مبارزان کمونیست
پیام پلنوم 51 حزب کمونیست کارگری ایران به خانواده های جانباختگان خیزش آبان
آبان ٩٨ یکی از خونین ترین و در عین حال درس آموزترین روزهای تاریخ سیاسی ماست. خیزش آبان نمایانگر قدرت و عزم جزم مردم برای سرنگونی حکومت جنایتکاران اسلامی بود. سرکوب خیزش آبان اما پرده دیگری از نمایش توحش و درماندگی و زبونی حکومتی وحشتزده بود که راهی جز شلیک مستقیم به مردم برای بقای خود نمی دید. در آبان دو اردو، دو نیرو و دو صف روبروی یکدیگر قرار گرفتند؛ آزادیخواهی و عدالت طلبی در یکسو و اردوی جنایتکاران در سوی دیگر. از یکسو مردمی که با قدرت به ارکان و نمادهای حکومت، اعم از سیاسی، مذهبی و اقتصادی حمله کردند و عملا دست به کار سرنگونی حکومت شدند و از سوی دیگر حکومتی که با ترس و ضعف و زبونی از همان ابتدا با شلیک مستقیم به قصد کشتن معترضین،ابعاد تازه ای از ماهیت جنایت جنایتکارانه خود را بنمایش گذاشت.
خیزش آبان یک حماسه و یک نقطه عطف در مبارزه برای سرنگونی حکومت بود. این حماسه بر بستر نارضایتی عمومی و بویژه بر دوش طبقات محروم و جوانان شجاع و از جان گذشته کوله باری از تجارب نوین برای جنبش سرنگونی به ارمغان آورد؛ با خروش “جمهوری اسلامی نابود باید گردد” محلات را در کنترل خود گرفت، استفاده از اسلحه برای بزیر کشیدن حکومت را وارد گفتمان سیاسی کرد و قیام را تمرین کرد.
خیزش آبان ٩٨ رویداد غیر منتظره نبود. این خیزش بر تجارب چهار دهه مبارزه بی امان علیه حکومت اوباش اسلامی و در ادامه قیام ها و خیزش های پیشین علیه بی حقوقی، فساد و تباهی و علیه گرانی و فقر گسترده ای که دامن دهها میلیون نفر را گرفته است، شکل گرفت. این خیزش، هم برای مردم و هم برای حکومت قابل پیشبینی بود. حکومت با علم بر اینکه گرانی بنزین کاسه صبر مردم را لبریز خواهد کرد وبا آگاهی از اینکه مردم بپا خواهند خاست، با طرح و با نقشه قبلی خود را برای سرکوب خونین و کشتار آماده کرده بود. جوانان و مردم معترض نیز با آمادگی بیشتر و با اشکال تازه ای از سازمانیابی برای مقابله با حکومت به مصاف آمده بودند.
طی یک هفته رژیم آدمشکان حرفه ای همه تجارب و امکانات فنی و لجستیکی خود را سازمان داده و بکار گرفت و از زمین و هوا مردم را به قصد کشت هدف قرار داد. ١٥٠٠ نفر را با شلیک مستقیم کشت و هزاران نفر را زندانی کرد. بسیاری از فعالین و معترضین آبان را تحت تحقیب قرار داد، شکنجه کرد، آدم ربایی کرد و جسد برخی از معترضین را برای ایجاد رعب در رودخانه ها و سدها و بیابان ها رها کرد.
علیرغم این، جنایات آبان نه فقط مردم را مرعوب نکرد، بلکه خشم و عزم شان برای ادامه نبرد تا سرنگونی حکومت را بیش از پیش شعله ورساخت. مردم در فاصله کوتاهی پس از جنایات آبان علیه مانورهای بعدی حکومت اعم از تبلیغات جنگی و مرده چرخانی سردار جانی شان قاسم سلیمانی و در عکس العمل به شلیک عامدانه موشک به هواپیما و کشتار ١٧٦ سرنشین آن، جواب محکمی به حکومت دادند. پس از آبان ٩٨ بین مردم و حکومت دریایی از خون قرار گرفته است.
جنایات آبان آخرین جنایات حکومت نبود. در ماه های اخیر نیز حکومت با اشاعه بیماری کرونا و دروغ گویی و ارائه اطلاعات غلط عملا با ویروس کرونا همدست شد و بسیاری را بکام مرگ کشاند و دامنه جنایتات خود را باز هم گسترش داد. عملکرد رژیم اسلامی در بحران کرونا نیز بیش از پیش تنفر از حکومت را دامن زد. حکم مردم روشن است: این حکومت باید سرنگون شود!
اگر چه شرایط ناشی از همه گیری بیماری کرونا وقفه ای در روند مبارزه برای سرنگونی ایجاد کرده است، اما تردیدی نیست که جنبش سرنگونگی با قدرت و توان و گستردگی بیش از پیش به میدان خواهد آمد و طومار حکومت را برای همیشه در هم خواهند پیچید. آن روز که بتوان جانیان اسلامی را در دادگاه های علنی به محاکمه کشاند دور نیست.
حزب کمونیست کارگری به شما خانواده های جانباختگان آبان ٩٨ درود میفرستد و خود را در غم از دست دادن عزیزان تان شریک میداند. جانباختگان آبان ٩٨ قهرمانان و پیشتازان نبرد برای رهایی از سلطه یکی از کثیف ترین و جنایتکارترین حکومت های تاریخ معاصرند. دیر نیست روزی که میادین، خیابانها، محله ها و کوچه ها بیاد قهرمانان خیزش آبان و همه جانبختگان راه آزادی و رهایی نامگذاری شوند. یاد و خاطره جانبختگان آبان با ماست.
گرامی باد یاد جانباختگان خیزش آبان ماه!
نابود باد جمهوری اسلامی!
شبنه سوم خرداد ۱۳۹۹ (۲۳ مه ۲۰۲۰)
