مبارزان کمونیست
اعتراضات مردمی در شماری از شهرها علیه سونامی گرانی با شعارهای ضد حکومتی در نیمه اردیبهشت ماه، در کنار حضور قدرتمند جنبش های اجتماعی، جنبش سرنگونی علیه حکومت اسلامی را در یک نقطه عطف جدیدی قرار داده است.
نشانه های بارزی از رودررویی قدرتمند مردم با حکومت اسلامی در قامت جنبش های اجتماعی شان در چندین ماه اخیر عبارتند از: تجمعات و اعتصابات با شکوه معلمان در بیش از ۲۰۰ شهر، تبدیل شهرها به صحنه تجمعات و راهپیمایی های هر روزه بازنشستگان با فریاد “مرگ بر این بردگی”، جهانی شدن فریاد دادخواهی خانواده های دادخواه و پیروزی تاریخی این جنبش در محاکمه و محکومیت حمید نوری این جلاد جمهوری اسلامی و قد علم کردن جنبش رهایی بخش زنان با کارزار “حجاب بی حجاب ” در مقابل قشون کشی رژیم آپارتاید جنسی حاکم علیه زنان و کل جامعه تحت عنوان “حجاب و عفاف”، اینها همه اتفاقات شورانگیزی است که ابعادی سازمانیافته تر، قدرتمند تر و عمیق تر به جنبش سرنگونی داده و برآمدی انسانی و امید بخش را در چشم انداز نزدیک جامعه قرار داده است.
در تقابل با این جدال، حکومت اسلامی به سرکوبگری هایش شدت داده است. در این راستا گستاخانه تر از هر وقت به اجرای قوانین جنایتکارانه مجازات های اسلامی رو آورده و بر شمار اعدام ها افزوده است. جنبشهای اجتماعی و بویژه رهبران و اکتیویست های این جنبش ها هدف اول سرکوبگریهای وحشیانه حکومتند. با این سرکوبها حکومت میکوشد جلوی سازمانیابی بیشتر جنبش های اجتماعی و دامنه نفوذ و گسترش آنها را بگیرد و کل جامعه را عقب براند.
روشن است که سرکوبگری های حکومت تمام عرصه های مبارزاتی جامعه را در بر میگیرد و کل جامعه را هدف قرار میدهد. با اتحادی سراسری باید این ابزار را از دست حکومت گرفت. اتحاد جنبش های اجتماعی علیه این سرکوبگری ها پاسخی فوری و حیاتی به این اوضاع است.
جمهوری اسلامی با این سرکوبگری ها بطور واقعی کل جامعه و در عین حال جنبش های قدرتمندی که ستون های محکمی در فضای سیاسی جامعه بوده و بطور واقعی یک رکن مهم جنبش سرنگونی هستند را نشانه گرفته است. اما نکته شعف آور اینست که امروز بیش از هر زمان وقت جنبش های اجتماعی از جمله جنبش کارگری با بخش های مختلفش، جنبش معلمان، جنبش بازنشستگان، جنبش رهایی بخش زن و جنبش دادخواهی را کنار هم میتوان دید. این جنبش ها در عرصه های مختلف مبارزه صدای اعتراض کل جامعه علیه حکومت سرمایه داری وحشی حاکم هستند و فصل مشترک های بسیاری با هم دارند. این فصل مشترکها را در شعارها و گفتمان های جاری در این جنبش ها، در بیانیه های مشترک آنها در مناسبت های مختلف، در اعلام حمایت کردن ها و پشتیبانی هایشان از خواستها و اعتراضات یکدیگر و در مناسبت های مختلفی چون اول ماه مه ها، روز جهانی زن و در جریان اعتراضات مردمی در سطح جامعه به روشنی شاهد بوده و هستیم. اعتراض به دستگیری ها و پرونده سازیهای حکومت علیه فعالین جنبشهای اجتماعی یک وجه مشترک مهم همه این جنبشها و زمینه اتحاد و همگرائی هر چه بیشتر آنها است.
این اتحاد و همگرایی ها زمینه ساز اعتراضات سراسری در سطح جامعه بوده و هست و هر روز حلقه محاصره مردم علیه حکومت را تنگتر و تنگتر کرده است. بازتاب این اوضاع را در تضعیف هر روز بیشتر حکومت و تشدید نزاعهای باندهای مختلف حکومتی به روشنی میتوان دید. از سوی دیگر بی فرجام بودن برجام، نفرت عمومی از سیاست های تروریستی جمهوری اسلامی در منطقه و در سطح جهان، انعکاس وسیعتر اعتراضات مردمی در سطح بین المللی و بویژه جنبش دادخواهی امروز بیش از هر وقت جمهوری اسلامی را در انزوایی جهانی قرار داده است. این شرایط بیش از بیش بر ممکن بودن و ضروری بودن اتحاد سراسری جنبش های اجتماعی علیه سرکوبگری حکومت تاکید دارد.
