مبارزان کمونیست
هفته حکمت و معرفی کمونیسم حکمت
رحمان حسین زاده
جدال طبقاتی بیوقفه در جامعه در جریان است. جدالی مستمر، گاه نهان و گاه آشکار به وسعت دنیای وارونه امروز. جدالی که بر خلاف تصور محدود نگرانه و مصلحت گرایانه، منحصربه صحنه های بروز آشکار در اعتصابات، تظاهراتها، آکسیونها، صف بندیهای رودررو، انتخاباتها، دباتها،صحن کارخانه، جنگ و گریز خیابانی، نبردهای نظامی و… نیست. هریک از این صحنه ها زیر هر نام و پرچمی تنها گوشه هایی از واقعیت بنیادی تر جدال طبقاتی جاری است، که مهر خود را هر لحظه و روزمره بر کل تحرک جامعه در ابعاد سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و بر کل فعل و انفعال انسان جامعه معاصر کوبیده و به قول مارکس “موتور محرکه تاریخ است”. در دو سوی این جدال، طبقه کارگر و طبقه سرمایه داربا منافع آنی و آتی، با منافع اقتصادی و سیاسی و با افق و سیاست متقابل ایستاده اند. افق و سیاست کمونیستی و کمونیسم کارگری پرچم طبقه کارگر در این جدال است. کمونیسم کارگری از دوره مارکس تا حکمت با مانیفست کمونیست و دنیای بهتر، از سر این نیاز جدال طبقاتی و اجتماعی به عنوان پلاتفرم طبقه کارگر آگاه ضرورت پیدا کرده است. به میان کارگران و جامعه تشنه آزادی راه باز کرده و از همین سر هم مداوما و بیش از پیش باید قابل دسترس و به میان کارگران و جامعه برده شود.
هفته حکمت فقط یک فرصت مشخص و معین در این راستا است.
هفته حکمت و معرفی کمونیسم کارگری حکمت
براساسی که گفته شد، هفته حکمت آکسیون حزبی و یا غیر حزبی نیست، مراسم تعلق خاطر شخصی به منصور حکمت هم نیست، هدف معرفی کمونیسم حکمت است. مضافا هفته حکمت مختص فعالین حزب و یا بهتر بگویم محدود به فعالین حزب نیست. این هفته به همه دوستداران حکمت متعلق است.فعالین حزب هم به عنوان بخشی از دوستداران حکمت لازمست مبتکرو پیشقدم اقدامات مربوط به این هفته باشند. هفته حکمت، به سهم خود میخواهد منصور حکمت این رهبر تاریخ معاصر آزادیخواهی و برابری طلبی و کمونیسمش را به جامعه بشناساند. افکار، سیاست، انسانگرایی عمیق و تصمیمات سرنوشت ساز او را به جامعه معرفی کند. طبقه کارگر و جامعه تشنه آزادی به فکر و سیاست و آلترناتیوهای حکمت نیازمند است. انسان خواستار رهایی، کارگر ضد استثمار، زن خواستار برابری، جوان خواهان سعادت و شادی وآینده بهتر، جنبش حقوق کودک و در یک کلام جامعه عاری از هر نوع ستم و تبعیض، به سیاست و پراتیک درخشان منصور حکمت نیازمند است. حاصل 25 سال زندگی سیاسی حکمت را باید قابل دسترس کرد. هفته حکمت فرصتی است که هردوستدارمنصور حکمت به سهم خود حکمت را به میان کارگر ومردم ببرد. هر کس به سهم خود میتواند کاری بکند. در داخل کشور محدودیتهای تحمیلی جمهوری اسلامی دامنه عمل اقدامات مورد نظرمان را محدود میکند، اما با وجود آن بسیاری کارها شدنی است. کافیست جمع دوستداران حکمت آشنا ومورد اعتماد هم دور هم جمع شوند، آنوقت مبتکرانه میتوانند مجموعه ای از اقدامات، را در دستور بگذارند.
در خارج کشور با برگزاری میزگردها، سمینارها، ترتیب سخنرانیها و جلسات توضیحی وترویجی در مورد آثار شاخص حکمت، برپایی میزکتاب آثار حکمت ، پخش سی دی سخنرانیها میتوان سهم خوبی را در معرفی کمونیسم حکمت بر عهده گرفت. رسانه های حزبی، نشریات و تلویزیون بخشهایی از کار خود را به هفته حکمت باید اختصاص دهند.
به علاوه شخصیتها و فعالین کمونیستی که شانس کار مشترک و نزدیک با این انسان بزرگ را پیدا کرده اند،جا دارد، در سهای باارزش و نوشته نشده ای از روش و سبک کار و مناسبات کمونیستی با حکمت، از تواضع و فروتنی و صراحت و انسانیت و از ابتکارات و خلاقیتها و استعدادهای فراوان این سمبل کمونیسم معاصر برای نسل کمونیست حاضر بگویند و بنویسند. بدون اینکار شناخت از حکمت و کمونیسم وی ناقص خواهد ماند.
بیایید کاری کنیم که در پایان هفته حکمت تعداد زیادی با حکمت و کمونیسم و انسانیتش آشنا شوند. حول سیاستها و اهداف رهبر برجسته کمونیسم معاصر متحد شوند. دوستداران حکمت را به چنین اقدامات و بسیاری ابتکارات دیگر در خارج و داخل کشور فرامیخوانیم.
***
