زنده باد اول ماه مه
امروز اول ماه مه است، روز جهانی کارگر، روز همبستگی بین المللی کارگران، آغاز سال نو کارگری، جشن کارگران …، جشن؟
جشنی که در آن میلیونها کارگر در زیر خط فقر زندگی میکنند!
جشنی که کارگر کوچکترین حق و دخالتی در تعیین نرخ فروش کالایش (کار) را ندارد و صاحبان سرمایه برایش حداقل دستمزد را تعیین میکنند!
جشنی که میلیاردها تومان ثروت کارگران در بیمههای اجتماعی توسط غارتگران نظام سرمایه به یغما برده میشود!
جشنی که میلیونها کارگران بیکار برای لقمهای نان، به هر شرایط غیر انسانی سرمایهداران تن در میدهند!
جشنی که زنان کارگر و زحمتکش دو سویه مورد ستم و اجحاف قرارگرفته و حتّا از همان حقوق ناچیز کارگران مرد نیز بی بهرهاند!
جشنی که کارگران مهاجر از کشورهای منطقه، برده وار مورد ستم و استثمار و همهگونه تحقیر و توهین و بیحقوقی سرمایه داران قرار دارند!
جشنی که میلیونها کودکان کار، به علت فقر خانواده، به جای نشستن در کلاس درس، ناگزیر به حاشیۀ خیابانها روآورده و مظلومانه برای لقمهای نان به هر کار سنگین و پستی تن در میدهند!
جشنی که کارگران از حق تشکل، اعتصاب و اعتراض محرومند!
جشنی که کوچکترین اعتراض و حق طلبی، با اخراج، سرکوب، زندان، شکنجه و مرگ مواجه میشود!
جشنی که در آن کولبرانی که بار مرگ خود را بدوش میکشند، دائم در معرض خطر و کشتار مزدوران سرمایه قرار دارند.
جشنی که در آن سوختبران برای حداقل امرار معاش از زمین و هوا مورد حمله مزدوران سرکوبگر سرمایه قرار گرفتند.
جشنی که در آن زندانیان سیاسی از کارگران، معلمان، دانشجوان، زنان در دفاع و مطالبات خود به بند کشیده شده اند.
جشنی که در آن حرکت سراسری بازنشستگان برای تحقق خواستها و مطالبات خود با سر دادن شعار ” فقط کف خیابون بدست میآد حقمون” طنین انداز شده، مورد حمله وحشیانه حامیان سرمایه قرار میگیرند.
جشنی که حکومت غارتگر سرمایه داری جمهوری اسلامی در مقابله با ویروس کرونا را به فاجعه ایی مبدل نموده که تا کنون جان هزاران انسان زحمتکش و کادر فدارکار بیمارستان بویژه پرستاران را گرفته است. اما هنوز این عزیزان از جان گذشته پرستار با کمترین امکانات در حالیکه در معرض خطر جدی قرار دارند، از کمک به بیماران و نجات جان آنها کوتاهی نمی کنند.
جشنی که …!
چنین “جشنی” در گوشهای از جهان به نام ایران برگزار میشود که خود تصویری از “جشن”های مشابه در سایر نقاط جهان است.
امسال در شرایطی به استقبال اول ماه مه میرویم که بمدت بیش از یک سال است، فاجعه نسل کشی کارگران و زحمتکشان بر اثر ویروس کرونا در جهان و بی توجهی و بی کفایتی سرمایه داران در مقابله با آن، فاجعه آفریده است. ماحصل آن گرفتن جان صدها هزار انسان و عمیق تر شدن فاصله طبقاتی بین طبقات دارا و ندار، تشدید بحرانهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی میباشد که بر بیکاری ، فقر و فلاکتی که از قبل هستی میلیاردها انسان را در معرض خطر در بر گرفته بود افزوده است. در پی سهل انگاری و حرص و از اندوختن ثروت بیشتر سرمایه داران تاوان این ریاضت کشی را باید کارگران و زحمتکشان بپردازند.
امسال کارگران و زحمتکشان ایران در حالیکه با یکی از سیاه ترین سالها از نظر معیشتی و مقابله با ویروس کرونا روبرواند را باید به سال همبستگی و اتحاد سراسری با پرچم ” تامین معیشت همگانی، بهداشت و آموزش رایگان برای همگان”، بر علیه جمهوری اسلامی تبدیل کنند.
نظام جهانی سرمایه داری، غارتگری، چپاول و استثمار را به حدی رسانده که ناشی از فقر و فلاکت و بیحقوقی تحمیل شده بر کارگران، راهی جز مبارزه ، اعتصاب و اعتراض، برای آنها باقی نمانده است.
طبقۀ کارگر جهانی، به حکم همبستگی ذاتیش، به سبب هم سرنوشتیش و به دلیل دردهای مشترکش، علارغم این اوضاع، در این روز به دور هم جمع میشوند، مشتها را گره میکنند و با شعار تاریخ ساز: “کارگران جهان متحد شوید” تجدید عهد میکنند که برای کسب حقوق از دست رفتۀ خود، برای آزادی همطبقهایهای خود از زندان، برای ایجاد تشکلات مستقل، برای تأمین یک زندگی انسانی و سرانجام برای سرنگونی نظام سرمایهداری و استقرار سوسیالیسم، همدوش و هم صدا یک لحظه از پای ننشینند. فریادهای رسای: “دیگر بس استِ ریاضت کشی!” کارگران در اقصی نقاط جهان، بشارت دهندۀ فرا رسیدن اول ماه مهای است که کارگران جشن واقعی خود را برگزار کنند.
زنده باد اول ماه مه!
کارگران جهان متحد شوید!
کارگر زندانی آزاد باید گردد!
نهادهای همبستگی با جنبش کارگری در ایران – خارج کشور
مه 2021 – اردیبهشت 1400