حزب کمونیست کارگری همواره بر اتحاد جنبش های اجتماعی بر سر خواستهای مشترک به عنوان یک حلقه مهم در حرکت جامعه بسوی اعتصابات سراسری و عمومی و پیشروی جنبش سرنگونی تاکید کرده است. در شرایط امروز یک گام مهم برای شکل دادن به این اتحاد، متحد شدن همه این جنبش ها علیه سرکوبگری های حکومت است.
بطور واقعی نیز امروز طلایه های این اتحاد را در اعتراض به دستگیریها و علیه امنیتی کردن مبارزات و پرونده سازی های رسوا و نخ نما را میشود دید و معلمان و کارگران پیشتاز این اتحاد مبارزاتی هستند. اتحادی که در اشکال راه اندازی طوفان های تویتری مشترک برای آزادی معلمان و فعالین کارگری زندانی، نامه ها و بیانیه های مشترک خانواده ها، فعالین و تشکلهای مختلف کارگری و اجتماعی علیه سرکوبگری ها و نیز کارزارهای مبارزاتی جاری خود را نمایان کرده است. اتحاد جنبش ها علیه سرکوب باید آگاهانه و نقشه مند به کارزار سراسری جنبش های اعتراض اجتماعی و اکتیویست های آن تبدیل شود. و باید با گفتمان های سراسری ای چون پایان دادن به پرونده سازی ها و امنیتی کردن مبارزات، بسته شدن تمامی پرونده های امنیتی، ممنوعیت وثیقه، لغو تمامی مجازات های اسلامی و ممنوعیت شلاق و شکنجه و اعتراف گیری های اجباری و نیز با تاکید بر داشتن حق تشکل، حق اعتراض و حق تجمع به عنوان حقوق پایه ای مردم کارزار سراسری علیه سرکوبگری های حکومت را به جلو برد.
گذاشتن قرارهای مشترک در همراهی با خانواده برای جمع شدن در مقابل زندانها، تبدیل صحنه دادگاهها به صحنه اعتراض علیه سرکوبگری های حکومت، اطلاع رسانی از وضع زندانیان سیاسی و جهانی کردن صدای آنها، صدور بیانیه های جمعی علیه دستگیریها و سرکوبگری های رژیم، پیوستن به کارزارهای مبارزاتی جاری در دفاع از زندانیان سیاسی، وسعت دادن به گفتمان اتحاد جنبش ها علیه سرکوبگری های حکومت و در برابر اجرای مجازات های اسلامی و اعدامها، استفاده از ابزار مدیای اجتماعی برای بسیج اجتماعی علیه سرکوبگریهای حکومت، و پیشبرد این کارزار در سطح بین المللی با گفتمان بایکوت جهانی جمهوری اسلامی بخاطر تمامی جنایاتش از جمله گامهای مهم در کارزار جنبش ها علیه سرکوب است. حزب کمونیست کارگری همه اکتیویست ها و فعالین جنبش های اجتماعی را به محور فعالیت قرار دادن چنین کارزاری فرا میخواند. با به میدان آوردن قدرت همه این جنبش ها میتوان در زندانها را گشود. میتوان ابزار سرکوب را از دست حکومت گرفت و میتوان کل بساط حکومت اسلامی را جارو کرد.
حزب کمونیست کارگری ایران
۱۳ مرداد ۱۴۰۱، ۴ اوت ۲۰۲۲
خطر مرگ واله زمانی را تهدید میکند
به نجات وی برخیزیم
بنا بر خبر منتشر شده در اینستا گرام صابر زمانی، خطر مرگ برادر او واله زمانی این فعال محبوب کارگری را که هم اکنون در زندانی اوین در حبس است تهدید میکند. این خبر در دوازدهم مرداد منتشر شده است. صابر زمانی در اینستاگرام خود در از ملاقات اخیر واله با خانواده ، وضعیت وخیم جسمانی وی و انتقال مجدد او به سلول انفرادی در بند ۲۰۹ به بهانه مسری بودن بیماری اش خبر میدهد. صابر زمانی در مورد وضعیت جسمانی واله زمانی مینویسد:” طی دوماه بازداشت واله زمانی ایشان تنها دوبار برای معاینه و آزمایش پزشکی به بیمارستان اعزام شده‌اند که نتیجه آزمایشات حاکی از تشدید بیماری ایشان و افزایش خطرناک آنزیمهای کبدی است. واله زمانی که به دلیل ابتلا به هپاتیت حاد تحت نظارت مداوم پزشک بوده و داروهای مخصوصی را مصرف میکرد، اکنون نه تحت معاینه پزشک متخصص قرار دارد و نه داروهای لازم در اختیارش قرار میگیرد. لذا اکنون واله زمانی با خطر از دست دادن کبد و تهدید مرگ روبرو است. در حالی مسئولین زندان از فراهم کردن امکانات درمانی مناسب برای واله زمانی و یا اعزام ایشان به بیمارستان سرباز میزنند که وی علاوه بر بیماری کبدی، مبتلا به زخم معده نیز بوده و بارها دچار خونریزی معده نیز شده‌اند.”.
