مبارزان کمونیست
توده های بپاخاسته مصر
مرسی و اخوان را به زیر میکشند
با خیزش عظیم توده ای علیه حکومت مرسی و اخوان المسلمین، جهان بار دیگر به انقلاب مصر و اعمال اراده انقلابی توده های بپاخاسته چشم دوخته است. یکشنبه سی ژوئن، بزرگترین تظاهرات تاریخ در قاهره و دیگر شهرهای مصر صورت گرفت و روزهای بعد با گستردگی بازهم بیشتر ادامه داشته است. این روزها میدان تحریر، محوطه قصرهای “اتحادیه” و “قبه” و مراکز اکثر شهرهای مصر مجددا صحنه به میدان آمدن باشکوه، قدرتمند، متحد و سازمانیافته مردم تشنه آزادی علیه دشمنان آزادی و انسانیت بوده است. خیزش عظیمی که توسط جوانان انقلابی جنبش “تمرد” سازماندهی و رهبری میشود، امید آزادیخواهان سراسر جهان به ادامه انقلاب تا سقوط حکومت مرسی و اخوانیها را جان تازه بخشیده است.
جنبش “تمرد” دو ماه پیش با اقدام به کمپین جمع آوری کارتهای امضا شده برای استعفای مرسی و برگزاری انتخابات زودرس ریاست جمهوری، سی ژوئن سالگرد به کرسی نشستن مرسی را به عنوان روز تظاهرات همگانی علیه استبداد اسلامی مرسی و اخوانیها و روز اعلام پایان این سلطه ضدانقلابی و ضدمردمی تعیین کرد. ابتکار بیسابقه و بسیار جسورانه جوانان انقلابی و آزادیخواه که از دو ماه قبلتر، دستگاه حکومتی و جریانات فاشیستی – اسلامی اخوانی و سلفی را به مصاف طلبیدند و دست به کار تدارک سازمانیافته حرکت خود در سطح جامعه شدند، سریعا از طرف مردم به ستوه آمده پاسخ مثبت گرفت. ظرف مدت کوتاهی پانزده میلیون کارت درخواست استعفای مرسی جمع آوری شد و حاصل کمپین در روز تظاهرات سی ژوئن از بیست و دو میلیون گذشت. حمایت احزاب ناسیونالیست و لیبرال و سکولار متشکل در “جبهه نجات ملی” اپوزِیسیون، از تظاهرات سی ژوئن زیر فشار توان انقلابی و موفقیت کمپین تمرد بود. رهبری جوانان انقلابی جنبش تمرد، مکررا بر استقلال خود از “جبهه نجات ملی” تاکید کرده اند و عملا نشان داده اند که نقش تعیین کننده در رهبری موج جدید برآمد انقلابی توده ای را بر عهده دارند. دخالت فعال رهبران و فعالین کارگری، اتحادیه های کارگری، کمونیستها و جریانات سوسیالیست در این خیزش انقلابی بویژه در المحله و اسکندریه عیان و برجسته است. اتحادیه های کارگری علاوه بر حمایت از خواستهای عمومی اعلام شده از طرف جنبش تمرد، خواستهای ویژه کارگری را در این خیزش طرح و برجسته کرده اند.
پس از برگزاری باشکوه و سازمانیافته تظاهرات یکشنبه، جنبش تمرد تا عصر سه شنبه به مرسی مهلت داد که استعفا کند، در غیر آن صورت فراخوان “عصیان مدنی” خواهد داد. برگزاری این تظاهرات بیسابقه که ارتش مصر با عنوان “بزرگترین تظاهرات تاریخ مصر” به آن اذعان و از آن تجلیل کرد، آرایش صحنه سیاست مصر و صفبندیهای درون هیات حاکمه و جناحهای مختلف بورژوازی مصر را بلافاصله تغییر داد. در جدال قدرت نیروهای بورژوایی برای در دست گرفتن ماشین دولتی بجامانده از نظام حسنی مبارک، این بار کفه ترازو به سود جریانات ناسیونالیست و لیبرال و سکولار سنگینی کرد و توازن قوا فورا به زیان اخوانیها و مرسی و خرده جریانات اسلامی اقمار اخوان چرخید. اما تغییر اساسی بیشک در توازن قوای سیاسی جامعه، به سود اردوی دفاع از انقلاب و نبرد طبقاتی کارگران و تلاش انقلابی نسل جوان و مردم آزادیخواه برای بسط انقلاب در راستای اهداف خود در برابر اردوی ضدانقلاب بورژواامپریالیست صورت گرفته است.
