مبارزان کمونیست
در حاشیه اخبار کارگری
نسان نودینیان
گسترش اعتراضات كارگری
از دو هفته گذشته (بعد از یك دوره كوتاه) اعتراضات كارگری رو به گسترش گذاشته است. ده ها اعتصاب، تجمع و تظاهرات توسط كارگران مراكز صنعتی و تولیدی در جریان است. ١ـ تجمع كارگران ماشین آلات صنعتی تراكتورسازی تبریز، ٢ـ تجمع اعتراضی بازنشستگان تهران، ٣ـ تجمع كارگران ذوب آهن زاگرس در سنندج، ٤ـ تجمع اعتراضی كارگران ذوب آهن در قروه، ٥ـ تجمع کارگران اخراجی فولاد زاگرس برای دومین روز متوالی، ٦ـ کارگر صنعت برق اعلام كردند:مدیریت قطعات توربین شهریار شرط کارگران را نپذیرفت، اعتصاب همچنان ادامه دارد، ٧ـ کارگرصنعت برق اعلام كردند: اعتصاب کارگران قطعات توربین شهریار ادامه دارد، ٨ـ تجمع ١٥٠نفر از کارگران شاغل کارخانه سیمان کرمان، ٩ـ تجمع كارگران اخراجی فولاد زاگرس مقابل اداره كار قروه، ١٠ـ تجمع بازنشستگان صندوق فولادمقابل استانداری اصفهان دراعتراض به عدم پرداخت بموقع حقوقشان، ١١ـ اعتصاب١٢٠٠ کارگر کارخانه نورد لوله صفا در اراک ، ١٢ـ اعتصاب ٤٠٠٠ کارگر مجتمع فولاد خوزستان ، ١٣ـ کارگران کیان ١١تیر تایر برای چندمین باردست به اعتراض میزنند، ١٤ـ تجمع ٣٠٠ کارگر ٣ کارگاه فرودگاه خمینی تهران ، ١٥ـ تجمع اعتراضی کارگران کارخانه کرمانیت کرمان، ١٦ـ تجمع ٥٠٠ عضو تعاونی مسکن مهر در مقابل استانداری کرمان، ١٧ـ اعتراض ١٥٠٠ کارگر کارگران صدرا، ١٨ـ اعتراض کارگران اخراجی سد ژاوه، ١٩ـ اعتراضات کارگران سد بزرگ کنارک ، ٢٠ـ اعتراض کارکنان سازمان تحقیقات کشاورزی به تبعیض، ٢١ـ بیش از ٢٠٠ نفر از اعضای انجمن های صنفی کارگران و استادکاران ساختمانی سراسر کشور با تجمع در مقابل مجلس شورای اسلامی، خواستار لغو «بند ١٠ الحاقی قانون بودجه سال ٩٢» شدند، ٢١ـ اعتراض کارگران شرکت خدماتی پاک اندیش خان میرزا، وابسته به پالایشگاه پارسیان به رفتار ناشایست پیمانکار، ٢٢ـ تحصن کارگران کارخانه فارسیت دورود مقابل ساختمان فرمانداری، ٢٣ـ تجمع جمعی از کارگران نساجی سیمین اصفهان مقابل مجلس. اعتراضات كارگری در حمایت و با شركت خانواده های كارگری همراه بوده است( ١١تیر: خانواده‌های کارکنان اخراج شده‌ی شرکت “قطعات توربین شهریار” به همراه فرزندانشان در مقابل درب این شرکت که یکی از واحدهای استراتژیک وزارت نیرو می‌باشد، تحصن نموده و خواستار بازگشت به کار همسران خود شدند). مطالبات اعتراضی كارگران بر محورهای عدم پرداخت حقوق های پرداخت نشده، محاسبه نشدن ده سال از سابقه كار ـ اتوبوس رانی تهران)، اخراج و بیكارسازی و تعطیلی مراكز كار، و اعتراضات پیگیرانه و مداوم کارگران قطعات توربین شهریار(اخبار این اعتراضات را در شماره اخیر اخبار كارگری مطالعه كنید) اعتراضات كارگران توربین شهریار یكی از اعتصابات طولانی ایندوره است.
