مبارزان کمونیست
فعالیت سیاسی و ایراد غیرسیاسی
جمال بزرگپور و فرهاد شعبانی از رهبران کومه‌له در ایراد به مقاله مجید حسینی نوشته اند، چرا یک سال پیش “همپیمانی“ با کومه له را “افتخار خود” میدانستیم و اما در آن مقاله مبارزه قاطع با کومه له را شرط رادیکال ماندن در کردستان میدانیم.
احتمالا آنها متوجه‌‌اند که منظور از مبارزه قاطع با کومه‌له، مبارزه با اسم این سازمان نیست و بلکه مبارزه با جنبشی است که کومه‌له بدان پیوسته است. رهبران کومه له و بسیاری از ناسونالیست‌ها که اتفاقا با کومه‌له خرده حساب هم دارند، در پشتیبانی از کومه له وارد این جدل سیاسی شدند و در آن شرکت کردند. آنها علیه کمونیسم لشکر براه انداختند و ما هم در معرفی جنبش ناسیونالیسم کُرد و تعلق کومه له به آن صحبت کردیم. در جریان این رودرروئی ناسیونالیست‌ها متوجه سکوت و خودداری کمونیست‌ها از شرکت در این جدلها شدند و فکر می کنند فرصتی برای فحاشی به کمونیسم گیر آورده‌اند.
چرا یک سال پیش برای کار مشترک با کومه له و دیگر احزاب اقدام کردیم؟ در جواب باید بگوئیم که اگر همین الان کومه‌له حاضر به قبول همکاری با ما و دیگر احزاب چپ در کردستان حول پلاتفرم معین سیاسی و عملی و نه کاغذی و فرمال، برای ایجاد قطب چپ در کردستان گردد حاضر به نشست برای رسیدن به چنین توافقی با این سازمان هستیم. یک سال پیش بر مبنای ارزیابی از موقعیت کومه له، احزاب کمونیسم کارگری، اوضاع در جامعه، موقعیت جنبش کمونیستی در کردستان و جنبش سرنگونی مردم برای خلاصی از جمهوری اسلامی ایجاد قطب چپ در جامعه حول پلاتفرم سیاسی عملی را ضروری میدانستیم. ما بخاطر کسب افتخار در بارگاه کومه له به گفته فرهاد شعبانی، وارد این ماجرا نشدیم.
سالهای زیادی است از ضرورت ایجاد قطب چپ در جامعه کردستان می گذرد. این ضرورت سیاسی بی جواب مانده و فرصت‌ها چون برق از دست میروند. ما این موضوع را جدی میدانیم و اولین جریانی بودیم که راجع به این ضرورت در مطلبی بنام “جنبش سرنگونی مردم “اتحاد عمل و همکار” یهای احزاب و چپ و کمونیست” خطوط سیاست خود را علنا اعلام کردیم. بدنبال آن در ۲۵ فروردین ۱۳۹۶ در مصاحبه با برنامه “دیدار” تحت عنوان “تجربه این دوره و ضرورت ایجاد قطب چپ در کردستان” به جوانب دیگر سیاست خود را پرداختیم. در نشست و گفتگو با کومه‌له و دیگر احزب کمونیسم کارگری تمام تلاش و زور خود را زدیم و متاسفانه به جائی نرسید. کومه‌له به هیچ عنوان حاضر به همکاری عملی بر مبنای پلاتفرم مشخص نبود.
در جلسات مشترک، کومه له و حزب کمونیست کارگری ایران، روند سوسیالیستی و حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست به دادن یک بیانیه پر از کلی گوئی بنام “آلترناتیو چپ سوسالیستی در کردستان” که هیچکدام از طرفین را به هیچ عمل و پراتیک مشخصی در جامعه متعهد نمی کرد اکتفا کردند. ما شرط تائید آن بیانیه عام و ارزش آن را به صادر کردن پلاتفرم عمل مشترک سیاسی در کردستان ربط دادیم و مورد قبول بقیه قرار نگرفت. آن بیانیه کاغذی که هیچ حزب و سازمانی را متعهد به هیچ نوع پراتیکی نمی کرد، کوچکترین ارزشی نداشت و ما حاضر به امضاء آن نشدیم.
