مبارزان کمونیست
طبقه کارگر در ایران 1391
نادر بکتاش
01/11/2012
نگاهی به اخبار حرکات اعتراضی کارگران در یکی دو سال اخیر و بویژه ماه های اخیر، با وضوح گستردگی وسیع جغرافیایی، تنوع شاخه های مختلف تولیدی، سطوح مختلف صنعتی و تولیدی، تنوع در اشکال مختلف اعتراضی، میل به پیشروی به طرف اشکال عالی تر و دائمی تر شونده سازمانیابی و تشکل یابی را به نمایش می گذارد.
اگر تاریخآ تولید نفت ایران اهمیت مرکزی صنعتی ـ اقتصادی و سیاسی داشت و آبادان و خوزستان ستون فقرات و جغرافیای اصلی آن بود، امروز ذوب آهن اصفهان و کلآ تولید بزرگ صنعتی در این شهر با درجه بسیار بالایی از آگاهی طبقاتی و پختگی سیاسی ـ مبارزاتی، ترانسپورت همگانی و شرکت واحد در در تهران کلان شهر پایتخت و … اهمیت بسیار زیاد و تعیین کننده ای پیدا کرده اند. شرکت واحد تهران می‌تواند پایتخت و از آن طریق همه چیز و همه جا را در کشور بخواباند.
http://www.rowzane.com/index.php/annonce-archiev/60-kargari/11463-1391-08-09-19-47-46.html
C:\Documents and Settings\moi\Bureau\کارگرانبازنشستهومجامععمومی،اصفهان،مازندران
کارگران بازنشسته و مجامع عمومی، اصفهان، مازندران
http://www.rowzane.com/index.php/annonce-archiev/60-kargari/11448-1391-08-08-13-55-57.html
C:\Documents and Settings\moi\Bureau\کارگراناصفهانومجمععمومی
http://www.rowzane.com/index.php/articles-archiev/45-shahla-d/11467-1391-08-09-20-13-16.html
C:\Documents and Settings\moi\Bureau\شاهرخزمانی
http://www.rowzane.com/index.php/annonce-archiev/60-kargari/11441-1391-08-06-09-51-03.html
هر چند شعارها و خواست های سیاسی به ندرت طرح می شود، اما کاملآ واضح است که علاوه بر دشواری های هر روز و هر ساعت فزاینده تر شونده گذران زندگی و گرانی های نجومی، کارگران با روشن بینی سیاسی ناشی از درک وضعیت بحرانی و تعمیق شونده نظام جمهوری اسلامی و بویژه قدرت طیقاتی خود، تهور و پیگیری نشان می دهند.
کارگران در زندگی تولیدی خود ناچار هستند جمعی و سازمان یافته باشند و کار کنند و همین امر تشکل شان را سهل تر می کند. جمهوری اسلامی هم برخلاف آن چه فکر و عمل می کند، با سرکوب کل جامعه و افراد، آن‌ها را به طرف جمع شدن سوق می‌دهد (1) و کارگران می‌توانند الگویی عالی و عملی برای تجمع و اتحاد و تشکل سایر اقشار جامعه باشند.
کارگران و به طور کلی مردم در ایران امروز، علیرغم همه فشارهای پلیسی و تضعیقات مالی و غیره، اخبار سیاسی و مبارزاتی در ایران و جهان را از طریق وسائل ارتباطی دنبال می‌کنند و سطح آگاهی آنان با مردم ایران سی سال و حتی ده پانزده سال پیش غیرقابل مقایسه است؛ همان‌طور که سطح تکنولوژیکی وسائل ارتیاطاتی امروز هم غیرقابل قیاس است. اعتراضات اخیر در شهرهای مختلف ایران و هم زمانی آن با اعتراضات دوره اخیر در اروپا صرفآ گوشه‌ای از این جهانی شدن و هم سرنوشتی کارگران تمام کشورها را نشان می دهد.
کارگران ایران حتمآ می‌دانند که باید به طرف ارتباطات و سازمان یابی کشوری و بین رشته‌های مختلف تولیدی بروند، که لازم است در سیاست مداخله ای آشکار و پرقدرت داشته باشند، که تنها از این طریق است که می‌توانند کل جامعه را رهبری کنند.
تلویزیون کانال جدید نقشی تعیین کننده در این حرکت و پیشروی آن دارد و خواهد داشت.
(1) یک نمونه عالی و الهام بخش آن، علاوه بر دیگر نمونه ها، توسط یکی از بینندگان تلویزیون کانال جدید در برنامه یکی دو روز پیش بیان شد. ایشان گفت که در هماهنگی با عده از خانواده‌های فامیل از دو سال پیش تصمیم گرفتیم قبض های آب و برق را نپردازیم. چند شب پیش نشستیم و حساب کردیم. کلآ ما چند خانواده 2 میلیون تومان عدم پرداختی و در نتیجه صرفه جویی داریم. این اشکال سازمان یابی قطعآ می‌تواند دامنه گسترده تری، دوستان، همکاران، مردم محله و محلات دیگر و … به خود بگیرد.
دو نمونه دیگر در عرصه های متفاوت از همین اتحادهایی که به ابتکار افراد و خانواده‌ها منجر به سازمان یابی تاریخ آفرین و تاریخ ساز شده اند، مادران پارک لاله و دادگاه ایران تریبونال است.