كارگران میتوانند با ارداه جمعی و بر محور هماهنگی سراسری نمایندگان خود را به اجلاس سازمانی جهانی كار بفرستند. اخیرا بهنام ابراهیم زاده فعال كارگری در ارتباط با نشست سازمانی جهانی كار نوشته است” جای خالی نمایندگان واقعی کارگران در نشست سازمان جهانی کار! نشست بی دستاورد ای ال او در ژنو برگزار شد”. بهنام ابراهیم زاده بدرست میگوید كه كارگران میتوانند در نشست سازمان جهانی كار شركت كنند. قطعا شركت نمایندگان واقعی كارگران در نشست سازمان جهانی كار جنبش كارگری را وارد فاز و دوره جدیدی خواهد كرد. تلاش برای پیشبرد نشست كارگران در سازمان جهانی كار به چند فاكتور اساسی وابسته است. یكم؛ گسترش اعتراضات كارگری در سطح سراسری است. با سراسری شدن اعتراضات كارگری و ایجاد شبكه های اعتراضی سراسری كارگران با اتكا به مكانیسم مجمع عمومی متشكل از نمایندگان كارگران بخشهای مختلف تولیدی، میتوانند راه های شركت نمایندگان واقعی كارگران برای شركت در نشست سازمان جهانی كار را هموار كنند. اولین قدم سراسری كردن اعتراضات و سراسری شدن شبكه های ارتباطات مراكز تولیدی و كارخانه ها است. دوم؛ در چند سال گذشته احزاب و سازمان و فعالین كارگری در خارج از كشور كارزار حمایت از جنبش كارگری را پیگیرانه پیش برده اند. هر سال در محكومیت شركت نمایندگان ضد كارگر شوراهای اسلامی و خانه كارگریها و نمایندگان كارفرماها در نشست های سازمان جهانی كار، تظاهرات های موثر و قدرتمندی را فراخوان داده اند. در محل نشست فعالانه شركت كرده و به نمایمدگی از كارگران صدای اعتراض آنها را به شركت كنندگان در این اجلاس اعلام كرده اند. این كارزار اگر بخواهد وارد فاز جدید و موثرتری بشود میتواند با هماهنگی با فعالین كارگری با اهداف فراهم كردن شركت فعالین كارگری از نمایندگان شبكه های سراسری و منتخب مجامع عمومی كارگران برای شركت در نشست سازمان جهانی كار، نقشه مند پیش برد. بدون حمایت و كار هدفمند این كارزارها در خارج از كشور این توقع و مطالبه رادیكال و درست عملی نخواهد شد. جلب حمایت اتحادیه های كارگری در اروپا، كاناد، استرالیا و امریكا به منظور حضور نمایندگان واقعی كارگران از اقدامات ضروری است.
٢٤تیر ١٣٩٢
١٥جولای ٢٠١٣
جای خالی نمایندگان واقعی کارگران در نشست سازمان جهانی کار!
بهنام ابراهیم‌زاده. جای خالی نمایندگان واقعی کارگران در نشست سازمان جهانی کار! نشست بی دستاورد ای ال او در ژنو برگزار شد. نمایندگان کارگری کارفرمایی دولتی در این نشست شرکت کردند؛ دولت ایران همواره نماینده های دست نشان ده خود را به این نشست می فرستد؛ فرستاده شده گان به این نشست نماینده گان واقعی کارگران ایران نبوده و نیستند؛ این نشست در راستای اصل سه جانبه گرای و راهی برای حل مشکلات سه گروه دولتی کارفرمایی و کارگری همه ساله در ژنو برگزار می شود فارغ از این دیدگاه که در شرایط کنونی و در عمل اجرایی اصل سه جانبه گرایی تا چه حد ممکن و مفید است !! و با نظر داشت این حقیقت که اصولا دولت های موجود دولت های سرمایه داری و مدافع منافع سرمایه هستند و نمی توانند چون نهادی بی طرف و با حسن نیت بین سرمایه داران و کارگران به قضاوت و داوری بنشینند و سه جانبه گرایی گفته شده در واقعیت امر به دو گروه کارفرمایی دولتی و خصوصی در مقابل کارگران تغییر ماهیت می دهند. گفتن چند نکته درباره شرکت گروه نمایندگان کارگری دولتی ایران در این اجلاس خالی از لطف نیست. لازم به ذکر است کسانی که بر صندلی های جایگاه نمایندگان کارگری ایران در این نشست ها تکیه می زنند که به طور مستقیم توسط دولت و نه توسط کارگران و نهادهای کارگریانتخاب شدند. این نمایندگان برای شرکت در این نشست ها گزینش شده بودند و نماینده های کارگری شرکت کننده در این نشست ها نماینده آن دسته از تشکلهای کارگری بودند که مستقل نبوده و به اشکال مختلف وام دار تحت نفوذ وزارت کار و دولت هستند و هم در روابط و مناسبات دموکراتیک و دموکراسی درون گروهی و خرد جمعی چندان جایگاهی ندارد، در واقع و در عمل و در پروسه فعالیت ها و حرکت ها پیش از آنکه منافع و مشکلات کارگران و اعضای این تشکلها دغدغه نمایندگان و برگزیدگان آنها باشد ملاحظات دولتی و
