مبارزان کمونیست
پاسخ اکثریت جامعه به این جنایت رژیم اینست گورتان را گم کنید!
علیه کشتار مردم بیدفاع سراوان برخیزیم!
ناصر بابامیری
بخش اعظم شهروندان استان سیستان و بلوچستان را نیز همان کارگران و زحمتکشان تشکیل میدهند که از ابتدائی ترین استانداردهای زندگی بی بهره اند و جزو لشکر عظیم بیکاران هستند. شهروندانی که در چنگال فقر روزافزون، گرانی و تورمی که این رژیم به جامعه اعمال کرده، گرفتارند و از محروم ترین بخشهای جامعه بشمار میآیند. کولبر و سوختبر از دل این مناسبات غیر انسانی و واژگونه در آمده. کولبری در کردستان و سوختبری در بلوچستان جهت پیدا کردن لقمه نانی به قیمت جان، تنها یکی از مظاهر این مناسبات طبقاتی و متوحش سرمایه داریست. در کردستان جدا از کشتار کولبران از سوی آتش به اختیاران مزدور، دلالان، تجاران و بازرگانان دو سوی مرزها نیز در پی سودجوئی خویش لشکری از بیکاران را در برابر دستمزد ناچیز اجیر کرده و در واقع به زندگی آنها و خانوادهایشان بازی میکنند. سران سپاه رژیم برای اینکه خود راسا پروژه تجارت پر سود قاچاق سوخت مرزی را تحت کنترل درآورند، به تکاپو افتادند تا با بستن مرز “آسکان” و ایجاد خندق مرزی، راه سوختبران این منطقه را تماما مسدود کنند. این در حالیست که سالهاست زحمتکشان و محرومان مناطق مرزی، بدلیل بیکاری و برای سیر کردن شکم خود و خانواده هایشان با ریسک بر سر زندگیشان به این کار تن داده اند. و در این راه سالانه نیروهای آتش به اختیار رژیم ده ها و صدها کشته و زخمی از آنها گرفته. در پی اجرای این پروژه، نیروهای سپاه روز دو شنبه 4 اسفند در منطقه صفر مرزی به روی زحمتکشانی که مشغول خرید و فروش سوخت بودند آتش گشودند. در این اقدام جنایتکارانه ده نفر کشته و ده ها نفر زخمی شدند. امروز مردم سراوان در پی این اقدام جنایتکارانه رژیم جلو فرمانداری سراوان دست به اعتراض زدند. اما از سوی نیروهای سپاه و نیروی انتظامی با باتوم و گاز اشک آور و تفنگ ساچمه زن مورد حملات وحشیانه قرار گرفتند. بدنبال این عمل ضد انسانی نیروی سرکوبگر، مردم خشمگین سراوان به خیابانها سرازیر شدند و نیروهای سرکوبگر را از محوطه متواری کردند و خودروهای نیروهای انتظامی را به آتش کشیدند. اینبار به فرمانداری هجوم برده و آنرا تسخیر نمودند. خبرها حاکی از اینست رژیم وضعیت را فوق العاده اعلام کرده و بحالت آماده باش کامل در آمده. و چنانکه از تصاویر انتشاری قبل از قطع اینترنت پیداست، تانک های پشت حصار مرکز سپاه به خط شده اند تا واکشنهای احتمالی بعدی مردم بپاخاسته را با تانک و توپ پاسخ دهند و به خون بکشند.
وقتی بیش از چهار دهه است رژیم سرمایه داری ایران با اعمال روز افزون فقر، بیکاری، گرانی و تورم زندگی اکثریت این جامعه را که کارگران و فرودستان جامعه هستند، گرو گرفته؛ وقتی دولت جنایت پیشه با توسل به ماشین سرکوب و استثمار لجام گسیخته کارگران و فرودستان، بر کل شریان اقتصادی جامعه چنگ انداخته و از اینطریق سود و سرمایه ها را کرون کرون به جیب می زنند؛ وقتی اعتصاب و اعتراض به چنین وضعیت فلاکتبار اقتصادی، سیاسی و اجتماعی با گلوله، اعدام، شکنجه و زندان پاسخ میگیرد؛ وقتی دولت نه تنها در برابر تامین حداقل استاندارهای زندگی شانه بالا می اندازه بلکه همه راههای امرار معاش شرافتمندانه آنانرا با موانع جدی و مرگ مواجهه میکند، دیگر این جامعه چنان شکافهای طبقاتی در آن عمیق و عمیق گشته که در لحظه لحظه زندگیشان جنگ بر سر زندگی جاریست. جنگ برای زنده ماندن!
راه پایان دادن به این وضعیت فلاکتبار اقتصادی، سیاسی و اجتماعی که روز به روز شرایط زندگی را بر کارگران و توده های محروم جامعه مشقتبارتر و دشوارتر و غیر قابل تحملتر کرده، خیزش دی ماه 96 و اعتصابات مدوام کارگران هپکو، فولاد، آذرآب و هفت تپه تا اعتراض و اعتصاب رانندگان کامیون، اعتصاب معلمان، پرستاران، بازنشستگان و تا خیزش آبانماه 98 و اعتراض سرخ دانشجویان در آذرماه همان سال و اعتصابات وسیع امسال در پالایشگاهها، پتروشیمی، صنعت نفت، تا هفت تپه و هپکو وغیره که هنوز هم ادامه دارد… بخوبی نشان دادند. داریم به مرحله نهایی می رسیم که کم و کاستیها، ضعفها و مانعهای سر راه به پیروزی رساندن این مبارزات و اعتصاب و اعتراضات را اکنون بدرست شناختیم برطرف و در تداوم همین راه با روشنبینی، سازمانیافته تر، هماهنگ و منسجم و متحدالشکل تر آخرین ضربات را پیکر پوسیده این نظام متوحش سرمایه بکوبیم.
جا دارد همینجا به خانواده جانباختگان تسلیت گفت و در اندوهشان سهیم بود و برای مجروحان آرزوی بهبودی نمود و ضمنا تاکید کرد در برابر این جنایت رژیم تنها نخواهید بود . این جنگ قدمتی طولانی دارد و تنها جنگ شما هم نیست بلکه جنگیست طبقاتی به پهنای کل جامعه و نهایتا در این نبرد مرگ حتمی رژیم فرا خواهد رسید.
مرگ بر رژیم جمهوری اسلامی!
23.02.2021