بنا بر همین گزارشات آنزیم های کبدی واله زمانی به ۲۰۰۰ رسیده است. یعنی در حالیکه این آنزیم باید رقمی بین ۳۵ تا ۱۲۹ باشد، حدود بیست برابر بیشتر شده است. و این اتفاق دال بر عفونتهای بسیار شدید ویروسی و ابتلای وی به بیماری خطرناک هپاتیت C است. به تشخیص پزشکان آنزیم هایی که در بالای ۲۰۰۰ هستند نشانه بیماری پیش رفته کبد بوده و شانس بهبودی چنین سطحی از بیماری بسیارناچیز است و اگر درمان و تشخیص بموقع داده نشود مرگ بیمار قطعی است. اکنون واله زمانی در چنین وضعیتی در انفرادی حکومت اسلامی در زندان و زیرفشار است. جلوی این جنایت را باید گرفت.
صابر زمانی نسبت به وضعیت وخیم جسمانی برادرش واله هشدار داده و مینویسد: ” با توجه به پایان دوره بازجویی واله زمانی، ممانعت مسئولین زندان از درمان و یا آزادی وی، به معنی تلاش برای حذف فیزیکی این فعال کارگری است. لذا ما خانواده واله زمانی با ابراز نگرانی عمیق خود، خواستار آزادی بدون قید و شرط و فوری ایشان هستیم تا با فراهم کردن امکانات درمانی و دارویی مناسب بتوانیم جان ایشان را نجات دهیم”.
واله زمانی در نهم خرداد علیرغم ابتلا به بیماری خطرناک کبدی، بدنبال بازداشت دو فعال کارگری فرانسوی سیسل کولر و ژاک پاری و تعدادی از معلمان و فعالین کارگری و اجتماعی با اتهام رسوای همکاری با دسیسه جاسوسی دستگیر شد. با دستگیری وی ادامه معالجه وی متوقف شد و همانطور که برادر و مادر وی اطلاع رسانی کرده اند طی این دو ماه واله محروم از هرگونه دارو و درمانی در زندان بسر برده و شکنجه جسمی شده است.
کمپین برای آزادی کارگران زندانی دستگیری و ادامه بازداشت جنایتکارانه واله زمانی را شدیدا محکوم میکند و این اقدام سیاستی در جهت قتل خاموش این کارگر زندانی است.
این اولین بار نیست که حکومت اسلامی بدینگونه جان زندانیان را به بازی میگیرد. بکتاش آبتین اخیرترین نمونه بود که در زندان عملا به قتل رسید. نباید اجازه داد که این جنایت تکرار شود. به نجات جان واله زمانی برخیزیم.
کمپین برای آزادی کارگران زندانی همصدا با خانواده واله زمانی همگان را به حمایت و همبستگی با این کارگر زندانی و فشار آوردن برای آزادی فوری و بدون قید و شرط وی و قرار گرفتن سریع او تحت درمان تاکید دارد.
کمپین کارگران، معلمان، تشکلهای مختلف کارگری و همه مردم را به حمایت قاطع از واله زمانی و خانواده وی فرا میخواند. واله زمانی در موقعیت اضطراری ای قرار دارد. نباید درنگ کرد. کمپین از تمام سازمانهای کارگری و نهادهای انساندوست در سراسر جهان انتظار دخالت فوری در این مساله را دارد. از طریق نوشتن مستقیم نامه به مقامات حکومت اسلامی و دست اندرکاران این جنایت، از طریق ابتکار اعلام کارزارهای اضطراری در حمایت از واله زمانی و معلمان و کارگران زندانی و شکل دادن به آکسیونهای ایستاده در مقابل دفاتر این سازمانها میتوان به جمهوری اسلامی بیشترین فشار را آورد که جلوی ادامه این جنایت را بگیرند. جمهوری اسلامی هر روزه جنایت میکند و باید بخاطر سرکوبگریهایش و جنایاتش و نقض پایه ای ترین حقوق انسانی در ایران در سطح جهانی بایکوت و به انزوا کشیده شود.
کمپین برای آزادی کارگران زندانی
۱۳ مرداد ۱۴۰۱، ۴ اوت ۲۰۲۲