بعد از آن برای دادن گزارش به مردم ۳ مصاحبه پشت سر هم تصویری پخش کردیم. در آن مصاحبه‌ها گفتیم پلاتفرم “سوسیالیستی” این چهار جریان فرمال است و ارزشی ندارد و به جای نمی رسد. بعد از مدتی کوتاه این نظر ما درست از آب در آمد و اتحاد عمل کاغذی کومه له و بقیه بهم خورد. لینک مصاحبه‌ها ضمیمه است.
ما و بقیه جریانات قبل از شروع جلسات مشترک پلاتفرم پیشنهادی خود را در اختیار همدیگر گذاشتیم. همراه این نوشته پلاتفرم پیشنهادی مبارزان کمونیست را برای اطلاع عموم پخش میکنیم. این اسناد جوابی است به سفسط گویی و حرف‌های بی محتوا و پر طمطراق امثال فرهاد شعبانی.
هنوزایجاد قطب چپ از طرف احزاب و سازمانهاي چپ که در کردستان فعالیت دارند ضروری است. کومه له بدلیل غلظت بالای ناسیونالیسم‌اش حاضر به هیچگونه فعالیت مشترک واقعی با احزاب کمونیسم کارگری نیست. زیرا که پلاتفرم و برنامه عمل مشترک با کمونیست‌ها یک قدم کومه‌له را از احزاب ناسیونالیست دور میکند و موقعیت چپ ملی درون تشکیلات کومه‌له را در مقابل با خط رسمی ناسیونالیستی آن تقویت خواهد کرد. خارج از کومه‌له و تشکیلات دیگر احزاب، چنین همکاری منجر به ایجاد بستر واحد حرکت و فعالیت قطب چپ در کردستان و تقویت مبارزات رادیکال در جامعه می شود، احزاب ائتلافی را در موقعیت رهبری جامعه در مقابل با جمهوری اسلامی و احزاب ناسیونالیست قرار می دهد. در نتیجه گرایش کمونیستی در جامعه و بیشتر از همه احزاب رادیکالتر و کمونیست رشد می کنند و نیرو می گیرند. یک سال پیش در جریان آن جلسات همین نکته را با نمایندگان دو حزب کمونیست کارگری ایران و حکمتیست در میان گذاشتیم. کومه له متوجه این نکات بود و لذا سر سختانه با هر نوع همکاری مشخص مقاومت می کرد.
فرهاد شعبانی و جمال بزرگپور و رهبری کومه له فعالیت سیاسی و تلاش برای همکاری و ایجاد ائتلاف میان نیروهای مختلف را عوضی فهمیده‌اند و به تعبیر آنها کار مشترک، البته با کومه له، مساوی است با کنار نهادن آرمان و برنامه و قبول بی چون و چرای کومه له. آنها و در نوشته‌های دیگر افراد در کامنت‌های انترنتی بارها و بارها تکرار کرده‌اند اگر این نظر ماست چرا می خواستیم با کومه له پلاتفرم مشترک بدهیم؟ در صورتیکه این سوال را باید از رهبران کومه‌له پرسید. اگر آنها تا این حد متعصب‌اند و تحمل نظر مخالف را ندارند چرا با ما که نظر خود را در چند سال اخیر و حتی چند ماه قبل از شروع جلسات مشترک درمقالاتی راجع به کومه‌له نوشته‌ایم حاضر به همکاری شدند؟ ما که نظرمان را تغییر نداده‌ایم. چرا کومه‌له اکنون از خواب غفلت پریده و به خشم آمده است؟
مبارزان کمونیست
۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۹
۱- جامعه کردستان ضرورت ایجاد قطب چپ ۱۸ تیر ۹۷ کردی
۲- چرا بیانیه احزاب چپ در کردستان را امضا نکردیم. ۱۹ بهمن97 فارسی
۳- چرا بیانیه کنفرانس کلن را امضا نکردیم ۱۷ بهمن 97کردی
۴- تجربه این دوره و ضرورت ایجاد قطب چپ در کردستان” ۲۵ فروردین ۹۶ کردی
