مبارزه طولانی و متحد کارگران هفت تپه و حامیانش، رژیم را یک گام به عقب راند!

مبارزه طولانی و متحد کارگران هفت تپه و حامیانش، رژیم را یک گام به عقب راند!
خجسته باد این پیروزی!

ناصر بابامیری

طی روزهای گذشته از سوی منابع خبری رژیم، اعلام گردید حکم زندان جمعی از کارگران هفت تپه، بازداشت شدگان 1 مه ی و دانشجویان لغو گردیده. تا کنون اسامی اسماعیل بخشی، علی نجاتی و محمد خنیفر از کارگران هفت تپه و سر دبیر نشریه گام امیر حسین محمدی فرد، عسل محمدی و ساناز الهیاری از اعضای هیئت تحریه و تعدادی از بازداشت شدگان 1 مه ی از جمله حسن سعیدی و هیراد پیربداقی در این لیست آمده. و از لغو احکام سایر بازداشت شدگان خبری در دست نیست. احکام فله ای صادر کردن برای فعالین کارگری، سیاسی و اجتماعی قدمتی به درازی عمر ننگین این رژیم دارد و تازگی نداشته. کمااینکه اینهم تازگی ندارد “بیت رهبری” و قوه قضائیه وقتی نتوانسته اند با انواع پرونده سازی و موش دوانیها بواسطه کارفرمایان، به ذره عزم مبارزاتی کارگران هفت تپه و سایر همطبقه هایشان و موج حمایت گسترده فعالین سایر جنبش های پیشرو اجتماعی را در هم بشکنند، اینبار به شیوه مزورانه و ریاکارانه با اعلام “عفو و بخشش!” میخواهند چهره کریه شان را بزک نمایند. این اقدام جانیان رژیم، دقیقا خلاف آنچه میخواهند آنرا “رافت اسلامی!” جلوه دهند، نتیجه فشار، تلاش و وحدت مبارزاتی کارگران و خانواده هایشان و سایر حامیانشان جهت تامین همه خواست و مطالباتشان، و در صدر همه آزادی بی قید و شرط همکارانشان و کلیه فعالینی که در حمایت و همبستگی از آنان با شکنجه، اذیت و آزار و زندانی مواجه گردیده اند، میباشد. یقینا این عقب نشینی از این حیث یک دستاورد محسوب میگردد. اما حقیقت امر اینست این موفقیت و دستاورد با همه اهمیتی که دارد، حتما دارد، متناسب نیست با هزینه ای که جنبش کارگری و دیگر جنبشهای پیشرو و خانواده هایشان طی ایندوره متحمل و پرداخت کرده اند. کمتر کسی هست نداند، کارگران نیشکر هفت تپه و خانواده هایشان و سایر بازداشت شدگان طی این مدت هزینه های بسیار سنگین و غیر قابل جبرانی را از سوی رژیم سرکوبگر ایران متحمل شده اند. هر چند برای رژیم حقیقتی تلخ و ناگوار باشد، مبارزه طبقه کارگر علی الخصوص برای احقاق حقوق حقه خویش نه تنها در حین کار بلکه زمانی که زندان، بیکار و حتی در خانه است همواره در جریانست. اگر در این جنگ نابرابر تعقیب و پیگرد، شکنجه و کشتار خصلت سوداندوزان است، مبرهن است مبارزه برای احقاق حقوق و نهایت امحای این مناسبات هم وظیفه بدون وقفه و تعطیل ناپذیر طبقه کارگر و سایر پیشاهنگان جامعه است. کمااینکه رژیم عنان گسیخته چندین دهه است، می گیرد، شکنجه و کشتارشان میکنند اما از مبارزه عقب ننشستند. در نتیجه رژیم کور خوانده اگر فکر کند با دست زدن به چنین اقدامی می تواند برای سیستم سرکوبگر و جنایتکارانه خود و گله های اراذل و اوباشش در جامعه، اعتباری ولو اندک، دست و پا کند! برعکس اکثریت عظیم جامعه خصوصا طی اعتراض و اعتصابات مداوم و خیزشهای دو، سه سال اخیر بخوبی هم ظرفیت و توان و کاستی های خویش را شناخته، و دریافته اند هم تزلزل و شکنندگی رژیم را. یعنی دیگر برای بخش زیادی از جامعه مسجل شده هر درجه از عقب نشینی جلادان رژیم در رویارویی با کارگران و فعالین اجتماعی و سیاسی نتیجه بلاواسطه تغییر تناسب قوای طبقاتی و سیاسی است نه “رافت و بخشش!” این جانیان تاریخ.
به همین اعتبار کارگران و مبارزین سایر جنبشها هر روزه در این رزمگاه راهکارهای جدید مبارزه را خلق و کشف میکنند و راه را برای گامهای بعدی پیشروی هموار و هموارتر میکنند. دیر یا زود این عزم جزم مبارزاتی تکلیف این نظام را به شیوه انقلابی یکسره خواهد کرد. آنروز دور نیست که آمران و عاملان ایجاد این دوزخ چندین دهه و کشتارهای خصوصا خونبار خیزشها و اعتراضات اخیر باید در پیشگاه یک دادگاه علنی به جرم جنایت علیه بشریت محاکمه گردند.
جا دارد این پیروزی را به خانواده هایشان که در این مسیر سخت و دَشوار، محکم و استوار عزیزانشان را همراهی کردند و فشارهای روانی و مضیقه های مادی فراوانی را با مایه گذاشتن از خود متحمل گشتند و به جنبش کارگری و مردم شوش و جمع حامیانشان که این پیروزی حاصل تلاش همه بوده تبریک گفت.

زنده باد مبارزه برای آزادی بی قید و شرط همه زندانیان
زنده با آزادی، برابری، حکومت کارگری

24.05.2020