مبارزان کمونیست
جمهوری اسلامی جنایت علیه افغان ها را پذیرفت
پس از دو ماه و نیم کتمان حقیقت و تکذیب و دروغگویی توسط مقامات وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی درمورد شکنجه و به آب انداختن و به قتل رساندن دهها نفر از کارگران مهاجر افغان در مرز هریرود، جمهوری اسلامی پذیرفت که بابت این مساله به خانواده های جانباختگان غرامت بپردازد.
حنیف اتمر سرپرست وزارت امور خارجه افغانستان روز ۲۶ تیر پس از سفر هیئتی از این کشور به تهران گفت که «همکاری با دولت ایران باید بصورت برادرانه تامین شود و طبعا به همه آنها که در این حوادث متاثر شده اند جبران خسارت شود و دولت ایران قبول کرده که خسارت را پرداخت میکند». اشاره سرپرست وزارت امور خارجه افغانستان شلیک به سرنشینان یک خودرو در یزد در ماه قبل و کشتار افغان ها در مرز هریرود است. در ماه گذشته در نتیجه شلیک نیروی انتظامی یزد به یک خودرو که حامل ۱۳ مهاجر افغان بود سه نفر جان باختند و و تعدادی زخمی شدند. در جنایت هولناک هریرود در روز ۱۲ اردیبهشت نیز حدود ۴۵ نفر که تعدادی کودک ۱۲ ساله نیز در میان آنها بود غرق و یا ناپدید شدند و شواهد پزشکی از ۱۸ جسدی که از آب گرفته شد و گزارش بازماندگان نشان داد که مرزبانان که بخشی از نیروی انتظامی جمهوری اسلامی هستند، اول قربانیان را با کابل برق شلاق زده و سپس آنها را با سلاح تهدید کرده و مجبور به پریدن به داخل رودخانه کرده‌اند.
مقامات جمهوری اسلامی بروال معموال ابتدا کلا این ماجرا را انکار کردند، گفتند بدلیل کرونا اصلا پست نگهبانی در مرز نیست، چنین گزارشی به ما نرسیده، ما مدارکی پیدا نکردیم، دولت افغانستان فقط چند عکس و چند شهادت به ما داد و هیچ سندی در دست نیست که مرزبانان جمهوری اسلامی اینکار را کرده باشند. اما پس از دو ماه و نیم کش و قوس با مقامات وزارت امور خارجه افغانستان پذیرفتند که به خانواده های آنها غرامت بدهند. اما روشن است که دو دولت توافق کرده اند که این مساله سر و صدا بپا نکند، جمهوری اسلامی مبلغی غرامت میدهد و دهن دولت افغانستان هم درمورد یک جنایت بزرگ و شکنجه و قتل ۴۵ نفر از اتباع خود بسته میشود. هیچ سخنی از این نیست که خانواده ها و بستگان قربانیان چه میشوند و حرفشان را کجا و چگونه در مورد قتل فجیع عزیزان خود باید بزنند.
این دیگر به روش شناخته شده جنایتکاران حاکم در ایران تبدیل شده که جنایت خود را کتمان کنند، بالاترین مقامات دروغ بگویند، صحنه سازی کنند و بخیال خود از زیر بار جنایت خود را خلاص کنند. اما تجربه نشان داده است که این روال را با اعتراض و مبارزه مردمی میتوان تغییر داد و حاکمین جنایتکار را به زانو در آورد. این جنایت آمرین و عاملینی دارد که باید معرفی شوند و در دادگاههای علنی محاکمه شوند. بازماندگان این قربانیان باید این روال را پیگیری کنند و توجه افکار عمومی جهانی و نهادهای بین المللی را به ظلمی که در حق آنها شده است جلب کنند. در کنار دادخواهی برای جنایات مختلف حکومت اسلامی، این جنایت را نیز باید ثبت کرد و فعالانه دنبال نمود. نباید اجازه داد که جنایتکاران با ساخت و پاخت از بالا، گریبان خود را خلاص کنند.
حزب کمونیست کارگری ایران
۱ مرداد ۱۳۹۹، ۲۲ ژوئیه ۲۰۲۰
