مبارزان کمونیست
در حاشیه اخبار کارگری
نسان نودینیان
در اهمیت ابراز وجود بین المللی و جلب افكار عمومی:
١) نامه بهنام ابراهیم زاده به سازمان جهانی كار(آی ال او) دادخواهی او و دفاع از حقوق پایه ای كارگران و كارگران زندانی اقدامی درست و در انطباق با وضعیت اعتراضی كارگران، میباشد. هر چند تجمع سازمان جهانی كار مخلوطی از گرایشات غالب در درون جنبش كارگری و نمایندگان دولتها و احزاب سیاسی در سطح بین المللی است و تاكنون نتوانسته بطور سیستماتیك در مقابل كشورهای استبدادی و ضد كارگر از جمله جمهوری اسلامی اقدامات موثر و قابل اتكایی از خود بروز دهد، با تمام اینها دادخواهی و اعلام مطالبات كارگران و عطف توجه این نهاد به مسائل و كارگران و مسائل و مشكلات فرزندش، قابل اهمیت است. به هر درجه نهادها و شخصیت های كارگری بتوانند در تحكیم ارتباط با نهادهای بین المللی گام جلو بگذارند، به قدرت و ابراز وجود جنبش كارگری كمك خواهد كرد. ابراز وجود رهبران و سخنگویان كارگران از جمله بهنام ابراهیم زاده در سطح بین المللی نیز به انزوای جمهوری اسلامی و در منگنه قرار دادن نهادهای ضد كارگر از جمله نهادهای شوراهای اسلامی و خانه كارگر امری موثر و بجایی است. فعالین كارگری باید در راستای این ابراز وجود، گامهای هر چه بیشتر و محكم تری بردارند. در شرایطی كه تعداد زیادی از احزاب چپ و كمونیسم كارگری در خارج از كشور روزانه در اعلام كمپین های حمایتی و به منظور جلب افكار عمومی فعالانه در ارتباط با سندیكا، اتحادیه و كنفدراسیون های كارگری در كشورهای جهان هستند، نامه و ارتباط و دادخواهی كارگران و رهبران كارگری این اقدامات را قوی تر و از وزنه و اهمیت قابل توجهی برخوردار خواهد كرد. جنبش كارگری در ایران و سخنگویان این جنبش كه روزانه به بهانه های مختلف از جانب نهادهای امنیتی، دولت و كارفرماها تحت پیگرد، دستگیری و اذیت و آزار قرار میگیرند، باید با تلاشهای آگاهانه كل جنبش كارگری، مطالبات و خواست و حق طلبی خود را در اختیار افكار عمومی، نهادهای كارگری، و سندیكا و اتحادیه های كارگری در سطح بین المللی بگذارند. ٢)) بیانیه جمعی از كارگران سنندج و حومه نیز خود بخشی از دادخواهی رادیكال كارگران را منعكس میكند. كارگران سنندج و حومه در چند سال گذشته بیش از همیشه مورد اذیت و آزار، دستگیری و محاکمات واهی قرار گرفته اند. فعال كارگری را بجرم انعكاس حق طلبی كارگران و در دست گرفتن مطالباتشان به زندان میفرستند. انگیزاسیون قرون وسطایی در مورد آنها را با شدیدترین وجه اعمال میكنند و دفاع آنها از آزادی تشكل و بیان و حق طلبی و طرح مطالباتشان را در دادگاه” های پلیسی ـ امنیتی زیر ذره بین میگذارند. چاره دور زدن و ممانعت از این همه فشار، اذیت و آزار و دستگیری، گذاشتن دست كارگران در دست نهادها و كارگران پیشرو در سطح بین المللی است. نامه بهنام ابراهیم زاده و بیانیه كارگران سنندج و حومه بخشی از این تلاش است. سازمان و احزاب سیاسی اپوزیسیون و مخالف جمهوری اسلامی باید در ایندوره با سنبه قوی تر از همیشه در دفاع از كارگران زندانی و در دفاع از مطالبات آنها در سطح افكار عمومی به مبارزه و اعتراض دست بزنند. حضور در مقابل سازمان جهانی كار( ای ال او) و دفاع از حقوق پایه ای كارگران و بیرون راندن نهادهای ضد كارگر كه از طرف جمهوری اسلامی بعنوان “نماینده” كارگران شركت میكنند، ضروری است. بیانیه جمعی از كارگران سنندج و حومه ضمیمه است. «ما هر روز و هر سال شاهد دستگیری کارگران و فعالین کارگری توسط حافظان سرمایه در ایران هستیم. این کارگران و فعالین کارگری تنها به جرم دفاع از ابتدایی ترین حقوق انسانی کارگران و تلاش برای ساختن زندگی شایسته انسانی برای آنان و کوشش برای ایجاد تشکل های مستقل کارگری و اعتراض به وضعیت ضد کارگری موجود، توسط نیروهای امنیتی تعقیب و دستگیر و زندانی می شوند. این در حالی است که ایران مقاوله نامه های ٨٧ و ٨٩ را در سازمان بین المللی کار امضا نموده است؛ اما همچنان عملا