مبارزان کمونیست
اردوغان باید برود!
سرکوب معترضین را قویا محکوم میکنیم!
رجب طیب اردوغان به سیم آخر زده است. او مانند هر جوجه دیکتاتوری که صدای نخواستن و “استعفا، استعفا” را از زبان میلیونها مردم می شنود، فقط به زبان “قانون” و “امنیت” و سرکوب سخن میگوید. توحش پلیس ترکیه در وقایع اخیر و بویژه در یورش روزیکشنبه به میدان تقسیم و پارک گزی در استانبول، نه تنها مانع فروکش کردن این اعتراضات نشده است، بلکه امروز دوشنبه قریب هشتصد هزار کارگر به فراخوان اتحادیه های کارگری در اعتراض به گسترش سرکوب و دستگیریهای دولت اردوغان دست به اعتصاب زدند. اردوغان اعتصاب کارگران را “غیر قانونی” خواند و تهدید کرده است که کارگران و سازمانهایشان تاوان این کار را پس خواهند داد. اردوغان که با نیروی وسیع پلیس ضد شورش هنوز از سرکوب اعتراضات عاجز است، تهدید کرده است که از ارتش برای ایجاد “آرامش” استفاده خواهد کرد.
اوضاع در ترکیه به سمت رویاروئی های تعیین کننده میرود. اردوغان کل دستگاه اطلاعاتی – امنیتی و سرکوب سرمایه را بسیج کرده است اما هر روز اعتراضات گسترده تر میشود. بدنبال تهاجم وحشیانه پلیس به مردم معترض متحصن در پارک گزی استانبول، دامنه تظاهرات گسترش یافت و از شهرهای استانبول و آنکارا و ازمیر به شهرهای بولو، ازمیت، ترابوزان، قیصریه و زنگولداغ کشیده شد. همه جا شعار محوری اینست: “همه جا میدان تقسیم است”، “دولت استعفا”، “اردوغان استعفا”! پلیس ترکیه در تقابل با گسترش اعتصاب کارگران و اجتماعات اعتراضی، صبح امروز دوشنبه به تهاجمی سازمانیافته دست زد و تنها در شهرهای استانبول و ازمیر و آنکارا 455 معترض را دستگیر کرد. کارگران و سران اتحادیه های کارگری را تهدید کردند و لولوی ارتش و حکومت نظامی را نشان مردم دادند.
استبداد اردوغان و جریان اسلامی زیر رهبری او در ترکیه دچار یک واگرائی و شکست شده است که با رویدادهای اخیر راه برگشتی برای خود نگذاشته است. اعتراضات در ترکیه ماهیتا ضد حکومت حزب اسلامی پرو غربی اردوغان، ضد شکاف طبقاتی و تبعیض سرمایه داری، ضد استبداد و اختناق، علیه اراجیف ارتجاعی عثمانیستی اردوغان، و آغاز دوره نوینی از کشمکش سیاسی و طبقاتی در این کشور است. مردم کارگر و زحمتکش از ثروت و رشد اقتصادی کنونی سهم شان را میخواهند. زنان و نسل جدید آزادی و سکولاریسم میخواهند و زیر بار قوانین عهد عتیقی اسلامی نمیروند. جامعه ای متوقع که میخواهد مثل سایر کشورهای اروپا زندگی کند را نمیتوان به دوران قرون وسطائی امپراتوری عثمانی بازگرداند. این اعتراضات مورد حمایت بشریت آزادیخواه و الهام بخش کارگران در منطقه و جهان در کشمکش با ارتجاع سرمایه داری است.
حزب کمونیست کارگری – حکمتیست سرکوب وحشیانه و فاشیستی کارگران و توده های معترض و آزادیخواه توسط دولت مرتجع ترکیه را قویا محکوم میکند و در کشمکش کنونی خود را در کنار مبارزه اردوی کارگر و مردم آزادیخواه برای جامعه ای آزاد و برابر و مرفه میداند. حزب حکمتیست همراه با طبقه کارگر و مردم آزادیخواهی که بیش از سه دهه شلاق اسلام و سرمایه را در ایران با گوشت و پوست لمس کرده اند، با اشتیاق مبارزه شکوهمند مردم در ترکیه را دنبال میکند و از هر تلاشی برای پیشروی و موفقیت آن دریغ نخواهد کرد. کارگران و مردم ترکیه اسلام و تبعیض و استثمار و سرکوب نمیخواهند. کارگران و مردم ترکیه خواهان بزیر کشیدن حکومت اسلامی و برقراری یک جامعه آزاد و سکولار هستند. در این مبارزه ما دوشادوش کارگران و مردم آزادیخواه در ترکیه گام برخواهیم داشت. حزب حکمتیست، کارگران کمونیست و سوسیالیست و رهبران کارگری را به ایجاد حزب انقلابی و کمونیستی کارگری خود و بمیدان کشیدن طبقه کارگر بعنوان یک راه حل و یک آلترناتیو اجتماعی سوسیالیستی در مقابل کل جناح های سرمایه اعم از اسلامی و غیر اسلامی فرا میخواند. اعتراضات جاری در ترکیه میتواند ورق را برگرداند و تحولات جدیدی را در منطقه خاورمیانه رقم بزند. این تماما به اراده انقلابی طبقه کارگر در ترکیه گره خورده است.
اردوغان باید برود!
زنده باد اتحاد مبارزاتی کارگران و مردم آزادیخواه ترکیه!
زنده باد انقلاب کارگری!
حزب کمونیست کارگری ایران – حکمتیست
17 ژوئن 2013 – 27 خرداد 1392