بده و بستان هایی مد نظر آن ها هستند که ارتباطی با منافع موکلان آنها و اعضای این تشکلها ندارد. بخش عمده ای از مسائل و مشکلات کارگران ایران ریشه در قوانین مناسبات و مشکلات درونی کشور دارد که حل آنها در رسیدن به وضعیت بهتر نیز در گروه متشکل شدن کارگران در تشکلهای مستقل خود و سپس تلاش مبارزه آنها در راستای رفع این مشکلات از طریق تغییر مناسبات نادرست موجود و رفع موانع قانونی و غیر قانونی موجود در این تغییرهاست؛ مقاوله نامه های این سازمان دستاورد مبارزات و حاصل تلاش کارگران در عرصه های بین المللی در دوره های مختلف است و کف مطالبات کارگران در شرایط و مناسبات موجود بیان می کند. شرکت نمایندگان واقعی و مستقل کارگری در این نشست های سالانه ای سازمان جهانی کار ای ال او از این منظر می تواند مؤثر باشد؛ اما باید گفت بخش زیادی از مشکلات کنونی کارگران منشاء ریشه در خارج از چهار چوب داخلی را دارند نظیر فشارها و توصیه های نهاده های بین المللی سرمایه دارای از قبیل صندوق بین المللی پول و بانک جهانی و گردن نهادن دولت ها به این فشارها و توصیه ها. در ایران مشکلات دیگری نیز برای کارگران وجود دارد که ناشی از وضع موجود تعریم های مختلف از سوی قدرت های بزرگ سرمایه داری است. تاثیر این فشار و تعریم ها به طور عمده و در بیشترین حالت مردم عادی و به طور مشخص مزد بگیران جامعه است؛ به طور مشخص در سالهای اخیر هیچگاه نماینده گان واقعی کارگران در این اجلاس های سازمان جهانی کار ای ال او حضور نداشته اند. نمایندگان واقعی تشکلهای مستقل و توانمند کارگری اگر حضور می یافتند می توانستند با ارائه نتایج یک توفیق علمی و کارشناسی شده اثرات تحریم ها را در بخش های مختلف صنعت و خدمات بر کارگران و مزد بگیران نشان دهند؛ می توانستند به خوبی از وضعیت هزاران کارگر ایرانی گزارش ارائه دهند و توضیح بدهند در کدام بخش های صنعت و معدن و کشاورزی و خدمات چه تعداد از بنگاهها در این باره به سرنوشت تعدیل، و انحلال دچار شده اند؛ چه تعداد کارگر و شاغل در این باره به طور دائم یا موقت بیکار و بی خانمان شده اند و کارگران تا چه اندازه امنیت کاری شان رعایت می شود؛ سالانه چند کارگر در اثر نبود وسایل ایمنی جان خو را از دست می دهند تحریم مواد اولیه ماشین آلات و تکنولوژی های مورد استفاده در بخش های مختلف صنعت تا چه میزان بر بازدهی کار و ایجاد امنیت شغلی و بیکاری در صنایع بالادستی و پایین دستی مربوطه اثر گذار بوده است.
نمایندگاه کارگری سرانجام می توانستند نشان بدهند سود جویان و فرصت طلبان دنیای سرمایه داری در سطوح خرد و کلان با استفاده از فرصت های ناشی از تحریم ها تا چه حد بر میزان انباشت سود و افزایش سرمایه نقد ینگی شان افزوده اند؛ در کل می توانستند نشان بدهند بخش اعظم فشار و گرانی و تحریم ها بر دوش نحیف خود و کارگران و جلوگیری از ایجاد تشکلهای واقعی و مستقل کارگران است اما فرجام سخن؛ نمایندگان انتصابی اعزام شده به این نشست در بازگشت هیچ گزارشی از عملکرد خود در این سفرها و دستاوردهای آن به اعضای تشکل و دیگر کارگران ارائه نمی دهند. سال گذشته از سوی دولت ایران نمایندگانی به این نشست اعزام شدند که حتی به زبان انگلیسی هم مسلط نبودند تنها دستاوردشان سوغات ایرانی بود که با خود برده بودند یا در یکی از این نشست ها تنها موردی که نمایندگان کانون عالی انجمن منسفی کارگران ایران در اجلاس وقت گرفته و صحبت کرده بودند اعتراض به کار برد واژه خلیج، به جای خلیج فارس بوده است. گویی کارگران ایران در هیج مورد دیگری مشکل نداشته اند و هم حقوق و مزایا و امکانات آن ها مطابق با موازین بین المللی بوده است و تازه این نمایندگان کارگری نمایندگان دیپلماسی ایران نیز بوده اند. بهنام ابراهیم زاده وبلاگ نویس و فعال کارگری وکودک عضو کمیته
پیگیری تشکلهای آزاد کارگری
بیست و سوم تیر ١٣٩٢