و با استفاده از ابزارهای مختلف، مانع از ایجاد تشکل های خودساخته ی کارگران می شود و هیچ توجهی به تعهدات خود در این سازمان نمی کند. از طرف دیگر در روز جهانی کارگر که کارگران تمام کشورها به خیابان ها آمده و خواست ها و مطالبات خود را فریاد می زنند، حافظان سرمایه با پلیسی نمودن فضای خیابان های شهرها، مراسم های گرامی داشت روز کارگر را شدیدا سرکوب نموده و کارگران را به جرم شرکت در مراسم روز جهانی کارگر، ضرب و جرح و بازداشت و محاکمه می کنند! در حال حاضر ده ها تن از کارگران و فعالین کارگری دوران محکومیت خود را در زندان ها طی می کنند و تعدادی دیگر با قید وثیقه های سنگین منتظر صدور حکم از طرف دادگاه هستند و تعدادی همچنان در بازداشتگاه های اداره ی اطلاعات در بلاتکلیفی به سر می برند. ما جمعی از کارگران سنندج و حومه ضمن محکوم نمودن تعقیب و تهدید و بازداشت کارگران و فعالین کارگری، از تمامی کارگران، تشکل های کارگری و نهادهای اجتماعی و حقوق بشری داخلی و خارجی خواستاریم که به هر طریق ممکن برای لغو احکام صادره علیه کارگران و فعالین کارگری و آزادی فوری و بدون قید و شرط آنان تلاش نمایند. جمعی از کارگران سنندج و حومه ٤ خرداد ١٣٩٢
ــــــــــ
كارگران و مضحكه انتخابات: حدود بیست روز به انجام مضحكه انتخابات مانده است. كنجكاوی و التهاب سیاسی پیرامون این مضحكه انتخاباتی به كل جامعه سرایت كرده است. كسی نمیتواند با بی تفاوتی از كنار این وضعیت عبور كند. سوال و بحث در میان اقشار اجتماعی جامعه هر روز بیشتر میشود. این مضحكه انتخاباتی در شرایطی برگزار میشود كه اوضاع امروز جهان و ایران دستخوش تحولات چشمگیری شده است. تحولات مهمی در سطح دنیا، منطقه خاورمیانه و شمال افریقا صحنه سیاسی و صف بندی و آرایش نیروهای اصلی كارگران و مزدبگیران جامعه از یك طرف و صف كنسرن، بانكها، بیمه ها، دولت ها و بورژواهای حریص و مفت خور را در مقابل هم قرار داده است. جنبش كارگری و كارگران در كشورهای مختلف در اعتراض دائمی و مداوم هستند. جدال رادیكالیسم انقلابی و تلاش برای زندگی بهتر و دفاع از كرامت و حرمت میلیاردها نفر از ساكنین در مقابل “اسلام سیاسی”، “طرح های ناتویی”، “دمكراسی” در جریان است! جدال طبقاتی بیش از هر دوره ای به صحنه سیاسی جامعه رانده شده است. در ایران تحت حاكمیت فاشسیم اسلامی و بورژوازی حریص و مفت خور صدها نفر از این كاپیتالیستها به صف میلیاردرهای جهان پیوسته اند، بهترین زندگی و رفاه و سوداندوزی و استثمار را بر اثر رنج و كار كارگران، بیكاری میلیونی، تورم و گرانی و فقر، بهم زده اند. انتخابات به طبقه حاكم و چپاولگران جامعه بورژواها مربوط است. در این مضحكه خبری از آزادی تشكل و بیان و كاندیداتوری زنان نیست! در این نوع “انتخابات” كه از قبل تعدادی جنایت كار، انسان كش و قاتل تحت نام «احراز صلاحیت» از كانال یك مشت آخوند از فقهی ها (شورای نگهبان) معرفی میشوند به كارگران و شهروندان میلیونی جامعه در ایران هیچ ربطی ندارند. “انتخابات” در این نظام استبدادی و فاشسیم اسلامی پوچ است. انتخاب، كارگران به حكم منافع طبقاتی و به حكم حق طلبی و اعتراضات روزمره در دفاعشان از مطالبات شان، دفاع از آزادی تشكل و بیان و رسیدن به مطالباتی كه طی سه دهه گذشته مرح كرده اند، است. انتخاب پرولتاریای صنعتی و صفوف میلیونی مزدبگیران جامعه یك انقلاب سوسیالیستی و لغو كارمزدی است. تبلیغ و پروكاسیونهای بی مایه هیچ كدام از این ها كه بنام كاندیدا معرفی شده اند، هیچ ربط و قرابتی با زندگی و اعتراض و مبارزه كارگران ندارد. فعالین كارگری باید با هوشیاری اوضاع سیاسی كنونی را تعقیب كنند. كارگران باید در دل چنین شرایطی مبشر و مبلغ مردم و جامعه برای نزدیكی، اتحاد و ایجاد هم سرنوشتی طبقاتی در مقابل صف فاشیسم اسلامی و بورژواها باشند. جامعه در التهاب سیاسی قرار گرفته است. امر پرولتاریای صنعتی و مزدبگیران میلیونی جامعه آماده شدن و دخالت در تحولات احتمالی است.
٢٧مه ٢٠١٣
٦خرداد ١٣٩٢