ارتش مصر در موقعیت ستون فقرات دولت بورژوائی و اصلیترین نیروی مدافع تجدید بنای ماشین دولتی ضربه خورده بورژوازی که در دو سال اخیر مستقیم و غیرمستقیم و بنا به توصیه های آشکار دولت آمریکا از اخوانیها حمایت کرده است، با مشاهده پایان کار اخوانیها توسط خیزش انقلابی توده ها، روز دوشنبه به حمایت خود از آنها پایان داد و در بیانیه ای رسما مهلتی ۴۸ ساعته برای “همه اطراف” درگیر در کشمکشهای جاری تعیین کرد که ددلاین آن بعد از ظهر چهارشنبه سوم ژوئیه است. ارتش اعلام کرد که اگر “اطراف” رویاروئی ظرف مهلت تعیین شده به توافق نرسند، دست به اجرای یک “نقشه برای آینده” سیاسی مصر خواهد زد. در پی انتشار بیانیه ارتش، استعفای سامی عنان از پست فرمال “مشاور نظامی” مرسی و اعلام حمایتش از “خواستهای مردم”، عزم ارتش برای سلب حمایت از او را آشکارتر ساخت. واقعیت این است که به دنبال سقوط مبارک اخوان المسلمین آماده ترین جنبش و سازمانیافته ترین و حزب سیاسی بورژوازی مصر برای ایفای نقش پرچمدار اردوی ضدانقلاب بورژواامپریالیستی بود و به همین دلیل به عنوان ابزار خاموش کردن انقلاب به نام انقلاب آشکارا توسط آمریکا و ارتش مصر حمایت شد و به قدرت رسید. عدم توانایی اخوانیها و مرسی در خاتمه دادن به انقلاب و استقرار مجدد نظم ضدانقلابی و تجدید بنای دولت، امروز و بعد از برپایی موج جدیدی از خیزش توده ای، دلیل روشن و قابل درک سلب حمایت ارتش از حکومت مرسی و اخوانیهاست. تاکتیک ضد انقلابی کنونی ارتش بر آن استوار است که در لفافه دفاع از “خواستهای مردم”، حمایت خود را پشت جناح دیگری از نیروهای بورژوایی برای مقابله با انقلاب که در “جبهه نجات ملی” به سخنگویی برادعی متشکل شده است بگذارد.
انتشار بیانیه ارتش در کنار فشار اجتماعی خیزش عظیم مردم بپا خاسته جبهه اخوانیها و اقمار اسلامی شان را بیشتر به تزلزل انداخت و با استعفای پی در پی وزیران و مشاوران مرسی، ریاست مرسی و کابینه هشام قندیل شروع به ریزش و فروپاشی کرد. اخوانیها با “کودتای نظامی” خواندن اقدام ارتش، در برابر آن ایستادند و در تلاش برای مقابله با تظاهرات اعتراضی توده ها، دست به کار بسیج نیرو شدند و صفوف خود برای یک مصاف جدی و تعیین کننده تجدید آرایش دادند. نهایتا نیمه شب سه شنبه، مرسی در سخنرانی شدیداللحنی خواست استعفای خود و همچنین مضمون بیانیه ارتش را رد کرد و بر “مشروعیت” مقام خود و معتبر بودن “قانون اساسی” تاکید گذاشت. توده های میدان تحریر بلافاصله با فریاد “ارحل، ارحل” قاطعانه به بلوفهای جنگجویانه مرسی پاسخ رد دادند و رهبری جنبش تمرد اعلام کرد که عصیان مدنی تا سقوط مرسی ادامه خواهد یافت.
بدون شک سخنرانی شدیداللحن مرسی نقطه عطف خطیری در روند رویاروئیهای روزهای اخیر مصر است و عملا اعلان مصاف جدی و گسترده از طرف او و اخوانیها تا حد برپایی یک جنگ داخلی است. اما بر خلاف بلوفهای شبه فاشیستی مرسی و سران اخوان، نیروی هزیمت یافته و روحیه باخته، جریانات اسلامی و در راس آنها اخوان، در برابر به میدان بودن نیروی عظیم توده ها در موقعیتی نیست که آنها بتوانند به تهدیدی واقعی برای پیشبرد یک جنگ داخلی در مصر بدل شوند. تجربه خیزش انقلابی جاری در مصر اثبات عملی این حقیقت است که ابزار واقعی به هزیمت انداختن ارتجاع اسلامی و پیشگیری از برپایی جنگ داخلی توسط این ارتجاع پوسیده تنها و تنها بسیج اراده انقلابی توده های محروم جامعه با دخالت و رهبری پیشروان طبقه کارگر و نسل جوان انقلابی است.
خیزش توده ای جاری در مصر که با ابتکار جدی و قاطعانه جوانان انقلابی جنبش تمرد تحقق یافته است در واقعیت امر حاصل انباشته شدن اعتراضات وسیع طبقه کارگر و توده های محروم و مردم آزادیخواه مصر طی دو سال و نیم بعد از سقوط مبارک و در برابر سلطه استبداد مذهبی شبه فاشیستی اخوانیها و شخص مرسی است. پایان یافتن حکومت مرسی و اخوانیها حتمی است و صرف نظر از اشکال پیشرفت نبردهای انقلابی جاری، توده های بپاخاسته مصر مرسی و اخوان را به زیر میکشند. این پیروزی مهمی برای جبهه آزادیخواهی و انقلاب نه فقط در مصر بلکه در منطقه و جهان است و شایسته آن است که با شور و نشاط بی پایان و همبستگی عمیق از آن استقبال و حمایت کرد.
حزب کمونیست کارگری ایران – حکمتیست همبستگی عمیق خود با این خیزش انقلابی را اعلام میکند و تلاش خود همدوش با کمونیستها و رهبران و فعالین کارگری مصر برای تقویت صف مستقل طبقه کارگر و شکل گرفتن سریعتر آلترناتیو پرولتری در قبال تحولات انقلابی و سیاسی در جامعه، در مسیر پیروزی انقلاب کارگری و برقراری سوسیالیسم را با جدیت تمام ادامه خواهد داد. انقلاب مصر و مبارزات طبقه کارگر و نسل جوان انقلابی مصر در راستای بسط و پیشبرد تحولات انقلابی جامعه شایسته گرمترین پشتیبانی توسط طبقه کارگر و بشریت آزادیخواه در سراسر جهان است.
زنده باد انقلاب مصر
زنده باد انقلاب کارگری
زنده باد سوسیالیسم
حزب کمونیست کارگری ایران – حکمتیست
١٢ تیر ١۳۹٢- سوم ژوئیه ٢٠١۳
www.hekmatist.org
