرکز اصلی جامعه روی جنگ در خیابانها را بر دارد و متوجه موشکباران مناطق اسکان احزاب اپوزسیون ایرانی و خانوادهایشان در خاک کردستان عراق کند. آنهم در اثنایی که احزاب کرد در کردستان عراق سالهاست مبارزه مسلحانه در شیوه و اشکال قدیم را بدلیل موقعیتشان در خاک کردستان عراق به کنار گذاشته اند، و تازه هرازگاهی نیمه علنی و نیمه پنهانی و دور از چشم جامعه هم وارد بند و بست با همین رژیم قاتلان شده اند.
در چنین بزنگاهی تاریخی که مردم در سراسر ایران برای یکسره کردن این نظام ننگین بپاخاسته، فکر میکند این سیاست و تاکتیک می تواند فریادرسی باشد و لااقل صفوف بهم ریخته اش را در دورن شهرها بازسازی کند. اما رژیم کور خوانده است و جامعه به ایندرجه از هشیاری سیاسی رسیده است که این سیاست و تاکتیک مزورانه با هر هدفی سرهمبندی شده باشد، راه بجایی نمی برد. جا دارد ضمن محکوم کردن این اقدام ضد بشری کماکان تمرکز اصلی بر روی حضور فعالانه تر کارگر بمثابه یک طبقه نه به شیوه محدود و سایر اقشار فرو دست و بسیج توده ها در کارخانه، کارگاه، دانشگاه و مدرسه جهت پیوستن به تجمع و اعتراضات سراسری در خیابانها گذاشته شود! دقیقا تداوم اعتراضات در ابعاد هر چه گسترده و سراسری تر کوبنده ترین و قاطعانه ترین پاسخ به این سیاست و تاکتیک های تعرضی وحشیانه رژیم در درون مرزها و بیرون مرزها و نهایتا به زانو در آوردن آنست.
حکومت اقلیم کردستان عراق و دولت مرکزی عراق مسئول مستقیم امنیت جانی این انسانها هستند که در پی مطامع و مصالح حقیرشان از قبول آن تا به امروز سر باز زده اند و با سیاست مماشات و سکوت همیشگی عملا کنار رژیم جنایتکار ایران ایستاده اند.
زنده باد خیزش سراسری و تلاش جهت سرنگونی انقلابی این رژیم تبهکار سرمایه داری!
مرگ بر رژیم فاشیستی سرمایه داری ایران!
14.11.2022
